Reisverslag Center Parcs Port Zélande 2023 - dag 1

Vrijdag 8 september 2023
 
Na onze deels minder fijne Center Parcs beleving van afgelopen zomer hebben we nu weer een Nederlands park uitgekozen: Port Zélande, op de grens van Zuid-Holland en Zeeland. Het belooft een zomers weekend te worden, dus het lijkt erop dat we volop kunnen gaan genieten!
 
Zoals altijd vertrekken we iets later dan gepland, maar we zijn het inmiddels gewend, ook al is onze kleine iets minder klein (tweeëneenhalf). We rijden vanuit onze wijk de snelweg op rond tien voor half tien en tot Rotterdam is het druk tot redelijk druk. Bij Rotterdam wordt het chaos met vrachtwagens die opeens een baan op willen schuiven, terwijl er eigenlijk geen plaats is, en heel veel verkeer om ons heen. Pas na de havens wordt het iets rustiger.
 
Iets voor elven zien we al de borden voor Center Parcs Port Zélande. We zijn nog even verward door het toegangsbord, maar komen dan bij de ingang. We worden doorgestuurd naar de parkeerplaats en van daaruit naar de receptie. Omdat we inmiddels al zo vaak bij Center Parcs geweest zijn, zijn we ‘Friend’ en kunnen we al om één uur het huisje in. Om tien voor één mogen we terugkomen bij de receptie voor de sleutel (Port Zélande werkt niet met armbanden), tot die tijd kunnen we al lekker zwemmen.
 
We verlaten de receptie en lopen aan de overkant de Market Dome in. Daar zien we meteen de ingang van Aqua Mundo. Met een kaartje moeten we door het toegangspoortje (wat bij mij misgaat, aangezien ons zoontje aan het poortje trekt…) en dan staan we bij de kleedhokjes. Natuurlijk zijn er kleedhokjes met aankleedkussens, voor de kluisjes moeten we een muntje van één euro gebruiken.

De Market Dome van Port Zélande

 
Het zwembad lijkt eerst wat klein, maar een ontdekkingstocht laat zien dat het best groot is. Er is een wat kleiner golfslagbad met een paadje onder een bruggetje door naar een soort stroomversnelling. Aan de linkerkant zijn drie glijbanen: een soort ‘Duo Racer’ en eentje met een band waar je iets omhoog geduwd wordt door een waterstroom. Achter het bad met de stroomversnelling is nog een waterspeeltuin, er is een buitenbad en natuurlijk een wildwaterbaan. Wat het leuke is aan deze wildwaterbaan, is dat er soms twee verschillende paadjes zijn, zodat je kan kiezen welke route je neemt.

De waterspeeltuin van Aqua Mundo

 
We zwemmen tot het lunchtijd is en eten dan onze meegebrachte boterhammetjes op aan de rand van het zwembad. Vervolgens kleden we ons om en halen we de sleutel op van ons huisje, 555. Daarna lopen we terug naar de auto op de parkeerplaats. Het is even zoeken welke kant we op moeten, want het staat niet heel duidelijk aangegeven, maar dan komen we op de goede weg en bereiken we ons huisje.

Ons huisje, 555 (links)

 
Als we bij de voordeur zijn, lijkt het alsof er geen sleutelgat is, maar er zit een kapje overheen. We gaan naar binnen en zien een woonkamer met een bankje, een laag tafeltje en een brede stoel, een keukentje en nog een tafel met twee stoelen (het is een tweepersoonshuisje). Achterin het huisje is een wenteltrap naar boven. Het is voor het eerst dat we een Center Parcs huisje hebben met een verdieping, maar gelukkig zijn er traphekjes.

De woonkamer (met onze zooi... 😂)

 
Op de bovenverdieping is de slaapkamer, met twee tegen elkaar aangeschoven eenpersoonsbedden en ruimte om het babybedje voor ons kleine slaapkoppie neer te zetten. Ook is er een kleine badkamer met douche, toilet en wasbak.

De slaapkamer met links het bed. Het uitzicht was over de haven van Port Zélande.

We zorgen er eerst voor dat ons zoontje kan slapen, want die is duidelijk erg moe na de actieve ochtend. Ondertussen ruimen we beneden zo veel mogelijk spullen op, wat best redelijk lukt ondanks het kleine huisje. Ook genieten we vanuit de voortuin van het uitzicht over de haven.

Uitzicht over het rechterdeel van de haven met het aquaspeelpark

 
Terwijl ons mannetje slaapt, loop ik naar het Cycle Center om te kijken of er een bolderkar te huur is. We hebben bij de reservering drie activiteitenvouchers gekregen en twee ervan kunnen we inderdaad gebruiken voor de huur van een bolderkar. Dit lijkt ons toch wat makkelijker voor het strand dan onze buggy.
 
Als onze kleine dromer weer wakker is, pakken we de bolderkar in, zetten hem erin en dan lopen we naar het strand. Het is eerst een stukje over het park, dan de weg oversteken, een schelpen/zandpad volgen tot het spoor en dan nog een fietspad over naar de Brouwersdam, die grenst aan het strand. Er is een duinpad recht tegenover ons, maar dat zien we met de bolderkar niet zitten, daarom lopen we iets verder door.

Deze schuine helling zien we met de bolderkar niet zitten...

 
Dan staat onze wereldreiziger voor de tweede keer van zijn leven op het strand. Hij vindt het maar gek dat papa en mama op blote voeten lopen en de kleine schelpjes in het zand vindt hij helemaal niks. De zee is wel oké, daar reageert hij niet echt op. De watertemperatuur is ook best prima, niet te koud en niet te warm. Het lijkt nog eb, want we moeten een flink eind lopen om bij het water te komen. Als we (= mijn man en ons zoontje) met het zand aan het spelen zijn, wordt echter duidelijk dat het weer vloed aan het worden is.

Lekker spelen!

 
Rond kwart voor vijf beginnen we aan de zware tocht met de bolderkar terug door het zand duwen naar de weg. Dan mogen we ook nog eens de enorm steile parkeerplaats op, maar daarna hebben we toch zeker een paar meter heuvelaf…

Handig, toch, zo'n bolderkar?

 
We lopen terug naar ons huisje, waar ik snel met onze kleine strandganger het zand en zout van ons afspoel. Vervolgens dekken we buiten de tafel en eten we een zelfgekookte maaltijd. Daarna doucht mijn man snel, zodat we nog even naar het ‘Happy cocktail hour’ kunnen voor een alcoholvrije cocktail. Onze kleine avonturier krijgt een kindercocktail, die hij helemaal geweldig vindt.

Proost!

 
Na het drankje gaan we nog naar de Action Factory, waar onder andere de indoor midgetgolf is en het klimavontuur. Ook is er Gametown, waar spelletjes gespeeld kunnen worden. Mijn man wil natuurlijk basketballen, maar er lijkt iets mis met de score, want pas als er nog zeventien seconden over zijn, krijgt hij punten en bij de tweede ronde eindigt hij volgens het scorebord op vijf punten (terwijl hij minstens drie keer zoveel ballen erin gegooid heeft). We melden het even en spelen dan nog een spelletje airhockey (geen commentaar…).
 
Dan is het wel echt bedtijd voor ons kleine mannetje. Het is even een beetje improviseren met de beperkte ruimte boven, maar dan ligt hij toch in bed en lijkt hij vrij snel te slapen. Dit geeft mij de kans om nog even terug te lopen naar het strand voor wat foto’s van de zonsondergang. Het valt helaas een beetje tegen, omdat het heel erg bewolkt is.

De zonsondergang bij het strand

 
Ik loop weer terug naar ons huisje, waar we nog even buiten zitten met een spelletje tot het te donker wordt. Onze eerste dag Port Zélande zit er helaas alweer op, maar morgen hebben we weer een hele dag om te genieten!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2