Vrijdag 3 augustus 2018
Vandaag staat de één na
laatste grote rit op het programma: we rijden van Canmore naar Kelowna, wat
volgens het navigatiesysteem een rit van zes uur en 33 minuten is.
We staan vroeg op, mede
dankzij onze buurman, die om kwart over zes al luidruchtig aan het bellen is.
Het blijkt nog een Nederlander te zijn ook, want we kunnen alles woord voor
woord verstaan.
Nadat we gedoucht hebben en
ons aangekleed hebben, ontbijten we op de kamer, terwijl we de laatste spullen
inpakken. Als de auto ingeladen is, checken we uit, tanken we en vertrekken we
voor 375 kilometer op de 1 snelweg. We rijden eerst richting Banff en Lake
Louise voor we de provinciegrens oversteken naar British Columbia. Onderweg
zien we nog steeds veel bergen en bos. We rijden ook veel over bergwegen en
zien in de buurt van Field, vlakbij Golden, ineens drie steenbokken op de rand
van de weg.
Op de 1 snelweg
Inmiddels is de tijd ook
veranderd: we zijn teruggegaan naar negen uur tijdsverschil met Nederland in
plaats van acht uur. Het grappige vinden we wel dat dit niet veranderde bij de
provinciegrens, maar pas verderop in British Columbia.
De snelweg voert ons intussen
door het Canadese Glacier National Park. Onderweg zijn er veel werkzaamheden,
waardoor we af en toe moeten stoppen of langzamer rijden. Bij Rockgarden
stoppen we even om te kijken wat het park te bieden heeft. Meteen merken we dat
het een stuk frisser is. Met vestjes aan beginnen we aan de wandeling door
Rockgarden. Het eerste stuk is een pad door het bos, dat een beetje
regenwoudachtig is, waarna we letterlijk over de enorme rotsblokken mogen
lopen.
Het wandelpad van Rockgarden
Het is een leuke en ook ietwat
avontuurlijke wandeling tussen de rotsen door. We hebben ook nog even uitzicht
op een prachtige bergtop met eeuwige sneeuw voor er weer wolken voor schuiven.
Uitzicht op de berg
Van Rockgarden gaan we naar de
stop Hemlock Grove. Hier loopt een steigerpad door het bos, waarbij we een
omgevallen boom zien. Het is wel leuk om te zien, maar niet heel bijzonder.
Hemlock Grove
We rijden door en verlaten
Glacier National Park alweer. Het park gaat bijna meteen over in Mount
Revelstoke National Park. Ook hier besluiten we even te stoppen. Het wordt de
stop Skunk Cabbage, waar ons een bijzondere wandeling tussen planten met
gigantische bladeren door wordt beloofd. Eerlijk is eerlijk: we zien de planten
met gigantische bladeren, maar het zijn wel gigantisch verlepte bladeren die
eigenlijk heel zielig zijn om te zien. Als we dan ook nog eens komen bij een
plekje met planten die lijken op het onkruid in de tuin van mijn ouders, is de
meligheid compleet. Wat een verschrikkelijke stop!
Skunk Cabbage
Nadat we het hele pad weer
teruggelopen zijn – we konden uiteraard niet gewoon een rondje lopen, want een
deel van het pad was afgesloten wegens werkzaamheden – besluiten we maar gewoon
door te rijden naar Kelowna. We komen eerst in het dorpje Revelstoke. Het is
niet zo’n groot dorpje, maar door alle stoplichten duurt het wel even voor we
het dorp weer uit zijn.
De route gaat verder over de
97A snelweg, die langs verschillende meren gaat. Bij een tankstation wisselen
we van chauffeur en beginnen we aan het laatste stuk van de rit. We rijden door
Lake Country, waarbij we verschillende dorpjes tegenkomen. In elk dorpje komen
we het ene na het andere verkeerslicht tegen, waardoor het allemaal een stuk
langzamer gaat dan de afstand zou doen vermoeden. Zo’n zeven kilometer voor
Kelowna wordt het ook een stuk drukker en begrijpen we de lichten iets beter.
Het hotel is makkelijk te
vinden: het ligt aan de hoofdweg. We checken in, waarbij ze graag ons adres
willen weten. Van mij mag het en ik geef zonder aarzelen ons volledige adres in
Nederland. Nadat ze ons twee tellen aangestaard hebben, is het: “Laat maar…”
We krijgen kamer 227
toegewezen, een kamer met uitzicht op het zwembad. We proberen eerst even wat
berichtjes naar Nederland te sturen, maar de wifi is zo waardeloos dat we het
opgegeven. Aangezien het nog geen etenstijd is, pakken we onze zwemspullen voor
een duik in het zwembad. Het water van het zwembad zelf is iets aan de koude
kant, maar het bubbelbad is prima op temperatuur.
Uitzicht op het zwembad (foto gemaakt met telefoon)
Ongeveer een uurtje later
kleden we ons om en gaan we op zoek naar een restaurant voor het avondeten. Het
wordt uiteindelijk een Chinees buffetrestaurant, waar we zeer lekker eten. Na
het eten lopen we nog even een rondje, waarbij we even kijken in de grote Toys
R Us speelgoedwinkel en in een dierenwinkel.
Uiteindelijk gaan we terug
naar de kamer om nog even lekker te ontspannen voor onze laatste rit van
morgen. We horen wel wat geluid bij het zwembad vandaan komen, maar na tien uur
wordt dit gelukkig minder. We willen namelijk wel uitgerust beginnen aan onze
laatste vierhonderd kilometer, die ons terug zullen brengen naar Vancouver, de
stad waar onze prachtige reis begon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten