Reisverslag Center Parcs Port Zélande 2023 - dag 3

Zondag 10 september 2023
 
Vandaag is helaas alweer onze laatste dag bij Port Zélande. Natuurlijk begint die dag weer vroeg, maar als we de gordijnen open doen, zien we dat er ’s nachts een grote boot de haven in gekomen is. Waarschijnlijk is het een rondvaartboot die later vandaag gaat varen.

Een bijzonder uitzicht bij het openen van de gordijnen!

 
De boot is een mooie afleiding als papa en mama om de beurt douchen en alvast zo veel mogelijk inpakken, want dat is natuurlijk machtig mooi om te zien! Voor papa en mama is het ook fijn, want inpakken zonder een nieuwsgierige peuter gaat toch veel sneller!
 
Rond half negen lopen we met z’n drieën nog één keer naar het strand. We maken de laatste foto’s van de Brouwersdam en de helling naar beneden en we lopen de duin nog op voor wat laatste foto’s van het strand. Het strand zelf gaan we niet meer op in verband met de tijd.

Nog een laatste keer de wandeling naar het strand

 
Als we afscheid genomen hebben van het strand, wandelen we terug en maken we de zwemtas gereed. Na nog een fruithapje gaan we naar het zwembad, waar al een flinke wachtrij staat. Iets over tienen komt de rij in beweging en kan de hele massa zich om de beurt door twee toegangspoortjes wurmen.

"Als ik nou zo doe, dan zien ze me niet en kan ik vast stiekem naar binnen!"

 
In het zwembad maken we eerst wat foto's. Hierdoor zien we ook dat de Wildwaterbaan dicht is, net als de Turbo glijbaan. Er schijnt een technische storing te zijn, wat wel heel jammer is natuurlijk. Het is wel duidelijk dat Center Parcs er niet blij mee is, want we zien een man in pak met een gouden naambordje vrij chagrijnig kijkend rondlopen. We snappen het wel, want de wildwaterbaan en de Turbo glijbaan zijn toch de twee grootste attracties van het zwembad.

Helaas geen wildwaterbaan voor ons meer vandaag...

 
Ook zonder die twee vermaken we ons nog best. Onze kleine waterrat wil graag nog in het babybad en met z’n drieën houden we nog een race in de ‘Duo Racer’. Heel spannend is die niet, want de linkerglijbaan is altijd sneller, omdat die een binnenbocht heeft en twee afdalingen in plaats van één.

Weer gewonnen!

 
In de waterspeeltuin durft meneer ook met papa onder de emmer te gaan staan. Zou hij eindelijk over zijn angst heen zijn? Een volgend zwembadbezoek zal dat moeten gaan bewijzen! Voor nu houden we het even bij twee keer, daarna gaan we nog naar het buitenbad en het grote binnenbad. We sluiten af met de golven, want de tijd tikt door…

Dag, zwembad!

 
We kleden snel om, laten ons zoontje nog één keer bij de trein/tractor spelen en dan is het de auto inladen en naar huis! We proberen nog naar het strandje te rijden voor een laatste foto, maar alle wegen daar naartoe lijken afgesloten te zijn, waardoor we het maar opgeven.
 
Bij de receptie leveren we de sleutels in bij een grote box, dan is het ‘dag, Port Zélande’. We hopen ‘tot ziens’, want we vonden het een erg leuk park. Wel denken we dat het leuker is met goed weer, omdat er natuurlijk buiten veel te beleven is. Of het in de winter met kou ook zo leuk is, weten we niet helemaal zeker.

Tot ziens, Port Zélande?

 
Voor we naar huis rijden, maken we nog een omweg via Zeeland, zodat ons zoontje in alle twaalf provincies van Nederland is geweest. We rijden over de Oosterscheldekering en stoppen bij Neeltje Jans voor een foto. Dan beginnen we aan de terugreis naar huis, die ons wederom langs de pittoreske (ahum) haven van Rotterdam vol industrie leidt.

De Oosterscheldekering

 
Het verblijf is werkelijk voorbij gevlogen. We hebben heerlijk genoten van het uitzicht, het strand en het zwembad. We zouden hier ook echt nog eens terug naartoe willen en dan iets langer blijven, want ook in de omgeving is genoeg te doen. Een absolute aanrader dus, maar nogmaals: waarschijnlijk wel met goed weer. Door deze factor blijft de Huttenheugte nog steeds ons favoriete Center Parcs park, maar Port Zélande staat zeker op een stevige tweede plaats!

Reisverslag Center Parcs Port Zélande 2023 - dag 2

Zaterdag 9 september 2023
 
We zijn een weekendje op vakantie en altijd als we op vakantie zijn, is onze kleine feestneus vroeg wakker. Vandaag is geen uitzondering: om half zes klinkt al de vraag of hij uit bed mag… We weten hem nog een beetje af te leiden met zijn knuffels, maar om half zeven is het toch wel echt duidelijk: “Ik wil uit m’n bedje!”
 
Met enige improvisatie vanwege de beperkte ruimte weten we hem aan te kleden. Beneden eet hij vast zijn ontbijt, terwijl wij toekijken: we zijn de muesli vergeten, dus hebben wij nog niks. Wel kunnen we genieten van een prachtig uitzicht over de haven, terwijl de zon langzaam opkomt.

Goedemorgen!

 
Na het ontbijt douche ik snel, zodat ik naar de supermarkt kan. Die gaat om acht uur open en ik heb het idee om tot die tijd even door de Market Dome met onze avonturier te lopen. Helaas blijkt de deur van de Dome nog dicht (dit schijnt wel een fout te zijn), dus is het echt wachten tot acht uur. Dan is de supermarkt nog niet open, wat onze kleine speelkameraad de gelegenheid geeft nog even bij de trein (tractor?) te spelen.

Mama zegt tractor, zoonlief trein... Wie heeft er nu gelijk?

 
Als we eindelijk de supermarkt in kunnen, sla ik bijna steil achterover van de prijs van een klein pak muesli: meer dan vijf euro! Dat vind ik echt te veel, dus haal ik in plaats daarvan wat broodjes, want het moet wel leuk blijven.
 
In het huisje ontbijten we, waarna mijn man gaat hardlopen. Ik neem onze kleine hardloper mee om het park te verkennen. We lopen langs de haven, waar de zon al prachtig boven staat. Het begint ook al goed op te warmen.

Het lijkt net de Middellandse Zee, maar het is toch echt Port Zélande!

 
Nadat we een stuk gelopen hebben, komen we bij een onverhard pad. We volgen het, gaan naar rechts en komen dan bij het strandje van Port Zélande. Het is een klein strandje, maar ik vermoed wel dat het aangelegd is. Het water vind ik ook niet heel aantrekkelijk eruit zien, ik heb het idee dat er niet veel in gezwommen wordt.
 
Via allerlei paadjes met huisjes lopen we naar de receptie om een kapot stopcontact in de badkamer te melden. Via de geitenboerderij gaan we weer terug naar ons huisje om op papa te wachten.

Even kijken bij de geitjes!

 
Zodra papa terug is van het hardlopen, kleden we ons om voor het strand. Langs de haven lopen we naar het wandelpad en dan zijn we alweer bij de Brouwersdam. Het water staat dichterbij dan gisteren, maar het is nog steeds een flink eind door het zand ploegen met een buggy, een kleine en een tas met speeltjes.
 
Bij het water leggen we onze handdoeken neer, waarna we de watertemperatuur testen. Kort samengevat: koud! Onze kleine waterrat vindt het helemaal niks, maar mama zet toch maar door en papa gaat uiteindelijk tot zijn knieën de zee in.
 
We spelen een tijdje in de branding en dan nog op het strand met het zand. Iets over half twaalf pakken we alles in en beginnen we aan de terugtocht door het zand en over de duin.

Het is heerlijk op het strand!

 
Wanneer we terug zijn bij het huisje, bezweet en onder het zand, lunchen we snel, want het is alweer bedtijd voor iemand. We zetten hem nog wel even onder de douche om hem af te koelen en schoon te worden, want we hebben met z’n allen een redelijke zandbak mee terug genomen!
 
Dan is het wel echt bedtijd. Hij slaapt vrij snel, want ons de gelegenheid geeft om lekker buiten te zitten. De zon komt steeds meer in ons voortuintje tot het zelfs zo warm wordt dat ik de schaduw in ga. Tijd om te gaan zwemmen!
 
Als ons slaapkoppie weer wakker is, pakken we de zwemspullen in. We leveren eerst nog even de bolderkar in bij het Cycle Center en bij de speelgoedwinkel halen we ons Center Parcs Friends cadeau op. We verwachten een drinkbeker, waar we er al twee van hebben, maar het blijkt een Monopoly kaartspelletje te zijn. Een leuke verrassing!
 
Vervolgens gaan we snel naar het zwembad. Het is drukker dan gisterochtend, maar nog steeds goed te doen. We gaan ook voor het eerst van de wildwaterbaan met onze kleine zwemkampioen, wat hij helemaal geweldig vond. Daarom gaan we nog een keer… en nog een keer!
 
We zwemmen ook nog even buiten en kijken bij de waterspeeltuin, waar er voor het eerst een lachje af kan als papa onder de omvallende wateremmer gaat staan (normaal is ‘de emmer’ altijd heel spannend). Ook doen we nog een afsluitend rondje wildwaterbaan, maar het is nu druk en veel mensen, met name iets oudere kinderen, houden weinig rekening met een peutertje van tweeënhalf, dat officieel eraf mag, maar wel begeleid moet worden.
 

