Donderdag 20 juli 2023
Na de leuke, maar intensieve dag van gisteren willen we het
vandaag even rustig aan doen. We hopen dat ons zoontje even zal uitslapen, maar
om zes uur begint hij al te brabbelen. We trachten hem nog even te gaan laten
slapen, waar meneer natuurlijk geen zin in heeft.
We ontbijten, douchen en pakken dan onze zwemspullen, want
om kwart over negen hebben we een gereserveerde activiteit in het zwembad. Er
wordt gevraagd tien tot vijftien minuten van tevoren aanwezig te zijn, dus
zorgen we dat we rond negen uur bij het zwembad staan. Natuurlijk moeten we dan
nog wachten tot we naar binnen mogen.
Als we binnen zijn, beginnen we zoals gebruikelijk met onze
schoenen uitdoen. Een personeelslid, het lijkt iemand van de schoonmaak, jaagt
ons echter op dat we door moeten gaan naar de kleedkamers. ‘Snel, snel, er zijn
kleedhokjes genoeg!’ We begrijpen niet zo goed waarom ze ons zo opjaagt, want
er staat duidelijk dat schoenen uitdoen verplicht is voor het betreden van de
kleedhokjes.
Op blote voeten zoeken we een hokje, waar we ons omkleden en
ons dan melden in het zwembad. Mijn man gaat Aquaslide doen, waarbij hij met
een helm op en op een matje van de glijbanen af mag. Zoonlief en ik gaan
peuterzwemmen, waarbij ik hem influister dat hij moet zeggen dat hij drie jaar
is, zodat hij mag meedoen met de ‘Watertuin’ voor kinderen van drie tot zes in
plaats van met het babyzwemmen van nul tot drie. Hij zit namelijk al sinds dat
hij drie maanden is op ouder-kindzwemles en is echt al heel watervrij.
Uiteindelijk blijkt het niets uit te maken: het is gewoon één grote groep. Het
enige wat er gebeurt, is dat er speeltjes in het water liggen en dat de
kinderen gewoon lekker kunnen spelen. Ons waterratje vindt het leuk, maar echt
heel bijzonder vinden we het niet.
Het gecombineerde baby- en peuterzwemmen.
Tegen het einde van de ‘les’ komt papa naar ons toe, die al
klaar is. Hij vond het glijden wel leuk, maar geeft aan dat de glijbanen
eigenlijk niet gemaakt zijn om met een matje vanaf te gaan, waardoor het gewoon
niet altijd fijn is. Hij is blij dat dit ‘gratis’ was (bij onze reservering
kregen we drie activiteitenvouchers cadeau), want hij vond het niet het geld
waard. Ik vind hetzelfde over het baby-/peuterzwemmen: de speeltjes zijn leuk,
maar om nu vijftien euro te betalen voor drie kwartier spelen, is echt niet aan
te raden in een zwembad waar al genoeg te doen is.
Omdat het zwembad nu officieel open gaat, blijven we nog
even. Ik ga nog een keer van mijn favoriete glijbaan met de band en natuurlijk
doen we buiten nog een rondje stroomversnelling. Het achterste deel buiten voor
de kinderen is nog steeds dicht, zoals het al de hele week is. Via een
badmeester begrijp ik dat het komt omdat de temperatuur van het water te laag
is. Jammer, want het leek ons best een leuk deel voor kinderen om te spelen.
Na nog even in de golven van het golfslagbad gedobberd te
hebben, kleden we ons om en gaan we terug naar het appartement voor de lunch.
Vervolgens is het dutjestijd en kunnen wij ook nog even bijkomen van gisteren
en het vroege opstaan.
Iets over drieën komt er weer geluid vanuit de slaapkamer.
We eten even wat fruit en lopen dan naar het centrum voor wat foto’s voor het
fotoboek van de vakantie. Ook verkennen we de ‘Jardins Extraordinaire’, oftewel
een aantal tuinen met wandelpaden erdoor. Het is mooi, maar na twee tuinen
hebben we het wel gezien.
Een deel van de Jardins Extraordinaire.
We kijken nog even bij Gametown, waar papa natuurlijk even
moet basketballen, terwijl onze kleine coureur zich vermaakt met een stuurtje
van een Mariokart spel. Ook spelen we nog een potje airhockey op een vervelende
tafel die niet echt meewerkt (dit benadruk ik even, aangezien ik glansrijk
verlies…).
Papa gaat los bij het basketballen!
Vervolgens lopen we nog door naar het snoepwinkeltje, dat we
niet heel bijzonder vinden. Omdat het al tegen vijf uur loopt, keren we snel om
en gaan we terug naar het appartement om te eten. De afgelopen dagen hebben we
na het eten nog gezwommen, maar nu besluiten we het bij een wandeling te
houden. We lopen Belvedère op, het wandelpad rondom het zwembad. Bovenop is een
uitkijkplateau, waarbij je over het hele park uitkijkt en in de verte zelfs de
Tower of Terror van Disneyland Parijs kan zien, de ballon van Disney Village, hotel New York en
het Newport Bay Club hotel.
Uitkijktpunt Belvedère.
Links van het groene bosje in het midden is de Tower of Terror te zien, links van de ballon is Newport Bay Club, rechts van de ballon Hotel New York.
Na uitgebreid gekeken te hebben, lopen we terug naar beneden
en gaan we nog even naar het ‘Legendarische Bos’: een speeltuin tussen de
bomen. Het is een mooie, grote speeltuin, waar voor kinderen van alle
leeftijden (ook de grootste kinderen… ;)) iets te doen is.
De speeltuin van Forest of Legends.
Samen met papa glijdt meneertje een aantal keer, maar dan is
het toch wel echt bedtijd. Hij pruttelt nog een klein beetje, maar slaapt dan
vrij snel. Wij zitten nog even en bedenken dat de vakantie echt voorbij vliegt:
morgen is alweer onze laatste dag hier. Eerst is er echter vanavond nog: ik bekijk de fonteinenshow 'Waterballet', die gehouden wordt vlakbij de Aqualagon. Het is mooi, met de fonteinen die van kleuren veranderen en klassieke muziek op de achtergrond, maar niet heel erg spectaculair als je het vergelijkt met de shows van buurman Disneyland Parijs! Wat wel bijzonder is, is dat mijn man de show gisteravond bekeken heeft en heel andere muziek had. We zouden bijna zeggen: morgen gaan we nog een keer om te kijken wat er dan gebeurt, maar eerst kijken hoe morgen de dag zelf loopt!
De fonteinenshow Waterballet.
Tot morgen!
Lees verder: Dag 7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten