Reisverslag Disneyland Parijs 2017: dag 1

Maandag 16 oktober 2017

Toen in 1992 Disneyland Parijs zijn deuren opende – nog onder de naam Euro Disney – brachten mijn ouders en ik al snel een bezoek aan het themapark. In de jaren erna bezochten we het park regelmatig en van 2009 tot 2011 had ik zelfs het geluk er te mogen werken. Mijn vriend kent het park minder goed: hij is er twee keer geweest, waarvan de laatste keer vijftien jaar geleden was. Hoogste tijd dus voor een nieuw bezoek deze herfstvakantie!

Omdat we vanuit het midden van het land vertrekken en drukte willen vermijden bij Antwerpen en Lille, rijden we rond kwart voor vier ’s ochtends al weg. Het eerste stuk van de rit verloopt rustig: er is veel vrachtverkeer, maar dat is makkelijk in te halen. Na ongeveer een uur rijden passeren we de grens met België. Het is nog steeds rustig op de weg, maar door de regen die er valt, rijdt het iets minder makkelijker.

Nadat we Antwerpen zonder problemen gepasseerd zijn, stoppen we even voor een frisse neus. Niet lang, want we willen Lille nog voor de ochtendspits voorbij zijn! We rijden dus weer door en komen uiteindelijk bij de Frans-Belgische grens. Hier is even een rare situatie: er is een wegafzetting met rare bochten en hekken en de weg die we volgen, heeft ineens een bord ‘Halt, politie!’. Er is echter geen politie te zien, dus manoeuvreren we de auto eromheen, blij met dat we in een klein autootje zitten. We vervolgen onze weg… en er is niets meer aan de hand.

We passeren de eerste tolpoortjes, rijden nog iets verder door en stoppen dan bij een tankstation voor iets te drinken. Ook wisselen we van chauffeur, zodat we beiden wat uitgeruster aankomen.

Onze rit gaat verder over de snelweg. Het wordt wat drukker, maar nog steeds kunnen we goed door rijden. Pas als we het vliegveld Charles de Gaulle voorbij zijn, en het eerste bord voor Disneyland Parijs gezien hebben, wordt het echt drukker. We gaan het laatste stuk snelweg op, bijgenaamd La Francilienne, en nu is het echt prijs: ons navigatiesysteem geeft aan dat het nog dertig minuten rijden is, maar deze tijd blijft dankzij een file lang staan.

We zijn er bijna! (foto gemaakt met telefoon)

Uiteindelijk kunnen we door rijden en nemen we de afslag naar Disneyland Parijs. Hier volgen we de borden ‘Hotels Disney’, want we slapen in Sequoia Lodge, één van de zeven Disneyhotels. Als we aankomen bij de toegangspoort van het hotel, wil de beveiliger eigenlijk de inhoud van de kofferbak even zien, maar als hij door krijgt hoe klein onze kofferbak is, mogen we doorrijden.

We parkeren de auto, laden alles uit en lopen naar de ingang van het hotel. Hier volgt een nieuwe controle: alle tassen en koffers moeten door een scanapparaat en we worden gefouilleerd. Dan mogen we door naar de incheckbalie. Het is er niet druk, dus we zijn snel aan de beurt. We krijgen de kaartjes, nog wat informatie en het bericht dat onze kamer nog niet klaar is. Dit hadden we al verwacht, dus geven we de bagage af bij de bagagerie en lopen we richting het park.

Voor we bij het park komen, moeten we eerst Disney Village door: de grote ‘winkelstraat’ met restaurants en winkels voor de twee Disneyparken. Ook hier moeten onze tassen weer door een controle en moeten we zelf door een metaaldetectorpoortje lopen. Dan mogen we door richting de parken.

Al voor we het Disneyland park ingaan, kunnen we dingen zien van het vijfentwintigjarig bestaan. Zo hangen er posters van Disneyfiguren met het kasteel en een grote ‘25’ en zijn de plantjes bij de ingang vervangen door blauwe planten, omdat blauw de kleur is van het feest.

Ook voorbij de ingang is er veel te zien voor het vijfentwintig jarig bestaan: nog meer posters en bij het treinstation, dat het begin van Main Street vormt (de hoofdstraat van het park), hangen grote borden met led lampjes waar afwisselend het kasteel en ‘25’ te zien zijn.

We lopen Main Street op, waar we de eerste Disneyfiguren spotten: Dagobert Duck staat met een speciaal blauw jasje aan de rechterkant en Minnie Mouse staat in een speciaal blauw jurkje aan de linkerkant. We kijken even, maar gaan dan midden op Main Street staan voor een selfie met het kasteel. De zon schijnt uitbundig, dus het wordt niet de beste selfie, maar het gaat om het idee!

We zijn er! (foto gemaakt met telefoon)

Van Main Street gaan we naar Frontierland, het deel van het park met het thema van het Wilde Westen. Hier halen we eerst een fastpass voor onze favoriete attractie, de Big Thunder Mountain. Dan lopen we door naar Adventureland, het deel met het avonturenthema. De achtbaan Indiana Jones heeft geen lange wachttijd, dus openen we ons bezoek aan Disneyland Parijs met een ritje in de achtbaan.

Na de Indiana Jones lopen we naar de boomhut van de Zwitserse familie Robinson. We hopen op een mooi uitzicht vanuit de boom, maar helaas zitten er veel blaadjes voor. Wel kunnen we het piratenschip van kapitein Haak uit de film Peter Pan goed zien liggen.

Het schip van kapitein Haak

Geïnspireerd door het schip lopen we naar de attractie Pirates of the Caribbean. Vijfenveertig minuten wachten vinden we echter te veel, dus lopen we Fantasyland in, het deel met als thema sprookjes en fantasie. De attractie Peter Pan heeft ook al een lange wachtrij, maar It’s a small world – de boottocht langs alle ‘landen’ van de wereld – geeft aan dat het maar vijf minuten wachten is.

Als we de attractie hebben gedaan, pauzeren we even voor een broodje. Ondertussen slaat de klok van It’s a small world kwart voor twaalf en draaien een aantal poppen van de attractie een rondje. Wij lopen verder richting Main Street, waar we Mickey’s Halloween Tricycle Gang bekijken: een soort miniparade met grote driewielers, waar Disneyfiguren achterop staan. Mickey en Minnie zijn er, verkleed voor Halloween, maar ook Winnie de Poeh verkleed als bij en Mickey’s knuffel Duffy met een Halloweentruitje aan.

De Tricycle Gang met Mickey...

... Minnie...

... en Duffy!

De meest opvallende verschijning van de Tricycle Gang is Donald Duck. Hij is verkleed als de slechterik Maleficent uit Doornroosje, compleet met hoorns en een groen gezicht.

Donald verkleed als Maleficent

Wanneer de fietsen voorbij zijn, gaan we naar het podium aan het begin van Fantasyland. Om vijf voor half één is er een show vanwege het vijfentwintigjarig bestaan van het park. De show gaat als het ware het park door: voor elk land in het park is er een liedje met een dansje erbij. Ook de Disneyfiguren komen op het podium als ‘hun’ land voorbij komt – Peter Pan en Vetje met Baloo en Koning Lowietje uit Jungleboek bij Adventureland, Alice en Mad Hatter met Knorretje en Winnie de Poeh bij Fantasyland, Knabbel en Babbel met Woody en Jessie uit Toy Story bij Frontierland en Buzz Lightyear met Stitch bij Discoveryland. Goofy vertegenwoordigt Main Street.

Tijd voor een feestje op Main Street...

... in Frontierland...

... in Adventureland...

... in Fantasyland...

... en Discoveryland!

De show wordt afgesloten met de muis waar het allemaal mee begon: Mickey Mouse. Ze poseren nog even voor foto’s en dan is de show voorbij.

"Ja, natuurlijk ben ik er ook bij!"

Even poseren als afsluiting

Omdat we nog wat tijd over hebben voor we naar de Big Thunder Mountain moeten, lopen we Main Street af naar het gemeentehuis. We willen morgenavond graag eten bij het restaurant van Hotel Cheyenne en reserveren is tegenwoordig verplicht. Bij het gemeentehuis is het echter erg druk, dus lopen we naar het restaurant Plaza Gardens om daar te reserveren – elk restaurant met buffet of service aan tafel kan namelijk reserveringen maken voor andere restaurants.

Zonder problemen kunnen we onze reservering maken, waarna we naar het kasteel gaan om het van binnen te bekijken. We lopen langs de glas-in-lood ramen op de eerste verdieping die het verhaal van Doornroosje vertellen en we kijken even buiten over Fantasyland uit. Ons bezoek aan het kasteel sluiten we af met het bekijken van de draak, die zich in de kelder bevindt.

Via Adventureland, waar we Aladdin en Jasmine zien staan op hun fotolocatie en waar we langs restaurant Hakuna Matata lopen, gaan we naar Frontierland. Toevallig komen we Goofy’s Skeleton Party tegen: een miniparade speciaal voor Halloween. Goofy is verkleed als skelet en hij heeft zijn vrienden Panchito en Joe Carioca bij zich, die zeer zeldzaam zijn om tegen te komen in een Disneypark.

De Skeleton Party met Panchito (links), Goofy als skelet en Joe Carioca (rechts)

Na de Skeleton Party lopen we naar Phantom Manor, het spookhuis. Van tevoren hadden we gezien dat de attractie dicht zou zijn voor onderhoud, maar tot onze verrassing is hij toch open. We gaan de attractie in en griezelen mee met het verhaal van Melanie Ravenswood.

Vervolgens blijven we in Frontierland voor ons ritje in de Big Thunder Mountain. Voor het vijfentwintigjarig bestaan is de attractie helemaal opgeknapt, inclusief enkele nieuwe special effects.

Als we weer veilig uit het treintje zijn, gaan we nog even terug naar het spookhuis om de graven van Boot Hill te bekijken. Zo is er een graf waar je een nog kloppend hart kunt horen, liggen de ouders van Melanie Ravenswood er ‘begraven’ en staat er een grafsteen met de namen van de medewerkers aan de Phantom Manor attractie.

We verlaten Frontierland weer en gaan naar Discoveryland om te kijken bij de vernieuwde Hyperspace Mountain (vroeger gewoon Space Mountain). Helaas heeft deze een technische storing. We kijken even bij Star Tours, maar er staat best een wachtrij en de tijden voor de Fastpass zijn ongunstig. Daarom kijken we alleen even in wat winkels en lopen we door de Nautilus attractie, een duikboot gebaseerd op de film van kapitein Nemo.

Omdat het inmiddels drie uur is, besluiten we naar het hotel te gaan om onze kamer te bekijken. We lopen door Disney Village, bekijken wat winkels, en halen dan bij hotel Sequoia Lodge onze sleutel op. Met onze bagage lopen we naar kamer 1137, een kamer op de begane grond in de zuidvleugel. Het is een mooie kamer met een Bambithema, net als de andere kamers van het hotel.

Een Bambidetail in de kamer

Nadat we even gelegen hebben om bij te komen van de dag tot nu toe gaan we terug naar het park om een plaatsje te zoeken voor de parade. We kiezen voor mijn favoriete plekje: op de stoep tegenover de in-/uitgang van Fantasyland. Op die manier kunnen we de wagens mooi aan zien komen.

We zijn ruim van tevoren gaan zitten, dus we moeten nog bijna een uur wachten op de eerste wagen. Het is het echter meer dan waard: de parade is prachtig! Bijna alle wagens zijn vernieuwd sinds de laatste keer dat ik de parade heb gezien en ook zijn er wat nieuwe figuren bij gekomen, zoals Mowgli uit Jungle Book en Dory, Marlin en Nemo uit Finding Nemo / Finding Dory. De parade wordt uiteraard afgesloten door de meest populaire film van nu: Frozen.

De opening van de parade met de wagen van Mickey, Minnie, Donald, Katrien en Pluto

Onze favoriete wagen: de Leeuwenkoning

De wagen van Peter Pan met Wendy en The Lost Boys voorop

Finding Nemo met op de achtergrond het kasteel

De wagen van Doornroosje, met de draak die echt vuur kan spuwen

De afsluitende wagen van Frozen

Na de parade lopen we Fantasyland in om bij het Italiaanse restaurant Bella Notte iets te gaan eten. Hoewel het pas zes uur is (en het park om acht uur sluit), is het restaurant gesloten. We kijken even bij Pinokkio’s restaurant, maar daar zien we eigenlijk alleen maar vleesgerechten. De derde stop is Colonel Hathi’s Pizza Outpost in Adventureland. Ook deze is dicht. Voor de Cowboy Cookout Barbecue in Frontierland geldt hetzelfde – dicht. Hoe kan dit, het park sluit toch pas om acht uur? We begrijpen echt niet waarom er zo veel restaurants dicht zijn. Gelukkig vinden we nog een Mexicaans restaurantje tegenover de Big Thunder Mountain dat nog open is. Omdat het één van de weinige open restaurants is, en omdat het personeel bijzonder ongemotiveerd is, duurt het lang voor we ons eten hebben. Het is oké om te eten, maar daar is ook wel alles mee gezegd.

We verlaten Frontierland en gaan Adventureland weer in. Bij één van de winkels kopen we iets dat we vandaag al eerder gezien hadden: een knuffel van Mufasa uit De Leeuwenkoning met Simba op zijn rug. Als echte fans van de films mag deze knuffel niet in onze verzameling ontbreken!

Met Mufasa en Simba in een plastic tasje lopen we naar de Pirates of the Caribbean attractie. De wachttijd is nog lang, maar toch gaan we in de rij staan. Na ongeveer een halfuur mogen we plaats nemen in een bootje en varen we door het piratengebied, waar Davy Jones, Blackbeard, Barbossa en natuurlijk Jack Sparrow zelf zijn toegevoegd. De filmfiguren, vooral de levensechte Jack Sparrow, maken de attractie nog leuker.

Wanneer we terug bij het begin zijn, wordt het haasten: de vuurwerkshow Illuminations begint om acht uur en het is acht voor acht. Zo snel mogelijk gaan we naar het plein voor het kasteel, waar we nog net op tijd aankomen om de prachtige show te zien. De show is anders dan Disney Dreams van een paar jaar geleden, toen Peter Pan het verhaal leidde. Nu laat Mickey ons bekende scènes op het kasteel zien en beroemde liedjes horen. De show begint met De Leeuwenkoning, waarna De Kleine Zeemeermin het overneemt, gevolgd door Finding Nemo. Ook zien we scènes uit Beauty and the Beast, gespeeld door acteurs, Pirates of the Caribbean en mijn vriend zijn favoriet: Star Wars. De show wordt afgesloten door Frozen.

Als de grote finale met vuurwerk en fonteinen is geweest, klinkt er een luid applaus over Main Street. Wat een prachtige show! Je wordt echter snel terug naar de realiteit gehaald, want iedereen moet het park uit. Voetje voor voetje schuifelen we over het plein, elkaar goed vasthoudend om elkaar niet kwijt te raken in de drukte. Uiteindelijk komt er iets meer ruimte en kunnen we door de overdekte galerij naar de uitgang van het park. Mickey Mouse staat nog op het treinstation om ons uit te zwaaien. We zwaaien terug, tot morgen, Mickey!

Tot morgen, Mickey! (foto gemaakt met telefoon)

We gaan het park uit en volgen de mensenmassa naar Disney Village, waar we in de Disney Store nog een tweede knuffel kopen: Yoda uit Star Wars. Ook vul ik mijn pinverzameling weer aan met leuke pins van onder andere Duffy en het vijfentwintigjarig bestaan.

De plastic tasjes nemen we mee naar ons hotel, waar we uitgeput op ons bed neerploffen. Het is een lange, vermoeiende, maar ook zeer leuke dag geweest en we kijken uit naar de volgende.

Tot morgen!

Lees verder: Dag 2