De waterspeeltuin met De Emmer (foto op een ander moment gemaakt)

Om kwart voor vijf gaan we naar de douches. Het is even zoeken naar een kleedhokje, want het is druk, maar dat lukt gelukkig en om vijf over vijf staan we weer buiten. Bij de supermarkt halen we nog iets voor het ontbijt van morgenochtend (nee, geen muesli!), daarna lopen we naar Evergreenz voor het avondeten.
 
Het restaurant kennen we van andere parken van Center Parcs, maar het is toch altijd weer even kijken wat ze hebben. Het is vooral veel vlees, maar er zijn wel een paar aardappelgerechten en natuurlijk het saladebuffet. En het dessert! We genieten, vooral omdat onze kleine lekkerbek zo zit te smullen.

Er is weer keus genoeg!

 
Na het eten wandelen we even langs het huisje om de natte zwemspullen weg te brengen, daarna gaan we nog even met z’n drieën naar het strandje. Dan is het alweer bedtijd voor ons zoontje. Opnieuw is het improviseren, maar dan ligt hij toch lekker met al zijn knuffels in het bedje.
 
Wij zitten nog een laatste avond buiten, want morgen gaan we helaas alweer naar huis. Gelukkig hebben we een late checkout, zodat we morgen nog even kunnen zwemmen!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3

Reisverslag Center Parcs Port Zélande 2023 - dag 1

Vrijdag 8 september 2023
 
Na onze deels minder fijne Center Parcs beleving van afgelopen zomer hebben we nu weer een Nederlands park uitgekozen: Port Zélande, op de grens van Zuid-Holland en Zeeland. Het belooft een zomers weekend te worden, dus het lijkt erop dat we volop kunnen gaan genieten!
 
Zoals altijd vertrekken we iets later dan gepland, maar we zijn het inmiddels gewend, ook al is onze kleine iets minder klein (tweeëneenhalf). We rijden vanuit onze wijk de snelweg op rond tien voor half tien en tot Rotterdam is het druk tot redelijk druk. Bij Rotterdam wordt het chaos met vrachtwagens die opeens een baan op willen schuiven, terwijl er eigenlijk geen plaats is, en heel veel verkeer om ons heen. Pas na de havens wordt het iets rustiger.
 
Iets voor elven zien we al de borden voor Center Parcs Port Zélande. We zijn nog even verward door het toegangsbord, maar komen dan bij de ingang. We worden doorgestuurd naar de parkeerplaats en van daaruit naar de receptie. Omdat we inmiddels al zo vaak bij Center Parcs geweest zijn, zijn we ‘Friend’ en kunnen we al om één uur het huisje in. Om tien voor één mogen we terugkomen bij de receptie voor de sleutel (Port Zélande werkt niet met armbanden), tot die tijd kunnen we al lekker zwemmen.
 
We verlaten de receptie en lopen aan de overkant de Market Dome in. Daar zien we meteen de ingang van Aqua Mundo. Met een kaartje moeten we door het toegangspoortje (wat bij mij misgaat, aangezien ons zoontje aan het poortje trekt…) en dan staan we bij de kleedhokjes. Natuurlijk zijn er kleedhokjes met aankleedkussens, voor de kluisjes moeten we een muntje van één euro gebruiken.

De Market Dome van Port Zélande

 
Het zwembad lijkt eerst wat klein, maar een ontdekkingstocht laat zien dat het best groot is. Er is een wat kleiner golfslagbad met een paadje onder een bruggetje door naar een soort stroomversnelling. Aan de linkerkant zijn drie glijbanen: een soort ‘Duo Racer’ en eentje met een band waar je iets omhoog geduwd wordt door een waterstroom. Achter het bad met de stroomversnelling is nog een waterspeeltuin, er is een buitenbad en natuurlijk een wildwaterbaan. Wat het leuke is aan deze wildwaterbaan, is dat er soms twee verschillende paadjes zijn, zodat je kan kiezen welke route je neemt.

De waterspeeltuin van Aqua Mundo

 
We zwemmen tot het lunchtijd is en eten dan onze meegebrachte boterhammetjes op aan de rand van het zwembad. Vervolgens kleden we ons om en halen we de sleutel op van ons huisje, 555. Daarna lopen we terug naar de auto op de parkeerplaats. Het is even zoeken welke kant we op moeten, want het staat niet heel duidelijk aangegeven, maar dan komen we op de goede weg en bereiken we ons huisje.

Ons huisje, 555 (links)

 
Als we bij de voordeur zijn, lijkt het alsof er geen sleutelgat is, maar er zit een kapje overheen. We gaan naar binnen en zien een woonkamer met een bankje, een laag tafeltje en een brede stoel, een keukentje en nog een tafel met twee stoelen (het is een tweepersoonshuisje). Achterin het huisje is een wenteltrap naar boven. Het is voor het eerst dat we een Center Parcs huisje hebben met een verdieping, maar gelukkig zijn er traphekjes.

De woonkamer (met onze zooi... 😂)

 
Op de bovenverdieping is de slaapkamer, met twee tegen elkaar aangeschoven eenpersoonsbedden en ruimte om het babybedje voor ons kleine slaapkoppie neer te zetten. Ook is er een kleine badkamer met douche, toilet en wasbak.

De slaapkamer met links het bed. Het uitzicht was over de haven van Port Zélande.

We zorgen er eerst voor dat ons zoontje kan slapen, want die is duidelijk erg moe na de actieve ochtend. Ondertussen ruimen we beneden zo veel mogelijk spullen op, wat best redelijk lukt ondanks het kleine huisje. Ook genieten we vanuit de voortuin van het uitzicht over de haven.

Uitzicht over het rechterdeel van de haven met het aquaspeelpark

 
Terwijl ons mannetje slaapt, loop ik naar het Cycle Center om te kijken of er een bolderkar te huur is. We hebben bij de reservering drie activiteitenvouchers gekregen en twee ervan kunnen we inderdaad gebruiken voor de huur van een bolderkar. Dit lijkt ons toch wat makkelijker voor het strand dan onze buggy.
 
Als onze kleine dromer weer wakker is, pakken we de bolderkar in, zetten hem erin en dan lopen we naar het strand. Het is eerst een stukje over het park, dan de weg oversteken, een schelpen/zandpad volgen tot het spoor en dan nog een fietspad over naar de Brouwersdam, die grenst aan het strand. Er is een duinpad recht tegenover ons, maar dat zien we met de bolderkar niet zitten, daarom lopen we iets verder door.

Deze schuine helling zien we met de bolderkar niet zitten...

 
Dan staat onze wereldreiziger voor de tweede keer van zijn leven op het strand. Hij vindt het maar gek dat papa en mama op blote voeten lopen en de kleine schelpjes in het zand vindt hij helemaal niks. De zee is wel oké, daar reageert hij niet echt op. De watertemperatuur is ook best prima, niet te koud en niet te warm. Het lijkt nog eb, want we moeten een flink eind lopen om bij het water te komen. Als we (= mijn man en ons zoontje) met het zand aan het spelen zijn, wordt echter duidelijk dat het weer vloed aan het worden is.

Lekker spelen!

 
Rond kwart voor vijf beginnen we aan de zware tocht met de bolderkar terug door het zand duwen naar de weg. Dan mogen we ook nog eens de enorm steile parkeerplaats op, maar daarna hebben we toch zeker een paar meter heuvelaf…

Handig, toch, zo'n bolderkar?

 
We lopen terug naar ons huisje, waar ik snel met onze kleine strandganger het zand en zout van ons afspoel. Vervolgens dekken we buiten de tafel en eten we een zelfgekookte maaltijd. Daarna doucht mijn man snel, zodat we nog even naar het ‘Happy cocktail hour’ kunnen voor een alcoholvrije cocktail. Onze kleine avonturier krijgt een kindercocktail, die hij helemaal geweldig vindt.

Proost!

 
Na het drankje gaan we nog naar de Action Factory, waar onder andere de indoor midgetgolf is en het klimavontuur. Ook is er Gametown, waar spelletjes gespeeld kunnen worden. Mijn man wil natuurlijk basketballen, maar er lijkt iets mis met de score, want pas als er nog zeventien seconden over zijn, krijgt hij punten en bij de tweede ronde eindigt hij volgens het scorebord op vijf punten (terwijl hij minstens drie keer zoveel ballen erin gegooid heeft). We melden het even en spelen dan nog een spelletje airhockey (geen commentaar…).
 
Dan is het wel echt bedtijd voor ons kleine mannetje. Het is even een beetje improviseren met de beperkte ruimte boven, maar dan ligt hij toch in bed en lijkt hij vrij snel te slapen. Dit geeft mij de kans om nog even terug te lopen naar het strand voor wat foto’s van de zonsondergang. Het valt helaas een beetje tegen, omdat het heel erg bewolkt is.

De zonsondergang bij het strand

 
Ik loop weer terug naar ons huisje, waar we nog even buiten zitten met een spelletje tot het te donker wordt. Onze eerste dag Port Zélande zit er helaas alweer op, maar morgen hebben we weer een hele dag om te genieten!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2