Donderdag 2 november 2023
Sinds enkele weken hebben we een Museumkaart. We zijn al bij het Nationaal Militair Museum geweest (dat vlakbij ons huis is) en bij het Spoorwegmuseum (ook lekker dichtbij), maar vandaag gaan we een 'verre' reis maken: we gaan naar het Kinderboekenmuseum in Den Haag!
Ondanks storm Ciarán die over Nederland raast, pakken we de bus naar station Amersfoort. Daar stappen we over op de trein die ons rechtstreeks naar Den Haag Centraal brengt. Het is van Amersfoort tot Utrecht druk in de trein, waardoor we zelfs in een stiltecoupé belanden. Met een peuter van tweeënhalf geen ideale plek, maar hij blijft wonderbaarlijk stil het hele stuk! Zodra de halve trein in Utrecht leeggelopen is, zoeken we toch wel een ander plaatsje...
Het avontuur begint al in de trein!
Op Den Haag Centraal stappen we uit. Buiten het station zien we een bordje staan voor de Koninklijke Bibliotheek, waar het Kinderboekenmuseum in gevestigd is. Het is maar een piepklein stukje lopen, dan staan we al bij de ingang. Het nadeel van de ingang: er is een draaideur die je zelf moet duwen. Niet ideaal met een buggy of kinderwagen dus!
Als we binnen zijn, nemen we de lift naar de eerste verdieping, waar de ingang van het museum is. Omdat we nog te vroeg zijn (het museum gaat pas om half elf open), zoeken we een toilet op. Dit is te vinden, maar geen enkel toilet heeft een verschoonmogelijkheid voor kleintjes en voor het invalidentoilet, waar er misschien eentje zou kunnen zijn, moeten we ergens een sleutel ophalen. Dan maar improviseren op het damestoilet!
Wanneer we weer uit het toilet komen, is het museum open. We beginnen in een winkeltje, waar al meteen 'Dik Dik' gespot wordt. Onze kleine meneer is groot fan van de dikke oranje kater, dus dat moet wel goed gaan komen! We laten snel onze tickets zien bij de kassa (van tevoren reserveren is verplicht, ook met een Museumkaart) en krijgen het advies naar de bovenste verdieping te gaan.
In de lift wordt duidelijk waarom: de bovenste verdieping is gericht op 0 - 6 jaar. Helemaal beneden is nog de 7 - 13 verdieping en waar we binnen komen, is 18+. We gaan dus naar boven, waar we bij het uitstappen eigenlijk meteen in het groen van Kikker staan.
Vanaf de lift is er een paadje naar een ruimte om de buggy te parkeren. Ook moeten de schoenen uit (volwassenen hebben de mogelijkheid een blauw schoenhoesje over hun schoenen te doen), zodat de verdieping schoon blijft om te spelen.
Als we alles geregeld hebben, zien we Poes Muis van Dikkie Dik al. Erachter is een korenveld nagemaakt, waar je op zoek kunt gaan naar Dikkie Dik, Poes Muis, Beer en nog een poezenvriendje. Op de muur zit een knopje om op te drukken, zodat je geluid hoort. Je moet dan zo snel mogelijk naar het dier op zoek en bij het dier op het knopje drukken.
Waar is Dikkie Dik nou?
Onze Dikkie Dik fan vindt het leuk, maar wil ook weer verder. Daarom gaan we naar de wereld van Kikker. Er is een tentje waar je in kunt, er is een schaatsbaan (op je sokken), een bootje met visjes eromheen, een speelhuisje, een bed van Varken, het huisje van Varken met een keukentje en een mogelijkheid om het dak te repareren, twee interactieve schermen om te verven of een bank te zagen en timmeren en er is natuurlijk een trampoline om net zo hoog als Kikker te springen.
De wereld van Kikker
Ons kleine Kikkertje vermaakt zich al opperbest. Hij vliegt de hele ruimte door, zaagt, timmert, springt en bakt pannenkoeken. Dan wil hij toch ook weer verder, want hij had een brandweerauto gezien. Die is van de boeken van Spuit Elf. Je kunt een jasje van de brandweer aantrekken, een helm opzetten (die veel te groot is voor kinderen) en in de auto zitten. Als je op één van de knopjes drukt, gaat het zwaailicht aan.
