Reisverslag VS 2019: dag 15 & 16 - Orlando --> Amsterdam

Zondag 18 augustus 2019

Gisteren zijn we weer aangekomen in Orlando: het eindpunt van onze reis. Later vandaag vliegen we terug naar Nederland, maar eerst gaan we nog genieten in waterpark Aquatica.

We staan rond half zeven op, douchen, kleden ons aan en pakken de laatste spullen in. Dan laden we de auto in en rijden we naar restaurant Sizzler voor een heerlijk ontbijtbuffet. Er is ruime keuze in zowel koude als warme gerechten en er zijn naast de bekende ongezondere opties ook veel gezonde keuzes.

De dag goed beginnen met ontbijt!

Na een heerlijk ontbijt rijden we terug naar het hotel om de flesjes water uit de koelkast te halen en definitief uit te checken. Dan gaan we op weg naar Aquatica. Aquatica is het waterpark dat hoort bij attractiepark Sea World. Net zoals alle attractieparken is er betaald parkeren en dat is natuurlijk gewoon $25 voor een dagje…

Vanaf het parkeerterrein lopen we naar de ingang, waar een tassencontrole plaats vindt. Meegebracht eten mag absoluut niet mee naar binnen, dus moet mijn man terug naar de auto met onze boterhammetjes. Intussen krijg ik een sms’je van TUI, onze reismaatschappij: onze vlucht heeft een flinke vertraging en zal pas om half acht vertrekken, twee uur later dan gepland. Dit betekent wel dat we nog langer van Aquatica kunnen genieten.

De ingang van Aquatica

We gaan het park in, dat een Australisch / Nieuw-Zeelands thema heeft: de omgeroepen berichten worden met Australisch accent gedaan, er zijn veel kiwi’s en kangoeroes en ook de namen van de glijbanen hebben een Australisch tintje. Vlakbij de ingang bevindt zich een groot aquarium voor twee Commerson dolfijnen: Aquatica hoort immers bij Sea World, het attractiepark dat gaat over waterdieren.

De plattegrond van het waterpark

De Commerson dolfijnen

Voor we de glijbanen uit gaan proberen, huren we eerst een kluisje voor de dag. Als we de meeste spullen erin hebben gepropt, zoeken we twee lege stoelen om onze handdoeken en zonnebrand op te leggen. Vervolgens gaan we naar de eerste glijbaan – Ray Rush. De wachtrij gaat vlot, maar vlak voor we aan de beurt zijn, is er een technische storing. Gelukkig wordt het snel opgelost en kunnen we samen met drie anderen in een soort grote zwemband stappen. De glijbaan heeft een halfpipe effect, wat erg leuk is.

Van Ray Rush gaan we naar Taumata Racer: een glijbaan waar je op je buik op een matje moet liggen. Je gaat met acht personen tegelijk naar beneden, waarbij je tijd bijgehouden wordt. Het is dus ook echt een race.

Taumata Racer

Een voor één gaan we de andere glijbanen af. Veel hebben een band waar je in moet zitten of hangen, maar er zijn ook glijbanen zonder. Eentje gaat er dwars door het aquarium van de dolfijnen, maar dit gaat zo snel dat je de dieren niet eens ziet. Eigenlijk hebben we twee favoriete attracties: Roa’s Rapids (een stroomversnelling zonder band of iets, waar je gewoon zelf doorheen kunt gaan) en Loggerhead Lane – een soort rivier waar je rustig in een band op kunt dobberen. Onderweg kun je via de vissengrot gaan (een overdekte ruimte met een aquarium vol tropische vissen) of langs het aquarium van de dolfijnen.

Roa's Rapids

Loggerhead Lane - hier ga je langs het aquarium van de dolfijnen

We doen de Taumata Racer ook nog voor de tweede keer, waarbij mijn man de snelste tijd neer weet te zetten. Inmiddels is het al ver in de middag en moeten we helaas gaan douchen. In de grote kleedkamers zijn aparte doucheruimtes met keurig netjes gordijntjes en haken voor je kleding. Mijn man vindt de douche helemaal geweldig, maar ik denk dat ik een kapotte douche heb: het water gaat alle kanten op en klettert keihard op mijn schouders neer, die – zo merk ik nu goed – ondanks de zonnebrand flink verbrand zijn. Au, au…

Als we allebei aangekleed zijn, lopen we nog een rondje om wat foto’s te maken. Dan moeten we helaas naar de auto. Onderweg eten we de boterhammen op die de hele dag in de auto gelegen hebben: onnodig te vermelden dat de kaas ietwat gesmolten is…

We hebben nog even een stressmomentje, want we bedenken nu pas dat we de auto voor vijf uur in moeten leveren, anders moeten we een dag extra huur betalen. Zo snel als toegestaan is, haasten we ons naar het verhuurbedrijf, tanken nog snel even de auto vol en leveren vervolgens om vijf minuten voor vijf de auto in.

Dag, autootje, dank je wel voor alles!

In de hal van het verhuurgebouw reorganiseren we onze koffers nog even voor we naar de incheckbalie gaan. Het is er rustig, waardoor we vlot door kunnen. Ook de controles zijn erg rustig en gaan dus wederom vlot. In de vertrekhal halen we nog iets te eten en wat flesjes voor onderweg. We hebben het eten nauwelijks achter onze kiezen als er omgeroepen wordt dat we kunnen boarden. We hoeven ons nog niet voor te bereiden op een extreem lange vlucht: we gaan eerst van Orlando naar Miami, waar we een tussenlanding hebben, voor we naar Amsterdam vliegen.

De vluchtroute Orlando --> Miami

Rond tien voor half acht begint de opstijgprocedure. De piloot heeft intussen al uitgelegd waarom de vlucht vertraagd was: er was een toestel uit Curacao dat te laat binnen was gekomen. Dat toestel had eigenlijk naar Orlando moeten vliegen, maar dat ging dus niet. Het toestel waar we nu in zitten, moest dus ineens klaargemaakt worden voor de vlucht, waardoor het niet op tijd uit Amsterdam kon vertrekken. Een laat vertrek uit Amsterdam betekende een late landing in Orlando en dus ook weer een later vertrek uit Orlando. De piloot belooft wel om de wachttijd in Miami zo kort mogelijk te houden.

Het vliegtuig zit niet vol, waardoor we lekker ruim kunnen zitten: we hebben niemand naast ons. Het opstijgen gaat een beetje wiebelig door de vele regenwolken die zich bij het vliegveld bevinden, maar we vinden het niet heel bijzonder. De rest van de vlucht verloopt zonder gekke dingen en na een iets hobbelige landing staan we veilig op Miami International. Hier moeten we aan boord blijven. Het vliegtuig moet bijtanken en de procedure is dat we dan het gangpad vrij moeten houden. Oftewel: blijven zitten. Dit maakt het wachten niet heel fijn, maar gelukkig duurt het niet heel erg lang.

De nieuwe passagiers komen inmiddels ook aan boord. Dit gaat vlot en zodra iedereen zit, gaan de deuren dicht en vertrekken we richting Amsterdam. Onderweg hebben we een paar keer turbulentie, maar verder is het een prima vlucht.

Nog redelijk netjes op tijd landen we op Schiphol. We gaan door de paspoortcontrole en staan dan al bij de bagageband voor de eerste koffers van boord zijn. Als de bagage begint te komen, zien we onze koffers vrij snel. Dit betekent ook het echte einde van onze vakantie. In zo’n twee weken tijd hebben we maar liefst acht staten bezocht, ruim 4500 kilometer gereden en heel veel bijzondere dingen gezien en meegemaakt. Het is een mooie, maar toch ook wel vermoeiende reis geweest, waar we nog heel lang van na kunnen genieten… althans, tot de volgende vakantie zich weer aandient! Zal het dan weer Amerika worden? Je weet maar nooit, want ook de afgelopen twee weken hebben we ons weer goed gerealiseerd dat dit toch echt ons favoriete vakantieland is!

Reisverslag VS 2019: dag 14 - St. Augustine --> Orlando

Zaterdag 17 augustus 2019

Gisteren zijn we teruggekomen in de staat Florida, waar onze reis begon. Vandaag rijden we terug naar de stad waar we twee weken geleden aankwamen – Orlando. Voor het zo ver is, zullen we eerst het Kennedy Space Center bezoeken.

We zijn weer terug in Florida!

We staan rond zeven uur op, douchen, kleden ons aan en pakken alvast de meeste spullen in. Dan verlaten we de hotelkamer voor een ontbijt bij de Denny’s, het restaurant naast het hotel. Tijdens onze hele vakantie hebben we niet één keer in een restaurant ontbeten, dus vandaag vinden we dat het wel een keertje mag. We kiezen allebei een combinatiemenu, maar zorgen wel dat er ook iets gezonds bij zit.

Na een uitstekend ontbijt gaan we terug naar de kamer om de spullen in te pakken, de auto in te laden en uit te checken. Dan beginnen we aan de rit naar het Kennedy Space Center. Het is goed aan te rijden en als we er bijna zijn, zien we zelfs nog schildpadden in de sloot langs de weg.

We parkeren de auto op het grote parkeerterrein van Kennedy Space Center en lopen het laatste stukje naar de ingang. Daar begint onze tocht naar de ruimte. Kennedy Space Center gaat namelijk helemaal over de ruimtevaart: van raketten tot satellieten en van maanlandingen tot space shuttles. Verdeeld over allerlei gebouwen en tentoonstellingen is van alles te zien en te leren over ruimtevaart. Van tijd tot tijd vinden er ook lanceringen plaats: in 2015 had ik het geluk zo’n lancering mee te maken.

De ingang van Kennedy Space Center, vernoemd naar president John F. Kennedy, die veel interesse in ruimtevaart had

Via de rakettentuin en een souvenirwinkel lopen we nu naar Journey to Atlantis: het gebouw dat het verhaal verteld van de space shuttle. Voor het gebouw staat de enorme brandstoftank van de shuttle nagemaakt. Dit geeft een goed beeld van hoe groot de shuttle was.

De nagemaakte brandstoftank

We gaan het gebouw in en komen in een wachtrijtje. Na even gewacht te hebben, mogen we plaatsnemen in een grote zaal met een videoscherm. Op dit videoscherm wordt een film getoond over het ontstaan van de space shuttle. Acteurs spelen het verhaal na: vanaf het idee om een shuttle te maken die vaker dan eens gebruikt kan worden tot het echte bouwen van de shuttle.

Als de film afgelopen is, mogen we doorlopen naar een nieuwe ruimte. Deze ruimte lijkt op een soort 3D-filmruimte: overal om ons heen, met korte tussenposes, zijn videoschermen. Op deze schermen krijgen we de lancering van de eerste space shuttle te zien. Door de vele videoschermen lijkt het alsof je er echt bij bent. Als de shuttle in de film weer landt, beginnen veel mensen (vermoedelijk Amerikanen) te klappen: zo trots zijn ze. Door het 3D-effect van de film merken wij dat wij het zelf ook een bijzonder moment vinden.

Het wordt echter nog meer bijzonder: het scherm aan de voorkant van de zaal gaat ineens omhoog en we staan oog in oog met de echte space shuttle Atlantis. Deze shuttle is meerdere keren de ruimte in geweest, wat ook hier en daar duidelijk te zien is. We lopen om de shuttle heen, maken foto’s en leren meer over de verschillende onderdelen en procedures van de shuttle.

Space Shuttle Atlantis

In een ruimte naast de space shuttle is een ‘attractie’ die ik in 2015 ook gedaan heb: de Shuttle Launch Experience. Hierbij maak je mee hoe een lancering van een space shuttle voelt. Eerst is er een wachtrijtje, dan een introductiefilm, dan weer een wachtruimte en vervolgens mogen we onze ‘shuttle’ in. Het is – voor mij opnieuw – een bijzondere ervaring als je achterover gekanteld wordt en het schudden en trillen voelt. Uiteraard landen we veilig! Mijn man mag dit ook nog zelf regelen: in een ruimte naast de Shuttle Launch Experience staan computers met een programma om zelf de shuttle te laten landen.

Shuttle Launch Experience

Veilig geland!

 We lopen nog verder rond en leren meer over de zes space shuttles die er geweest zijn: de Enterprise (is nooit de ruimte in geweest en is sinds 2012 te zien op een tentoonstelling in New York), de Atlantis (die we zojuist gezien hebben), de Discovery (is te zien op een tentoonstelling in Virginia), de Endeavour (werd later gebouwd, is nu te zien op een tentoonstelling in Californië) en de Challenger en de Columbia. De laatste twee shuttles zijn helaas verongelukt. De Challenger explodeerde in 1986 73 seconden na de lancering, bij de Columbia ging het in 2005 mis toen de shuttle terug naar de aarde kwam. Voor de crew van beide shuttles is een indrukwekkende herdenkingsruimte met persoonlijke attributen van de astronauten.

De twee verongelukte shuttles 

Na dit bijzondere moment komen we weer terug in de realiteit door de souvenirwinkel in te gaan die de uitgang van het gebouw vormt. We kopen nog een paar kleine souvenirs en verlaten dan de winkel. Als we buiten komen, zien we dat het flink geregend heeft, maar gelukkig is het nu weer droog.

Van Journey to Atlantis gaan we naar de wachtrij voor de bustour. Het is een lange rij en door de hitte en het ontbreken van een verkoelend windje is wachten geen gemakkelijke opgave. Uiteindelijk zitten we dan toch in een bus. De chauffeur vertelt ons dat hij helaas niet het volledige tourrondje kan rijden in verband met een onweersbui die in de lucht hangt.

Niet lang na het introductieverhaaltje van de chauffeur vertrekken we. Onderweg kijken we goed naar de kant van de weg, want er wonen hier veel alligators. Helaas zien we er niet één. Wel krijgen we andere bijzondere dingen te zien: de Crawler, het voertuig dat de shuttles naar het lanceringsplatform bracht, en het VAB – het Vehicle Assembly Building. Hier werden de shuttles, en andere raketten, in elkaar gezet. We rijden om het hele gebouw heen, zodat we goed zien hoe groot het is.

Het enorme VAB

Van het VAB gaan we naar het Apollo / Saturn V Center. Dit gebouw besteedt aandacht aan de Apollo-vluchten. In de tuin staat een standbeeld van de drie astronauten die als eersten op de maan kwamen: Buzz Aldrin, Michael Collins en natuurlijk Neil Armstrong.

De eerste astronauten op de maan

We lopen door naar de tribune naast de tuin, die veel gebruikt wordt als er lanceringen zijn. Vandaag zijn er helaas geen lanceringen en als we naar de lucht kijken, zou een geplande lancering sowieso niet door hebben kunnen gaan…

Dreigende lucht bij de lanceerplatforms

Terwijl we nog naar de lucht kijken, beweegt er ineens iets in het water. Vlakbij duikt er een alligator op, die rustig door het water zwemt. Dan duikt hij weer onder en verdwijnt weer uit het zicht.

Kiekeboe!

Na dit grappige moment gaan we het gebouw binnen. We kijken wat rond, delen een snelle lunch en gaan dan terug naar het hoofdgebouw. Ook daar maken we nog wat foto’s voor we richting de parkeerplaats gaan. Het is namelijk de hoogste tijd om naar Orlando te gaan: het eindpunt van onze reis.

De rakettentuin aan het begin

We kunnen tot Orlando goed doorrijden, maar komen dan in een file terecht. Met iets vertraging komen we aan bij de Florida Mall: een enorm groot winkelcentrum. We kijken bij wat winkels, maar besluiten dan toch naar het hotel te gaan. Het is hetzelfde hotel als waar we onze eerste twee vakantienachten doorbrachten, maar we krijgen wel een andere kamer.

Als we onze spullen naar de kamer hebben gebracht, stappen we in de auto om iets te gaan eten. Vanochtend hebben we al bij de Denny’s ontbeten, maar we willen ook graag onze vakantie afsluiten met een avondmaaltijd bij dit restaurant – dit is namelijk een beetje traditie geworden.

De vakantie in stijl afsluiten!

Na het eten gaan we terug naar het hotel om onze koffers te organiseren. Morgen zit onze vakantie er alweer op, maar voor we terug vliegen, gaan we nog wel genieten: we zullen namelijk het waterpark Aquatica bezoeken.

Tot morgen!

Lees verder: Dag 15 & 16