Woensdag
13 juli 2022
De eerste nacht in Luxemburg zit erop! Het is
een redelijke nacht geweest voor ons allemaal, ondanks het gammele, harde
matrasje voor ons zoontje en vallende dennenappels op het dak.
Ik ben al vroeg wakker en ga lekker even
buiten zitten om wat te lezen. Wat later wordt onze kleine uk wakker en is het
ontbijt maken, hem aankleden en lekker op het terras met z’n allen ontbijten.
Vervolgens mag hij lekker spelen, terwijl wij om de beurt douchen. Het is een…
interessante douche, laten we het daar op houden. Het binnenste deel van de
douchekop past net niet helemaal in de buitenkant, waardoor een deel van het
water meteen langs de slang naar beneden loopt. Er blijft dus een heel zielig
straaltje over. Verder begint de temperatuur van het water lauw, dan wordt het
ineens heel warm, dan weer heel koud en dan weer lauw. Een heerlijk feest om te
douchen dus!
De dag lekker buiten beginnen!
Als iedereen aangekleed is, Facetimen we even
met mijn moeder in Nederland, die vandaag jarig is. Daarna ga ik lekker naar
buiten met ons zoontje en zijn loopfiets. We beginnen het pad voor de
stacaravans heuvelop te volgen, wat prima gaat. Aan het einde van het pad
keren we om en gaan we heuvelaf. Dit gaat zo goed dat meneer onze stacaravan
voorbij sjeest… en dus weer om mag keren en de heuvel op! Begrijpelijk is hij
moe als we weer terug zijn en gaat hij lekker zijn bedje in.
Even racen op de loopfiets!
Lang slapen doet hij echter niet wegens een
vieze luier. Een verschoning en een fruithapje later kunnen we even lekker
gaan wandelen! Vlakbij moet een waterval met picknicktafel zijn. Met behulp van
Google Maps komen we bij het begin van een bospad. Mijn man gaat vast vooruit,
terwijl wij kijken hoe een schoolbus een groep leerlingen bij het sportcomplex
naast de camping ophaalt van hun gymles.
De waterval wordt intussen ontdekt, maar
manlief adviseert te lopen langs de weg in plaats van over het bospad met een
steile trap. Dat doen we dus, waarbij we onderaan de heuvel nog een schoolbus
tegenkomen, die rustig op de schuine helling blijft staan om een dalende auto
voorrang te geven. Vervolgens stuurt hij rustig met één handje om ons heen de
heuvel op alsof hij zoiets dagelijks doet (wat waarschijnlijk dus zo is!).
We komen uiteindelijk bij de waterval, of
althans: het watervalletje. Het is
prachtig om te zien - water dat langs de wortels en het mos van de bomen omlaag
druppelt - maar of je het echt een waterval mag noemen? We nemen een aantal
foto’s en besluiten dan toch maar via de steile trap en het bospad terug te
gaan. Mocht je hier ooit met een kleine komen: neem alsjeblieft een draagzak
mee en laat de buggy in de stacaravan!
Het watervalletje
Na wat geklim en geklauter zijn we weer veilig
boven en kunnen we normaal teruglopen naar onze stacaravan. Daar zijn we lekker
buiten tot het tijd wordt voor de lunch. We beginnen de lunch buiten, maar als
er een wesp op bezoek komt, verhuizen we snel naar binnen.
Zodra de lunch voorbij is, gaat onze dreumes
zijn bedje in. Al vrij snel is hij in diepe slaap. Mijn man besluit ‘even’ naar
het dorp Larochette te lopen voor een fles bakolie, die we vergeten zijn. Een
tijd later komt hij bezweet en uitgeput terug. Een prachtige wandeling, meldt
hij, maar erg zwaar met veel klimmen.
Als ons zoontje weer wakker is en zijn
fruithapje op heeft, besluiten we daarom om lekker te gaan zwemmen. Het duurt
even voor alles en iedereen klaar, omgekleed en ingesmeerd is, maar dan kunnen
we! We beginnen bij het pierenbadje buiten met koud water. Ons mannetje ziet
echter een waterpistool in de vorm van een eenhoorn, die hij helemaal geweldig
vindt. Het koude water lijkt hem nauwelijks wat te doen.
Het binnenbad met rechts (buiten de foto) het kinderbad met de glijbaan
Na een tijdje gaan we naar het binnenbad, waar
het water iets warmer is. We doen wat liedjes van zijn zwemles en laten hem van
de glijbaan af gaan, wat hij geweldig vindt. Vervolgens gaan we nog even naar
buiten, maar omdat hij begint te klappertanden, pakken we hem in de handdoeken
in en gaan we richting een warmer plekje. We willen eigenlijk een ijsje halen
en dat op het terras opeten, maar als er in de bar de Tour op blijkt te staan,
besluiten we toch terug naar de stacaravan te gaan. Verrassend genoeg hebben we
gewoon NPO1 als zender en kunnen we de spannende en verrassende ontknoping van
de etappe zien.
Ja, ja, ook hier de Tour!
Als de etappe voorbij is, is het tijd om te
koken. We eten buiten en redden het om alles op te eten voor de wespen komen.
We ruimen snel af en wandelen dan nog een stukje naar het uitkijkpunt dat mijn
man eerder vandaag ontdekt heeft. Het is een prachtig punt, maar weer alleen
bereikbaar via een hobbelig pad en een trap… Arme buggy!
Het uitkijkpunt over Larochette
We maken wat foto’s en gaan dan via de
receptie (alleen voor een foldertje deze keer!) terug naar de stacaravan. Daar
brengen we ons kleine mannetje naar bed. Buiten is het wat onrustig met mensen
van de camping die naar het stroomkastje achter onze stacaravan kijken, maar
blijkbaar wordt het probleem uiteindelijk opgelost. Wij zitten “lekker” nog
even buiten in de rook van de barbecue van de overburen en bespreken wat we de
komende dagen allemaal nog willen doen, ook in verband met de verwachte warme
temperaturen. Morgen willen we in ieder geval nog wat meer de natuur in van het
Müllertal.
Tot morgen!
Lees verder: Dag 3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten