Reisverslag Beekse Bergen 2021: dag 1

Vrijdag 5 februari 2021

Op vakantie gaan tijdens een corona-lockdown, kan dat? Mijn man en ik hebben namelijk last minute een weekendje Vakantiepark Beekse Bergen geboekt. Waarom? We hebben er twee redenen voor:

• In oktober heb ik zelf twee weken in quarantaine gezeten, omdat ik positief getest was. Hierdoor hebben we tijdens onze herfstvakantie niet kunnen genieten en ontspannen, maar twee moeilijke weken gehad waarbij we niet eens in elkaars buurt mochten komen.
• Halverwege maart verwachten we ons eerste kindje. Dit is onze laatste mogelijkheid om er nog even met z’n tweeën tussenuit te gaan.

Natuurlijk weten we dat vakanties nu afgeraden worden, maar toch willen we graag even weg van alle maatregelen die ons al maanden bijna constant thuis houden. Uiteraard zullen we wel tijdens ons weekendje weg alle regels in acht nemen.

Omdat we beiden overdag nog verantwoordelijkheden hebben voor ons werk, vertrekken we pas halverwege de middag richting Hilvarenbeek. Onderweg neem ik nog deel aan een online vergadering, terwijl mijn man ons door het verkeer leidt. Het is druk, maar gelukkig zijn er geen files.

Na iets meer dan een uur rijden komen we bij de afslag voor Beekse Bergen. We houden de borden goed in de gaten, want er zijn twee overnachtingsmogelijkheden bij het park: het Safari Resort en het Vakantiepark. Wij verblijven op het Vakantiepark. Het staat goed aangegeven en zonder problemen komen we bij de ingang. Mijn man zet de auto even voor de deur, zodat ik uit kan stappen en in kan checken (er mag namelijk maar één persoon per gezelschap naar binnen). Met een mondkapje op meld ik me achter het plastic scherm van de receptie, waar een vriendelijke vrouw me de sleutel geeft en twee plattegronden: eentje van het Vakantiepark en eentje van het Safari Resort. Hoewel we niet op het Resort overnachten, mogen we er wel komen om de dieren te bekijken.

Met de sleutel en de plattegronden ga ik terug naar mijn man, die de auto inmiddels op het parkeerterrein achter de receptie heeft gezet. We moeten heel even kijken welke ingang naar het park we moeten nemen, maar vanaf daar is het goed aangegeven. Via een bruggetje komen we bij de verharde weg die over het hele vakantiepark gaat. Links is een kanaal, waar enkele kanovaarders actief zijn, en rechts een groot meer met als naam Victoriameer. Het hele park heeft namelijk een Afrikaans thema.

Dankzij de bordjes kunnen we onze overnachtingsplek gemakkelijk vinden. Officieel heet het een Chalet Plus, maar eigenlijk is het gewoon een stacaravan. De auto kunnen we voor de deur parkeren en daar zijn we blij om, want ons konijn Fleur reist namelijk met ons mee. De autorit vond ze niet leuk, maar als ze eenmaal met hok en al op tafel staat, eet ze vrolijk hooisprietjes alsof ze thuis is.

Ons verblijf voor dit weekend - een Chalet plus

Mijn man laadt snel de rest van de spullen uit, terwijl ik rondkijk in het huisje. We zijn binnen gekomen in een woonkamer met een open keuken. Aan de linkerkant is de deur naar het aparte toilet, ernaast is de meterkast. Tegenover de voordeur is de slaapkamer met het tweepersoonsbed. Een tweede slaapkamer bevindt zich rechts achterin het huisje, hier zijn twee eenpersoonsbedden en een hoogslaper. De badkamer is rechts achter de keuken.

De woonkamer en keuken met links op de foto de deur naar de tweede slaapkamer en rechts de badkamer

Als mijn man de auto uitgeladen heeft, ruimen we de boodschappen in de aanwezige koelkast met aparte vriezer op en maken we samen het bed op met het linnenpakket dat inbegrepen is. Omdat we gelezen hebben dat het koud kan worden in het huisje, hebben we onze dekbedden meegenomen en gebruiken we de lakens met print van safaridieren erop niet. We vinden de print wel een leuk detail.

De slaapkamer met het tweepersoonsbed - het rechterkussen is opgemaakt met het safaribeddengoed

Omdat het nu nog licht is, besluiten we buiten het park te gaan verkennen. Ons huisje staat op een veldje met meerdere huisjes in een kring, achter ons is nog zo’n veldje. Daarachter is een voetbalveld en dan ben je al bij de doorgaande weg.

Het veldje achter ons veldje, gezien vanaf de doorgaande weg

In een rustig tempo, aangezien ik niet heel vlot meer loop en snel last van mijn rug heb, gaan we naar het ‘centrum’ van het park: de Afrika Club. Dit is zelfs voor mij nog goed aan te lopen. Het bestaat uit een zwembad, een wasruimte, een supermarkt, een restaurant en snackbar, een informatiebalie en een midgetgolfbaan. Het zwembad en het restaurant zijn uiteraard gesloten, er is wel een mogelijkheid om eten af te halen. Ook kun je fietsen huren en mag je gebruiken maken van de midgetgolfbaan.

De ingang van de Afrika Club

Alles heeft een Afrikaans thema, inclusief de woorden

De midgetgolfbaan

We kijken even in de supermarkt, die een vrij uitgebreid assortiment heeft en ook wat langer open blijkt te zijn dan aangegeven staat. Dit zal waarschijnlijk te maken hebben met dat het restaurant gesloten is en gasten eerder in hun eigen huisje zullen koken of iets willen opwarmen. 

De 'supermark'

Rustig gaan we terug naar het huisje, waarbij ik merk dat ik toch op de heenweg iets te enthousiast ben geweest met lopen. Gelukkig kan ik in het huisje lekker zitten. Ik ben overigens niet de enige die blijft zitten: ons konijn Fleur vindt het wel prima in haar hokje. Mijn man heeft haar op de grond gezet, zodat ze kan lopen – iets wat ze bij ons thuis ook elke dag mag. Als het deurtje van haar kooi open gaat, springt ze er enthousiast uit, maar dan merkt ze dat ze op een vreemde vloer geland is. Ze weet niet hoe snel ze weer terug haar hok in moet! Zo snel zelfs dat ze bijna vergeet haar achterpoten mee te nemen en met een buiklanding in haar hok belandt. We besluiten haar rustig even te laten wennen en het later nog een keer te proberen.

"Ik zit hier wel best!"

Intussen is mijn man begonnen met de voorbereidingen voor het avondeten. Voor vanavond hebben we zelf boodschappen meegenomen, want het huisje biedt de mogelijkheid om zelf te koken. Er is een gasfornuis met vier pitten en een magnetron en er zijn wat pannen aanwezig. Ook zijn er snijplanken en is er een goed gevulde besteklade. Aan de gasten van het huisje wordt gevraagd om voor vertrek zelf de afwas te doen, waarvoor er in het huisje een servicepakket klaar ligt met een klein flesje afwasmiddel, een klein afwasborsteltje, een sponsje en twee doekjes. Helaas ontdekken we dat niet iedereen het afwassen even goed gedaan heeft, want een paar borden en bekers die we pakken, zijn nog erg vies.

Na een voorzichtig gekookte maaltijd (de koekenpan is eigenlijk net te klein voor onze groentesaus) blijven we nog even aan tafel zitten. Voor ons vertrek hadden we al gehoord dat er winters weer op komst is en nu lezen we dat er voor zondag afgeraden wordt de weg op te gaan. We besluiten het weer goed in de gaten te houden en als het echt zo slecht wordt als er voorspeld wordt, willen we voor de zekerheid morgenavond al terug rijden.

Genieten van een zelfgekookte maaltijd!

We blijven nog lekker even in de woonkamer ontspannen met lezen, online en offline spelletjes (er is een gratis WiFi-verbinding in het huisje, maar die is erg slecht) en Fleur vertrouwen geven om te lopen. Eerst vindt ze het nog zo spannend dat ze zelfs bij mijn man op de bank kruipt (iets wat ze thuis echt nooit doet!), maar dan durft ze toch wat pasjes te lopen over de grond. Al snel is ze volledig op haar gemak en wil ze zelfs de slaapkamer in om daar onder het bed te kruipen. Vanwege de kou in de slaapkamer (er is alleen in de woonkamer een verwarming) hadden we de deur ervan open gezet, maar die doen we nu toch maar weer dicht. Dan maar iets koudere bedden straks!

'Veilig' bij mijn man

Uiteindelijk gaat Fleur haar hok in en zet mijn man haar terug op de tafel, zodat ze het vannacht niet koud krijgt. Wij poetsen onze tanden in de ijskoude badkamer en kruipen dan snel in een niet al te warm bed. De dekbedden meenemen was even een gedoe in de auto, maar we zijn er nu wel heel blij mee! Ondanks de kou in de kamer vallen we vrij snel in slaap, dromend over de safaridieren die we hopelijk morgen gaan zien.

Tot morgen!

Lees verder: Dag 2