Woensdag 19 juli 2023
Vandaag wordt een bijzondere dag: we gaan namelijk naar
Disneyland Parijs! Mijn man had dit als verrassing geregeld, ik wist het zelf
pas sinds zondag. Ook ons zoontje wist het pas op het laatste moment. Hij vindt
het ‘spannend’, maar hij wil wel graag Mickey zien.
Net zoals maandag nemen we de bus van 08.22 naar station
Marne-la-Vallée. Hij vertrekt redelijk op tijd en rijdt via de dorpjes naar de
ingang van de parken. Daar gaan we door de veiligheidscontrole en dan mogen we
wachten voor het Disneyland Hotel, dat nog steeds dicht is voor renovatie.
Wachten voor het Disneyland Hotel tot we naar binnen mogen!
Om negen uur mogen we doorlopen naar de toegangspoortjes,
die echt tot stipt half tien dicht blijven. Natuurlijk krijgt iedereen dan
haast, waardoor het lopen met een buggy heel lastig wordt. Gelukkig komen we
uiteindelijk door de toegangscontrole heen en dan kan de magie beginnen! Die
begint ook echt meteen: Mickey en Minnie staan op het treinstation om de gasten
welkom te heten. De ogen van onze kleine Mickey-fan beginnen helemaal te
stralen, wat er voor ons voor zorgt dat de dag eigenlijk al geslaagd is.
Al helemaal gegrepen door de magie van Mickey en Disneyland Parijs!
We lopen rustig over Main Street, de centrale hoofdstraat
van het park, naar Adventureland, het deel van het park met het Arabische
gedeelte, de jungle en natuurlijk Pirates of the Caribbean.
Vorig jaar vond ons
zoontje deze attractie prima, maar nu krijgt hij het wat meer mee en vindt hij
het toch wel een beetje spannend.
Van Pirates gaan we door naar It’s a small word, die na een
lange renovatie weer open is. De buitenkant is prachtig opnieuw geschilderd,
het begin- en eindstukje van de attractie hebben nieuwe welkomstborden gekregen
en alles lijkt net weer iets frisser en schoner. Onze kleine avonturier kijkt
zijn ogen uit onderweg.
It's a small world is weer helemaal opgeknapt.
Via de Disneyland Parijs app zien we dat Autopia maar
vijftien minuten wachttijd heeft. Dit is heel ongebruikelijk voor deze
attractie, meestal is de wachtrij vele malen langer. We gaan er daarom heen en
kunnen inderdaad redelijk snel een ritje in een auto maken. Onze kleine coureur
mag dan nog niet zelf rijden, het ‘meehelpen’ sturen vindt hij al prima.
Na Autopia lopen we de Nautilus door, de nagebouwde onderzeeër van Jules Verne. Vervolgens kijken we even in de Star Wars winkel achterin
Discoveryland, het land waar we nu zijn. Daarna zoeken we een plekje om
onze boterhammen op te eten, want het is al lunchtijd. Dit plekje wordt een
bankje op Main Street, waar we blijven zitten in afwachting van de speciale
parade / show voor het (verlengde) dertigjarig bestaan. Het enige nadeel is dat
we vlakbij een luidspreker zitten en dat de muziek echt heel hard staat. Toch
lijkt onze kleine uk wel te genieten en krijgt hij zelfs een handje van Peter
Pan!
De show voor het dertigjarig bestaan.
Als de show afgelopen is, haasten we naar de rust van
Frontierland, het land dat het oude Wilde Westen nabootst. Hier zien we ook
iets unieks: de achtbaan Big Thunder Mountain wordt op de helling ontruimd…
Dit zie je niet elke dag: Big Thunder Mountain wordt ontruimd!
We lopen een rondje door Frontierland en gaan dan naar
Adventureland, waar we toevallig Rafiki en Baloo tegenkomen. Mijn man wil ook kijken bij de achtbaan Indiana
Jones. De wachtrij is echter vrij lang, dus hij doet het niet. We gaan terug
naar Main Street en kijken in wat verschillende winkeltjes voor souvenirs.
Vervolgens halen we bij de ijswinkel, die om twee uur open gaat, een ijsje om
even af te koelen.
Hé, Rafiki!
Wanneer onze kleine zoetekauw weer schoon is, lopen we naar
Frontierland voor een foto met Goofy in zijn cowboykostuum. De wachtrij is best
lang, maar gaat gelukkig uiteindelijk vrij vlot. Onze kleine kroelkip wil graag
even knuffelen met Goofy, wat ik maar even in het Engels vertaal. Goofy gaat
heel lief met hem om en het levert een aantal schattige foto’s op.
Knuffelen met Goofy!
Van Goofy gaan we naar de andere kant van Frontierland, waar
mijn man en ik om de beurt mijn favoriete attractie Phantom Manor, het
spookhuis, doen. Als mijn man gaat, belt hij om door te geven dat Mickey nog
voor foto’s bij de ingang staat, maar dit heb ik te laat door en als we er
komen, is de rij al gesloten.
Phantom Manor.
We gaan via Main Street weer Adventureland in en lopen door
de boomhut van de familie Robinson, die hier is nagemaakt. Onze kleine avonturier
loopt het hele eind naar boven helemaal zelf en ook terug naar beneden gaat hij
zonder gedragen te worden. Daarna mag hij wel weer lekker in de kinderwagen
zitten en kan hij van daaruit zwaaien naar Jack Sparrow, die we nog zien staan.
Tsja, wat is dat nou, Jack Sparrow?
Mijn man probeert nog een keer de Indiana Jones en nu is hij
wel zo door de wachtrij heen. Daarna willen we eigenlijk naar het doolhof in
Fantasyland, maar ons kleine slaapkoppie is zo moe dat hij bij het begin van
Fantasyland in slaap valt. Ik ga daarom nog maar in de draaiende theekopjes,
terwijl meneer rustig verder slaapt.
Na de attractie zoeken we een plaatsje voor de parade. Het
is al later, dus we hebben niet de beste plekken meer, maar dat is prima.
Meneer slaapt dwars door de fanfare heen, die de voorparade vormt en zelfs bij
de aankondiging van de parade slaapt hij rustig verder. Als we de eerste wagen
zien komen, maken we hem toch maar wakker, zodat hij Mickey kan zien.
Mickey opent de parade.
De parade is ook niets veranderd ten opzichte van vorig
jaar, behalve dat de wagen met de draak van Doornroosje ontbreekt. Olaf, Anna
en Elsa van Frozen sluiten af. Daarna komt het leukste deel: ons door de
menigte heen wurmen met een buggy richting de uitgang. Na een paar meter geen
kant op kunnen, komt er toch beweging in en zien we vooraan Main Street nog een
keer het staartje van de parade.
Olaf sluit de parade met Anna en Elsa.
We gaan het park uit en lopen naar de bushalte voor de
Disneyhotels, want we gaan namelijk in het cowboyhotel Hotel Cheyenne eten. De
bus laat heel even op zich wachten, maar we zijn nog prima op tijd bij het
hotel. We krijgen een tafeltje toegewezen en natuurlijk krijgt ons zoontje een
Mickey-kinderstoel.
Een heerlijke maaltijd later wordt het tijd om terug te
gaan. We nemen de bus naar het station, waar we eerst door de
veiligheidscontrole mogen om vervolgens aan de andere kant er weer uit te gaan
voor de bus naar Village Nature Paris. Net zoals eerder deze week is de bus te
laat en dat fascineert ons mannetje zo erg dat hij nergens anders over kan
praten. Als we hem vragen naar zijn dag, kan hij alleen maar zeggen: ‘De bus is
te laat’. Wat vond je het leukst vandaag? De bus is te laat! Waar ben je
vandaag geweest? De bus is te laat!
Uiteindelijk zitten we in de bus en zijn we tegen half negen
bij het appartement. We brengen snel ons slaapkoppie naar bed, want hij is
duidelijk erg moe. In bed pruttelt hij nog even tegen zijn knuffels, dan wordt
het stil. Hopelijk slaapt hij even lekker vannacht, want we begrijpen best dat
vandaag indruk heeft gemaakt. Morgen willen we het daarom ook wat rustiger aan
doen en lekker op het park blijven.
Tot morgen!
Lees verder: Dag 6
Geen opmerkingen:
Een reactie posten