19 juli 2015
Zondag is voor de mensen op Curaçao
een echte rustdag, waarop ook veel winkels dicht zijn en er geen bussen rijden.
Wij hebben daar geen last van, want wij gaan vandaag naar Klein Curaçao!
Onze dag begint al om vijf uur
met douchen en strandkleding aantrekken. Rond kwart over zes gaan we naar
beneden, aangezien we om half zeven opgehaald zullen worden. Als we bij de
receptie aankomen, blijkt het busje al voor de deur te staan. Vertrekken kunnen
we nog niet, want de chauffeur ligt nog te slapen…
Als hij zijn ogen weer open
heeft en onze namen weggestreept heeft op zijn lijst, vertrekken we. We rijden
eerst nog langs een aantal andere hotels om mensen op te halen en gaan dan door
naar de haven. Daar moeten we eerst de excursie betalen, waarna we plastic
herbruikbare bekers overhandigd krijgen. Deze kunnen we de hele dag door
gebruiken om drinken te halen op het eiland en worden gegeven om afval tegen te
gaan.
Met onze bekers gaan we aan
boord. We mogen nog een kopje thee pakken en een zout crackertje en dan
vertrekken we. Een bemanningslid, in korte broek en op blote voeten, vertelt
ons dat het water straks een beetje ruw kan worden, maar dat als we zeeziek
worden we vooral niet overboord mogen gaan hangen. Gewoon even hand opsteken en
dan krijgen we een plastic tasje…
Het begin van de boottocht gaat nog door rustig water
De bootreis is, kort gezegd,
nogal een belevenis. Zoals het bemanningslid al verteld had, is het water
inderdaad vrij ruw. Regelmatig krijgen we een golf zout water over ons heen en
als de boot op een golf plonst, wordt er op de bovenverdieping af en toe flink
gegild. Om ons heen worden steeds meer mensen zeeziek en de plastic tasjes zijn
zeker nodig. Op de achtergrond speelt de vrolijke Caribische muziek ondertussen
gewoon door. Het bemanningslid vermaakt zich ook prima, zittend op een kist met
zijn sigaretje onder het bordje ‘niet roken’…
Na ruim een uur varen hebben
we eindelijk de afstand van tien kilometer tussen Curaçao en het onbewoonde
eiland Klein Curaçao afgelegd. Omdat de boot door de rotsen bij het strand niet
te dichtbij kan komen, moeten we met een klein rubbermotorbootje van boord. De
mensen die zeeziek waren, mogen uiteraard als eerste mee.
Eerste blik op Klein Curaçao
Als wij ook weer veilig aan
land zijn, zoeken we twee ligbedjes onder een parasol op en installeren we ons.
Vlak daarna kunnen we ons ontbijt halen, wat inbegrepen zit bij de excursie.
Het is een prima ontbijt: we kunnen kiezen voor één of twee broodjes en die
naar keus laten beleggen met alleen kaas of ham en kaas, we mogen wat sla
pakken, tomaatjes, een eitje, een banaan en drinken.
We eten ons ontbijt rustig op
bij het overdekte gedeelte van het strand en gaan daarna het eiland verkennen.
Klein Curaçao is een eiland van ongeveer drie vierkante kilometer groot, wat
tegenwoordig onbewoond is. Door de fosfaatwinning vroeger is het landschap dor
en kaal geworden. Wel staat er nog een vuurtoren, die komt uit de tijd dat het
eiland nog wel bewoond was.
De vuurtoren op het eiland
Omdat de temperatuur nu nog
meevalt, wandelen we een stukje over het eiland. Onderweg zien we veel
hagedisjes en kleine krabbetjes, die overal op het eiland lijken te zitten.
Een van de vele krabbetjes
Doordat het eiland onbewoond
is, is er – op de vuurtoren en de aangelegde stranden voor het toerisme na –
nauwelijks iets te vinden. Hier en daar staan wat struiken en lege gebouwtjes,
meer is er niet te zien.
Hier en daar staan wat gebouwtjes op het eiland
We lopen door richting de
vuurtoren. Er is een pad aangelegd waar we op kunnen lopen, maar we moeten wel
uitkijken: er zijn hagedisjes die zomaar het pad over kunnen steken en de
begroeiing probeert ook hier en daar het pad voor zichzelf op te eisen.
Lopen naar de vuurtoren
Uiteindelijk bereiken we de
vuurtoren, die enigszins vervallen is. De toren is echter nog heel, dus
proberen we naar boven te komen. Het bereiken van de toren is nog even lastig,
want ervoor is een grote opening die slechts bedekt wordt door een paar losse
planken. Met enig hang- en klimwerk bereiken we de toren en kunnen we de trap
naar boven nemen. Onze beloning is een prachtig uitzicht over het eiland. In de
verte zien we ook het scheepswrak, dat er al meer dan twintig jaar ligt.
Het scheepswrak
Na wat foto’s gemaakt te
hebben, lopen we terug naar beneden en klauteren we weer naar de andere kant
van het gebouw. Inmiddels is de temperatuur flink aan het oplopen, dus zoeken
we verkoeling in het water. Onze snorkelsets gaan mee, want er zit flink veel
vis vlakbij het eiland!
Onderwaterfoto tijdens het snorkelen
Het grootste gedeelte van de
ochtend brengen we dan ook in het water door. Om één uur houden we pauze voor
de lunch, die ook inbegrepen is. Voor mij is er een speciale vegetarische
maaltijd geregeld, die heerlijk smaakt. Voor de overige mensen is er vlees van
de barbecue, waarbij ze – net als ik – sla, rijst, aardappelsalade en meloen
kunnen pakken. Uiteraard mogen we ook onze plastic bekers weer vullen.
Na de lunch wordt er een
schildpadsafari georganiseerd. Dit houdt in dat we naar de andere kant van het
eiland lopen en daar het water in gaan. Wie een schildpad ziet, moet zijn/haar
hand opsteken en dan fluit onze leider vanaf het strand, zodat anderen de
schildpad ook op kunnen zoeken. In de praktijk houdt dit dus in dat zodra er
een schildpad te zien is, er vijftig man bovenop duiken…
De schildpad, voordat er 50 man bovenop dook...
Wij besluiten de schildpad
verder met rust te laten en keren terug naar ons gedeelte van het strand. We
brengen nog een uurtje door in het water met onze snorkelsets, waarna we onze
zwemkleding laten drogen en nog even van het niet echt moderne toilet gebruik
maken…
Het toiletgebouw. De emmer is om mee door te trekken...
Rond half vier worden we met
de rubberboot terug naar de boot gebracht. De reis terug verloopt veel beter
dan de heenreis: we hebben geen last van golven en er zijn geen mensen zeeziek
meer.
We varen vlakbij Curaçao langs de Tafelberg
Tegen zes uur zijn we terug in
de haven. Na een minuut of tien komen de shuttlebusjes aan en worden we terug
naar ons hotel gebracht. Omdat we geen zin meer hebben om naar Willemstad te
lopen, eten we iets bij de Denny’s, het hamburgerrestaurant naast het hotel.
Niet de meest gezonde maaltijd uiteraard, maar we hebben vandaag genoeg
gezwommen om alle calorieën verbrand te hebben!
Na het eten gaan we terug naar
onze kamer. Het is een lange dag geweest, maar ook een heel mooie. Morgen zal
ook zeker weer bijzonder worden, want dan willen we richting het
Christoffelpark.
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten