Donderdag 2 mei 2019
Oorspronkelijk kom ik uit het
zuiden van het land. Inmiddels woon ik in het midden van Nederland, maar het
noorden van ons land kennen mijn vriend en ik allebei minder goed. Vandaar dat
we daar vandaag verandering in willen brengen!
Vanuit onze woonplaats
vertrekken we richting Noord-Holland, waar we de route naar de Afsluitdijk
volgen. Onderweg hebben we gelukkig geen last van file, waardoor we na ongeveer
anderhalf uur rijden de Afsluitdijk op gaan.
Het begin van de Afsluitdijk
We rijden een stukje over de
dijk en stoppen dan bij een parkeerplaatsje om even goed te kijken. Aan de
overkant van de weg staat een groot informatiebord, waarop wordt verteld over
het ontstaan van de Afsluitdijk. Ook is er een standbeeld van Cornelis Lely, de
ontwerper van de Afsluitdijk. De officiële opening heeft hij helaas niet mee
mogen maken: hij overleed in 1929, een paar jaar voordat de Afsluitdijk
officieel in gebruik genomen werd.
Een stukje Afsluitdijk
Nadat we nog even rondgekeken
hebben (het uitzicht is helaas niet heel spectaculair, aangezien het vrij
bewolkt is), stappen we weer in de auto en rijden we verder. Uiteindelijk komen
we bij het einde van de Afsluitdijk en vervolgen we onze weg over het ‘vaste
land’ van Friesland.
Uitzicht vanaf de Afsluitdijk
We rijden de stad Leeuwarden
in en volgen ons navigatiesysteem naar Aquazoo Leeuwarden, een dierentuin met
vooral zeedieren. Het navigatiesysteem staat ingesteld op het adres, waardoor
het geen rekening houdt met afgesloten toegangswegen naar het parkeerterrein…
Gelukkig zijn er in de buurt van de dierentuin diverse andere (gratis) parkeerterreinen.
We zetten de auto weg en lopen het laatste stukje naar de ingang.
Bij de ingang laten we onze
kaartjes zien en kunnen we een plattegrond pakken. De dierentuin bestaat uit
twee delen: het buitengedeelte (Aquazoo Bûten) en het binnengebouw (Aquazoo Binnendoar),
waar het restaurant en het winkeltje zijn, maar waar ook enkele dieren te zien
zijn.
We beginnen ons bezoek bij
Aquazoo Binnendoar. Als eerste bekijken we de vissengrot, waar in enkele kleine
aquaria wat kleine visjes te zien zijn. Alle aquaria bevinden zich in een donkere
grot, zodat de vissen in de verlichte ruimtes beter te zien zijn.
Buiten de grot bevinden zich
de grotere dierenverblijven. In het eerste verblijf zien we twee groene
leguanen, die hun ruimte delen met enkele kolebranderschildpadden. Een tweede ‘grot’
heeft een aquarium voor de roodbuik piranha’s en een aquarium voor de grote
zwarte pacu’s en de pauwoogzoetwaterrog. Hoewel de piranha’s natuurlijk angstaanjagender
zijn, vinden we allebei de enorme pacu’s indrukwekkender.
Roodbuik piranha
Van de piranha’s en de pacu’s
gaan we door naar de nijlkrokodillen. Daar schrikken we, want het lijkt alsof
er een krokodil buiten het verblijf zit! Gelukkig blijkt het slechts een zeer
goed nagemaakte krokodil te zijn en zitten de echte krokodillen veilig achter
glas.
Veilig achter glas...
... maar ik hou je in de gaten!
De volgende stop is bij de
reuzenotters. Ze zijn nog wat slaperig (eentje geeuwt er zelfs uitgebreid voor
de camera), maar als ze wakker worden, is er paniek: krijgen we te eten? Ze
zien er schattig uit, maar het geluid dat ze maken, is alles behalve schattig,
wat nog versterkt wordt door de echo’s tussen de muren. Wat kunnen toch kleine
beestjes een enorm geluid produceren!
*gaap* "Is het al etenstijd?"
De gang waar we vervolgens
doorheen lopen, brengt ons bij de achterkant van het verblijf van de
zwartvoetpinguïns. De beestjes lijken niet onder de indruk van ons en blijven
rustig liggen of om zich heen kijken.
Zwartvoetpinguïn
Aan de andere kant is het
verblijf van de witgezicht saki’s (aapjes) en de azara’s agouti. Die laatste
dieren kennen we niet echt: het lijken een soort grote muizen.
Azara agouti
We verlaten Aquazoo Binnendoar
en komen buiten bij de wasberen. Uit een apparaatje kun je (tegen betaling)
voer halen voor de dieren. Het geld gaat naar de Stichting Wildlife. Wij slaan
even over, wij vinden het al veel te leuk om de dieren zo te zien.
Wat een schatje!
Via Aquazoo Binnendoar gaan we
vervolgens snel naar de andere kant van het park om bij de Humboldt pinguïns
het ‘Haringhapfestijn’ mee te maken. Als we via het hek het verblijf binnen
komen, worden we al bijna omver gelopen door een groep hongerige pinguïns. Wanneer
de verzorgster binnen komt, is de paniek helemaal compleet: krijgen we al te
eten?
"Waar blijft ons eten?"
De pinguïns moeten echter nog
heel even geduld hebben: pas om half twee kunnen ze ‘aan tafel’ – de verzorgster
zet de emmer met haring neer. Nu begrijpen we waarom de voederpresentatie het ‘Haringhapfestijn’
heet, want de pinguïns happen maar al te graag in de emmer! Ondertussen vertelt
de verzorgster het één en ander over de dieren en mag een kind helpen voeren.
Het Haringhapfestijn
Als de pinguïns uitgegeten
zijn, besluiten wij om zelf ook iets te eten. Op een bankje met uitzicht op de
roze pelikanen eten we onze meegebrachte boterhammen op. Natuurlijk bewonderen
we intussen de prachtige, grote vogels.
Roze pelikaan
Na de lunch lopen we door
richting de linkerkant van het park. Hier zien we een ooievaar op een nest, een
heleboel eendensoorten, Californische zeeleeuwen en een gans die ons met veel
lawaai wegjaagt bij het nest van zijn vrouwtje.
Ooievaar op een nest
Iets verderop zit het
kangoeroe-eiland: hier wonen de moeraswallaby’s, de tammar wallaby’s en de rode
reuzenkangoeroes. Op een bordje staat dat de rode reuzenkangoeroes momenteel apart
gehouden worden wegens medische behandeling. Wij zien maar één rode
reuzenkangoeroe en we moeten ook eerlijk toegeven dat we hem / haar er niet
heel best uit vinden zien.
Rode reuzenkangoeroe
Van kangoeroe-eiland gaan we
via de Hybride flamingo’s (roze flamingo’s) naar de emoes. Eentje is druk bezig
met het poetsen van de snavel, de ander houdt ons goed in de gaten…
"Ja, ik zie je wel!"
We lopen door en komen nog een
keer bij de wasberen uit, waar ook de stinkdieren zich nu beter laten zien.
Vervolgens gaan we naar de ringstaartmaki’s, die – net als de Humboldt pinguïns
– een verblijf hebben waar je doorheen kunt lopen. Er zijn een aantal kleine
ringstaartmaki’s en twee die ruzie lijken te hebben, waarbij er eentje zelfs
uit de boom valt. Hij laat zich echter niet zo makkelijk wegjagen: via een
andere boom komt hij gewoon weer terug, waarbij hij zijn tegenstander uitdagend
aankijkt. Die besluit vervolgens dat de tak waar hij nu op zit ook best is en
laat de ruzie voor wat het is.
Mama Ringstaartmaki met drie kleintjes
"Dit is mijn tak!" "Nee, mijn tak!"
Een heleboel foto’s later gaan
we verder. We komen uit bij de gewone zeehonden, die lekker aan het zwemmen
zijn in het grote watergedeelte dat ze tot hun beschikking hebben. Ook zien we
nog Chinese kraanvogels, gibbons die elkaar lekker aan het vlooien zijn en het
verblijf van de Zuid-Amerikaanse tapirs, de capibara’s en de nandoes (een soort
emoes).
Twee gewone zeehonden
Via de oehoes en sneeuwuilen
komen we bij het verblijf van de ijsberen. Beide dieren zijn niet echt actief:
ze liggen in het zand en het gras te slapen en trekken zich niets aan van de
bezoekers.
Een van de twee ijsberen
Na een bezoekje aan de kinderboerderij
met geitjes, cavia’s en Vlaamse reuzen maken we ons rondje door het park af
door nog te kijken bij het buitenverblijf van de zwartvoetpinguïns en de
moerasschildpadden. Deze vereisen enig speurwerk, want ze weten zich goed
verborgen te houden!
Een van de moerasschildpadden
Als we ze gevonden hebben,
hebben we ook echt alle dieren van het park gezien. We kijken nog één keer bij
de reuzenotters, die mijn vriend erg leuk vindt, en gaan dan terug richting de
auto. We gaan echter nog niet naar huis: de route terug naar het midden van het
land gaat via Giethoorn, een plaats waar we geen van beiden ooit geweest zijn.
We parkeren de auto bij een supermarkt en lopen dan een rondje door het dorp
dat het ‘Venetië van het Noorden’ genoemd wordt. We vinden het leuk om de vele
grachtjes en bruggetjes te zien, maar ook jammer dat het zo druk is met boten
en toeristen.
Giethoorn
Inmiddels is het kwart over
vijf en tijd om naar huis te gaan. Gelukkig zonder files komen we terug in het
midden van het land. Het is een lange en vermoeiende dag geweest voor ons, maar
ook een erg leuke. We vinden het allebei toch wel iets hebben dat we als
Nederlanders nu voor het eerst over de Afsluitdijk zijn geweest en dat we ook
Giethoorn eens gezien hebben. Aquazoo Leeuwarden vinden we allebei een echte
aanrader: het is een heel andere dierentuin dan de bekende dierenparken. Er
zijn veel andere dieren, het ziet er niet echt uit als een dierentuin – je hebt
meer het idee dat je door de natuur loopt, waar af en toe dieren te zien zijn –
en je kunt erg dicht bij de dieren komen, die toch ruime verblijven hebben. Het
is misschien even een stukje rijden, maar absoluut de moeite waard!
Meer foto's zijn ook te zien op mijn Instagram-pagina @miriam.photos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten