donderdag 11 juni 2015

Reisverslag Noord-Amerika 2015: dag 14

14 mei 2015: Nashville à Memphis

Een korte dag vandaag, aangezien we ‘slechts’ 360 kilometer zullen rijden. Het zal zeker geen saaie dag worden, want we gaan vandaag naar Graceland, het huis van Elvis Presley!

Net zoals de afgelopen twee dagen is ook vandaag het ontbijt inbegrepen in het hotel. Na het ontbijt worden de koffers weer verzameld en vertrekken we om acht uur richting Memphis.

We rijden over de 40 snelweg en maken onze eerste stop in de buurt van de stad Jackson. Daar brengen we een bezoek aan Casey Jones Village. Dit dorpje is speciaal opgericht om Casey Jones te herdenken, een treinmachinist die in 1900 om het leven kwam.

Casey Jones Village

In de nacht van 29 op 30 april 1900 moest Casey Jones een passagierstrein besturen. Het was een mistige, regenachtige nacht en hij liep met zijn trein achter op schema. Onderweg wist hij echter goed tijd in te halen, waardoor hij op tijd bij het station van Vaughan aankwam. Wat hij niet wist, was dat er nog een aantal treinen op het station stilstonden, waarvan er eentje op zijn rails stond. Zodra hij het zag, gebruikte hij de fluit van de trein om de passagiers te waarschuwen en begon hij uit alle macht te remmen. De passagiers overleefden de botsing allemaal, Casey Jones kwam als enige om het leven. Hij wordt in Casey Jones Village nog steeds herdacht en zijn oude huis is er te bezoeken.

Het oude huis van Casey Jones

Behalve het huis van Casey Jones, een oude treinwagon en een treinmuseum zijn er (uiteraard) ook souvenirwinkels in het dorpje en is er een Old Country Store (een ouderwetse winkel) met een restaurant.

De Old Country Store in Casey Jones Village

Als ik de winkeltjes en Country Store bekeken heb, loop ik nog een rondje over de parkeerplaats. Uit nieuwsgierigheid loop ik naar de bus die aan de andere kant van de parkeerplaats staat en tot mijn verbazing blijkt de bus uit Alaska te komen! Ik maak uiteraard een foto als bewijs, want een kentekenplaat van de staat Alaska kom je niet snel tegen aan deze kant van het land!

Het bewijs: een kentekenplaat uit Alaska!

Om elf uur rijden we weer verder richting Memphis. Onderweg regent het een beetje en komen we in een korte file terecht, die veroorzaakt wordt door wegwerkzaamheden. Gelukkig levert het niet heel veel vertraging op en zien we anderhalf uur na ons vertrek uit Casey Jones Village het eerste gebouw van Memphis: de Pyramid. Dit gebouw, dat 65 miljoen heeft gekost, was oorspronkelijk bedoeld als sportarena, maar door de hoge kosten en doordat het te weinig gebruikt werd, is het veranderd in een winkelcentrum met hotel en bowlingbaan.

De Pyramid van Memphis

We rijden door naar het Memphis Visitor Center, waar we stoppen. In het Visitor Center staan twee standbeelden, eentje van B.B. King en eentje van Elvis Presley, maar je mag ze vooral niet aanraken: beide standbeelden zijn met een alarm beveiligd…

Het met alarm beveiligde standbeeld van Elvis Presley

Vanaf het Memphis Visitor Center rijden we door naar het Lorraine Motel. Dit is het motel waar Martin Luther King werd neergeschoten toen hij een toespraak hield voor kamer 306. De krans aan het balkon geeft aan waar hij stond toen het gebeurde.

Het Lorraine Motel met de krans voor kamer 306

Voor het motel staan twee auto’s geparkeerd die lijken op de auto’s die er stonden toen Martin Luther King werd neergeschoten op 4 april 1968. Ook staat er een bord met informatie en foto’s. Een bepaalde foto maakt diepe indruk: een foto van mensen die wijzen naar de plek waar de schutter gestaan moet hebben, terwijl Martin Luther King op de grond ligt…

Het informatiebord met de foto onder '1968'

Na deze indrukwekkende ervaring is het even moeilijk om om te schakelen naar een andere King: Elvis Presley, de King of Rock ’n Roll. We rijden naar Graceland en komen terecht in de meest commerciële wereld die ik ooit gezien heb.

Welkom in Graceland... met de eerste souvenirwinkel

Terwijl onze reisleidster onze kaartjes regelt, kijk ik even rond. De prullenbakken met ‘Thank you, Thank You Very Much’ erop kan ik nog wel waarderen, maar dat de gratis WiFi verbinding me zo’n beetje dwingt in te checken bij Graceland op Facebook vind ik dan weer niet nodig.

Zelfs de prullenbakken hebben met Elvis te maken

Als we de kaartjes hebben, mogen we zelf rond gaan kijken. Ik loop door de eerste souvenirwinkel en kom uit bij een heel straatje met winkels, restaurants en Elvis-tentoonstellingen.

Het straatje met winkels, restaurants en tentoonstellingen

Nadat ik iets gegeten heb, ga ik in de rij staan om met een busje naar het huis gebracht te worden. Wat me opvalt, is dat er overal beveiliging rondloopt. Ook wordt mijn tas uitgebreid gecontroleerd voor ik, na drie kwartier in de rij te hebben gestaan, in een busje mag stappen en naar het huis gebracht wordt.

Graceland, het huis van Elvis Presley

Met behulp van een iPad en koptelefoon (die het bij mij uiteraard niet doet) mag je vervolgens door het huis lopen. Acteur John Stamos, bekend van de televisieserie Full House, vertelt samen met Elvis’ dochter Lisa Marie over de verschillende kamers en gebeurtenissen in het huis. We beginnen in de woonkamer, waar onder andere de grote pauwen op de ramen aandacht trekken.

De woonkamer met de muziekkamer

Vanaf de woonkamer mogen we doorlopen naar de slaapkamer van Elvis’ ouders, de eetkamer en de keuken. John Stamos verzekert ons ervan dat de keuken nog precies zo was als toen Elvis hier voor het laatst kookte…

De keuken

We krijgen heel kort de bekende Jungle Room te zien voor we de kelder mogen bezoeken. Hier was onder andere Elvis’ televisiekamer met maar liefst drie toestellen naast elkaar…

De televisiekamer

Een andere kamer in de kelder is de biljartkamer, die opvalt door de stoffen bekleding van de muren en zelfs het plafond.

Het plafond van de biljartkamer

Als we de trap weer oplopen, komen we uit bij de Jungle Room. Dit is de bekendste kamer in het huis en wordt zo genoemd vanwege het jungle-uiterlijk: een grastapijt op de grond, dierenbeelden en –knuffels en zelfs een waterval. In deze kamer nam Elvis ook zijn laatste twee albums op.

De bekende Jungle Room

We mogen doorlopen naar buiten en zien onder andere het kantoor en de wei voor de paarden. Ook staat er nog een kinderspeelset met een schommel.

De achterkant van het huis

De volgende halte van de tour is de Hall of Gold: een ruimte die gevuld is met alleen maar prijzen die Elvis tijdens zijn leven gewonnen heeft. Er zijn muren vol met gouden platen en trofeeën met daarnaast kledingstukken die Elvis in zijn films gedragen heeft. Zelfs de sluier die Priscilla, Elvis’ vrouw, droeg tijdens de bruiloft is te zien.

De sluier van de bruiloft

Van de Hall of Gold gaan we door naar opnieuw een ruimte vol met gouden platen en bekende kostuums die Elvis droeg tijdens zijn concerten.

Een deel van Elvis' gouden platen en kostuums

De volgende en laatste stop is de Meditation Garden, de tuin die Elvis zelf aan liet leggen voor de momenten dat hij op zoek was naar rust. Nu is het zijn laatste rustplaats: zijn graf bevindt zich in deze tuin. Naast hem liggen zijn vader en oma begraven, zijn moeders graf is naast dat van zijn vader en er is een steen ter nagedachtenis aan zijn overleden tweelingbroertje.

Elvis' graf

Na het bezoeken van het graf is de tour voorbij. Ik ga in de rij staan om terug te keren naar de overkant van de straat, waar de in- en uitgang van het Graceland landgoed is, en moet helaas weer lange tijd wachten. Er is namelijk iets mis gegaan met een vrouw in een rolstoel en ze moet met een ambulance opgehaald worden. Gelukkig lijkt ze weinig te mankeren.

Als ik eindelijk terug ben gebracht door het busje heb ik nog net tijd om rond te kijken in het Elvis Automobile Museum. In dit museum zijn de auto’s te zien waarvan Elvis de eigenaar was, maar ook auto’s die in zijn films gebruikt werden.

Het Automobile Museum

Nadat ik nog even rondgelopen heb en Elvis’ twee vliegtuigen vanuit de verte heb gezien, ga ik richting de bus om naar het hotel gebracht te worden. We maken echter eerst nog een stop bij de Sun Studio, de studio waar Elvis veel nummers opgenomen heeft.

De Sun Studio

In de Sun Studio worden tegenwoordig rondleidingen gegeven en je kunt er wat drinken. Ook kun je er alle posters en foto’s aan de muur bewonderen. Tussen al die foto’s kom ik een document tegen uit 1955 dat ondertekend is door Elvis Presley en door zijn vader, Vernon Presley.

Het ondertekende document uit 1955

Vanaf de Sun Studio rijden we rechtstreeks naar het hotel. Omdat het nog vroeg in de avond is, loop ik richting Beale Street, de bekende hoofdstraat van Memphis met alle winkels, restaurants en bars.

Beale Street

Omdat het me niet verstandig lijkt om hier als vrouw alleen ’s avonds laat rond te lopen, blijf ik maar kort voor ik terug ga naar mijn hotelkamer. Ik werk nog even alle verslagen bij en lees alvast de informatie voor morgen, als de rit naar New Orleans gaat.


Tot morgen!

Lees verder: Dag 15 (Memphis --> New Orleans)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten