Reisverslag Village Nature Paris 2023 - dag 8

Zaterdag 22 juli 2023

 
Na twee heerlijke weken is de vakantie vandaag toch echt voorbij. Het enige wat ons nog rest, is het terugrijden naar Nederland.
 
We staan vroeg op, ontbijten en pakken dan de laatste spullen in. Vervolgens laden we de auto in met behulp van onze kleine hulp. Dan checken we nog één keer het appartement voor we instappen. Tijd om Village Nature Paris gedag te zeggen!
 
Via de rondweg om het park rijden we naar de uitgang, waar we het navigatiesysteem volgen richting Disney’s Hotel Santa Fé, aangezien hier een tankstation is. Onze kleine autofan mag het Cars bord natuurlijk nog even zien, waarbij hij de auto’s erop meteen herkent.

Nog even tanken naast Hotel Santa Fé!

Als de auto volgetankt is, beginnen we aan de rit terug naar Nederland. Na ongeveer een halfuurtje rijden, geeft een lampje op het dashboard aan dat er iets mis is met de bandenspanning. Dit lijkt ons sterk, aangezien we voor de vakantie alles nog gecheckt hebben, maar voor de zekerheid gaan we toch even naar een tankstation. We laten de auto een tijdje stilstaan en controleren dan de spanning. Een band is wat zachter, de rest is allemaal in orde. Het kan zijn dat de melding daardoor kwam, het kan natuurlijk ook zijn dat we te zwaar beladen zijn en dat er daardoor een foutmelding kwam.
 
Zonder noemenswaardige gebeurtenissen gaat de rit verder. Bij Lille is er een weg afgesloten, waardoor we in file om moeten rijden, en bij Antwerpen is het ook heel druk. Dankzij Google Maps komen we op een tolweg, waar we weliswaar moeten betalen, maar heerlijk rustig rijden.
 
Onderweg stoppen we verschillende keren, waardoor we uiteindelijk rond half vijf thuis zijn. De vakantie zit er nu echt op!

We zijn weer terug in Nederland...

 
We hebben het zeker naar ons zin gehad, zowel vorige week op camping Parc la Clusure van Sandaya als deze week bij Village Nature Paris. Maar willen we nog eens terug naar Village Nature Paris? Nee, zeer waarschijnlijk niet. Het is een erg duur park, maar de prijs-kwaliteitverhouding vinden we niet kloppen en wat we zagen, is ook niet wat we van Center Parcs gewend zijn. Wat er dan niet klopte? Nou, dit:
·        In de badkamer zat het wasrek vol met bruine aanslag, het plafond zat vol met vliegjes en naast het bad was er een open stukje, waardoor je de scheve tegels kon zien en enorme spinnenwebben. Het water van de douche wisselde bovendien tijdens het douchen regelmatig van warm naar koud zonder dat je aan de knop zat en zonder dat er iemand anders water gebruikte.
·        In het toilet bleef de kraan constant druppelen, ook als je de knop heel stevig dicht draaide.
·        In de keuken liet de plint onder de vaatwasser los als je de vaatwasser opende, waarbij regelmatig de plint onder het andere keukenblok meekwam. De vaatwasser zelf was te vies voor woorden. Vaat kwam soms viezer eruit dan dat het erin ging. Er was geen enkele onderzetter en om water af te gieten, was er alleen een deksel zo groot als een bekken van een drumstel. In totaal waren er maar drie grote lepels, de koffiepot ontbrak toen we kwamen, één van de stopcontacten werkte niet en mijn man haalde een koffiekopje zonder oortje uit het kastje.
·        Op het terras was een plank kapot, waardoor je regelmatig mis stapte, en bij één van de krukjes ontbraken twee dopjes, zodat het krukje constant wiebelde.

Een deel van de vele mankementen in het appartement (deze foto is ook naar Center Parcs verstuurd als klacht).

Verder was het hele appartement eigenlijk gewoon heel vies. Zonde, want het park ziet er aan de buitenkant heel mooi uit. Ook het zwembad lijkt prachtig, maar als je beter kijkt, zie je dat de vloeren vies zijn en dat het plafond open is, zodat je alle kabels en kilo’s stof ziet.

Hebben we ons daardoor niet vermaakt? Oh, nee, zeker niet, het was echt wel leuk. Maar aanraden willen we het park niet, tenzij je echt een prachtige aanbieding hebt, want anders vinden we het het geld niet waard. Zoek je een appartement / huisje in de buurt van Disney, dan raden we Disney’s Davy Crockett Ranch aan, dat even ver van Disneyland Parijs ligt als Village Nature Paris. Het enige verschil is dat we daar wel de kwaliteit krijgen die we van Disney gewend zijn en die we normaal gesproken ook van Center Parcs kennen, maar helaas nu misten.

Toevoeging achteraf: Center Parcs heeft ons een nette reactie gegeven op onze klacht. Als vergoeding hebben we een cadeauvoucher gekregen van een aardig bedrag voor een volgend verblijf bij Center Parcs, die te combineren is met alle aanbiedingen en geldig is voor bijna alle parken.

Reisverslag Village Nature Paris 2023 - dag 7

Vrijdag 21 juli 2023
 
Helaas is het vandaag alweer onze laatste dag bij Village Nature Paris. Door deze gedachte hebben we geen van tweeën goed geslapen, terwijl ons zoontje natuurlijk alweer voor zevenen wakker is. We ontbijten snel en ik kleed me aan, zodat ik nog met hem naar de grote speeltuin kan in het bos. Het heeft afgelopen nacht geregend, dus glijden gaat helaas niet, maar we kunnen wel samen een beetje klimmen.

"En nu jij hierdoor, mama!"

Na een halfuurtje spelen gaan we terug naar het appartement, waarbij we onderweg nog de familie Gans moeten ontwijken, die rustig over de midgetgolfbaan wandelt. We halen papa thuis op en gaan dan nog een keer naar Bellevie Farm, de boerderij met de indoorspeeltuin. Eerst bekijken we de dieren, waaronder drie mannetjespauwen die hun veren trots tonen.

De familie Gans aan de wandel...

Een van de drie mannetjespauwen.

 
Als onze kleine klauterkabouter nog lekker gespeeld heeft in de binnenspeeltuin, lopen we terug naar het appartement voor een fruithapje. Vervolgens wandelen we weer richting de boerderij en slaan we rechtsaf naar het klimparcours. Volgens de app is er een klimparcours op vijftig centimeter boven de grond, dat geschikt is voor kinderen vanaf twee jaar. Bij het klimparcours blijkt echter dat het vijfentachtig centimeter boven de grond is en dat het bedoeld is voor kinderen vanaf drie jaar. Aangezien onze kleine avonturier maar een paar centimeter boven de vijfentachtig uitkomt, besluiten we het niet te doen.
 
We wandelen rustig richting de boogschietbaan, waar we nog niet geweest zijn. Hier blijkt ook nog een gratis buiten-fitnessbaan te zijn. Onze kleine sporter ziet het meer als speeltuin en vermaakt zich opperbest met de apparaten.

Lekker 'fitnessen'!

Als we weer fit getraind zijn, lopen we door richting het centrum, waar we wachten tot om twaalf uur het pannenkoekenrestaurant, de crêperie, opengaat. Voor onze kleine lekkerbek is er een gratis kindermenu, waarbij hij maar liefst twee pannenkoeken krijgt. Papa en mama helpen wel even met opeten!

Een gratis pannenkoek voor meneer...

 
Na het eten gaan we terug naar het appartement, want het is de hoogste tijd voor een dutje! Wij pakken intussen alvast zo veel mogelijk dingen in, zodat we morgenochtend rustig aan kunnen doen. Ook zetten we de zwemtas vast klaar, want als ons slaapkoppie wakker is, willen we nog een laatste keer gaan zwemmen.
 
Meneer is echter zo moe dat hij pas tegen half vier wakker begint te worden. Om tijd te winnen, doen we onderweg zijn fruithapje, wat precies op is als we bij het zwembad zijn. We kleden om en duiken dan het peuterbad in. Ik mag nog een glijbaan doen, de Tube, waarbij je met een band naar beneden gaat. Hij lijkt op de Racer, mijn favoriet, alleen is deze langer en warmer, want de glazen van mijn bril beslaan. Het is wel een oké glijbaan, maar de Racer blijft toch bovenaan staan bij mij.
 
Papa doet ook nog een paar glijbanen, terwijl wij rondjes in de stroomversnelling buiten zwemmen. Ook loopt onze waterrat nog over een mat over het water (met handje vast van mama…), waarna hij luid applaus krijgt van twee enthousiaste vrouwen die aan het einde van de mat staan.
 
Na nog een laatste rondje buiten is het tijd om om te kleden. Vervolgens lopen we naar restaurant Vapiano, waar we onze vakantie af willen sluiten met een laatste keer uit eten. We hebben pizza en pasta met een bruschetta vooraf, wat allemaal even heerlijk smaakt. We sluiten af met een stukje cheesecake Oreo, die ook erg lekker is.

Nog een laatste keer uit eten...

Als we weer bij het appartement zijn, brengen we ons zoontje naar bed. Hij ligt nog lange tijd wakker, waarschijnlijk heeft hij ook heel goed door dat vandaag een bijzondere dag is. Morgenavond mag hij weer lekker in zijn eigen bedje slapen, wat voor iedereen fijn is: hij slaapt weer in zijn eigen bekende bed en wij worden niet meer om half zeven wakker gemaakt door iemand naast ons bed met ‘Ik wil op het grote bed!’
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 8

Reisverslag Village Nature Paris 2023 - dag 6

Donderdag 20 juli 2023
 
Na de leuke, maar intensieve dag van gisteren willen we het vandaag even rustig aan doen. We hopen dat ons zoontje even zal uitslapen, maar om zes uur begint hij al te brabbelen. We trachten hem nog even te gaan laten slapen, waar meneer natuurlijk geen zin in heeft.
 
We ontbijten, douchen en pakken dan onze zwemspullen, want om kwart over negen hebben we een gereserveerde activiteit in het zwembad. Er wordt gevraagd tien tot vijftien minuten van tevoren aanwezig te zijn, dus zorgen we dat we rond negen uur bij het zwembad staan. Natuurlijk moeten we dan nog wachten tot we naar binnen mogen.
 
Als we binnen zijn, beginnen we zoals gebruikelijk met onze schoenen uitdoen. Een personeelslid, het lijkt iemand van de schoonmaak, jaagt ons echter op dat we door moeten gaan naar de kleedkamers. ‘Snel, snel, er zijn kleedhokjes genoeg!’ We begrijpen niet zo goed waarom ze ons zo opjaagt, want er staat duidelijk dat schoenen uitdoen verplicht is voor het betreden van de kleedhokjes.
 
Op blote voeten zoeken we een hokje, waar we ons omkleden en ons dan melden in het zwembad. Mijn man gaat Aquaslide doen, waarbij hij met een helm op en op een matje van de glijbanen af mag. Zoonlief en ik gaan peuterzwemmen, waarbij ik hem influister dat hij moet zeggen dat hij drie jaar is, zodat hij mag meedoen met de ‘Watertuin’ voor kinderen van drie tot zes in plaats van met het babyzwemmen van nul tot drie. Hij zit namelijk al sinds dat hij drie maanden is op ouder-kindzwemles en is echt al heel watervrij. Uiteindelijk blijkt het niets uit te maken: het is gewoon één grote groep. Het enige wat er gebeurt, is dat er speeltjes in het water liggen en dat de kinderen gewoon lekker kunnen spelen. Ons waterratje vindt het leuk, maar echt heel bijzonder vinden we het niet.

Het gecombineerde baby- en peuterzwemmen.

 
Tegen het einde van de ‘les’ komt papa naar ons toe, die al klaar is. Hij vond het glijden wel leuk, maar geeft aan dat de glijbanen eigenlijk niet gemaakt zijn om met een matje vanaf te gaan, waardoor het gewoon niet altijd fijn is. Hij is blij dat dit ‘gratis’ was (bij onze reservering kregen we drie activiteitenvouchers cadeau), want hij vond het niet het geld waard. Ik vind hetzelfde over het baby-/peuterzwemmen: de speeltjes zijn leuk, maar om nu vijftien euro te betalen voor drie kwartier spelen, is echt niet aan te raden in een zwembad waar al genoeg te doen is.
 
Omdat het zwembad nu officieel open gaat, blijven we nog even. Ik ga nog een keer van mijn favoriete glijbaan met de band en natuurlijk doen we buiten nog een rondje stroomversnelling. Het achterste deel buiten voor de kinderen is nog steeds dicht, zoals het al de hele week is. Via een badmeester begrijp ik dat het komt omdat de temperatuur van het water te laag is. Jammer, want het leek ons best een leuk deel voor kinderen om te spelen.
 
Na nog even in de golven van het golfslagbad gedobberd te hebben, kleden we ons om en gaan we terug naar het appartement voor de lunch. Vervolgens is het dutjestijd en kunnen wij ook nog even bijkomen van gisteren en het vroege opstaan.
 
Iets over drieën komt er weer geluid vanuit de slaapkamer. We eten even wat fruit en lopen dan naar het centrum voor wat foto’s voor het fotoboek van de vakantie. Ook verkennen we de ‘Jardins Extraordinaire’, oftewel een aantal tuinen met wandelpaden erdoor. Het is mooi, maar na twee tuinen hebben we het wel gezien.

Een deel van de Jardins Extraordinaire.

 
We kijken nog even bij Gametown, waar papa natuurlijk even moet basketballen, terwijl onze kleine coureur zich vermaakt met een stuurtje van een Mariokart spel. Ook spelen we nog een potje airhockey op een vervelende tafel die niet echt meewerkt (dit benadruk ik even, aangezien ik glansrijk verlies…).

Papa gaat los bij het basketballen!

 
Vervolgens lopen we nog door naar het snoepwinkeltje, dat we niet heel bijzonder vinden. Omdat het al tegen vijf uur loopt, keren we snel om en gaan we terug naar het appartement om te eten. De afgelopen dagen hebben we na het eten nog gezwommen, maar nu besluiten we het bij een wandeling te houden. We lopen Belvedère op, het wandelpad rondom het zwembad. Bovenop is een uitkijkplateau, waarbij je over het hele park uitkijkt en in de verte zelfs de Tower of Terror van Disneyland Parijs kan zien, de ballon van Disney Village, hotel New York en het Newport Bay Club hotel.

Uitkijktpunt Belvedère.

Links van het groene bosje in het midden is de Tower of Terror te zien, links van de ballon is Newport Bay Club, rechts van de ballon Hotel New York.

 
Na uitgebreid gekeken te hebben, lopen we terug naar beneden en gaan we nog even naar het ‘Legendarische Bos’: een speeltuin tussen de bomen. Het is een mooie, grote speeltuin, waar voor kinderen van alle leeftijden (ook de grootste kinderen… ;)) iets te doen is.

De speeltuin van Forest of Legends.

 
Samen met papa glijdt meneertje een aantal keer, maar dan is het toch wel echt bedtijd. Hij pruttelt nog een klein beetje, maar slaapt dan vrij snel. Wij zitten nog even en bedenken dat de vakantie echt voorbij vliegt: morgen is alweer onze laatste dag hier. Eerst is er echter vanavond nog: ik bekijk de fonteinenshow 'Waterballet', die gehouden wordt vlakbij de Aqualagon. Het is mooi, met de fonteinen die van kleuren veranderen en klassieke muziek op de achtergrond, maar niet heel erg spectaculair als je het vergelijkt met de shows van buurman Disneyland Parijs! Wat wel bijzonder is, is dat mijn man de show gisteravond bekeken heeft en heel andere muziek had. We zouden bijna zeggen: morgen gaan we nog een keer om te kijken wat er dan gebeurt, maar eerst kijken hoe morgen de dag zelf loopt!

De fonteinenshow Waterballet.

 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 7

Reisverslag Village Nature Paris 2023 - dag 5

Woensdag 19 juli 2023
 
Vandaag wordt een bijzondere dag: we gaan namelijk naar Disneyland Parijs! Mijn man had dit als verrassing geregeld, ik wist het zelf pas sinds zondag. Ook ons zoontje wist het pas op het laatste moment. Hij vindt het ‘spannend’, maar hij wil wel graag Mickey zien.
 
Net zoals maandag nemen we de bus van 08.22 naar station Marne-la-Vallée. Hij vertrekt redelijk op tijd en rijdt via de dorpjes naar de ingang van de parken. Daar gaan we door de veiligheidscontrole en dan mogen we wachten voor het Disneyland Hotel, dat nog steeds dicht is voor renovatie.

Wachten voor het Disneyland Hotel tot we naar binnen mogen!

Om negen uur mogen we doorlopen naar de toegangspoortjes, die echt tot stipt half tien dicht blijven. Natuurlijk krijgt iedereen dan haast, waardoor het lopen met een buggy heel lastig wordt. Gelukkig komen we uiteindelijk door de toegangscontrole heen en dan kan de magie beginnen! Die begint ook echt meteen: Mickey en Minnie staan op het treinstation om de gasten welkom te heten. De ogen van onze kleine Mickey-fan beginnen helemaal te stralen, wat er voor ons voor zorgt dat de dag eigenlijk al geslaagd is.

Al helemaal gegrepen door de magie van Mickey en Disneyland Parijs!

We lopen rustig over Main Street, de centrale hoofdstraat van het park, naar Adventureland, het deel van het park met het Arabische gedeelte, de jungle en natuurlijk Pirates of the Caribbean. Vorig jaar vond ons zoontje deze attractie prima, maar nu krijgt hij het wat meer mee en vindt hij het toch wel een beetje spannend.
 
Van Pirates gaan we door naar It’s a small word, die na een lange renovatie weer open is. De buitenkant is prachtig opnieuw geschilderd, het begin- en eindstukje van de attractie hebben nieuwe welkomstborden gekregen en alles lijkt net weer iets frisser en schoner. Onze kleine avonturier kijkt zijn ogen uit onderweg.

It's a small world is weer helemaal opgeknapt.

Via de Disneyland Parijs app zien we dat Autopia maar vijftien minuten wachttijd heeft. Dit is heel ongebruikelijk voor deze attractie, meestal is de wachtrij vele malen langer. We gaan er daarom heen en kunnen inderdaad redelijk snel een ritje in een auto maken. Onze kleine coureur mag dan nog niet zelf rijden, het ‘meehelpen’ sturen vindt hij al prima.

'Meehelpen' sturen!

 

Na Autopia lopen we de Nautilus door, de nagebouwde onderzeeër van Jules Verne. Vervolgens kijken we even in de Star Wars winkel achterin Discoveryland, het land waar we nu zijn. Daarna zoeken we een plekje om onze boterhammen op te eten, want het is al lunchtijd. Dit plekje wordt een bankje op Main Street, waar we blijven zitten in afwachting van de speciale parade / show voor het (verlengde) dertigjarig bestaan. Het enige nadeel is dat we vlakbij een luidspreker zitten en dat de muziek echt heel hard staat. Toch lijkt onze kleine uk wel te genieten en krijgt hij zelfs een handje van Peter Pan!

De show voor het dertigjarig bestaan.

 
Als de show afgelopen is, haasten we naar de rust van Frontierland, het land dat het oude Wilde Westen nabootst. Hier zien we ook iets unieks: de achtbaan Big Thunder Mountain wordt op de helling ontruimd…

Dit zie je niet elke dag: Big Thunder Mountain wordt ontruimd!

 
We lopen een rondje door Frontierland en gaan dan naar Adventureland, waar we toevallig Rafiki en Baloo tegenkomen. Mijn man wil ook kijken bij de achtbaan Indiana Jones. De wachtrij is echter vrij lang, dus hij doet het niet. We gaan terug naar Main Street en kijken in wat verschillende winkeltjes voor souvenirs. Vervolgens halen we bij de ijswinkel, die om twee uur open gaat, een ijsje om even af te koelen.

Hé, Rafiki!

 
Wanneer onze kleine zoetekauw weer schoon is, lopen we naar Frontierland voor een foto met Goofy in zijn cowboykostuum. De wachtrij is best lang, maar gaat gelukkig uiteindelijk vrij vlot. Onze kleine kroelkip wil graag even knuffelen met Goofy, wat ik maar even in het Engels vertaal. Goofy gaat heel lief met hem om en het levert een aantal schattige foto’s op.

Knuffelen met Goofy!

 
Van Goofy gaan we naar de andere kant van Frontierland, waar mijn man en ik om de beurt mijn favoriete attractie Phantom Manor, het spookhuis, doen. Als mijn man gaat, belt hij om door te geven dat Mickey nog voor foto’s bij de ingang staat, maar dit heb ik te laat door en als we er komen, is de rij al gesloten.

Phantom Manor.

 
We gaan via Main Street weer Adventureland in en lopen door de boomhut van de familie Robinson, die hier is nagemaakt. Onze kleine avonturier loopt het hele eind naar boven helemaal zelf en ook terug naar beneden gaat hij zonder gedragen te worden. Daarna mag hij wel weer lekker in de kinderwagen zitten en kan hij van daaruit zwaaien naar Jack Sparrow, die we nog zien staan.

Tsja, wat is dat nou, Jack Sparrow?

 

Mijn man probeert nog een keer de Indiana Jones en nu is hij wel zo door de wachtrij heen. Daarna willen we eigenlijk naar het doolhof in Fantasyland, maar ons kleine slaapkoppie is zo moe dat hij bij het begin van Fantasyland in slaap valt. Ik ga daarom nog maar in de draaiende theekopjes, terwijl meneer rustig verder slaapt.
 
Na de attractie zoeken we een plaatsje voor de parade. Het is al later, dus we hebben niet de beste plekken meer, maar dat is prima. Meneer slaapt dwars door de fanfare heen, die de voorparade vormt en zelfs bij de aankondiging van de parade slaapt hij rustig verder. Als we de eerste wagen zien komen, maken we hem toch maar wakker, zodat hij Mickey kan zien.

Mickey opent de parade.

 
De parade is ook niets veranderd ten opzichte van vorig jaar, behalve dat de wagen met de draak van Doornroosje ontbreekt. Olaf, Anna en Elsa van Frozen sluiten af. Daarna komt het leukste deel: ons door de menigte heen wurmen met een buggy richting de uitgang. Na een paar meter geen kant op kunnen, komt er toch beweging in en zien we vooraan Main Street nog een keer het staartje van de parade.

Olaf sluit de parade met Anna en Elsa.

 
We gaan het park uit en lopen naar de bushalte voor de Disneyhotels, want we gaan namelijk in het cowboyhotel Hotel Cheyenne eten. De bus laat heel even op zich wachten, maar we zijn nog prima op tijd bij het hotel. We krijgen een tafeltje toegewezen en natuurlijk krijgt ons zoontje een Mickey-kinderstoel.
 
Een heerlijke maaltijd later wordt het tijd om terug te gaan. We nemen de bus naar het station, waar we eerst door de veiligheidscontrole mogen om vervolgens aan de andere kant er weer uit te gaan voor de bus naar Village Nature Paris. Net zoals eerder deze week is de bus te laat en dat fascineert ons mannetje zo erg dat hij nergens anders over kan praten. Als we hem vragen naar zijn dag, kan hij alleen maar zeggen: ‘De bus is te laat’. Wat vond je het leukst vandaag? De bus is te laat! Waar ben je vandaag geweest? De bus is te laat!
 
Uiteindelijk zitten we in de bus en zijn we tegen half negen bij het appartement. We brengen snel ons slaapkoppie naar bed, want hij is duidelijk erg moe. In bed pruttelt hij nog even tegen zijn knuffels, dan wordt het stil. Hopelijk slaapt hij even lekker vannacht, want we begrijpen best dat vandaag indruk heeft gemaakt. Morgen willen we het daarom ook wat rustiger aan doen en lekker op het park blijven.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 6

Reisverslag Village Nature Paris 2023 - dag 4

Dinsdag 18 juli 2023
 
Er wordt vanochtend een beetje uitgeslapen: meneer is ‘pas’ om kwart voor zeven wakker. We doen rustig aan vanochtend, want we hebben geen spectaculaire plannen voor vandaag.
 
Als we ontbeten hebben en aangekleed zijn, gaan we rond een uur of half tien op pad. We rijden eerst naar het dorpje Magny-le-Hongre, zodat papa en zoonlief kunnen zien waar mama jaren geleden gewoond heeft (ik heb bijna twee jaar voor Disneyland Parijs gewerkt en in een residentie van Disney gewoond). Er is wel het één en ander veranderd, maar het complex is nog steeds herkenbaar.

Van 2009 tot 2011 was dit mijn thuis.

Na even rondgekeken te hebben, rijden we verder naar winkelcentrum Val d’Europe. Hier kwam ik vroeger vaak om boodschappen te doen of gewoon even te winkelen. Inmiddels is er ook in dit winkelcentrum wel wat veranderd, maar een groot aantal winkels zit er nog steeds.

Papa is blij om hier te zijn...

Bij de grote supermarkt Auchan doen we boodschappen voor de komende dagen. Het is flink zoeken, want de winkel is vanuit ons oogpunt niet heel logisch ingericht. Uiteindelijk hebben we dan alles gevonden en kunnen we afrekenen.
 
We rijden terug naar Village Nature Paris, waar we in het appartement lunchen. Vervolgens is het dutjestijd voor ons kleine slaapkoppie. Hij is echt heel moe blijkbaar, want pas om vier uur horen we geluiden die aangeven dat hij wakker is.
 
Het fruithapje slaan we daarom maar even over, want we willen vroeg eten en dan nog zwemmen. Ondertussen volgen we de tijdrit van de Tour de France en zien we hoe eerst Wout van Aert eerste wordt en vervolgens hoe ploeggenoot Jonas Vingegaard iets fenomenaals laat zien. Helaas is de soep iets minder succesvol bij onze kleine lekkerbek: hij eet zijn verplichte zes happen en houdt het verder bij zijn stokbroodje.
 
Als de kruimels en soep opgeruimd zijn, pakken we de zwemspullen en gaan we richting het ‘centrum’. Bij het Welcome House reserveren we nog twee activiteiten voor donderdag: papa gaat Aquasliden (de glijbaan met een matje) en mama en zoonlief gaan peuterzwemmen. In Nederland doen we ook wekelijks aan ouder-kind zwemmen, dus ik ben benieuwd hoe het hier is.

Nog even langs het Welcome House voor reserveringen!

Na de reservering gaan we naar het zwembad, waar we ons snel omkleden en dan naar het peuterbad gaan. Blijkbaar is er een speciaal evenement geweest, want er liggen allemaal plastic ballen in het bad en er is zelf een ‘badje’ gevuld met alleen maar ballen.

Zwembad met ballenbak.

Terwijl ons waterratje lekker speelt, doe ik iets wat ik eigenlijk niet wil, maar toch van mezelf moet doen: de Rocket, een waterglijbaan waarbij er een valluik onder je voeten is. Ik vind het geen fijne glijbaan, wat vooral komt door het vele water in je gezicht en doordat je geen idee hebt waar je bent. Dat was eens, maar nooit meer! De Racer, de glijbaan met band en een doorzichtig stuk buis, blijft nog wel steeds mijn favoriet.
 
We zwemmen nog even buiten en bekijken ook alvast het activiteitenbad, waar donderdag het peuterzwemmen is. Hier is ook een ‘klimmuur’, waarna je naar een touw kan springen en in het water kan plonzen. Manlief bereikt het eerste touw, ik hou het aan het einde van de muur voor gezien en spring in het water.
 
Omdat het alweer later is, douchen we en kleden we ons snel om, waarna mini-meneertje zijn bed in gaat. We hopen dat hij vannacht goed slaapt, want morgen wordt een drukke dag voor hem: dan gaan we namelijk naar Disneyland Parijs!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 5

Reisverslag Village Nature Paris 2023 - dag 3

Maandag 17 juli 2023
 
Omdat we vandaag naar Parijs gaan, hebben we voor de zekerheid een wekker gezet. Uiteraard is dit eigenlijk niet nodig, want ons zoontje is op zijn gebruikelijke tijd wakker. Hoewel we de tijd lijken te hebben, is het toch even haasten om de bus van 08.22 te halen.
 
We zijn uiteindelijk om kwart over acht bij de bushalte, waar de bus net aan komt rijden. Na een paar minuten, als de bus redelijk vol zit, vertrekken we. Via de dorpjes Bailly-Romainvilliers en Serris rijden we naar Gare Marne-la-Vallée / Chessy, oftewel Disneyland Parijs. Deze bus stopt aan de achterkant van Disney Village, het winkelgebied, waar we nog nooit eerder geweest zijn.

Als we aankomen, zit er een duif op het Mickey-bord van Disneyland Parijs, iets waar ons zoontje niet over uitgepraat raakt.

 
Vanaf de bushalte lopen we Disney Village in, waar uiteraard een veiligheidscontrole is. Vervolgens gaan we door naar het station. Bij de kaartautomaat kopen we twee Mobilis, een soort dagkaart waarmee je onbeperkt met de metro’s kunt reizen. We moeten wel zone 1-5 nemen, want Parijs ligt in zone 1 en wij zitten in zone 5.
 
Bij het perron staat de metrotrein, de RER A, al klaar om te vertrekken. We stappen in en kiezen een zitje van vier, dat speciaal gereserveerd is voor bijvoorbeeld mensen die moeilijk ter been zijn, in de oorlog gevochten hebben of voor mensen met kinderen onder de vier jaar. Aangezien we een echte peuter hebben (“Ik ben twee, dus ik zeg nee!”), vallen wij in de laatste categorie. We zitten er heerlijk rustig totdat we bij de buitenwijken van Parijs komen, waar het drukker wordt.
 
Op station Charles de Gaulle Étoile stappen we over op metrolijn 6, die ons naar de Eiffeltoren brengt. Al vanuit de metro is hij te zien. We lopen het laatste stukje en ontdekken dan dat je alleen maar op een afstandje de toren kan zien. Om er echt bij te komen, moet je een kaartje kopen en door een veiligheidscontrole. Rondom de hele toren zijn hoge afzettingen geplaatst om te voorkomen dat iemand zomaar onder of bij de toren kan komen.

De Eiffeltoren vanuit de metro.

Rondom de voet van de Eiffeltoren zijn afzettingen geplaatst. Je kunt er alleen nog dichtbij komen met een kaartje en na een veiligheidscontrole.

We vinden het wel jammer dat we er niet helemaal bij kunnen komen, al is de toren ook nu goed te zien. Het is ergens ook wel triest, vinden we, dat dit nodig is. In Londen hebben we dit bijvoorbeeld niet meegemaakt! We begrijpen wel dat de Fransen bang zijn voor aanslagen, maar dan nog vinden we het jammer dat dit zo moet.
 
Na een fruithapje en een schone luier naast de Eiffeltoren gaan we terug met de metro naar Charles de Gaulle Étoile, waar we de uitgang naar de Arc de Triomphe nemen. We bekijken de hoge toren van een afstandje en zien ook al een kraampje staan voor de Tour de France, die zondag hier weer op de Champs-Elysées finisht.

De Arc de Triomphe met links het Tour de France kraampje.

 
We kijken ook nog even aan de andere kant van de Arc, waarna we eronder door gaan naar het metrostation. Met metrolijn 1 reizen we naar het Louvre om de grote glazen piramide te zien. Als we er aankomen, is er net een bruidspaar bezig met huwelijksfoto’s te maken.
 
Verder is het op het plein erg druk. We gaan aan de kant zitten voor onze lunchboterham, waarbij we ineens een rij voor onze neus krijgen van mensen die om twaalf uur het museum in mogen. Ons zoontje wordt er een beetje onrustig van, waardoor hij niet eens zijn hele boterham opeet.

We zijn niet de enigen op het plein...

 
We maken nog wat foto’s en besluiten dan om terug te gaan. Eigenlijk wilden we nog naar de Sacre Coeur, maar we zien dat onze kleine wereldreiziger moe is en stiekem zijn we dat zelf ook wel een beetje. Bovendien voelen we ons door de drukte minder op ons gemak, iets dat we in Londen niet zo hadden. Dit zal ook komen door het ontbreken van de ‘Britse hoffelijkheid’: in Londen wordt er rekening gehouden met mensen met kleine kinderen, maar hier moeten we regelmatig uitwijken met de buggy voor andere mensen en zal er in de metro ook niemand opstaan als je met een kleine binnenkomt.
 
Met metrolijn 1 reizen we naar het enorme metrostation Châtelet, waar we overstappen op de RER A naar Marne-la-Vallée / Chessy. Het is heel druk in deze trein en ook hier staat er niemand op. Zodra de speciaal gereserveerde plaatsen vrijkomen, worden die ingepikt door een Franse gezin met tienerkinderen, die niet eens omkijken naar ons kleine slapende peutertje. Pas een paar stations voor het eindpunt kunnen we zitten.
 
Als we terug bij Disney zijn, is ons slaapkoppie ook weer wakker. We nemen hem mee Disney Village in om de Disneywinkels te bekijken. In één winkel ziet hij een shirtje van de film Cars, die hij helemaal geweldig vindt. Hij is gek op auto’s en heeft ook een Cars auto, dus dit kleine cadeautje mag hij van ons best hebben!

Nog even Disney Village in!

 
We kijken nog in de Legowinkel en in de ‘junglewinkel’ Rainforest Café, maar we houden het bij het shirtje als souvenir. Wel nemen we nog een ijsje bij Annette’s Diner, het Amerikaanse Route 66 restaurant aan het begin van Disney Village.
 
Om de bus terug naar Village Nature Paris te nemen, moeten we weer naar de achterkant van Disney Village. Volgens het bord hebben we de bus op één minuut na gemist, maar het vreemde is dat we hem ook helemaal niet hebben zien rijden. Net als we gaan zitten om te wachten, komt de bus eraan. We verwachten dat hij een tijd stil zal blijven staan, maar zodra iedereen binnen is, rijdt hij weg. Waarschijnlijk had hij vertraging, waardoor wij geluk hebben.
 
Via de dorpjes rijden we terug naar Village Nature Paris, waar we naar ons appartement lopen en eerst even bijkomen. Na het avondeten hebben we weer wat energie en gaan we nog even zwemmen, waarbij mijn man en ik allebei om de beurt wat glijbanen uitproberen en ons zoontje geniet van de kinderglijbanen Plouf en Plaf.

Kinderglijbaan 'Plaf' is favoriet!

 
Uiteindelijk kleden we ons weer om en gaan we terug naar ons appartement, waar onze waterrat snel naar bed gaat. Binnen vijf minuten slaapt hij al, zo moe is hij. Dat begrijpen we wel en we willen morgen dan ook zeker even rustiger aan doen.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 4

Reisverslag Village Nature Paris 2023 - dag 2

Zondag 16 juli 2023
 
Met een kleine op de kamer is het niet verwonderlijk dat de dag vroeg begint. We volgen ons gebruikelijke ochtendritueel en als ik gedoucht heb (de douche heeft nog wat aanwijzingen…), neem ik ons meneertje mee naar de supermarkt voor wat kleine boodschappen. We lopen nog wat verder door het ‘centrum’, het deel van Village Nature Paris met de winkels en restaurants, en halen bij de bakkerij nog iets voor de lunch.

Een deel van het 'centrum'.

Vervolgens keren we om en lopen we terug naar het appartement. Inmiddels zit ik al op de helft van mijn stappendoel. Het is allemaal prima aan te lopen, maar het zijn toch wel afstanden die je aflegt.
 
Bij het appartement halen we papa op, zodat we de bolderkar naar de auto kunnen brengen. We verwachten niet dat we die de komende week nodig zullen hebben hier! Daarna lopen we door om bij de bushalte te kijken. De bus gaat naar het station van Marne-la-Vallée/Chessy, waar de ingang is van Disneyland Parijs en waar ook het trein- en metrostation is. Morgen willen we deze bus nemen om met de metro naar Parijs te gaan, dus we maken even een foto van de vertrektijden.
 
Dan lopen we weer  terug naar het appartement om te timen hoe lang het lopen is. In een rustig tempo komen we toch boven de tien minuten. Opnieuw dus geen wereldafstand, maar toch wel weer een stukje lopen.
 
Na een fruithapje pakken we de zwemspullen in en gaan we naar de Aqualagon. We kleden ons snel om en gaan dan weer op verkenning. Ik mag als eerste van de Body Experience, een lange glijbaan die buiten uitkomt. Buiten is ook nog een korte, brede glijbaan, die we ook even uitproberen. Vervolgens gaan we weer naar binnen en probeert mijn man nog wat glijbanen uit. Onze kleine waterrat spettert er intussen volop op los, al vindt hij de grote vallende emmer met water – net als bij de Huttenheugte – toch erg spannend.

De emmer blijft spannend!

Zo rond half twaalf kleden we ons om en gaan we terug naar het appartement. We lunchen, waarna ons slaapkoppie zijn bed in gaat. Hij is ontzettend moe, merken we, en dat blijkt: hij wordt pas tegen vieren wakker…
 
We doen een snel fruithapje en gaan dan naar Bellevie Farm, de boerderij van Village Nature Paris. Het blijkt veel meer te zijn dan alleen een boerderij: je kunt koeien hooi geven, er is een konijnenverblijf, er is een ponystal en een aparte paardenstal, er is een kinderboerderij met geiten die je kunt aaien en er zijn diverse ateliers en tuinen waar je iets kunt doen. Als klap op de vuurpijl is er een grote binnenspeeltuin in boerderijthema naast het restaurant.

Zelf de koeien voeren!

Het is er zo leuk dat we de tijd bijna vergeten en uiteindelijk haastig terug gaan naar het appartement voor het avondeten. Mijn man begint te koken, maar er is maar één koekenpan, aangezien de andere koekenpan niet geschikt lijkt voor een inductiekookplaat… Hierdoor wordt het improviseren, maar het smaakt allemaal prima.
 
Na het eten gaan we nog even terug naar de Aqualagon. Ik mag nu de hoge glijbaan met een band proberen (grappig, want er is een doorzichtig gedeelte) en de ‘Duo Racer’, die we nog kennen uit het Heijderbos. Deze eindigt echter met een vaart naar beneden, wat ik zelf niet heel fijn vind.

De Racer, waar je doorheen gaat op een band, heeft een doorzichtig gedeelte.

We spetteren nog even verder buiten en binnen voor we gaan omkleden en onze kleine waterrat naar dromenland sturen. Hij protesteert niet, al valt hij ook niet meteen in slaap. Dat snappen we ook wel: hij heeft ook zo veel gezien en gedaan vandaag! Dat zal morgen niet anders zijn: dan gaan we de stad Parijs bezoeken.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3

Reisverslag Village Nature Paris 2023 - dag 1

Zaterdag 15 juli 2023
 
Afgelopen week zijn we op een camping in de Belgische Ardennen geweest. Vandaag reizen we verder: we gaan naar Village Nature Paris, het park van Center Parcs vlakbij Disneyland Parijs.
 
We hebben eerst nog de gebruikelijke ochtendstress met inpakken, opruimen en inladen. Dit duurt langer dan we verwacht hadden, waardoor we pas om één minuut voor tien de sleutel inleveren (om tien uur moeten we uitgecheckt zijn). Gelukkig zijn er verder geen problemen en kunnen we op weg.
 
Eerst stoppen we bij een tankstation vlakbij om de auto vol te tanken. Dan laten we ons door het navigatiesysteem leiden naar Roc la Tour, wat een mooi uitkijkpunt schijnt te zijn. Om daar te komen, moeten we door allerlei Belgische en Franse dorpjes met secundaire wegen. Het is wel heel mooi om te zien onderweg met allerlei groene heuvels vol met bossen.
 
Iets over elven komen we Frankrijk binnen. Het klinkt misschien gek, maar in de dorpjes zie je meteen het verschil met België. De huizen zien er veel meer afgewerkt uit met hier en daar een verfkleurtje en minder vervallen stukken. De wegen verbeteren nog niet echt en het laatste stuk moeten we zelfs een redelijk steile eenbaansweg op naar boven. Als we de parkeerplaats voorbij rijden en moeten keren, begint de motor zelfs te protesteren en lijkt hij aardig op te warmen. Bij de stop laten we daarom voor de zekerheid de motorkap maar even open staan, zodat de motor af kan koelen...

Welkom in Frankrijk!

Het uitkijkpunt zelf is best mooi. Je kijkt uit over de omgeving en de rotsen zijn vrij diep. Als we dit echter van tevoren geweten hadden, zouden we er waarschijnlijk niet voor omgereden zijn, want het punt is meer voor de echte bergbeklimmers en de route ernaartoe is niet echt een aanrader.

Uitkijkpunt Roc la Tour.

Vanaf Roc la Tour is het nog ruim twee uur naar ons eindpunt. We hopen dat ons zoontje onderweg nog even zal slapen, maar dat vertikt hij natuurlijk. Met nog ruim drie kwartier te gaan, stoppen we daarom nog even, waarna we aan het laatste stuk beginnen. We rijden inmiddels over de A4, de grote Franse snelweg, waardoor het wel opschiet.
 
Rond drie uur komen we bij ‘Disneygebied’: het deel van de weg dat onderhouden wordt door Disney. Village Nature Paris staat keurig aangegeven en zonder verkeerd te rijden, komen we bij de ingang. We checken in, krijgen onze armbanden voor de toegang en mogen dan doorrijden naar parkeerplaats J.

De keurig gemaaide berm geeft aan dat we in Disneygebied rijden.

Al rijdend zien we dat het park echt heel groot is, waarschijnlijk het grootste park van Center Parcs waar we ooit geweest zijn. We vinden het niet echt op de parken in Nederland lijken: de huisjes zijn heel anders en ook de bewegwijzering ziet er anders uit. Alles lijkt wel veel natuurlijker, met veel hout, groen en planten. Dit komt waarschijnlijk ook door de naam: Village Nature Paris.
 

Uitzicht over een deel van het park met de houten huisjes / appartementen om het meer heen.

We vinden parkeerplaats J, parkeren de auto en gaan op zoek naar ons appartement, nummer 4804. Het is nog even lopen vanaf de parkeerplaats, maar gelukkig zien we dat we de auto dertig minuten vlakbij het appartement mogen parkeren om uit te laden. Het is echter nog geen vier uur (dan is het appartement pas beschikbaar), dus lopen we wat rond en bezoeken we het strandje achter ons appartement.

Vlakbij ons appartement is een klein strandje.

 
Tegen vieren beginnen we de spullen vast naar de voordeur te brengen. Precies om vier uur wordt de armband geactiveerd en kunnen we naar binnen. Het is een appartement met een ruime woonkamer met open keuken en een deel dat afgesloten kan worden met een schuifdeur, waar de badkamer, het toilet en de slaapkamer zijn. Het bedje voor ons zoontje staat al klaar, een kinderstoel is er echter niet.

De woonkamer met links het terras, rechts (niet op de foto) is de keuken en achter het deel met de slaapkamer (foto op een ander moment gemaakt, aangezien de kinderstoel er bij aankomst niet was).

 
Ik begin met uitpakken, terwijl mijn man ons kleine loop-in-de-weggertje meeneemt naar de winkel. Alles uit de koffers en tassen halen is geen probleem, maar het ergens laten wel. De kastruimte is zeer beperkt en de enige kast in de slaapkamer wordt vrijwel compleet geblokkeerd door het campingbedje van ons kleine mannetje.
 
Met wat passen en meten weet ik alles een plaatsje te geven. Mijn man is inmiddels terug en begint met koken, waarna we improviseren met een stoel voor de kleine lekkerbek. Het gaat redelijk (de gemorste soep beperkt zich tot het tafelgebied!), maar we willen straks wel een melding maken van de ontbrekende stoel.
 
Na het eten ruimen we snel op voor we nog even gaan zwemmen. Het is een stukje lopen naar het zwembad, maar dan zien we het buitengedeelte. Dat is al heel erg groot! We zien een stroomversnelling, nog andere gedeeltes, een kinderdeel… En dat is alleen buiten nog maar!

Een deel van het buitenbad van de Aqualagon.

 
We gaan naar de ingang, waar je meteen je schoenen uit moet doen. In een familiekleedhokje kleden we ons snel om, waarna we via de douches bij het binnendeel komen. Hier is een golfslagbad, een klein peuterbad met een mini-glijbaan, een iets groter peuterbad met een iets grotere glijbaan, een waterspeeltuin en er zijn diverse glijbanen. Genoeg te ontdekken dus!

Het golfslagbad met daarachter één van de glijbaantorens.

 
Omdat het al wat later is (voor ons mannetje), houden we het bij de peuterbadjes en een snelle duik buiten door de stroomversnelling. Dit kost al flink wat tijd, dus we nemen ons voor morgen ruim de tijd te nemen voor het zwembad.
 
Nadat we omgekleed zijn, lopen we via het deel met de winkels en restaurantjes terug richting het huisje. We melden nog even bij het Welcome House (een soort receptie) dat we geen kinderstoel hebben en als we net een paar minuten in het appartement zijn, wordt er al aangeklopt en wordt de stoel gebracht.
 
We brengen snel ons slaapkoppie naar bed, die binnen een paar minuten slaapt. Wij ontspannen nog even na de vermoeiende dag en maken ons op voor wat een heerlijke week lijkt te worden!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2