21 mei 2015: Miami
Beach à Amsterdam + 22 mei 2015: aankomst Amsterdam
Na een heleboel kilometers in de bus gezeten te hebben,
na heel veel mooie dingen gezien en meegemaakt te hebben is het dan vandaag zo
ver: mijn allerlaatste vakantiedag. Vanavond om zeven uur vlieg ik terug naar
Nederland en is de vakantie echt voorbij.
Maar eerst kan ik nog ruim een halve dag genieten in
Miami Beach! Ik slaap ’s ochtends iets uit en ontbijt op mijn kamer voor ik
naar het strand ga. Ik neem zo weinig mogelijk mee, zodat ik lekker het water
in kan. En het is inderdaad lekker het water in, want de temperatuur is prima!
Ik blijf ongeveer een uurtje op het strand, waarna ik
verhuis naar het grote zwembad van het hotel. Ik wissel zonnen en zwemmen af en
probeer nog echt te genieten van mijn laatste vakantiedag. Helemaal rustig is
het helaas niet, want er is erg veel herrie van een soort schoonmaakmachine die
slechts een paar meter verderop aan het werk is.
Heerlijk in de zon bij het zwembad
Gelukkig maakt de zon veel goed. Ik vind het dan ook
jammer als ik terug moet naar mijn kamer, maar ik heb geen keus: mijn
zwemspullen moeten nog even drogen en ik moet de rest van mijn koffer nog
inpakken. Dat is nog een hele puzzel, want ik heb toch meer gekocht dan ik
dacht. Met een beetje passen en meten zit uiteindelijk alles erin.
Rond half drie ga ik naar beneden om uit te checken. Ik
wacht in de lobby van het hotel op de taxi die mij naar het vliegveld zal
brengen en maak nog even gebruik van de gratis WiFi verbinding om de laatste
berichten naar Nederland te sturen.
Iets over drieën is de taxi er eindelijk en word ik naar
het vliegveld gebracht. Daar moet ik even zoeken, want het staat niet heel
duidelijk aangegeven bij welke balie ik moet zijn. Uiteindelijk word ik door
een medewerker de goede kant opgestuurd en kan ik mijn boarding pass uit laten
printen. Een beetje zenuwachtig geef ik mijn koffer af, maar het valt mee: ik
zit nog netjes onder het maximumgewicht! Ik vraag voor de zekerheid nog wat
dingen na voor mijn overstap, want ik heb maar net iets meer dan een uur de
tijd.
Dan kan ik door de controle en nog heel lang wachten tot
ik aan boord mag. Het vliegtuig arriveert iets voor zessen bij de gate, waarna
iedereen haastig aan boord moet. We vertrekken gelukkig wel op tijd.
Van Miami naar Atlanta vlieg ik met Delta
Als ik aan boord ben, vraag ik aan mijn buurman of hij
misschien van plaats wil wisselen met mij in verband met mijn korte
overstaptijd. Hij geeft aan dat hij dit liever niet heeft, aangezien hij maar
een halfuurtje heeft om over te stappen…
We hebben een kort, gezellig gesprek terwijl het
vliegtuig koers zet richting Atlanta. Onderweg komen we in de buurt van wat
onweer, waardoor we wat turbulentie hebben. Wel kunnen we goed door vliegen,
want al iets over half negen landen we op het vliegveld van Atlanta (de
verwachte aankomsttijd was tegen negen uur). Helaas: we zijn zo vroeg dat de
gate nog niet vrij is. Pas om tien over negen kunnen we van boord…
Ik haast me over het vliegveld, maar helaas kan ik geen
borden vinden en loop ik een heel stuk verkeerd. Tegen de tijd dat ik eindelijk
de goede weg heb gevonden, ben ik buiten adem van het snelle lopen. En het
ergste? Het boarden van de vlucht naar Amsterdam is vertraagd…
Pas na tien uur mogen de eerste mensen aan boord. We
vertrekken dan ook later dan gepland, maar de piloot verwacht wel op tijd te
landen.
Vlak nadat we vertrokken zijn, krijgen we ons eerste
drankje met een zakje nootjes. Net als iedereen dit op heeft, krijg ik mijn
warme maaltijd al geserveerd. Om het makkelijk te maken heeft mijn voorbuurman
de rugleuning van zijn stoel heel ver naar achteren gezet, zodat ik me een
beetje in een bocht moet wringen om mijn eten op te scheppen. Ik kan hem niet
vragen zijn stoel goed te zetten, want aan het gesnurk te horen is hij diep in
slaap…
Na de maaltijd probeer ik te slapen, wat me tot mijn
eigen verbazing nog lukt ook. Het laatste gedeelte van de lange, maar gelukkig
rustige vlucht blijf ik wakker. Ik zet mijn horloge goed en volg de route van
het vliegtuig mee op het schermpje voor me. Ruim op tijd zet de piloot de
landing in en om tien voor half één landen we op Schiphol.
Het uitstappen en de controle gaan vlot en als ik bij de
bagageband kom, is mijn koffer er al. Ik til hem van de band en loop richting
de uitgang. Het zit er nu echt op, mijn vakantie is echt voorbij! Het is een
geweldige reis geweest met voor mij twee hoogtepunten: de Niagara Falls en de
raketlancering. Maar ook het bezoeken van Washington D.C. en Magic Kingdom in
Orlando staan hoog op mijn lijstje van favoriete momenten, net als het uitzicht
vanaf de CN Tower in Toronto en het Empire State Building in New York.
Een van de hoogtepunten: de Niagara Falls
Alles bij elkaar is het dus echt een onvergetelijke reis
geworden. Ik heb leuke mensen ontmoet, heel veel gezien en gedaan en heel veel
kilometers afgelegd: in totaal bijna achtduizend. Ook heb ik bijna tweeduizend
foto’s gemaakt, genoeg herinneringen dus.
In deze bus heb ik bijna 8000 kilometer afgelegd
Hiermee is ook een einde gekomen aan mijn reisverslag
Noord-Amerika 2015. Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben! Laat gerust even
een reactie achter en laat me weten van welke dag jij het meest genoten hebt.
Bedankt voor het lezen in ieder geval en kom nog eens terug voor een ander
reisverslag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten