woensdag 27 mei 2015

Reisverslag Noord-Amerika 2015: dag 4

4 mei 2015: Boston à Québec

Vandaag is het vroeg op, want we hebben zo’n 650 kilometer af te leggen: we gaan namelijk de grens over en hebben de stad Québec als eindbestemming.

Ik ben, net als gisteren en eergisteren, weer vroeg wakker. Deze keer komt dat niet alleen door het tijdverschil: ik ben namelijk gisteravond vergeten de airco uit te zetten in de kamer en het apparaat maakt om de veertig minuten een heerlijk lawaai.
Omdat ik zo vroeg wakker ben, heb ik wel tijd genoeg om mijn koffer weer terug in te pakken en even te kijken hoe alles in Nederland gaat.

Vanwege de lange rit vandaag én de grensoversteek vertrekken we al rond half acht bij het hotel. Onze reisleidster laat een lijst in de bus rondgaan, zodat ze straks bij de grens aan kan geven hoeveel mensen van elke nationaliteit er in de bus zijn. Het duurt nog wel even voor we bij de grens zijn: we moeten eerst nog door de staten New Hampshire en Vermont.

Maar allereerst moeten we de stad Boston uit zien te komen. Het is maandagochtend, dus er staat file. Gelukkig rijdt het wel redelijk door en valt het uiteindelijk mee met de vertraging. We gaan over de Zakim Bridge, een brug over de Charles River. De officiële naam is de Leonard P. Zakim Bunker Hill Memorial Bridge, vernoemd naar Leonard P. Zakim, een man uit Boston die opkwam voor gelijke rechten voor iedereen. De brug is onderdeel van het “Big Dig” project, een enorm verkeersproject bij Boston. Onze reisleidster vertelt ons als extra feitje dat de brug vaak te zien is in autoreclamespotjes.

We rijden verder, komen nog even in de file terecht en bereiken dan Essex County. De Britse invloed is hier duidelijk terug te zien aan plaatsnamen als Londonderry en Manchester. We zijn inmiddels ook de staatsgrens overgestoken en rijden nu door de staat New Hampshire. Onze eerste stop is bij het Fort Eddy Plaza in Concord, de hoofdstad van New Hampshire. De naam klinkt misschien spannend door het ‘Fort’, maar het is gewoon een parkeerplaats met verschillende winkels eromheen. Een van die winkels is een supermarkt, waar we wat boodschappen kunnen doen: eten meenemen van de Verenigde Staten naar Canada is namelijk geen probleem, alleen voor alcohol gelden strengere regels.

Fort Eddy Plaza in Concord, New Hampshire

Als de bus ruim drie kwartier later volgeladen is met plastic boodschappentasjes kunnen we weer verder. Langzaam wordt het landschap heuvelachtiger, want we rijden nu door de White Mountains.

Uitzicht vanuit de bus op de White Mountains

We komen door het Franconia Notch State Park en stoppen uiteindelijk in het plaatsje Littleton voor de lunch. Dit blijkt een echt Amerikaans dorpje te zijn. Hier bedoel ik mee dat er een diner is (een typisch Amerikaans restaurant), een motel en natuurlijk zijn er verschillende souvenirwinkeltjes. Ook is er een overdekte brug over de Ammonoosuc River. Ik besluit hier vlakbij te lunchen, lekker op een terrasje aan het water in de zon. Dit noem ik nu vakantie!

De overdekte brug over de Ammonoosuc River in Littleton

Iets over half één vertrekken we weer. Een bord langs de kant van de weg geeft aan dat het nog zo’n 65 mijl tot Canada is. We rijden nog steeds over de I93 North en steken uiteindelijk de grens over met de staat Vermont. Het motto van deze staat is: “Happy cows, happy people” (“Blije koeien, blije mensen”), maar we zien weinig koeien. Wel wordt het landschap rotsachtiger.

Van de I93 gaan we verder over de I91. Deze weg loopt door Vermont tot aan de grens met Canada. Om kwart voor twee komen wij aan bij deze grens. We moeten nog even wachten, wat ons gelegenheid geeft de twee minuten stilte in acht te nemen (twee uur hier is acht uur in Nederland, het moment van de Dodenherdenking). Na één minuut en vijftien seconden mag de bus doorrijden, maar iedereen wacht en blijft netjes stil tot de twee minuten voorbij zijn.

Het oversteken van de grens gaat vlot. We laten één voor één ons paspoort zien, krijgen een stempel en mogen dan weer terug naar de bus. We volgen de 55 snelweg ongeveer drie kilometer voor we een stop maken voor het toilet, waar we voor het eerst op Canadees grondgebied staan. Het staan duurt niet lang, want de stop was echt alleen bedoeld als toiletstop.

De eerste foto in Canada!

We gaan verder over de 55 snelweg, terwijl de reisleidster een film aanzet in de bus. Helaas is de film niet helemaal mijn smaak, dus kijk ik weer naar buiten. We gaan de Magog River over, rijden verder richting het plaatsje Drummondville en vervolgen dan onze weg over de 20 snelweg. Iets voor vijven zien we de eerste hoge gebouwen van de stad Québec in de verte. Aan de andere kant van de weg staat een lange file, maar wij kunnen gewoon doorrijden en zijn rond vijf uur bij het hotel. Dit keer heb ik een kamer met maar liefst twee tweepersoonsbedden voor mezelf. Wat een luxe!

Waar zal ik vannacht eens gaan slapen?

Ik heb heel veel zin om te gaan zwemmen, want het hotel heeft een prachtig zwembad, maar ik besluit om eerst iets te gaan eten. Er zit een winkelcentrumpje vlakbij het hotel met een Salad Shop, een restaurant met allerlei verschillende salades. In het Frans (Québec hoort immers bij het Franstalige gedeelte van Canada) bestel ik mijn eten. Hoewel ik bijna twee jaar in Frankrijk gewoond heb, kan ik nauwelijks volgen wat het meisje achter de balie me vraagt. Op haar beurt begrijpt zij het Parijse accent dat ik opgepikt heb in Frankrijk niet. Met wat handen- en voetenwerk komen we er uiteindelijk toch uit.

Het winkelcentrumpje vlakbij het hotel

Na het eten keer ik terug naar het hotel om te gaan zwemmen. Zwemmen is eigenlijk een groot woord, want er zijn slechts een paar kleine badjes. Er is wel gezorgd voor een mooie aankleding met rotsen en planten. Ook staan er diverse vogelkooien met echte parkieten.

Het zwembad van het hotel

Als ik weer helemaal ben bijgekomen van de lange rit van vandaag ga ik terug naar mijn kamer. De rit van morgen zal gelukkig een stuk korter zijn: ongeveer 260 kilometer. De bedoeling is dat we eerst een stadstour door Québec krijgen en dan naar Montréal vertrekken.


Tot morgen!

Lees verder: Dag 5 (Québec --> Montréal)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten