woensdag 5 augustus 2015

Reisverslag Parijs 2015: dag 3

27 juli 2015

Vandaag is alweer onze laatste dag in Parijs, maar het belooft nog wel een bijzondere dag te worden: we gaan namelijk naar een Harry Potter tentoonstelling!

Omdat we kaartjes hebben voor 10 uur en we nog met de metro moeten, staan we al vroeg op. Na een douche (deze keer onder de hoge douchekop…) gaan we naar beneden voor het ontbijt. Het is nog rustig in de ontbijtzaal: er zit een man die, aan zijn kleding te zien, als buschauffeur in het hotel is en er zijn wat Duitse toeristen. Een van hen is nog een beetje in paniek, want hoe laat vertrok de bus ook alweer? Gelukkig kan iemand anders haar gerust stellen.

Als wij de voor kaakkramp zorgende pistolets met moeite weg hebben weten te spoelen met koffie en warme chocolademelk gaan we terug naar de kamer om onze koffers in te pakken. Het uitchecken gaat vlot en de koffers kunnen we in de bagageruimte van het hotel achterlaten.

We verlaten het hotel, sjokken door de miezerregen naar het metrostation en nemen metrolijn 13 naar station Carrefour Pleyel. Vanaf daar lopen we naar de tentoonstelling… waar we nog niet naar binnen kunnen. Er staat al een aardige groep mensen te wachten, maar het hek is nog afgesloten met een ketting.

Verder dan het hek komen we nog niet

Rond half tien wordt de ketting eindelijk van het hek afgehaald en mogen we naar binnen. Uiteraard zijn er mensen die rennend naar de ingang gaan, bang dat ze iets zullen missen. Wij lopen rustig, onze kaartjes zijn immers pas voor tien uur. Toch doet de kaartcontroleur niet moeilijk: al om kwart voor tien mogen we bij de rij aansluiten. We mogen nog met een toverstok op de foto voor een groen scherm en moeten dan wachten tot de deur open gaat.

Wachten tot we naar binnen mogen...

De tentoonstelling laat voorwerpen zien die in de verschillende Harry Potter films gebruikt zijn. Voor we naar binnen mogen, moeten we echter eerst langs de sorteerhoed. Deze hoed bepaalt in welk van de vier afdelingen van Zweinstein, Harry’s school, je terecht komt. Als er al drie ‘leerlingen’ zijn gesorteerd, heb ik het geluk dat ik als vierde op de kruk plaats mag nemen. Na een kort gesprekje bepaalt de hoed mijn lot: ik hoor thuis op de afdeling Huffelpuf.

De sorteerceremonie

We mogen doorlopen naar de volgende zaal, waar we beelden uit de films te zien krijgen. Dan begint de tentoonstelling echt met de locomotief van de Zweinstein Express, de trein die de leerlingen van Londen naar school brengt. Vervolgens komen we terecht in een ruimte waar onder andere de bedden uit de slaapzaal van Harry en zijn beste vriend Ron Wemel staan en waar kleding te zien is gedragen door leerlingen en leraren in de films.

Kleding en voorwerpen uit film 3

We vervolgen onze weg langs nog meer voorwerpen en kleding uit de verschillende films. We kunnen ook zelf proberen Zwerkbal te spelen, De sport onder de heksen en tovenaars uit Harry’s wereld, en zien Scheurbek: de Hippogrief uit de derde film.

Scheurbek, de Hippogrief

Via het hutje van Hagrid, de vriendelijke halfreus die werkt op Zweinstein, komen we terecht in het Verboden Bos. Hier zien we de duistere wezens uit de films. Ook kunnen we de kleding van Voldemort zien, de vijand van Harry Potter.

Het kostuum van Voldemort, compleet met zijn slang Nagini

Langs posters van allerlei Dooddoeners, volgelingen van Voldemort, komen we uiteindelijk terecht bij voorwerpen uit de laatste films, zoals de Gruzielementen: de voorwerpen die Harry moet zoeken om Voldemort te kunnen verslaan.

Vier Gruzielementen: het dagboek, de beker, de tiara en het medaillon

Na de Gruzielementen lopen we door de Grote Zaal van Zweinstein om uit te komen bij het souvenirwinkeltje, iets wat natuurlijk niet kan ontbreken bij zoiets. Ook wij schaffen een paar kleine souvenirs aan voor we nog even koffie drinken (€3,20 voor een bekertje koffie en voor melk erin betaal je €0,40 extra…).

Vanaf de Harry Potter tentoonstelling nemen we de metro naar station Blanche, het station bij de bekende Moulin Rouge. Met een klein treintje maken we een rondrit door de wijk Montmartre, een ‘echt’ Franse wijk met hoge gebouwen met balkons en gezellige cafeetjes.

Typisch Parijs in de wijk Montmartre

Het treintje komt ook langs de bekende kathedraal Sacre-Coeur. Daar stopt hij ongeveer een kwartier, zodat we wat foto’s kunnen maken. Vervolgens rijdt hij terug naar station Blanche, onderweg enkele bekende gebouwen passerend, maar ook enkele ‘winkels’ die minder geschikt zijn voor het jongere publiek…

De Sacre-Coeur

Als we weer terug zijn bij Blanche kopen we bij een klein kraampje aan de weg een broodje voor we de metro naar ons hotel nemen. We halen onze koffers op en vertrekken dan naar het treinstation Gare du Nord. Omdat we nog even tijd hebben, gaan we op zoek naar de Franse lekkernij die ik nog niet gegeten heb tijdens ons weekendje Parijs: een crêpe! Net buiten het station zit gelukkig een restaurantje dat ze verkoopt. Met een crêpe in onze hand keren we terug naar het station om te wachten tot ons perronnummer op het bord verschijnt.

Even een broodje in Montmartre...

Rond tien over drie meldt het bord ons dat onze trein vanaf perron 13 zal vertrekken. Dit keer hebben we zitplaatsen in rijtuig 18, uiteraard helemaal aan het andere einde van het perron…

De reis naar Antwerpen verloopt verder goed, op een boze conductrice na, die uit haar slof schiet omdat het gangpad achter onze zitplaatsen volledig geblokkeerd wordt door koffers en twee fietsen. Een oproep later beginnen twee mannen hun koffers te verplaatsen. De halve trein moet verbouwd worden om ruimte te maken voor hun bagage (het zijn niet bepaald rugzaktoeristen), maar de koffers zijn in ieder geval uit het gangpad weg!

Zonder vertraging komen we aan op Antwerpen. Daar moeten we nog een tijdje wachten, want de trein naar Roosendaal heeft wel vertraging. Dit zorgt ervoor dat veel mensen moeten rennen om in Roosendaal hun verbinding nog te halen. Wij gaan echter rustig naar huis, wetend dat we spoedig weer in Frankrijk zullen zijn: over minder dan twee weken staat er een weekendje Disneyland Parijs op de planning.


Tot dan!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten