17 juli 2015
Na de ontspannen dag van
gisteren willen we vandaag graag Willemstad verder bekijken, maar ook zeker nog
even genieten aan het strand!
We beginnen onze dag echter
eerst met ontbijten. Opnieuw hebben we het ‘handige’ systeem van
ontbijtvouchers ondertekenen, afgeven, nieuwe bonnetjes ontvangen en die
verderop weer afgeven, waarna we ons ontbijt kunnen pakken. Ons uitzicht
vandaag bestaat niet meer uit het boorplatform met een cruiseschip op de
achtergrond, maar uit het boorplatform met ernaast een enorme olietanker met
boortoren erop…
Als we uitgegeten zijn, lopen
we een stukje langs het strand bij het hotel. Tijdens deze wandeling wordt ons
duidelijk dat het strand niet echt gerenoveerd wordt, zoals de officiële
berichten waren, maar dat er een weggetje door het water gemaakt is voor de
graafmachines die werken aan de andere kant van het strand bij het
boorplatform.
Na deze ochtendgymnastiek
frissen we ons even op en besluiten we de shuttlebus van het hotel naar de stad
te nemen. Deze zal om elf uur vertrekken voor het hotel. Uiteraard zitten we al
voor elven buiten om er zeker van te zijn dat we het busje niet missen. Hierbij
zijn we alleen even het werktempo van de mensen op Curaçao vergeten…
Het wordt vijf over elf, het
wordt tien over elf… Om kwart over elf besluiten we toch even te informeren bij
de receptie. Hebben we het busje misschien gemist of zaten we op de verkeerde
plaats te wachten? De receptioniste belt even met de chauffeur om navraag te
doen. Wat blijkt? Hij was te laat, omdat hij zat te eten…
Na nog even gewacht te hebben,
komt het busje toch en worden we netjes naar de stad gebracht. We steken de
Koningin Emma-brug over en lopen langs de handelskade richting de drijvende
markt. Deze wordt zo genoemd, omdat de producten vroeger vanaf bootjes verkocht
werden, maar inmiddels zijn het gewoon grote kramen op straat geworden. Er
wordt vooral veel fruit verkocht.
Bij de drijvende markt
Aan de andere kant van de
drijvende markt bevindt zich de ronde markt. Dit is een rond gebouw met
binnenin kraampjes en vaste winkeltjes. Er worden veel dezelfde spullen
verkocht, valt mij op, en de spullen zijn niet altijd van de beste kwaliteit…
In de ronde markt
We verlaten de ronde markt en
komen uit bij het postkantoor. Omdat ik wat postzegels wil kopen, gaan we naar
binnen. Bij de informatiebalie vertel ik dat ik postzegels voor Nederland wil
kopen. De man achter de balie meldt me dat ik een nummertje moet pakken uit het
apparaat en dat ik dan vanzelf naar een balie geroepen wordt.
Net als ik het nummertje
gepakt heb, begint het informatiescherm te knipperen en kan ik meteen doorlopen
naar de juiste balie. Ik vraag om postzegels voor Nederland, die ik vrijwel onmiddellijk
overhandigd krijg. Het betalen duurt iets langer, want de computer werkt niet
en die gaat de dame achter de balie uiteraard eerst op haar gemak opnieuw
opstarten…
Als uiteindelijk alles
geregeld is, kan ik de kaarten ook nog in het postkantoor posten, want er zijn
drie brievenbussen: eentje voor bestemmingen op Curaçao zelf, eentje voor
overige bestemmingen en… eentje speciaal voor Nederland!
We verlaten het postkantoor en
lopen naar het busstation. We willen namelijk graag naar Mambo Beach, een bekend
strand op Curaçao. Na navraag gedaan te hebben, weten we dat we daarvoor bus 6A
moeten hebben. Waar deze bus vertrekt en hoe laat, dat is echter niet bekend.
We wachten en wachten, maar
bus 6A zien we niet. We lopen wat rond bij het busstation en zien dan ineens
een klein busje rijden met een kartonnen bord achter de voorruit waar ook Mambo
Beach op vermeld staat. Als ik ernaar wijs, gaat het busje gelijk in z’n
achteruit en stopt voor onze neus. We vragen het na en het busje gaat inderdaad
naar Mambo Beach.
Dit soort kleine busjes blijken overal te rijden in het oosten van Curaçao
We stappen in en rijden mee
over de hobbelige wegen. Na een rit door allerlei achterafstraatjes staan we zowaar
echt bij Mambo Beach. Een beetje afwachtend vragen we de ritprijs aan de
chauffeur, bang dat het heel duur zal zijn. Wat blijkt de prijs te zijn? Zes
gulden voor twee personen, omgerekend drie euro…
We lopen richting het strand
en worden al snel gevraagd te betalen (veel stranden op Curaçao hebben een
toegangsprijs). Iets verderop vinden we twee lege ligbedjes in de schaduw, waar
we onze spullen neerleggen. Ook hiervoor moeten we uiteraard betalen, maar de
prijs valt (omgerekend) mee.
Het uitzicht vanaf onze ligbedjes op Mambo Beach
Een paar uur lang wisselen we
het liggen op de bedjes af met zwemmen en snorkelen. Omdat het een afgesloten
baai is, komen we slechts één school vissen tegen. Als we even later een stukje
wandelen, zien we wel een hagedisje.
Hagedisje bij Mambo Beach
Na de heerlijk ontspannen
middag gaan we, met een klein busje, terug naar Willemstad. Omdat de brug open
is, nemen we het veerpontje naar de overkant. Via het stadion van Curaçao,
waarvan de deuren nu open staan, lopen we terug naar het hotel.
Het Johnny Vrutaal stadion van Curaçao met op de achtergrond de olietanker met boortoren
We frissen ons op en lopen dan
richting het Rif Fort. Beneden zitten enkele restaurants, maar de menukaarten
spreken ons niet erg aan. Een restaurant op de bovenste verdieping van het fort
heeft echter een betere kaart. We nemen plaats aan een tafeltje met uitzicht op
het water en in de verte de Koningin Emma-brug en de handelskade. We krijgen
ruim de tijd om van het uitzicht te genieten, want de bediening laat lang op
zich weten. Ook het eten valt wat tegen: de salade is vrij zurig en mijn
hoofdgerecht heeft iets te lang in de oven gezeten…
's Avonds in het Rif Fort
We verlaten het restaurant
daarom ook vrij snel en drinken nog wat bij de Starbucks van het Renaissance
Resort, waar een gratis WiFi verbinding is. We brengen even iedereen in
Nederland op de hoogte van onze laatste avonturen en lopen dan terug naar het
hotel.
Morgen willen we proberen om
een bezoek te brengen aan de Jan Thiel baai, een ander bekend strand op Curaçao,
maar nu is het eerst tijd om uit te rusten na deze dag vol interessante
belevenissen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten