25 juli 2015
Voor mij staat de maand juli
al jaren in het teken van de Tour de France, de wielerwedstrijd van drie weken
door Frankrijk. Als fan van deze koers is het natuurlijk leuk om een keer bij
een etappe te zijn. De leukste etappe is dan misschien nog wel de laatste in
Parijs, aangezien je de renners daar dit jaar maar liefst elf keer voorbij kan
zien komen. Dat is ook precies de reden dat ik samen met mijn moeder dit
laatste weekend van juli naar de Franse hoofdstad ga.
Om genoeg tijd te hebben en
lekker op ons gemak te kunnen doen, vertrekken we een dag voor de laatste
etappe al naar Parijs en gaan we pas maandag terug. We reizen dit keer met de
trein: de Thalys rijdt vanaf Antwerpen in ongeveer twee uur naar Parijs.
Eerst moeten we echter naar
station Antwerpen. We vertrekken vanaf station Roosendaal met de internationale
trein van de NS Hispeed en staan slechts vijfentwintig minuten later op station
Antwerpen. Omdat de Thalys pas een uur later vertrekt, nemen we een drankje bij
de Starbucks en hebben we nog even contact met Nederland via de gratis WiFi
verbinding.
Om kwart over tien gaan we
naar het perron waar de Thalys zal vertrekken. Voor de mensen die deze trein
niet kennen: de Thalys is verdeeld in rijtuigen, elk met een eigen nummer. Op
het perron hangen bordjes met waar welk rijtuig zal stoppen, zodat je ongeveer
in de buurt van de deur staat als de trein stopt.
Tijdens deze heenreis naar
Parijs hebben we een plaats in rijtuig 15, het rijtuig naast de bar. We zoeken
het bordje van rijtuig 15 op, maar als we erbij staan, krijgen we gezelschap
van een vreemd figuur. Hij heeft een capuchon op, zijn trui is tot over zijn
mond getrokken, zijn armen heeft hij in zijn trui getrokken en zijn broek hangt
zo laag dat zijn hele onderbroek te zien is. Omdat we er geen fijn gevoel bij
hebben, lopen we een stukje terug en waarschuwt mijn moeder een conducteur van
de Belgische Spoorwegen. Die belt erover en enkele minuten later stapt een
beveiliger op het figuur af en wordt hij weggestuurd.
Opgelucht zoeken we hierna
allemaal ons eigen rijtuigbordje weer op, precies als de Thalys het station
binnen komt rijden. We stappen in, zoeken een plaatsje voor onze bagage en dan
vertrekken we al.
Onderweg hebben we een
gezellige treinmanager, die met iedereen een praatje maakt en van de
mededelingen een leuk verhaal weet te maken. Zo krijgen we onder andere een
verhaal te horen over zijn schoonmoeder en worden we welkom geheten in het
ietwat regenachtige Brussel-Zuid onderweg.
De reis verloopt verder zonder
problemen, of je moet de koffers die geparkeerd staan voor de toiletdeuren mee
willen rekenen (handig!). Keurig op tijd stopt de trein op het station van
Parijs, Gare du Nord. Onze Thalys wordt eerst nog met een andere Thalys
gekoppeld en daarna mogen we de trein verlaten.
We lopen zigzaggend tussen de
mensen met koffers door het perron af richting de metro. Het hotel waar we
verblijven, ligt in de wijk Clichy. Dit betekent dat we vanaf Gare du Nord twee
keer moet overstappen. Eerst gaan we met metrolijn 4 naar station Barbès
Rochechouart, dat een station blijkt te zijn met alleen trappen (altijd fijn
als je met koffers loopt!). Daar stappen we over op metrolijn 2 naar Place de
Clichy en vervolgens moeten we nog een stukje met metrolijn 13. Helaas ontstaat
er wat verwarring over het juiste eindstation: Mairie de Clichy of Porte de
Clichy. Uiteindelijk stappen we uit bij Porte de Clichy. Helaas blijkt dit het
verkeerde station te zijn: pas na bijna een uur lopen met onze koffertjes zijn
we bij het hotel…
Ons hotel, Résidence Europe
Inmiddels is het bijna half
drie. We kunnen hierdoor wel meteen op de kamer, die klein is: aan de rechterkant
een bureau met een stoel, een tweepersoonsbed voor de televisie die aan de muur
hangt en links de deur naar de badkamer. De badkamer is erg ruim en lijkt bijna
nog groter dan de kamer zelf.
Alles bij elkaar is het wel
een nette kamer, alleen wat klein en het kluisje werkt niet. En uiteraard
hebben we een prachtig uitzicht…
Ons prachtige uitzicht...
We blijven even een halfuurtje
op de kamer om bij te komen van de lange wandeling en gaan daarna op pad.
Zonder al te veel problemen vinden we het metrostation Mairie de Clichy, dat
ongeveer tien minuten lopen van het hotel is. We reizen met lijn 13 terug naar
La Fourche en stappen daar over op de andere tak van lijn 13 naar station
Carrefour Pleyel. Tijdens de wandeling naar het hotel heb ik namelijk op een
bus een advertentie gezien voor een Harry Potter tentoonstelling en een snel onderzoek
op de kamer heeft me meer informatie gegeven.
De Harry Potter tentoonstelling in het complex Cité du Cinéma
Bij station Carrefour Pleyel
stappen we uit en volgen we de bordjes naar de tentoonstelling. Helaas zijn er
voor vandaag geen kaartjes meer (of we moeten twee uur wachten), dus reserveren
we vast voor maandag.
De route naar de expositie staat goed aangegeven
Na nog even rondgekeken te
hebben, gaan we richting één van de bekendste bezienswaardigheden van Parijs:
de Eiffeltoren. Vanaf metrostation Bir-Hakeim is het maar een paar minuten
lopen, waarbij je onderweg om de twee meter struikelt over illegale verkopers
van selfiesticks en Eiffeltoren-sleutelhangers.
Een van de vele souvenirkraampjes met op de achtergrond de Eiffeltoren
Uiteindelijk staan we dan aan
de voet van de Eiffeltoren. Het idee is om een foto te maken van de Eiffeltoren
én de strik in mijn haar met de Eiffeltoren erop, maar dit blijkt nog lastig.
Ongeveer tachtig foto’s later ben ik redelijk tevreden en gaan we terug naar
het metrostation.
Het heeft wat moeite gekost, maar de haarfoto is gelukt!
Onderweg zie ik ineens een
groepje van vijf kleine konijntjes op een stenen muur zitten. Omdat ik zelf een
konijntje heb, blijf ik staan en voor ik het weet, krijg ik twee beestjes om
vast te houden. Uiteraard moeten we nu betalen voor een foto. Ik knuffel wel
even met de twee konijntjes, maar ik vind het ook heel zielig: de beestjes
hebben nauwelijks loopruimte, ze hebben geen water en zien er niet al te best
uit.
Knuffelen met twee van de konijntjes
Ik probeer niet te lang over
de arme beestjes na te denken, aangezien ik er niets aan kan doen. Het liefst
zou ik ze alle vijf mee naar huis nemen, maar ze alle vijf vervoeren in mijn
koffer lijkt me geen optie!
We laten de dieren daarom
achter ons en reizen met de metro naar Châtelet, één van de grootste metrostations
van Parijs. Vanaf hier lopen we naar Forum des Halles, een winkelcentrum dat
zich gedeeltelijk onder de grond bevindt. We kijken in wat winkels en gaan
daarna naar buiten. Bij het plein vlakbij zien we een leuk pastarestaurantje,
waar we gezellig op het terras in het zonnetje iets eten.
Een van de ingangen van Forum des Halles. Verdwalen is hier erg makkelijk!
Hierna keren we terug naar het
hotel, aangezien we allebei al redelijk moe zijn na de reis en het vele lopen.
Op de kamer proberen we nog contact met Nederland te zoeken, maar helaas is de
WiFi verbinding erg slecht. Ook blijkt het hotel erg gehorig: we kunnen bijna
letterlijk verstaan wat er vijf verdiepingen lager in het zwembad gebeurt en
als de buren de douche aanzetten, lijkt het alsof bij ons de badkamer instort.
Later op de avond wordt het
gelukkig rustiger en kunnen we op tijd gaan slapen. Morgen zullen we immers een
lange dag krijgen: we gaan naar de Champs-Elysées om de wielrenners van de Tour
de France te zien!
Ik vind je achtergrond heel mooi.
BeantwoordenVerwijderenLeuk reisverslag! Alsof ik er zelf bij geweest ben.