Maandag
24 februari 2025
Alle
drie zijn we al
eerder in Ouwehands Dierenpark geweest, de dierentuin in
Rhenen. De laatste jaren is er echter wel het een en ander veranderd in het
park, dus tijd voor een update!
Het
is tegenwoordig verplicht om een tijdreservering te maken (waarschijnlijk een
overblijfsel van corona). Wij kiezen voor tien uur, de openingstijd van het
park. Het valt, ondanks de vakantie, mee met de drukte: we hoeven maar heel
even in de rij staan voor we naar binnen mogen. Overal staan nog ‘beelden’ voor
de Light Nights, die nog tot 1 maart duren. Vroeger was dit
China Light en was dit alleen in de kerstperiode. Dit is inmiddels flink uitgebreid, aangezien Kerst toch alweer een tijdje voorbij is. Wij zijn deze keer echter niet van plan tot
zo laat te blijven en bovendien hebben we ook geen speciaal toegangskaartje voor de avond.
Een van de vele 'beelden' voor de Light Nights
Voor
de verandering gaan we deze keer eerst naar links, richting Urucu. Hier woont
sinds kort een kleine luiaard die geboren is in Dierenpark Amersfoort en die
wij als baby’tje daar gezien hebben. Verder dan een handje komen we nu echter
niet: het luiaardje zit nog lekker verstopt.
Zoekplaatje: waar is de luiaard?
We
lopen door naar de rendieren, die wel goed te zien zijn. Na een paar foto’s
vervolgen we onze weg langs RavotApia, de grote binnenspeeltuin. We komen uit
bij de kinderboerderij, waar helaas nog geen dieren buiten zijn.
Rudolf?
Als
we verder lopen, zien we de olifanten, die al wel buiten aan het spelen zijn. Ook
hier staan weer grote beelden voor de Light Nights.
Nog meer 'beelden' voor de Light Nights met daartussen op de achtergrond twee olifanten
Tegenover
het olifantenverblijf is een ander redelijk nieuw deel van het park: Salonga, het
rijk van de bonobo’s. Bonobo’s zijn apen die erg op chimpansees lijken:
miljoenen jaren geleden was het één soort, maar door het ontstaan van de rivier
de Kongo werden ze van elkaar gescheiden en ontstonden er twee soorten – de
chimpansees en de bonobo’s (zo vertelt een informatiebord ons). Zelf ken ik de
bonobo’s vooral van de musical Come from away, die gebaseerd is op echte
gebeurtenissen van 9/11, waarbij 38 vliegtuigen omgeleid werden naar het kleine
dorpje Gander in Newfoundland. Aan boord van één van de vliegtuigen waren twee
bonobo’s.
Een klein bonobootje
Omdat
er een heel schattig klein bonobootje is, blijven we een tijd staan kijken. Dan
lopen we door naar Het Wad, waar we de zeehonden zien.
Een van de zeehonden in Het Wad
Vervolgens
pauzeren we even in RavotApia, zodat ons kleine aapje even lekker kan klimmen
en klauteren voor we weer verder gaan. Onze dierenfan wil graag de zeeleeuwen
zien, dus lopen we naar het Blue Lagoon theater, waar we aansluiten in de rij
voor de show/presentatie. Aan de ene kant vinden we het interessant om iets
meer te leren over de zeeleeuwen, maar bij sommige trucjes vragen we ons wel af
of het nu echt natuurlijk gedrag is (heeft er iemand ooit eens een zeeleeuw in
het wild op zijn snuit zien staan?).
Zeeleeuw tijdens de show/presentatie
Hoewel
ons eerste plan was om na de show naar de koala’s door te lopen, zien we echter
veel mensen die kant op gaan, dus draaien wij om en gaan we eerst naar de witte
Afrikaanse leeuwen. Voor de verandering zijn ze redelijk actief… voor ze weer
op hun vaste plekje gaan liggen voor hun middagdutje.
Ja, ja, Simba in beweging!
Op
een bankje bij het leeuwenverblijf eten we onze meegebrachte boterhammen op,
waarna we via het aquarium en de vogelvolière uitkomen bij Pandasia, het
verblijf van de panda’s. Tijdens
het vorige verslag zaten de panda’s nog in
quarantaine na hun aankomst in Nederland, inmiddels is er al een tweede jong
geboren. Helaas laten moeder en dochter zich niet zien. Papa Panda zoekt een
lekker plekje voor een dutje en maakt het zich comfortabel in een boom…
Lekker (?) liggen in een boom
Nadat
we nog even gekeken hebben of mama en baby Panda niet toevallig al naar buiten
zijn gekomen, vervolgen we onze weg naar het Berenbos. De beren zijn duidelijk
allemaal in winterslaap/-rust, want we zien alleen een paar wolven. Wel zien we
beer Kiri boven de waterval staan, waar ze helaas veel te zien is. Ze is zo
getraumatiseerd door haar vorige hok dat ze dit bijna constant doet. Hopelijk
realiseert ze zich op een dag dat ze nu veilig is en weer een echte beer mag
zijn in het bos.
Beer Kiri...
We
lopen door naar Koalia, het allernieuwste verblijf in Ouwehands Dierenpark,
waar de koala’s wonen. Het is een prachtig aangekleed verblijf van binnen met
veel informatie over bosbranden en wat die met de natuur/dieren doen, maar de
echte koalaverblijven zijn wat soberder. We spotten één koala slapend in een
boom en als we naar buiten gaan, zien we een tweede verstopt achter een
struikje.
Koalia - het nieuwe koalaverblijf
Koalia van binnen
Twee van de in totaal drie koala's (in aparte verblijven)
Via
het verblijf van de gorilla’s gaan we nog een keer terug naar de panda’s, maar
nog steeds geen babypanda te zien. De tijger vinden we gelukkig wel: die ligt
heerlijk languit in het zonnetje.
Heerlijk lui!
Uiteindelijk
komen we weer uit bij Urucu, maar nog steeds is alleen het pootje van de
luiaard te zien. Op zich snappen we het wel: in Dierenpark Amersfoort leefde
het dier in het verblijf De Nacht, waar het overdag donker is. Hier is alles
licht, waarschijnlijk wordt het beestje dus ook pas ’s nachts actief. Wel zien
we een zeer actieve slang, aangezien die net gevoerd wordt. Het is best gek om
te zien, omdat er twee verzorgers gewoon midden in het verblijf van de slangen
staan en de dieren hun maaltijd voor houden. De ene slang hapt meteen toe, de
ander heeft echt geen trek en glibbert ervandoor.
"Nee, geen trek vandaag!"
Ik
laat man- en zoonlief achter bij de speeltuin bij het leeuwenverblijf en doe
nog één laatste poging om de babypanda te zien. Helaas, nog steeds niks te
zien. Jammer ook, want we kwamen toch een klein beetje speciaal voor haar.
Gelukkig hebben we genoeg andere dieren gezien en heeft ons eigen
klauterkaboutertje ook lekker kunnen spelen. Dat vinden we een groot voordeel
van deze dierentuin: de grote binnenspeeltuin, waar je ook met minder weer
heerlijk kunt spelen. Verder valt Ouwehands natuurlijk op door de panda’s en de
koala’s met daarbij keurig verzorgde verblijven. Andere verblijven,
bijvoorbeeld dat van de orang-oetans, vinden we toch wat armoediger en
vervallen. Het blijft echter wel een prima dierentuin om echt een aantal uur
door te brengen, want er is genoeg te zien. Behalve de babypanda dan
natuurlijk!
😉
Op
zich raden we het park dus aan, alleen bedenk wel voor jezelf of je het het
geld waard vindt. Voor een volwassene betaal je €29,50, een kind vanaf 3 jaar
betaalt al €26,50 mee. Natuurlijk is het een grote dierentuin met ook
bijzondere dieren, maar het wordt al snel een duur dagje uit met het gezin. Tips
zijn de ING-rentepunten of de ANWB voor korting of de dierentuinactie van het
Kruidvat, waarbij je voor €18,50 per persoon een kaartje hebt. Dan wordt een
bezoek al een stuk aantrekkelijker. Nu nog een babypanda-zichtgarantie en ik
zeg: we gaan nog een keer!
😉
Wie weet tot ooit, bonobootje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten