Reisverslag Limburg 2021: dag 7 en dag 8

Donderdag 19 augustus 2021 en vrijdag 20 augustus 2021

De dag start als gebruikelijk en buiten is er wat bewolking en een niet al te frisse temperatuur. Toch kiezen we ervoor om binnen te ontbijten. Na het ontbijt bespreken we wat we vandaag, onze laatste echte vakantiedag, nog willen doen. Vaak sluiten we onze vakantie af met een spelletje midgetgolf. In Kerkrade zit een glowgolf die ons wel leuk lijkt. Natuurlijk moet je reserveren, maar je kunt op de dag zelf alleen tijdens openingstijden bellen. Tegen die tijd is er alleen nog laat in de middag plaats. Omdat we nog een reservering voor uit eten hebben, kan dat helaas niet doorgaan.

We wandelen nog een rondje over het park, waarbij ons kleine mannetje voor het eerst in de speeltuin ‘speelt’. De grote schommel en het bolle springkussen vindt hij maar wat leuk! Ook maken we de traditionele foto’s van onze reisknuffels. Dan lunchen we buiten op het terras en bespreken verder wat we vanmiddag nog kunnen doen. 

De speeltuin met het bolle springkussen

De andere kant van de speeltuin met de schommel

We besluiten richting Heerlen te gaan. Eerst bezoeken we een wel bekende babywinkel, waar we nog een leuk T-shirtje in de uitverkoop vinden voor ons kleine mannetje. Dan gaan we door naar het centrum. We parkeren bij een winkelcentrum dat van binnen versierd is met grote papegaaien.

De papegaaien in het winkelcentrum

Bij een VVV vragen we een plattegrond en informatie, omdat we gelezen hebben dat er in Heerlen veel muurschilderingen zijn. Aangezien we de muurschilderingen van Belfast altijd heel mooi vinden, zijn we wel benieuwd.

Met behulp van het plattegrondje proberen we de eerste te vinden. Deze moet in de buurt van het Maanplein zijn. Het plein kunnen we vinden en we zien ook een soort grote klok. De muurschildering is even zoeken, maar uiteindelijk vindt mijn man hem. 

Maanplein

De muurschildering

We lopen terug en gaan het echte centrum van de stad in. Er zijn veel bekende winkeltjes en etensgelegenheden. Toch hangt er niet echt een gezellige sfeer en voelt het alsof je zakken ieder moment gerold kunnen worden. Veel panden zien er ook erg armoedig en vervallen uit, wat niet bijdraagt aan de sfeer.

Met behulp van Google Maps, aangezien de plattegrond niet heel duidelijk is, vinden we een monument dat Joodse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog uit Heerlen herdenkt. Het is vlakbij een Joodse begraafplaats, die we verder niet opgaan.

Als we teruglopen, zien we in een zijstraat nog een kleine muurschildering. We maken er een foto van en gaan dan terug naar de parkeergarage. We geloven best dat Heerlen een leuke stad kan zijn, maar helaas voelde het nu niet zo aan.

Muurschildering in het centrum

Terug in het huisje geven we ons kleine mannetje een flesje voor we naar het restaurant lopen voor het avondeten. We hebben gereserveerd bij de Canadian Corner, een naam die ons natuurlijk wel aanspreekt. Ook hebben we op de menukaart veel vegetarische gerechten zien staan.

Het restaurant stelt ons niet teleur: het eten is heerlijk! Het zijn ook echt flinke porties, dus honger lijden hoeft zeker niet! Het is erg druk in het restaurant, wat we begrijpen, maar door de plastic schermen tussen de tafels is het nog steeds coronaproof. Dit restaurant vinden we zeker een enorme aanrader, ook voor vegetariërs en veganisten!

Na nog wat foto’s bij de zijmuur van het restaurant lopen we met zeer volle magen terug naar het park. We wandelen nog even een laatste keer naar het meer en gaan dan via een omweg terug naar het huisje. Daar brengen we ons kleine mannetje naar bed en pakken we alvast wat dingen in.

De Canadian Corner

Morgen zit onze vakantie er helaas alweer op. Aan de ene kant vinden we het fijn om weer naar huis te gaan, aan de andere kant gaan we dit mooie huisje met het bijbehorende uitzicht zeker missen!

Vrijdagochtend worden we wakker van de wekker. We zorgen snel voor ons kleine mannetje en gaan daarna douchen, voor het laatst buiten ontbijten en dan alles inpakken. Hoewel we deze keer niet veel schoon hoeven te maken, zijn we toch pas om kwart voor tien klaar om te vertrekken. We volgen de meute om uit te checken en wachten dan tot we kunnen vertrekken: precies nu iedereen vertrekt, wordt er een drempel aangelegd op de toegangsweg!

Uitchecken bij de receptie

Na even gewacht te hebben, kunnen we toch vertrekken. Het begin van onze terugreis verloopt rustig, pas bij Eindhoven wordt het drukker. We weten een file te ontwijken, maar moeten ook helaas uitwijken naar een andere stopplaats, aangezien alle parkeerplaatsen bij het tankstation na de file bezet zijn. We zien een bordje voor een restaurant en besluiten dat te volgen. Daar aangekomen blijkt echter dat het restaurant gesloten is: er staan roestige olievaten en het onkruid is bijna net zo groot als ons kleine mannetje. Ook staat er nu een Corona testlab.

Omdat het echt flesjestijd is, stoppen we hier toch, maar we maken er geen uitgebreide stop van. Zodra het flesje op is en ons mannetje even gelegen heeft, rijden we verder. Het wordt nu steeds drukker op de weg en af en toe moeten we even iets langzamer rijden. Uiteindelijk zijn we rond half één weer thuis.

Hoewel het een heel andere vakantie dan anders is geweest, hebben we wel echt genoten. Beide bestemmingen zijn ons goed bevallen, al hadden ze allebei ook hun nadelen. In Drenthe vonden we het huisje minder, maar het centrale deel van het park was erg leuk. Bovendien waren er in de buurt veel mogelijkheden om dingen te zien. In Limburg vonden we het huisje (nummer 163) en het park erg mooi, maar was er in de omgeving gewoon minder te doen, zeker met een baby. Onze echte aanraders van deze vakantie zijn Wildlands in Emmen (Drenthe) en Mergelrijk in Valkenburg (Limburg). En qua eten natuurlijk El Castillo in Valkenburg en de Canadian Corner in Brunssum!

Natuurlijk hopen we nog steeds dat we ooit weer ongehinderd en onbezorgd de wereld over kunnen reizen, maar tot die tijd is Nederland een prima alternatief!

Reisverslag Limburg 2021: dag 6

Woensdag 18 augustus 2021

De dag begint wisselvallig qua weer: als we wakker worden is het droog, maar iets later barst er toch een flinke bui los. De temperatuur is gelukkig wel iets hoger dan gisteren, want toen vonden we het echt erg fris.

Na de gebruikelijke ochtendrituelen maken we ons klaar voor ons bezoek aan GaiaZoo. Onze reservering is om tien uur en deze keer willen we echt op tijd zijn. Het is een kwartiertje rijden, maar voor de zekerheid vertrekken we al iets over half tien. Onderweg komen we langs een internationale school en langs het hoofdkwartier van de NATO. Dit laatste doet ons begrijpen waarom er hier een internationale school is.

We hebben geen files, opstopping of honderden rotondes onderweg, dus we zijn keurig om kwart voor tien al bij de dierentuin. Het spettert af en toe een beetje, dus doen we toch de regenhoes maar over de kinderwagen.

Vanaf de parkeerplaats lopen we naar de ingang, waar onze e-tickets gecontroleerd worden. We krijgen een uitrijkaart voor het parkeerterrein en mogen een plattegrond pakken. Dan mogen we het park in.

Het eerste stuk is vooral wandelen door groen gebied. Op één punt zijn grote dierenfoto’s opgehangen, waar je bij kunt poseren. Uiteindelijk komen we bij de eerste dieren van het Taiga-gebied: de kamelen. Hier is een overdekt stukje bij, wat goed uitkomt: het begint net wat harder te regenen en ons kleine mannetje moet zijn hapje.

Wandelen naar de eerste dieren

Vanaf de kamelen lopen we door naar de vlakte met de przewalskipaarden en het verblijf van de Europese nerts. Deze laatste kunnen we echter niet ontdekken. We lopen door en komen bij de otters, altijd favoriete dieren van ons. Het is echter zo druk dat een foto maken moeilijk is zonder de anderhalve meter regel te overtreden.

De otters zijn lekker aan het spelen

Het pad gaat verder langs het verblijf van de muntjak en de rode panda. Het kost enig speurwerk om de rode panda’s te vinden, de muntjakken zijn makkelijker te zien.

Via het Limburghuis met vuursalamanders (voor de Frozen 2 kijkers: Bruni, dat schattige blauwpaarse beestje, is een vuursalamander) komen we bij het middendeel van de dierentuin met de kinderboerderij. Hiervandaan kunnen we naar de verschillende delen van het park, elk met hun eigen thema: de Taiga, de Savanna en het Rainforest. Eerst kijken we echter nog even bij de Vlaamse reuzen, die drie schattige kleintjes hebben.

'Bruni'

Mama of papa met twee van de drie kleintjes

We lopen verder langs de dwergnijlpaarden en komen uit bij het punt waar we moeten kiezen tussen het Rainforest en de Savanna. De aanbevolen route zegt dat we naar het Rainforest moeten gaan, dus dat doen we. Hier zien we de bongo en de indrukwekkende gorilla’s.

De dwergnijlpaarden

Voor de foto van de gorilla toch even de zoom gebruiken van de camera!

Vanuit het gorillaverblijf komen we langs de penseelzwijnen en diverse andere apen. Het Doodshoofdapenbos is nog niet open, maar aangezien het om elf uur open gaat en het bijna elf uur is, wachten we even. Kinderwagens mogen niet mee naar binnen, dus gaan we om de beurt. We vinden het erg leuk om de loslopende aapjes te zien springen en spelen, al vormt het wel een uitdaging voor een goede foto!

Doodshoofdaapje in het bos

Langs nog meer apenverblijven komen we bij de Pampa Lodge, een klein restaurantje met uitzicht op de vicuña’s. Ook zijn er toiletten bij, alleen zijn de heren en dames niet gescheiden. Er blijken ook toiletten te zijn voor mindervaliden, maar dit staat niet aangegeven. We kunnen ook geen verschoonmogelijkheid vinden, dus krijgt ons mannetje een schone luier op een bankje naast een klein haardvuurtje achter het restaurantje. Deze plek scoort dus weer hoog in de top tien van vreemdste verschoonplekken!

Je moet toch ergens verschonen!

Na een flesje en een boterham voor onszelf, ontvluchten we het drukke terrasje waar duidelijk niet aan anderhalve meter afstand wordt gedacht. Langs de tapir en de beverratten komen we bij het verblijf van de boshond, die zich lekker verstopt houdt in het bos. Daarna zien we het bordje dat we nu alle dieren gezien hebben. Misschien toch een tip voor het park om de route iets duidelijker aan te geven, want we hebben zeker niet alle dieren gezien!

We staan weer op het plein bij de speeltuin en gaan richting de Savanna. Meteen zien we de leeuwen, die net iets te eten hebben gekregen. Hierdoor zijn ze wat actiever en één leeuwin loopt zelfs vlak langs het glas.

Nala aan de wandel

Aan de overkant van de leeuwen hebben de stokstaartjes hun verblijf, dat ze delen met een stekelvarken.

"Tsja, als ik zo kijk naar de lucht, zou het kunnen gaan regenen, maar het zou ook niet kunnen gaan regenen..."

Via het verblijf van de Afrikaanse wilde honden, die lekker liggen te slapen onder een rots, komen we bij de grote savanne. Hier zien we giraffen, springbokken, kudu’s en struisvogels. Een ander savannedeel wordt bewoond door neushoorns en zebra’s. Iets verderop zien we de vele flamingo’s. Een klein flamingootje wordt net gevoed door zijn moeder, wat bijzonder is om te zien. Flamingo’s blijken kopvoeders te zijn, wat betekent dat moeder haar jong via de snavel kan voeden.

Even kijken bij de giraffen!

Voedingstijd bij de flamingo's!

We zijn alweer bij het einde van de Savanna en gaan door naar DinoDome, een grote overdekte speeltuin. Hier is ons mannetje echt nog iets te klein voor, dus pauzeren we even op het terras van het restaurant vlakbij om te kijken welke dieren we nog moeten zijn. Dat blijkt een deel van de Taiga te zijn, dus gaan we naar het voorste deel van het park. We beginnen bij Parkieten Paradijs, waar verschillende gekleurde vogels te zien zijn.

Parkieten Paradijs

Na de parkieten komen we bij de wasberen en het stinkdier. Hier blijven we iets langer staan, want we vinden de wasberen erg schattige diertjes.

De wasberen in hun verblijf

Aan de overkant van de wasberen is het verblijf van de wolven. Iets verderop zijn deze dieren inderdaad te zien.

Een van de wolven

Vervolgens gaan we op zoek naar de lynx en de bever, maar we vinden ze helaas niet. De veelvraat vinden we na enig speurwerk wel en de rendieren zijn helemaal gemakkelijk om te zien.

De rendieren

Aan de andere kant van het lynxen verblijf hebben we meer geluk: in de verte zien we een oortje bewegen. Vanaf het panoramaterras zijn ze zelfs bijna helemaal te zien.

De lynxen

We zijn daarna weer terug op het plein van de kinderboerderij en overleggen even wat we nog willen zien. We ontdekken dat we de grootoorvossen nog niet gezien hebben op de Savanna, dus lopen we daarheen. De dieren zijn buiten, maar je moet niet met je ogen knipperen: ze zijn flink aan het rennen en verdwijnen zo weer tussen de struiken.

Grootoorvos

Vanaf de grootoorvossen gaan we terug naar de Congo Volière, waar we nog wat vogels zien. Ook zien we de dwergnijlpaarden en de gorilla’s nog een keer, net als de andere apen van het Rainforest. Ik loop nog een snel rondje door het Doodshoofdapenbos en spot nog een babyaapje.

Doodshoofdaapjes met kleintje

Via een zijpad komen we bij het verblijf van de reuzenmiereneter, die we nog niet eerder gezien hadden. We vinden het een bijzonder dier met zijn lange snuit en volle staart.

Reuzenmiereneter

We lopen nog door de Puna Volière met onder andere rode ibissen en komen dan bij het Tapir Terrarium, waar onder meer kleine kikkers te zien zijn. Langs de boshond, die we in een flits voorbij zien komen, lopen we terug naar het plein met de kinderboerderij.

Ons plan is om bij de uitgang nog een ijsje te halen en even in de winkel te kijken. Het ijsje gaat echter niet door, want de kassa is net vastgelopen en je kunt alleen maar gepast contant betalen. We lopen dus door naar de souvenirwinkel, waar volgens de regels maar 1 persoon per gezelschap tegelijk naar binnen mag (kinderen jonger dan 13 uitgezonderd). Wij gaan dus netjes om de beurt, maar verder lijkt niemand zich aan deze regel te houden.

Na de winkel lopen we terug naar de parkeerplaats en rijden we weer naar ons huisje. Daar doen we even lekker rustig aan, want we hebben weer veel gelopen vandaag. We vonden GaiaZoo best een leuke dierentuin, maar het park heeft toch ook wel wat mindere kanten. De route staat bijvoorbeeld slecht aangegeven en er zijn best wat zijpaden, waardoor je gemakkelijk dieren mist. Ook zijn de voorzieningen niet overal heel goed. Het park doet wel zijn uiterste best om de Coronaregels na te leven met veel borden en stickers; helaas houden de bezoekers zich echter slecht aan deze regels en is er weinig handhaving op. Na ons dagje er vandaag hebben we dan ook zoiets van: we hoeven niet perse nog eens terug naar deze dierentuin. De afstand speelt natuurlijk ook een beetje mee, al hebben we wel dierentuinen in het noorden van het land (Aquazoo Leeuwarden, Wildlands Emmen) die we wel de lange reistijd waard vinden. Kortom: een leuke dierentuin voor even een dagje uit, maar je hoeft er wat ons betreft niet speciaal naartoe te rijden.

Tot morgen!

Lees verder: Dag 7 en dag 8

Reisverslag Limburg 2021: dag 5

Dinsdag 17 augustus 2021

Waarschijnlijk is ons kleine mannetje nog zo onder de indruk van alles wat hij gisteren gezien heeft dat hij uitslaapt tot half acht. Ook na zijn flesje slaapt hij nog even heerlijk, terwijl wij toch echt maar binnen ontbijten. Wat een verschil met afgelopen weekend qua temperatuur!

Na het douchen kleden we ons dan ook iets warmer aan voor we onze spullen pakken en op pad gaan. Vandaag willen we het Drielandenpunt bezoeken, dus rijden we met de auto naar Vaals. Onderweg komen we door een mooi heuvelachtig landschap dat ons een beetje aan het buitenland doet denken.

Bij het Drielandenpunt parkeren we de auto op het parkeerterrein. Na even gelezen te hebben waar we een parkeermunt kunnen kopen, lopen we verder. We komen langs het grote Labyrint, wat we niet aandurven met ons kleine mannetje. In plaats daarvan lopen we verder langs diverse etenstentjes naar het ‘echte’ Drielandenpunt.

Afstandenbordje bij het begin van het Drielandenpunt

Eerst komen we langs een pleintje met de vlaggen van Nederland, België en Duitsland en de wapens van de landen. Iets verderop wordt het hoogste punt van Nederland aangegeven. Nog iets verderop is het Drielandenpunt. Natuurlijk maken we hier foto’s, ook van ons mannetje. Zijn eerste ‘bezoek’ aan het buitenland!

Het pleintje met de wapenafbeeldingen en vlaggen van de drie landen

Het hoogste punt

Het Drielandenpunt

Voorbij het punt staat de Boudewijntoren. De toegang is een paar euro en je kunt met de lift omhoog. Mijn man besluit beneden te blijven, ik ga met ons kleine mannetje omhoog. De lift vindt hij prima, boven lijkt hij het heel even spannend te vinden. Al snel is hij echter weer aan het ‘zingen’ en duimen, dus kan ik nog wat foto’s maken van Nederland, België en Duitsland.

De Boudewijntoren

Nederland

Duitsland

België

Met de lift gaan we weer terug naar beneden, waar we zien dat het tijd is voor een flesje. Bij een etenstentje kijken we of de toiletten een verschoonmogelijkheid hebben, maar dit blijkt helaas niet zo te zijn. We weten het op te lossen en vinden ook nog een redelijk rustig plekje voor een flesje. Als we zelf ook nog iets gegeten hebben, lopen we nog wat rond, waarbij we een klein stukje het bos in gaan dat officieel Duitsland is. Vanwege de modderige paden keren we vrij snel weer om.

Na nog wat foto’s gaan we terug naar de auto. We rijden naar de Wilhelminatoren, die iets goedkoper blijkt te zijn dan de Boudewijntoren. Deze keer gaat mijn man wel mee naar boven, zodat ik de kans krijg het laatste stukje met de trap naar de top van de toren te lopen. Hier is een soort ‘skywalk’ van mat glas. Omdat je niet echt naar beneden kan kijken, vind ik het niet heel spannend. Het stukje open looppad ervoor is dan nog iets spannender.

De Wilhelminatoren

Bovenop de toren

Vanaf de toren kunnen we ook stukjes Duitsland en België zien. Ook zien we de Boudewijntoren. 

Het uitzicht met in de verte de Boudewijntoren

We gaan weer terug naar beneden en stappen de auto weer in. Omdat we toch (redelijk) in de buurt zijn, rijden we naar Landgraaf, waar normaal gesproken Pinkpop gehouden wordt. Het terrein is gemakkelijk te vinden: het wordt nu namelijk als teststraat gebruikt. Hierdoor is het festivalterrein niet echt te zien.

We keren de auto en gaan terug naar het huisje, terwijl het buiten begint te regenen. De buienradar laat zien dat het de rest van de middag zo blijft. We zitten daarom lekker binnen en ons kleine mannetje slaapt lekker in zijn bedje. Tot twee keer toe wordt hij echter huilend wakker alsof hij in paniek is en niet weet waar hij is. Gelukkig is hij snel weer vrolijk.

Hoewel de regen iets minder wordt, eten we toch binnen. Na het eten is het zo goed als droog en daarom lopen we nog een rondje over het park. We bezoeken de ‘kinderboerderij’ (vier schapen) en lopen nog een stukje door het bos richting de Brunsummerheide.

De 'kinderboerderij'

Na de wandeling gaan we terug naar de warmte van ons huisje. Morgen schijnt de temperatuur iets aangenamer te zijn en dat hopen we dan maar: we hebben morgen namelijk een bezoek aan Gaia Zoo gepland staan. Tot morgen!

Lees verder: Dag 6

Reisverslag Limburg 2021: dag 4

Maandag 16 augustus 2021

De bewolking van gisteravond is tijdens de nacht blijven hangen, zodat het een stuk koeler is. Voor ons kleine mannetje is dat wel fijn, want door de warmte in de slaapkamer heeft hij iets minder goed geslapen. Na zijn fles brengen we hem dan ook terug naar bed en moeten we hem uiteindelijk zelfs wakker maken voor zijn tweede fles.

Wij hebben intussen toch buiten ontbeten (wel met een lange broek en een vestje aan) en de plannen voor de dag besproken. We hebben besloten om naar Valkenburg te gaan, waar we Mergelrijk willen bezoeken.

Zoals bij bijna alle attracties tegenwoordig moet je reserveren voor Mergelrijk. We reserveren voor kwart voor één, denkend dat dit prima uitkomt qua planning met het flesje van ons mannetje. Helaas heeft ons mannetje niet zo veel zin om op te schieten en vertrekken we toch iets later dan gepland. Onderweg hebben we gelukkig weinig vertraging (maar wel heel veel rotondes…) en zijn we om iets over half één in Valkenburg. Er moet een parkeerterrein zijn tegenover Mergelrijk, maar helaas is dit vol. We moeten doorrijden, want er zit een auto achter ons, en kunnen pas een stuk verderop keren. Op een kleine afstand van de ingang zit nog een parkeergarage, waar we de auto op het parkeerdak neerzetten. Inmiddels is het tien over half één. Om de stress nog iets erger te maken, ruiken we iets als we ons kleine mannetje uit de auto halen… We haasten ons naar de ingang van Mergelrijk, die toch verder lopen blijkt te zijn dan we dachten, en komen om vijf voor één aan. Gelukkig mogen we toch nog naar binnen.

De route door Mergelrijk begint met een trap naar beneden, want Mergelrijk gaat over het mergel dat uit ondergrondse grotten is gehaald. We sjouwen de kinderwagen naar beneden en komen uit bij de toiletten. Op de gang is een verschoonruimte, waar we snel ons kleine mannetje een schone luier geven. Dit is zeker weer een plek die hoog scoort in onze top tien van meest bijzondere plekken om een luier te verschonen!

Als alles en iedereen weer schoon is, gaan we de grotten in. Het eerste deel laat iets zien over de mijnbouw en over fossielen in mergel. Vervolgens komen we bij een draaipoortje, waar het toegangsmuntje in moet dat we gekregen hebben. Met een beetje creatief tilwerk kan ook de kinderwagen erdoor en kunnen we weer verder.

De mijnbouw in mergel

Informatieborden vertellen meer over de blokbrekers en het verzamelen van mergel, waardoor de gangen zijn ontstaan waar we nu in lopen. Hier en daar zijn ook merktekens te zien die de locatie van de gang aangeven. Verder zijn er uit mergel kunstwerken gemaakt, variërend van een model van oud-Maastricht tot meer op schilderijen lijkende kunstwerken. Hier wordt ook verteld over de bokkenrijders, die we meer kennen vanuit de Efteling.

Oud-Maastricht

'Schilderij' van de bokkenrijders

We volgen de eenrichtingsroute door de gangen en komen langs de fossielengroeve. Hier mogen kinderen zelf fossielen zoeken. Wat ze vinden, mogen ze houden. Verderop is het grottenatelier, waar je zelf een kunstwerk van mergel mag maken. Wij maken de eerste letter van de naam van ons mannetje als herinnering aan onze eerste vakantie met z’n drietjes.

Zelf aan de slag met mergel

Na het grottenatelier komen we bij Dinorijk, waar ‘dinosauriërs’ te zien zijn. Op een scherm is te zien wat de dino’s te maken hebben met mergel. Het filmpje is gemaakt door de Zandtovenaar, die - dit keer in mergelstof in plaats van in zand - het verhaal uittekent. Het is prachtig wat hij laat zien, wat we eigenlijk al wisten: we hebben namelijk ook filmpjes van hem gezien waarin hij het kerstverhaal in zand uittekent.

Dinorijk

Het volgende hoogtepunt van de grotten is de Nachtwacht van mergelsteen. Het is prachtig nagemaakt en ons kleine mannetje kan hierdoor al trots zeggen dat hij met vijf en halve maand de Nachtwacht al heeft gezien (al ligt hij nu net te slapen…)!

De Nachtwacht van mergel

Naast de Nachtwacht is de Thomas Didden groeve, een lager gelegen, donkere grot waar je zelf met houtskool je naam op de muren kunt schrijven. Mijn man schrijft onze namen op, ik voeg daar later ons konijn Fleur aan toe.

Fleur op mergel

We gaan door naar het laatste stuk van Mergelrijk: informatie over de champignonteelt en over de Romeinen. Ook is er een muur met gaten waar je vleermuizen zou kunnen zien. Verder is er nog het toeristische plaatje met ‘Groeten uit Valkenburg’ en in de grot ernaast het nagemaakte kasteel van Valkenburg.

Een van onze reisknuffels bij 'Groeten uit Valkenburg'

Via een nieuw draaipoortje komen we bij de uitgang, die tegelijkertijd de ingang is van de Steenkoolmijn (ook te bezoeken). We lopen nog even terug naar de ingang van Mergelrijk voor het toilet en gaan dan, na een stukje de Cauberg opgelopen te hebben, naar het centrum van de stad. We komen daarbij langs een Mexicaans restaurant, genaamd El Castillo. Op de deur zitten twee stickers die aangeven dat het restaurant geschikt is voor vegetariërs en veganisten. Dit trekt onze aandacht en we bekijken geïnteresseerd de menukaart.

Terwijl we nadenken over eventueel eten in het restaurant lopen we verder het centrum in. Dat bestaat eigenlijk alleen uit restaurantjes met terrasjes en wat souvenirwinkeltjes, zoals wij zien. Als we een zijstraat ingaan, valt ons meteen op dat dit het gebied is dat door de overstromingen van kort geleden getroffen is. Alle panden zijn gesloten en afgezet met hekken. We draaien snel om, want we hebben geen zin om ramptoerist te zijn bij mensen die het zo zwaar getroffen hebben.

We lopen terug naar het drukke centrum en gaan een ijssalon in voor een lekker ijsje en een flesje en schone luier voor ons mannetje. Ondertussen bellen we met het Mexicaanse restaurant om te vragen of ze vanavond nog plaats hebben. Dit hebben ze al om half vijf, wat betekent dat we niet heel lang meer hoeven te wachten. Tegen de tijd dat ons mannetje klaar is, is het zelfs nog maar een klein halfuurtje. We lopen nog even naar een winkel in de buurt en dan is het al etenstijd!

Als we binnenkomen, worden we meteen aangenaam verrast door de aankleding van het restaurant. Alle tafels hebben vrolijk gekleurde tafelkleden, er is een groot terrarium met twee hagedissen (?) erin en links zijn drie papegaaien te zien. Iets verderop in het restaurant spettert een fontein.

Het restaurant van binnen, met het buffet

Wij krijgen een tafel in de hoek met uitzicht op het buffet. Op de menukaart staat een hele pagina met vegetarische / veganistische gerechten, maar we besluiten toch om voor het buffet te kiezen. Er is een uitgebreide saladebar, er zijn vier soorten soep, een paar warme hoofdgerechten en een dessertbuffetje. Als we niet genoeg hebben aan de warme hoofdgerechten, zo wordt ons verteld, mogen we gratis nog een vegetarisch gerecht bestellen.

We beginnen met de saladebar, waar we al heerlijk van kunnen eten. Vervolgens ga ik voor de maïssoep, terwijl mijn man de bonensoep probeert. Beide soepen smaken heerlijk! Vervolgens gaan we door met de hoofdgerechten, waarvan we de jambalaya rijst erg lekker vinden. Ook kunnen we zelf een taco en een wrap beleggen. Uit nieuwsgierigheid bestelt mijn man het vegetarische gerecht, wat prima smaakt. Omdat ik de maïssoep echt heerlijk vond, neem ik nog een kopje hiervan, terwijl mijn man de cactussoep probeert. Zijn reactie? Tranen in zijn ogen en stoom uit zijn oren, zo pittig blijkt de soep te zijn!

Als laatste gaan we nog voor een dessert, waarbij we kunnen kiezen uit verschillende soorten mousse en taart. Vooral de sinaasappelmousse is erg lekker van smaak. Met een zeer volle buik rekenen we af en verlaten we het restaurant. Bijna rollend gaan we door de regen naar het parkeerterrein, zo vol zitten we. Maar het was wel erg lekker allemaal!

We rijden terug naar het huisje, waar we ons kleine mannetje naar bed brengen voor we zelf op de bank neerploffen om uit te buiken. Wat een aanrader is dat restaurant, zeker ook voor vegetariërs en veganisten. Een keer per maand is er ook een compleet veganistisch buffet, waar we stiekem wel nieuwsgierig naar zijn. Voor de lijn is het maar goed dat het buffet er niet is tijdens ons verblijf! Gelukkig hebben we vandaag ook veel gelopen in Mergelrijk, wat we ook een aanrader vinden. Met een kinderwagen is het op een paar kleine puntjes even improviseren, maar verder is het prima te doen. Voor iets oudere kinderen is het ook een erg leuk uitje met alles wat er te zien en te doen is. En een voordeel is ook dat het binnen is, dus zeer geschikt voor een wat meer regenachtige dag als vandaag en - zoals er nu voorspeld wordt - morgen.
Tot morgen!

Lees verder: Dag 5