Maandag 28 oktober 2024
De afgelopen jaren hebben we, zowel in binnen- als
buitenland, verschillende dierentuinen en dierenparken bezocht. Vandaag
bezoeken we een speciaal park: Dierenpark Zie-Zoo, een dierentuin met
bijzondere diersoorten, die mede gerund wordt door mensen met autisme. Ook de
ligging is opvallend: de dierentuin ligt naast de Luchtmachtbasis Volkel…
Vanaf ons huis is het ongeveer een uur rijden naar
Dierenpark Zie-Zoo. Een goed navigatiesysteem is handig, want de dierentuin
staat niet echt aangegeven op de borden en ook de ingang is niet bijzonder
opvallend. Wel bijzonder: het parkeren is helemaal gratis!
Welkom bij Zie-Zoo!
Als we binnenkomen, zien we links meteen de eerste dieren:
de kaaimanteju in een leuk verblijfje met een waterval. Ook zijn hier binnen de
toiletten en is er een winkeltje. Goed om te weten: het winkeltje is te
bereiken via een klaphekje (net als bij de supermarkt), waardoor je die echt
als laatste moet bezoeken.
Een van de twee kaaimanteju's (met staar?)
Via een pad met hoge houten hekken eromheen komen we bij de
eerste dieren: de koikarpers in een vijver met zeer hoog water. Ertegenover is
een bankje, waar we even fruit eten voor we de route gaan volgen. We gaan door
twee deuren met flappen ertussen en komen bij het gebied van onder andere de
flamingo’s, de lepelaars en de hamerkoppen. Tussen de dieren staan een heleboel
planten voor een natuurlijk verblijf.
De flamingo's, lepelaars en hamerkoppen
Buiten komen we bij een grote vijver, waar de Carolina-eenden
zouden moeten zitten. We zien echter alleen gewone eenden. Bij het hek lopen
wel twee schattige capibara’s.
Altijd schattig: de capibara!
We gaan naar rechts, waar het verblijf is van de Hudsoneekhoorns
en de cavia’s. Naast het verblijf is een moestuin, die iets groter is dan onze
eigen moestuinbak van een meter bij een meter thuis…
De Hudsoneekhoorn
Naast de moestuin wonen de boshonden, die enthousiast heen
en weer lopen en hardloopwedstrijdjes lijken te doen.
Even plassen en dan weer verder hardlopen!
Weer een deurtje verder komen we bij de manenwolf, oftewel
de ‘vos op stelten’. Hij laat zich net mooi zien.
Door de weerspiegeling niet helemaal goed te zien, maar de manenwolf was echt een prachtig dier!
Tegenover de manenwolf wonen de indrukwekkende Stellers
zeearenden. Het zijn echt prachtige, grote dieren met een opvallende snavel en
grote vleugels.
Heel indrukwekkend door hun grootte: de Stellers zeearenden!
Na de zeearenden volgt een deel wat nog in aanbouw is: de
vogelvolière voor de gieren. Aan de andere kant zien we nog twee witlippekari’s
(zwijntjes) en verderop de grote miereneter.
Zie je de witte lippen van de witlippekari's?
Langs de etende kamelen komen we bij een overdekt stukje,
waar een aantal binnenverblijven zijn. Hier wonen onder andere de witneusbeer,
de uilen en de blauwgele ara’s.
De blauwgele ara
We lopen een stukje terug, zodat we nog bij de Afrikaanse
wilde honden kunnen kijken, die ook van bovenaf te bewonderen zijn, en de
gevlekte hyena’s.
Bij zoonlief zijn de gevlekte hyena's favoriet
Tegenover de hyena’s wonen de rode honden, een soort vossen,
met een hele groep bij elkaar.
De familie rode honden
Verderop is het verblijf van de prairiehondjes, dat leuk
aangekleed is met een treinspoor. De prairiehondjes delen hun verblijf met de
witte pauwstaartduiven.
Het verblijf van de prairiehondjes en de pauwstaartduiven
Buiten de hekken is nu de ingang van de luchtmachtbasis goed
te zien. De vicuña’s kijken er niet op of om van, net zomin als de Kameroen
schapen.
"Wat zei je? Luchtmachtbasis? Oh, dat maakt me niets uit!"
Langs ‘Hedwig’ (de sneeuwuil) en de Yucatan eekhoorns komen
we bij de zwarte beer. Er staat een hek omheen, maar het dier is wel van heel
dichtbij te bewonderen.
Zo dichtbij de beer sta je...
We volgen de bordjes naar het restaurant voor even een
sanitaire stop (er zijn maar op twee plekken in het park toiletten) en spelen
in het speeltuintje. Boven het restaurant bevindt zich de dierenzolder, waar
nog wat verschillende dieren wonen: de schildpadjes, de Mexicaanse korsthagedis,
de ringstaartmangoesten, de doornstaartagamen (een soort hagedissen), de gladvoorhoofdkaaimannen
en de groene anaconda. Ook is er een kastje met miljoenpoten, schorpioenen,
rooskevers, wandelende takken en iets groots met acht harige poten…
De doornstaartagamen
Nadat we bij de Humboldt pinguïns op bezoek zijn geweest,
vervolgen we onze route langs de penseelzwijnen, stekelvarkens, zebramangoesten
en stokstaartjes.
"Hé, hallo, wat leuk dat je er bent!"
We lopen door en zien de serval en de corsacvossen, die er
zo schattig uitzien dat je ze het liefst zou willen aaien. Om de hoek zou nog
een knuffelhoek moeten zijn met cavia’s en konijnen, maar de konijnen zijn
nergens te bekennen. Dit geldt ook voor de sneeuwpanter. De sneeuwgeiten zijn
wel weer te zien.
De serval
Zo schattig, deze corsacvossen!
Tegenover de sneeuwpanter zien we de manoel, een soort kat
die ons aan Knikkebeen doet denken, Hermeliens kat uit Harry Potter. De
buurman, de bonte marter, is weer nergens te zien.
Het is net Knikkebeen!
De laatste verblijven zijn die van de gieren en van de
Australische dieren: de grijze reuzenkangoeroe (niet te zien), de twee
verschillende soorten wallaby’s en de kookaburra’s. Die laatste zijn vogels die
heerlijk herrie kunnen maken!
Oren dicht als de kookaburra's geluid gaan maken!
Inmiddels hebben we de hele route afgelegd. We lopen nog een
rondje om nog wat favoriete dieren te zien en ook nog wat dieren die we gemist
hebben, zoals de Kirk’s dik dik (vroeger noemde ons zoontje zijn knuffel van
Dikkie Dik altijd ‘Dik Dik’, maar dit hertje lijkt er totaal niet op!), de gestreepte
hyena, de Siberische wezel en de beermarter. De echte beer heeft zich inmiddels
verstopt, maar… de sneeuwpanter laat zich nog wel even zien!
De Siberische wezel
Het lijkt niet echt op een dikke rode kater, deze Kirk's dik dik
Toch nog net even de sneeuwpanter gezien!
Na nog een laatste bezoek aan het toilet en natuurlijk het
winkeltje, staan we weer buiten op de parkeerplaats. We vonden het een erg
leuke dierentuin om te bezoeken, omdat er heel veel dieren te zien zijn (de
verblijven liggen erg dichtbij elkaar) en ook veel dieren die je normaal niet
in de dierentuin (of het wild natuurlijk) tegenkomt. Ook vinden we het een
enorm voordeel dat parkeren gratis is.
Het is duidelijk geen commercieel park, want het winkeltje
is maar klein en er is maar één horecagelegenheid. Dit heeft ook een nadeel,
want daardoor lijkt de dierentuin ook een kleiner budget te hebben en ogen veel
verblijven toch iets armoediger. Maar aangezien de prijs ook niet hoog is (€15
vanaf 2 jaar / boven de 65 of houder van een Autipas of €17,50 vanaf 12 jaar), mag
je ook geen dierentuin zoals Wildlands verwachten. Het is gewoon een leuke,
kleinschalige dierentuin en het is ontzettend fijn dat mensen met autisme mee
mogen helpen de dierentuin te runnen.
Als we heel eerlijk zijn, raden we de dierentuin echter niet
aan met jongere kinderen. Er is maar één speeltuin in het hele park, verder is
het alleen kijken. Maar mocht jouw kleintje niet van het spelen en uitrazen
zijn, maar juist van het veel kijken, dan is dit een topdierentuin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten