Reisverslag Disneyland Parijs 2022: dag 4

Zondag 24 juli 2022
 
Onze laatste dag in Disneyland Parijs is aangebroken! We staan zoals gebruikelijk vroeg op en maken iets meer haast dan anders met het ochtendritueel vanwege het moeten inladen van de auto’s. Ineens roept mijn man me: hij blijkt een tekenbeet opgelopen te hebben. We vermoeden dat hij die opgelopen heeft toen hij gisteravond al wat dingen in de dakkoffer ging doen. Overal om het huisje heen is groen en hoewel er geen waarschuwingsborden zijn, verwachten we dat hier inderdaad wel teken zitten. Gelukkig kan ik hem verwijderen.
 
Een uur later is alles ingepakt en zijn de auto’s ingeladen. We maken nog een laatste foto van het huisje en rijden dan nog één keer naar het park.

Dag, huisje!

 
Mijn ouders besluiten de dag even rustig te beginnen met koffie. Mijn man en ik lopen met ons zoontje naar Discoveryland, waar mijn man - als echte Star Wars fan - op de foto wil met Darth Vader. De ontmoeting is heel gaaf gedaan: er is een vooraf opgenomen Franse en Engelse stem, waardoor het lijkt alsof Darth Vader echt tegen je praat. Mijn man vindt het geweldig, ons zoontje begrijpelijk iets minder…

Wat is dat voor enge man?

 
Als we twee van de gemaakte foto’s als souvenir hebben aangeschaft, lopen we terug naar het plein voor het kasteel om mijn ouders te ontmoeten. Samen gaan we naar Frontierland, waar ik met mijn moeder nog een keer in Phantom Manor ga om haar de veranderingen te laten zien. Als we de attractie weer uit komen, blijken de mannen een rondvaart met de grote raderboot op het meer te doen.

De mannen op de boot

 
We gaan nog langs wat winkeltjes en besluiten dan de vakantie af te sluiten met een lunch bij de Toad Hall. Vervolgens verlaten we het park met op de achtergrond de wagens en muziek van de parade, die ook vandaag vanwege de hitte de show op het plein achterwege laat.

Bij de Toad Hall heeft alles een kikkerthema

 
We lopen naar de parkeerplaats, waar we afscheid nemen van mijn ouders. Het is kwart voor één als we echt beginnen aan de rit richting Nederland. We rijden richting vliegveld Charles de Gaulle, waar we veel drukte op de weg tegenkomen. We denken dat het ook komt doordat een deel van Parijs al afgesloten zal zijn vanwege de Tour de France.
 
Wanneer we op de A1 zitten, wordt het iets rustiger. We volgen de weg geruime tijd en stoppen heel even bij Wancourt voor een fruithapje. Dan rijden we weer door. We komen bij Lille, waar het altijd goed opletten is. Gelukkig komen we er goed doorheen en gaan we uiteindelijk België in. Tot Antwerpen is het goed doorrijden, pas daar wordt het drukker. Ook zijn er werkzaamheden, waardoor ons navigatiesysteem het even moeilijk heeft. We komen er gelukkig doorheen en rijden rond vijf uur Nederland in.
 
Na nog een korte stop beginnen we aan het laatste deel van de rit. Iets voor half zeven zijn we uiteindelijk thuis en zit de vakantie erop.
 
We hebben heel erg genoten, zowel van Luxemburg als Disney. De dagen in Disney zijn wel vermoeiender geweest door het vele lopen en de warmte, maar ook daar hebben we genoten. We verwachten dat onze dreumes de komende dagen wel veel zal slapen om bij te komen van alle indrukken en het weinige slapen op de dag wat hij gedaan heeft. We geloven dat hij het wel naar zijn zin heeft gehad, maar we zouden toch adviseren om pas voor het eerst naar Disney te gaan met iets oudere kinderen (de leeftijd dat ze geen slaapjes meer op de dag nodig hebben). 

Wij hebben in ieder geval genoten en wie weet: we zijn met het vijfentwintig jarig bestaan geweest en nu met het dertigjarig bestaan. Wordt het volgende bezoek dan met het vijfendertig jarig bestaan van het park? Het zou ons in ieder geval erg leuk lijken!

Reisverslag Disneyland Parijs 2022: dag 3

Zaterdag 23 juli 2022
 
De afgelopen twee dagen hebben we het Disneyland Park bezocht. Vandaag willen we eerst naar de Walt Disney Studios.
 
We zijn rond half tien bij het park, waar de rij voor de ingang op z’n drukst is. Castmembers (werknemers van Disney) dirigeren ons naar de juiste rij, al hebben we het idee dat het allemaal niet veel uitmaakt: druk is het overal! De Studios hebben namelijk afgelopen woensdag een nieuw deel geopend, de Avengers Campus, en we begrijpen dat veel mensen daarvoor komen.
 
Wij beginnen rustiger: in het overdekte Studio 1 drinken we even iets, terwijl Mickey vlakbij alle bezoekers welkom heet door naar ze te zwaaien. We zwaaien even terug en gaan dan naar de attractie Ratatouille om een afspraak te maken.

Goedemorgen!

 
Omdat het nog even duurt voor we erin mogen, lopen we naar de Tower of Terror, die maar tien minuten wachttijd heeft. Mijn moeder en ik gaan erin, maar als we door het eerste deel heen zijn, wordt er iets omgeroepen wat lijkt op dat de attractie storing heeft. Er zit ook geen beweging meer in de rij. We krijgen het een beetje benauwd: gaan we de reservering voor Ratatouille nu niet missen? Gelukkig mogen we verder doorlopen en zitten we om tien voor half twaalf in de lift (onze reservering is om half twaalf). Net als bij Phantom Manor zijn ook hier aanpassingen gedaan: er is een ander filmpje wat getoond wordt en de volgorde van omhoog gaan en naar beneden vallen is ook veranderd.

De Tower of Terror

 
Zodra we weer veilig uit de lift zijn, haasten we ons naar Ratatouille. We zijn nog op tijd en gaan met z’n allen naar binnen. Mijn man en ik vonden deze attractie altijd erg leuk en we verwachten dat onze kleine uk dat ook zal vinden. Helaas blijkt de attractie toch iets heftiger dan we ons herinnerden met gedraai van het karretje en schokkerige bewegingen. Ons zoontje vindt het begrijpelijk helemaal niet leuk en is blij als hij eruit is.
 
Via Toy Story Playland lopen we terug naar Studio 1 en naar het voorste deel van het park. De Walt Disney Studios hebben nog meer attracties, maar wij besluiten lekker terug te gaan naar het Disneyland Park. Onze eerste stop is de Cowboy Cookout Barbecue voor de lunch, want het is al twaalf uur geweest.
 
Na de lunch gaan we in de rij staan voor de grote trein die om het park heen rijdt. Omdat er twee stations dicht zijn, duurt het wachten niet lang. We rijden een vol rondje om het park heen en stappen in Frontierland weer uit.

Even lekker met de trein een rondje om het park rijden

 
Van Frontierland gaan we naar Fantasyland, waar we een reservering maken voor Peter Pan. Zoals altijd is het druk bij deze attractie, waardoor we pas vijftig minuten later erin zullen mogen. Dit is niet erg: nu kunnen we mooi de parade / show op Main Street nog een keertje kijken.
 

Nog even genieten van de parade / show

Als de show afgelopen is, gaan we terug naar Peter Pan. We nemen ons zoontje mee en gelukkig vindt hij deze attractie minder eng. Wel heeft hij trek, want het is al de hoogste tijd voor zijn fruithapje. Op het terras van de Market House Deli nemen we daarom even de tijd voor iets te eten en te drinken, terwijl om vier uur opnieuw de parade voorbij komt. Van tevoren wordt er omgeroepen dat de parade wegens omstandigheden aangepast zal worden. Dit blijkt in te houden dat de show weggelaten wordt, het is alleen een parade. We begrijpen het wel: de temperatuur is flink opgelopen vandaag.
 
We gaan daarom ook richting de uitgang van het park. Via een aantal winkels van Disney Village, het winkelgebied naast het park, gaan we terug naar de parkeerplaats en rijden we naar de Davy Crockett Ranch. Bij de supermarkt daar kopen we wat dingen voor het avondeten, want we willen vanavond zelf koken.
 
Dat koken is nog enigszins een uitdaging, want veel pannen zijn er niet en de koekenpan die we gebruiken, heeft duidelijk zijn beste tijd gehad. Ook lijkt het verse stokbrood nog over te zijn van vanochtend vroeg.

"Moet ik dit stokbroodje echt helemaal opeten?"

 
Uiteindelijk heeft iedereen toch iets gegeten en kan ons kleine mannetje met een gevuld maagje zijn bed in. We wachten tot hij slaapt en laten hem dan bij opa en oma achter, zodat wij nog even kunnen zwemmen. Een deel van het zwembad is helaas dicht (de glijbaan is afgesloten en de waterval doet het niet), maar we frissen wel even heerlijk op.
 
Na het zwemmen lopen we nog even een rondje door het ‘dorpje’ voor we teruggaan naar het huisje. Het wordt alweer onze laatste nacht hier, want morgen gaan we alweer naar huis. We willen nog wel even naar het park, maar vanwege de lange rit terug én de verwachte hitte willen we niet te lang meer blijven.

Nog een laatste blik op het dorpje...

 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 4

Reisverslag Disneyland Parijs 2022: dag 2

Vrijdag 22 juli 2022
 
Nadat we gisteren al een paar uur in het Disneyland Park zijn geweest, willen we vandaag zo veel mogelijk tijd in het park doorbrengen. Het liefst willen we ook gebruik maken van de Extra Magic Hours: het uur dat het park al open is alleen voor gasten van de Disneyhotels.
 
We staan daarom al vroeg op na een onrustige nacht (ons zoontje werd om drie uur 's nachts wakker van de kou door de airco en had toen het idee om lekker te gaan kletsen en zingen...) en vertrekken rond kwart over acht richting het park. Na een zeer uitgebreide veiligheidscontrole kunnen we uiteindelijk rond negen uur naar binnen, waar Mickey en Minnie vanaf het station iedereen begroeten. Inmiddels staat er bij de meeste attracties al een flinke wachtrij, dus lopen we naar de Big Thunder Mountain achtbaan van Frontierland om een afspraak te maken (mijn ouders hebben beiden een Easy Access Card, wat betekent dat je een afspraak kunt maken bij een attractie, later terug kan komen en dan korter in de rij hoeft te staan). Om tien over half tien mogen we terugkomen.
 

Goedemorgen!

We willen naar Fantasyland, het deel van het park dat meer voor wat jongere kinderen is, maar alle toegangspaden vanaf het kasteel zijn afgesloten. Heel Fantasyland is dicht, wordt ons verteld. We lopen daarom naar Adventureland, het deel met de jungle en de bekende Pirates of the Caribbean attractie. Mijn man neemt ons zoontje mee Aladdin in, wat niet meer is dan een gang waar je doorheen loopt met wat uitgebeelde scènes uit de film. Ik hou het even bij het bekijken van een winkelkraampje.

"Moest ik dit nu leuk vinden?"

 
Als we verder richting Pirates of the Caribbean lopen, zien we dat Fantasyland wel open is. We lopen het land in en zien dat het niet druk is bij de draaimolen. Onze kleine dreumes mag dus al zijn tweede attractie doen! In het begin probeert hij een beetje rond te kruipen in het karretje waar we in zitten, maar als de draaimolen begint te draaien, kijkt hij onder de indruk om zich heen. We begrijpen nu ook waarom eerder vanochtend een deel van Fantasyland afgesloten was: er zijn een heleboel kinderen uit het Verenigd Koninkrijk in het kader van het Disney Performing Arts programma. Waarschijnlijk mogen zij een optredentje doen.

In de draaimolen

 
Na de draaimolen is het tijd om naar Big Thunder Mountain te gaan. Opa ‘offert’ zich wel op om op ons zoontje te passen en wacht rustig, terwijl wij “the wildest ride in the wildernis” doen.

Klaar voor de Big Thunder Mountain!

 
Inmiddels is het bijna tien uur en de hoogste tijd voor even een pauze. Ons mannetje krijgt een lekker fruithapje, wij gaan voor iets zoeters! We gaan eerst het restaurant Market House Deli in, waar een lange wachtrij staat. Ik loop daarom naar de Cable Car Bakeshop, maar ook daar is het druk. Bij het buitenloket de Cookie Kitchen ben ik echter zo aan de beurt.
 
Een kop koffie en een koek of muffin later gaan we weer op pad. We lopen door het kasteel naar Fantasyland, waar ik met mijn vader de attractie met de draaiende kop en schotels van Alice in Wonderland doe. Vervolgens maken we een afspraak om met onze kleine uk in Dumbo te gaan.

Even lekker draaien in Mad Hatter's Tea Cups

We hebben nog even de tijd, dus besluiten we Adventureland in te lopen en te kijken bij Pirates of the Caribbean. Die blijkt maar vijf minuten wachttijd te hebben. We besluiten te kijken of ons kleine mannetje het leuk vindt en nemen hem mee de attractie in. Tot onze verbazing geeft hij geen kik, hij kijkt zelfs bij de wat spannendere stukken op zijn gemak om zich heen.
 
Vanaf Pirates lopen we terug Fantasyland in om in Dumbo te gaan. Ook hier vindt onze avonturier het allemaal prima, zelfs als we met het olifantje op het hoogste punt gaan vliegen.
 
We gaan nog even terug naar Pirates of the Caribbean voor een foto en om in het winkeltje te kijken. Als we verder lopen, zien we kapitein Haak en Vetje uit Peter Pan nog. Ook lopen we achter Skull Rock langs, de rots in de vorm van een doodskop.

"Hé, wat is daar beneden?"

 
Verderop in Adventureland staat er een korte rij om met Rafiki uit The Lion King op de foto te gaan. Ik ga met mijn ouders en onze dreumes in de rij staan, mijn man besluit even bij de achtbaan Indiana Jones te kijken. Als hij terugkomt, heeft de achtbaan twee keer kunnen doen.
 
Niet veel later zijn we aan de beurt bij Rafiki. Voor ons zoontje is het de eerste keer dat hij een Disneyfiguur ontmoet en hij vindt het heel spannend. Rafiki doet heel lief voor hem, ook als hij ziet dat ons mannetje een shirtje met Simba erop aan heeft.

Kiekeboe spelen met Rafiki!

 
Het lukt om een paar foto’s met Rafiki te maken. Vervolgens lopen we door naar Frontierland, waar Goofy in een leuke cowboyoutfit klaar staat voor foto’s. Deze keer vindt onze held het al iets minder eng.

Goofy een handje geven (nog wel een beetje spannend!)

 
Vlakbij Goofy is een restaurant, waar we op het terras onder een parasol gaan zitten om onze meegebrachte boterhammen op te eten. Goofy en Pluto komen nog voorbij terwijl we eten, maar helaas ook wat wespen.

"Hé, hallo, mag ik mee eten?"

 
Als we klaar zijn met eten, gaan we daarom vrij snel verder. We maken een afspraak om in het spookhuis Phantom Manor te gaan en kijken rond op Boothill, de ‘begraafplaats’ erachter, terwijl we wachten. Een halfuurtje later mogen we naar binnen. Ik kijk meteen naar alle veranderingen die gedaan zijn. Eerst had Phantom Manor een wat vager verhaal over een bruid en een spook, maar nu is het verhaal duidelijker gemaakt: Melanie, de bruid, was vier keer verloofd, maar al haar verloofdes zijn op mysterieuze wijze verdwenen. De schilderijen in de lift laten zien wat er gebeurd is…

Oh, oh...

 
Ook binnen in de attractie zijn wat kleine veranderingen te zien. Ik ben erg enthousiast over dit duidelijkere verhaal, al vind ik het ook wel jammer dat het mysterieuze er een beetje af is.

Bruid Melanie wacht op haar geliefde...

 
We lopen daarna voor het eerst naar Discoveryland, het deel van het park over de toekomst en uitvindingen. Mijn man en vader gaan samen de attractie Star Tours in, mijn moeder en ik wachten met onze slapende uk buiten. Als hij wakker is, neem ik hem mee het overdekte Videopolis in, waar op dat moment wat kinderen van het Disney Performing Arts programma optreden.
 
Een schone luier later kunnen we weer terug naar buiten, waar mijn man en vader inmiddels ook zijn. We willen eigenlijk een afspraak maken voor de attractie van Buzz Lightyear, maar die heeft net een technische storing. Daarom kijken we of ons zoontje Autopia in mag. Hiervoor moet hij 81 centimeter zijn. Hij redt het net, dus maken we een afspraak voor over drie kwartier.
 
In Videopolis drinken we even iets, want buiten is het erg warm. Via de app van Disneyland bestellen we onze drankjes, wat perfect werkt. Zonder in de rij te staan kunnen we de drankjes afhalen.
 
Na de drankjes gaan we terug naar Autopia voor een ritje in een auto. Onze kleine uk is enorm enthousiast en roept alleen maar: “Auto’s, auto’s!” Hem meekrijgen wordt vervolgens wel een uitdaging…

Zoekplaatje: kind in auto...

 
Het lukt ons gelukkig en we nemen hem mee naar Buzz, die weer open is. We maken een afspraak en kijken even in de winkel ernaast tot we naar binnen kunnen. Een mooie score later lopen we weer even terug naar Frontierland om daar in het winkeltje bij de ingang van het land een souvenir te kopen. Vervolgens gaan we naar Fantasyland, waar we naast het gesloten It’s a small world (wegens onderhoud) plaatsnemen om te wachten op het begin van de parade.

Tevreden met de score!

 
Omdat we helemaal bij het beginpunt zitten, kunnen we om klokslag half zes de eerste figuren en wagens zien. We zien een aantal nieuwe wagens, maar een aantal kennen we ook nog van ons laatste bezoek in 2017.

De deels nieuwe parade

 
Nadat Anna en Elsa de parade afgesloten hebben, lopen we verder Fantasyland in met het idee om bij het restaurant Toad Hall iets te eten. Helaas blijkt dit al gesloten. We lopen daarom terug naar Frontierland om bij de Cowboy Cookout Barbecue te kijken. Ook die blijkt al dicht! We vinden het maar raar: het is zes uur, etenstijd, waarom zijn er dan zo veel restaurants dicht? Met behulp van de Disneyland Parijs app op mijn telefoon kijk ik wat de mogelijkheden nog zijn. Het restaurant van hotel Cheyenne heeft om kwart voor zeven nog plaats voor ons vijven. Omdat we geen idee hebben waar we anders moeten eten, maak ik een reservering.
 
We verlaten het park en lopen naar het busstation, waar we de gratis bus naar hotel Cheyenne nemen. Natuurlijk zit de bus helemaal vol zo na de parade, maar gelukkig staat er iemand op, zodat ik met ons zoontje kan zitten.
 
Iets voor half zeven zijn we bij het restaurant. We kijken nog even in het winkeltje voor we richting het restaurant gaan. We krijgen een tafel toegewezen en onze jongste Disneyfan krijgt weer een mooie Mickey kinderstoel om in te zitten.

Eten bij Hotel Cheyenne

 
Het eten is weer prima, net als gisteravond. We herkennen ook enkele gerechten van gisteren, al is er ook een ander aanbod. Na het eten nemen we snel de bus terug naar het park en lopen we naar de parkeerplaats, want het is allang bedtijd voor onze kleine uk. Eigenlijk wilden mijn man en ik ‘s avonds nog terug naar het park om het vuurwerk te kijken, maar de dag is vermoeiender geweest dan we dachten en daarom vinden we morgen vroeg genoeg om terug te gaan.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3

Reisverslag Disneyland Parijs 2022: dag 1

Donderdag 21 juli 2022
 
Vandaag gaan we vanuit Luxemburg door naar Disneyland Parijs, waar we tot zondag zullen verblijven. We overnachten in een huisje van de Davy Crockett Ranch, wat het makkelijkste is met een dreumes van zestien maanden.
 
We staan iets over zessen op. Door het geluid wordt ons zoontje ook wakker, dus ook hij zit al vroeg aan het ontbijt. Wij douchen intussen om de beurt en geven ons over aan de stress en chaos van het opruimen en inpakken van de laatste spullen.
 
Iets voor achten zit alles en iedereen in de auto. We rijden naar de receptie om uit te checken, waarbij we nog even behendig een sleepauto moeten ontwijken. Dan kunnen we echt op weg!
 
We rijden eerst richting Mersch, maar gaan niet de brug over naar het winkelcentrum deze keer. We slaan linksaf richting Luxemburg-Stad met de bedoeling de A7 op te gaan. Helaas is om een onbekende oorzaak de oprit naar de snelweg afgesloten.
 
Met behulp van Google Maps vinden we een alternatieve route, die ons door allerlei dorpjes leidt. Na 50 minuten rijden hebben we net 36 kilometer afgelegd. Gelukkig komen we dan eindelijk op de snelweg en zijn we al snel in Frankrijk.

Welkom in Frankrijk!

 
Vanaf daar is het goed doorrijden. We komen op de A4, die we mogen volgen tot aan Disney. In de buurt van Verdun - waar tijdens de Eerste Wereldoorlog heel veel soldaten om het leven zijn gekomen - stoppen we even. Na een kwartiertje vervolgen we onze weg weer.
 
Zonder vertragingen komen we steeds dichter in de buurt. We doen nog een korte stop op zo’n drie kwartier rijden van het park en dan beginnen we aan het laatste stuk. 

We komen in de buurt!

Vlakbij Disney laat het navigatiesysteem ons echter in de steek en komen we uit aan de achterkant van een ander vakantiecomplex. Met behulp van, wederom, Google Maps komen we uiteindelijk bij de Davy Crockett Ranch.
 

We zijn er!

Daar is het wachten op mijn ouders, die erbij zullen zijn tijdens het verblijf, maar vanuit Nederland komen. Als zij er zijn, checken we in. Met onze toegangspasjes op zak rijden we naar de parkeerplaats van het park. Omdat het al iets later op de dag is, kunnen we alleen halverwege de parkeerplaats parkeren en moeten we het laatste stuk lopen. Dat is nog best een eindje.
 
Uiteindelijk komen we bij de beveiligingscontrole, daarna kunnen we het park in. We lopen over Main Street en kijken rond op het plein bij het kasteel naar alle versieringen voor het dertigjarig bestaan van het park. Om kwart voor drie begint er een parade met show, ook voor het dertigjarig bestaan. We kijken, genieten en klikken er heerlijk op los met de fototoestellen.

Disney heeft uitgepakt voor het dertigjarig bestaan

 
Na de parade lopen we naar Frontierland, het westerndeel van het park. Bij het Last Chance café willen we iets drinken, maar er zijn alleen tafels zonder stoelen vrij. Bij het Mexicaanse restaurant Fuento del Oro hebben we meer geluk. We drinken wat en kijken daarna nog in een paar winkeltjes voor we teruggaan naar de parkeerplaats.
 
Met een kleine omweg, omdat de Davy Crockett Ranch niet heel duidelijk aangegeven staat vanaf de uitgang, komen we terug bij de Ranch. Daar halen we de sleutel op van ons huisje, nummer 1108 in de Bobcat Trail (het hele park is in verschillende stukken verdeeld, die trails genoemd worden. Een trail is een weg die in een rondje loopt, met aan beide kanten ervan huisjes). We rijden erheen, halen de auto’s leeg en ruimen een beetje op. Dan gaan we weer terug naar het ‘dorpje’ van de ranch voor het avondeten.
 

Avondeten bij de Crockett's Tavern

Het avondeten is prima geregeld: we hebben een mooie tafel met een leuke kinderstoel voor ons zoontje en het eten smaakt heerlijk. Ook zijn er leuke toetjes voor de dertigste verjaardag van het park. Met volle magen verlaten we het restaurant weer. 

Leuke toetjes voor het dertigjarig bestaan van het park

We gaan nog even naar het winkeltje om het gratis schoonmaakpakketje op te halen voor we terug naar het huisje gaan en ons zoontje naar bed brengen. Het duurt even voor hij slaapt, ook omdat het nog heel warm is in het huisje. We krijgen het niet koeler en melden het daarom bij de receptie. Ze beloven iemand te sturen.
 
Wij zitten nog even buiten, waar het koeler is dan binnen. Pas na een paar uur komt er iemand van de onderhoudsservice. Het probleem is gemakkelijk opgelost: de temperatuur kan met behulp van een afstandsbediening, die we over het hoofd hebben gezien, lager worden gezet…
 
We bedanken de monteurs vriendelijk voor hun komst, waarbij één van de monteurs zich nog even kapot schrikt als zijn portofoon op vol volume afgaat, terwijl hij weet dat we een slapend kind hebben. Gelukkig slaapt ons zoontje rustig door.
 
Vrij snel daarna gaan wij ook allemaal naar binnen om ons klaar te maken voor bed. We hopen goed te slapen, zodat we morgen een volle dag kunnen genieten van het park.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2

Reisverslag Luxemburg 2022: dag 9

Woensdag 20 juli 2022
 
Onze laatste dag in Luxemburg is alweer aangebroken. Dit keer ben ik als eerste wakker. Buiten is het wel iets minder warm, maar je voelt dat er iets in de lucht hangt. Inderdaad, niet veel later klinkt er al gerommel.

Er hangt wat in de lucht...

 
Omdat het bij gerommel blijft, beginnen we toch het ontbijt buiten. We behalen een record: al na twee happen verschijnt er een wesp. Dan maar naar binnen…
 
Na het ontbijt ga ik snel hardlopen. Het rommelt nog steeds, maar de zon schijnt ook en er is nog geen flits te bekennen. Ik blijf wel op en heel dichtbij de camping voor het geval het erger wordt. Het gerommel klinkt steeds luider, maar het ergste is de benauwdheid. Het lukt me om twee kilometer te lopen, daarna ben ik echt kapot.
 
Niet lang nadat ik terug ben, begint het te regenen. We zien één flits, daar blijft het bij. Een kwartiertje regent het door, daarna is het weer even warm en benauwd als daarvoor. Mijn man besluit nu een poging te gaan doen om te hardlopen. Als hij weg is, loop ik met ons zoontje naar de campingsupermarkt voor een broodje voor de lunch. We maken een omweg op de terugweg langs het zwembad, waar een man in een imkerpak ons gebaart dat we moeten omlopen. Als hij ziet dat ik met een buggy loop, mag ik toch de helling oplopen in plaats van dat ik de trap op moet.

Het regent, het regent, de pannetjes worden nat...

 
Bij het zwembad zet ik onze dreumes op de foto, al heeft hij niet heel veel zin om uitgebreid te lachen. Ik loop met hem terug naar de stacaravan voor een fruithapje. Op tafel ziet hij een waterflesje staan, waar hij graag uit wil drinken. Hoewel ik weet dat het niet verstandig is, geef ik hem het flesje en ja, hoor: drie tellen later heeft de camping een nieuw zwembad erbij.
 
Terwijl meneer rustig speelt (en opdroogt), ruim ik op en doe ik de laatste was in de hoop dat het nog droogt. Ik probeer ook ons mannetje nog op bed te leggen, maar natuurlijk heeft hij geen zin om te slapen.
 
We spelen wat in de stacaravan en zien dan aan de overkant dezelfde man in het imkerpak. Achter de stacaravan van onze overburen blijkt een wespennest te zitten. Dat verklaart een heleboel! We hopen dat dit werkt, maar lunchen voor de zekerheid toch binnen als er nog een wesp voorbij komt.
 

Nu begrijpen we de vele wespen!

Na de lunch leggen we ons meneertje weer op bed en nu valt hij wel in slaap. Wij pakken intussen alvast zo veel mogelijk in. Als ons zoontje weer wakker is, maken we alvast een fruithapje klaar en rijden we richting Mersch om wat laatste boodschappen te halen. Eerst bezoeken we echter een andere winkel: er zit namelijk een Hema hier! (En nee, de Hema klantenkaart kennen ze hier niet, mocht je punten willen sparen! 😉)

Ook hier kennen ze de Hema!

 
Vervolgens gaan we naar twee supermarkten, want de ene heeft helaas niet alles wat we zoeken. Uiteindelijk hebben we zo’n beetje alles en rijden we terug naar de camping. Daar laden we de boodschappen uit voor we nog een rondje over de camping lopen. Dan is het koken, eten, een avondwandeling en naar bed voor ons zoontje!

Nog één keer klimmen en klauteren in de speeltuin!

 
Als hij op bed ligt, pakken we alles in wat we alvast in kunnen pakken. We nemen ook even de ochtendplanning door, want we willen op tijd weg om zo vroeg mogelijk in Disneyland Parijs te kunnen zijn. We vinden het ook wel jammer om hier weer weg te gaan, want Luxemburg is ons prima bevallen. Er is mooie natuur, de camping was gezellig en het weer was een groot pluspunt. We willen Luxemburg dan ook zeker aanraden, maar wel voor mensen met iets oudere kinderen. Je kunt dan net wat meer genieten van alle natuur en ook een bezoek aan Luxemburg-stad is dan makkelijker te realiseren. De camping is op zich prima voor de allerkleinsten (neem alleen een eigen matrasje mee voor het campingbedje!), maar ook hier geldt dat iets oudere kinderen (vanaf vier jaar) net wat meer te doen hebben.
Wij hebben in ieder geval een ruime week genoten en zijn klaar voor ons volgende avontuur!
 
Tot morgen!

Lees verder: Disneyland Parijs - Dag 1

Reisverslag Luxemburg 2022: dag 8

Dinsdag 19 juli 2022
 
Dat we vroeg wakker zijn, komt vandaag goed uit: we willen nog op stap, maar vanwege de verwachte hitte willen we ook weer op tijd terug zijn. We maken daarom tempo met ons ochtendritueel en om kwart over acht zitten we in de auto.
 
Na even getankt te hebben (1,73 per liter…), rijden we via provinciale weggetjes naar het dorpje Vianden. De asfaltweg gaat daar ineens over in een kasseienweg, wat niet heel lekker rijdt. Er is duidelijk bewust voor gekozen, want er is geen stoep en wel een levendig dorpje.

Dit is leuker tanken dan in Nederland!

 
Een stuk verderop komen we weer terug op de asfaltweg. We rijden nog een stukje door en komen dan uit bij de stuwdam. Deze kennen we uit Bassie & Adriaan: Op reis in Europa. We parkeren de auto op een klein parkeerplaatsje en lopen naar de dam toe. Helaas is er vanaf deze kant niet een heel goed zicht op. We lopen daarom terug naar de auto en rijden terug naar een andere parkeerplaats.

Het uitzicht vanaf de parkeerplaats met links het kasteel van Vianden en beneden de stuwdam

 
Vanaf daar steken we de brug over en volgen we het pad langs de rivier. Nu kunnen we wel goed de dam met de sluizen zien. We maken wat foto’s en genieten nog even van de koelte die er is.

Uitzicht op de stuwdam vanaf beneden

De stuwdam van dichtbij

 
Dan lopen we terug naar de auto. Met behulp van Google Maps proberen we het grote stuwmeer te vinden. Hiervoor moeten we flink de heuvels in met bochtjes naar links, bochtjes naar rechts. Het uitzicht is wel erg mooi.

Het uitzicht vanaf de top van de heuvel

 
Google Maps stuurt ons een smal pad op, maar het leidt naar een afgesloten weg. We maken alleen even wat foto’s van het uitzicht en zoeken dan een ander punt om het stuwmeer te bekijken.
 
Dat lukt: een stuk verderop kunnen we de auto parkeren en een toren op. Vanaf daar kunnen we het stuwmeer zien en de omgeving. Er staan ook twee borden met daarop punten in de omgeving en de afstanden tot enkele wereldsteden.

Even wat treetjes op...

... en dan dit uitzicht!

We dalen weer af en gaan terug richting de camping. Onderweg stoppen we nog op één punt om foto’s te maken van het kasteel van Vianden. Er staat een monument bij met een Amerikaanse vlag, wat te maken heeft met de Tweede Wereldoorlog. Vianden was in februari 1945 het laatste dorp in Luxemburg dat bevrijd werd.

Het monument bij het kasteel van Vianden

 
Na de fotostop rijden we vlot terug naar Larochette. Onderweg hebben we nog wel wat bochten, maar het grootste deel van de route gaat van dorpje naar dorpje en is goed te berijden.
 
In Larochette halen we nog een boodschap bij de plaatselijke supermarkt voor we teruggaan naar de camping. We doen de afwas en de was en lunchen dan voor de zekerheid maar binnen, aangezien we alweer één ongewenste geel-zwart gestreepte bezoeker hadden.
 
Na de lunch is het bedtijd voor ons zoontje. Natuurlijk is het weer eerst feesten, maar uiteindelijk slaapt hij nog een halfuurtje. Als hij weer wakker is, maken we ons klaar voor het zwembad. Na een fruithapje zoeken we, net als de halve camping, verkoeling in het water. We spetteren een tijdje in het diepe buitenbad en gaan dan naar het binnenbad.

Het bewijs van de hitte!

 
Als onze kleine waterrat het koud krijgt, gaan we opwarmen. Bij de supermarkt halen we nog een ijsje, dat we meenemen naar de stacaravan. We proberen ons zoontje nog even op bed te leggen, omdat hij duidelijk moe is, maar het is weer ‘voor al uw feesten en partijen’… Rond tien voor vijf geven we het op en laten we hem met ons naar de finish van de Tour de France kijken.
 
Na de finish gaat mijn man aan de slag met de wegwerpbarbecue. Hij is al snel op temperatuur, maar helaas blijken niet alle vegetarische burgers even geschikt voor op de barbecue. Dan maar opbakken in de pan! Gelukkig lukken een aantal dingen ook wel en kunnen we genieten van een heerlijke maaltijd.
 

Chef Barbecue is weer present!

Als iedereen vol zit, doen we nog even ons avonduitstapje naar de kinderspeeltuin. We houden het kort vanwege de warmte, want ook nu is het nog goed warm. Wanneer we weer terug zijn in de stacaravan, drinkt ons mannetje dan ook gulzig uit zijn waterbeker.
 
We beginnen het bedtijdritueel en leggen hem in zijn bedje. Hij protesteert nog even, maar als we hem weer op zijn rug leggen, slaapt hij binnen een paar tellen. Wij blijven binnen zitten en gaan pas later op de avond naar het terras. Morgen is het alweer onze laatste dag in Luxemburg, want donderdag reizen we verder. We willen er nog een lekker ontspannen dagje van maken met hopelijk iets aangenamere temperaturen…
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 9

Reisverslag Luxemburg 2022: dag 7

Maandag 18 juli 2022
 
We zijn weer vroeg op en kunnen zonder gestoord te worden door wespen buiten ontbijten. Daarna is het ons gebruikelijke ochtendritueel met de was doen, afwassen, douchen, aankleden en spullen pakken.
 
Rond half tien vertrekken we voor onze eerste stop van de dag: Noumerleeën, een rotsformatie in het bos. We rijden voor het eerst linksaf bij de uitgang van de campingweg en na een stukje door het bos gereden te hebben, komen we weer bij de heuvels die op Noord-Frankrijk lijken.
 
We volgen Google Maps en komen uiteindelijk bij een camping uit. Ernaast loopt een onverhard pad richting het bos. We rijden het een stukje op, maar kunnen niet heel ver het bos in. Ik mag het eerst op verkenning. Ik loop een breed pad een flink stuk af, maar zie niks en keer terug. Nu mag mijn man het proberen. Met behulp van Google Maps weet hij het te vinden.

Midden in het bos zijn deze rotsen te vinden

 
Als hij terug is, mag ik opnieuw (we willen ons zoontje liever even laten zitten, aangezien de stop niet echt iets voor hem is). Deze keer kom ik ook echt in het bos terecht en met behulp van mijn mans aanwijzingen weet ik de rotskloof te vinden. Het is mooi, maar ik vind het ook weer niet heel spectaculair.

Een mooie rotskloof, maar na alles wat we al gezien hebben, niet heel spectaculair

Ik loop terug en bij de uitgang van het bos hoor ik ineens iets ritselen. Het klinkt te groot voor een vogel, dus blijf ik staan. Een paar tellen later schiet er een hertje uit het bos. Zodra het mij ziet, sprint het de andere kant het bos weer in. Het ging allemaal te snel om een foto te kunnen maken, maar eigenlijk vond ik dit nog bijzonderder dan de rotskloof…
 
Terug bij de auto help ik mijn man te keren op het landweggetje en dan gaan we naar de supermarkt. Natuurlijk is er onderweg weer een weg afgesloten, maar gelukkig is er een omleiding. We rijden door de bossen, langs een spoorlijn en door een paar dorpjes voor we bij een groot winkelcentrum komen. Er zit zelfs een Hema!
 
Bij een supermarkt doen we boodschappen voor de komende dagen. Dan rijden we via het centrum van Mersch, zoals de plaats heet, de bossen en heuvels weer door terug naar de camping. Daar kijk ik bij het winkeltje nog of ze citronella kaarsen hebben, als laatste redmiddel tegen de wespen. Helaas verkopen ze die niet, waardoor we genoodzaakt zijn halverwege de lunch weer naar binnen te vluchten.
 
Na de lunch gaat mijn man aan de slag om een wespenval te knutselen. Hopelijk helpt dat! Intussen heeft ons zoontje de grootste moeite om in slaap te komen. Twee vieze luiers later valt hij dan toch eindelijk in slaap, maar hij wordt een uur later niet lekker wakker en vindt alles even stom - de zwemluier en z’n wetsuit, z’n beker water en de aardbeien die hij als fruithapje krijgt. Uiteindelijk ontdekt hij dat het allemaal niet zo erg is en kunnen we hem lekker meenemen naar het zwembad.

Dat zwemmen is zo stom nog niet!

 
We beginnen in het grote, diepe bad buiten, maar dat is toch wat koud. We gaan nog even naar binnen en koelen heerlijk af. Als de lippen van meneer beginnen te trillen, gaan we er snel uit om op te warmen. Dan lopen we terug naar de stacaravan, waar ons waterratje nog even verder mag spetteren in bad.
 
Inmiddels is het alweer etenstijd. Voor de zekerheid eten we binnen, ook vanwege de warmte. Binnen is het nog goed uit te houden, maar buiten begint het wel echt een sauna te worden. Na het eten lopen we toch nog ons rondje naar de kinderspeeltuin en gaan we nog een keer met de kabelbaan in de andere speeltuin.

Het is niet koud buiten...

 
Dan is het echt bedtijd voor onze dreumes. Hij ligt nog even te duimen, maar valt vrij snel in slaap. Wij zitten eerst nog even binnen, maar dan ook nog buiten voor een spelletje en het bespreken van de dag van morgen. Dan willen we namelijk vroeg op stap om de warmte maar zo veel mogelijk voor te zijn.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 8