Spuit Elf
Met moeite krijg ik onze brandweerman na bijna tien minuten weer mee. Naast de brandweerauto is een ruimte met tunnels van Vos en Haas, maar aangezien meneer deze boeken niet echt kent, gaan we verder. We komen bij een lange tafel waar allemaal boekenfiguren een stoel hebben. Voor zich hebben ze de letters van hun naam (Dikkie Dik heeft een bord met dd, Poes Muis met pm). De bedoeling is dat je 'pannenkoeken' met de juiste letters vindt en bij het goede bord legt. Dit is voor ons peutertje nog te moeilijk, maar hij wil wel even op het stoeltje van Dikkie Dik zitten.
Aan tafel met alle vriendjes!
Van het 'restaurant' gaan we naar Rupsje Nooitgenoeg. Het leuke hier is dat je door het verhaal kunt kruipen: eerst door één appel, dan door twee peren, enzovoorts. Je eindigt met kruipen door de cocon en komt dan bij de muur, waar je in de vlinder kunt staan.
Rupsje Nooitgenoeg
Naast Rupsje Nooitgenoeg is nog een ruimte waar je met een speciale stift op een bord kunt tekenen met Nijntje. Dit vindt onze kunstenaar niet zo leuk: hij gaat alweer door naar Kleine IJsbeer. Via schotsen kun je de overkant bereiken en bij Kleine IJsbeer komen.
Kleine IJsbeer
De volgende ruimte is alweer het korenveld van Dikkie Dik, wat betekent dat we alles gezien hebben. We blijven nog een klein halfuurtje boven, zodat ons kleine boekenwurmpje uitgebreid bij Kikker kan spelen en natuurlijk nog een keer in de brandweerauto kan.
Omdat mama leescoördinator op school is, moet er natuurlijk ook nog even beneden gekeken worden bij de 7 - 13 afdeling. Hier zijn allerlei witte, ronde scheidingsmuren die verschillende thema's moeten uitbeelden. Helemaal duidelijk wordt het me echter niet. Ook heb je voor veel dingen een activatiebandje nodig, wat je bij de kassa kreeg als er iets oudere kinderen bij waren. Dit hebben wij dus niet, waardoor we geen enkele activiteit kunnen doen. Gelukkig heeft onze autofan alweer een busje ontdekt om in te zitten in de wereld van Annie MG Schmidt. Ook de lift van Abeltje en het autootje van Pluk van de Petteflet vindt hij wel interessant.
De lift van Abeltje
Beneden zijn ook nog toiletten en deze keer is er zelfs een kinderwc en een rolstoeltoilet met verschoonplank én Dikkie Dik op de muur. Een schone luier doen is een feestje dus deze keer voor onze kleine katerfan.
Een verschoning later worstel ik me weer terug met buggy en al door de deur het museum in om bij de lift naar boven te komen. Vervolgens kijken we nog even in het winkeltje, maar we zien eigenlijk niets leuks. Daarom gaan we weer met de andere lift naar beneden, krijgen we gelukkig hulp bij de draaideur en staan we weer buiten. We waren even vergeten hoe hard het waaide, waardoor we een beetje verrast worden door de harde windvlagen.
Zonder problemen echter komen we bij het treinstation. Daar zijn gelukkig geen vertragingen. We stappen in de trein en rijden via Gouda naar Utrecht. Daar blijft de trein wat langer staan, want er is nog geen machinist... Als die er eindelijk is, kunnen we door naar Amersfoort en daar weer met de bus naar huis.
We hebben een leuke ochtend gehad, maar om eerlijk te zijn twijfel ik of ik het de lange reis en het geld waard vond (voor ons zoontje moest ik €10 betalen). De bovenste verdieping was leuk en onze kleine klauterkabouter heeft zich absoluut vermaakt, maar voor mijn gevoel had er meer kunnen zijn. Ik miste bijvoorbeeld bekende boekenseries als Bobbi of Boer Boris en natuurlijk Dribbel. Dat ze niet veel met Nijntje gedaan hebben, snap ik nog wel omdat er natuurlijk ook een Nijntje museum is, maar toch had ik het idee dat er wat meer gedaan had kunnen worden. Is het Kinderboekenmuseum daardoor geen aanrader? Nee, dat ook weer niet, maar ik zou wel het advies geven om goed na te denken of het voor jou de reis en het geld waard is.
