woensdag 24 oktober 2018

Reisverslag Canada & VS 2018: dag 18

<-- Vorige dag

Donderdag 2 augustus 2018: Canmore (Banff)

Gisteren werden we enigszins overvallen door de enorme drukte bij Lake Louise en Moraine Lake, twee bekende meren bij Banff National Park. Vandaag hopen we iets rustigere plekken te vinden, bijvoorbeeld bij Cave and Basin en de Vermilion Lakes.

We staan rond half acht op om te douchen. Dit is nog even een uitdaging, want de douche is wat ingewikkelder dan we verwacht hadden met twee verschillende draaiknoppen op elkaar en een ringetje dat je uit de kraan moet trekken. Het lukt ons uiteindelijk om warm water uit de douche te krijgen en dan blijkt het een prima douche te zijn.

Nadat we ons aangekleed hebben, lopen we naar de Subway aan de overkant van het hotel om ontbijt te halen. Onderweg zien we dezelfde schattige konijntjes als gisteravond. We halen een broodje en iets te drinken en gaan dan terug naar de kamer. Na het ontbijt pakken we de spullen en gaan we op weg.

Als eerste rijden we naar het dorpje Banff voor Cave and Basin. Dit is een grot met daarin een geiserbassin en buiten is er ook nog een geiserbassin. Ook kun je er wandelen. Omdat we nog vroeg zijn, is het er nog heel rustig en kunnen we op ons gemak het bassin in de grot bekijken. We vinden het wel heel leuk om zo’n bassin in een grot te zien, zeker met de luchtbelletjes die af en toe boven komen als teken van ondergrondse activiteit.

Het bassin in de grot

Buiten is een ander geiserbassin. Overal wordt gewaarschuwd dat je het water vooral niet aan mag raken, omdat er piepkleine, bedreigde slakjes in zitten. Met heel goed kijken, kunnen we inderdaad de zwarte stipjes van de slakken zien.

Het buitenbassin

De slakjes

We lopen een stukje door het gebouw bij het buitenbassin, waarbij we nog een mooi uitkijkpuntje over de bergen hebben. Ook lopen we de Discovery Trail, een pad dat iets omhoog gaat naar een aantal andere thermische bronnen. Eentje doet ons wat meer aan een moeras denken, bij een ander zien we ook weer heel veel slakjes.

Uitkijken over de bergen

Vanaf de hoogste thermische bron gaan we terug naar beneden. We slaan linksaf, waar ook een pad is. Na een stuk gelopen te hebben, voelen we ons toch een beetje ongemakkelijk. We zijn de enigen die op het pad lopen, het bosgebied links van ons is beschermd gebied waar niemand mag komen en overal staan grote waarschuwingsborden voor beren. Omdat we ook geen bezienswaardigheden tegenkomen, keren we om en gaan we terug naar de auto.

Met de auto rijden we het centrum van het dorpje Banff in. We parkeren de auto en gaan lopend verder door de straatjes met souvenirwinkels en restaurants. Alle straten zijn vernoemd naar dieren die in de omgeving voorkomen. Dit staat ook met een afbeelding aangegeven op de hoek van de straat.

Straatnaambord op de stoep

We bekijken een aantal winkeltjes, die eigenlijk allemaal hetzelfde verkopen, en eten een broodje als lunch bij een klein restaurantje. Dan gaan we terug naar de auto en rijden we richting de Vermilion Lakes. Langs deze meren loopt een weg van iets meer dan vier kilometer, die we eerst helemaal af rijden. Op de terugweg stoppen we een paar keer bij de meren, die niet zo blauw zijn als Lake Louise en Moraine Lake, maar voor ons wel meer op een natuurgebied lijken dan op een toeristische attractie.

Een van de Vermilion Lakes

Na een stop bij het laatste meer gaan we terug naar de snelweg en nemen we de afslag naar Lake Minnewanka. Hier wordt voor het eerst ons toegangsbonnetje gecontroleerd. Via een bergweg rijden we naar boven. Onderweg komen we weinig verkeer tegen, maar op de parkeerplaats bij het meer is het weer erg druk. We weten gelukkig een parkeerplaatsje te vinden en gaan lopend naar het meer.

Vermilion Lakes

Lake Minnewanka blijkt een prachtig uitgestrekt meer te zijn, maar is helaas ook weer heel druk met boten. Er varen kano’s op het meer, kleine motorboten en zelfs boten die complete maaltijden aanbieden. We lopen door naar de zijkant van het meer, waar het iets rustiger is, maar waar we wel weer bedelende eekhoorns zien. Ook valt het ons op dat er overal picknicktafels staan, iets dat we ook niet helemaal bij een beschermd natuurgebied vinden passen.

Lake Minnewanka

We volgen een bospaadje richting Stewart Canyon, een ravijn met een rivier richting Lake Minnewanka. Nadat we wat foto’s gemaakt hebben, gaan we terug naar Lake Minnewanka, waar we even praten met twee rangers. Zij zijn heel positief over de mogelijkheid om dieren te zien en melden dat er zelfs vanochtend nog een beer de weg overgestoken is, maar aangezien ze ondertussen druk zijn met het bestellen van hun friet voor het avondeten via hun walkietalkies, komen ze niet heel geloofwaardig over.

Stewart Canyon

Omdat we wel klaar zijn met de drukte en het toeristische karakter van Lake Minnewanka, gaan we terug naar de auto en beginnen we via een andere route aan de rit terug naar het hotel. Hier zien we toch nog wat wildlife: langs de kant van de weg lopen een paar steenbokken.

Een van de voorbij lopende steenbokken

Via de snelweg gaan we terug naar Canmore, waar we bij een supermarktje alvast ontbijt voor morgenochtend halen. Na nog een ijsje gehaald te hebben, gaan we terug naar het hotel. Daar zitten we op de parkeerplaats voor onze kamer nog even lekker buiten voor we gaan kijken waar we kunnen avondeten. Het wordt Green Chili’s, een Indisch restaurant. Wat we allebei leuk vinden, is dat het eens een keer iets heel anders is dan de normale burger/friet/pizza-maaltijden en bovendien smaakt het nog prima ook.

Na het eten lopen we langs de konijntjes, die weer lekker op het gras zitten, terug naar de kamer. Om te ontspannen, gaan we nog even naar het bubbelbad – het enige zwembad van het hotel. Het is wel een bijzonder bubbelbad, want terwijl je in het water zit, kijk je uit op de bergen.

Als we weer terug zijn bij de kamer houden we de deur lekker open voor wat frisse lucht. Het wordt echter wel erg fris, wat alles te maken heeft met een enorme hoosbui die we prachtig onze kant op kunnen zien komen. We vinden het niet erg: liever nu regen dan morgen, als we weer zo’n zesenhalf uur in de auto mogen zitten richting Kelowna.

De regen die onze kant op komt

Tot morgen!

Lees verder: Dag 19



Geen opmerkingen:

Een reactie posten