maandag 1 mei 2017

Uit in Nederland: Texel - dag 2

Dinsdag 25 april

Vandaag is onze tweede dag op het eiland met twee programmapunten: de accommodatie bezoeken waar mijn vriend met zijn klas zal gaan verblijven en ’s middags zullen we gaan paardrijden.

De dag begint echter eerst met wakker worden. Dat kost weinig moeite, want echt goed geslapen hebben we niet. De bedden liggen niet heel lekker, de kamer is fris en de wind van buiten is goed te horen. Een warme douche nemen is niet eens de oplossing: de douche werkt met een drukknop, zodat je ongeveer om de minuut weer moet duwen op de knop om water te krijgen.

Gelukkig is het ontbijt wel erg goed. Het is een buffet met een zeer ruime keuze in broodjes, crackers, beschuit, beleg en fruit. Ook is er een lekkere salade van komkommer, tomaat en mozzarella. Dit is een beter begin van de dag!

De ontbijtruimte van het hostel

Na het ontbijt zitten we nog even in de ‘huiskamer’ van het hostel voor we gaan fietsen. Vandaag genieten van windkracht vier op het eiland, wat betekent dat we heel erg veel tegenwind hebben. Het kost ons een ruim halfuur en flink wat adem om bij de accommodatie te komen.

Het bekijken van de accommodatie is minder vermoeiend. We lopen rond op het grote veld, bekijken de slaapzalen en de gemeenschappelijke ruimte en constateren dat de barbecue zijn beste tijd gehad heeft. Ook verkennen we het bos naast de accommodatie nog even voor de beste locatie voor spelletjes.

Een deel van de accommodatie

Als de verkenning erop zit, fietsen we naar de hoofdstraat van De Koog, waar we onze fietsen parkeren. Omdat we flink verkleumd zijn na al die wind, nemen we bij de bakker een warm drankje met iets erbij om ons weer wat kracht te geven. Daarna keren we terug naar Den Burg om daar het dorpje te bekijken. Allebei vinden we De Koog gezelliger, hoewel Den Burg een leuk centrum heeft bestaande uit smalle straatjes met oude gebouwen. Overal zijn souvenirwinkeltjes met de meest uiteenlopende producten.

Het centrum van De Koog

Bij één van Nederlands bekendste winkels met restaurant eten we een broodje voor we naar het hostel gaan. Daar kleden we ons om voor het paardrijden, waarna we wederom op de fiets stappen. De manege ligt net buiten De Koog, dus dat betekent opnieuw een fietstocht van zo’n zes kilometer. Gelukkig is de wind iets minder dan vanochtend.

Bij de manege staan de paarden al klaar. We betalen binnen bij de receptie, waar we onze cap krijgen. Er wordt ons verteld dat we op Wendy en Amtham gaan rijden: mijn vriend (die nog nooit op een paard heeft gezeten) mag op de makke Wendy en ik krijg Amtham.

Wendy

Buiten gaan we op zoek naar onze paarden. Ze zijn gemakkelijk te vinden, aangezien er een naambordje voor hun staplaats is en ook hun hoofdstel voorzien is van een naamkaartje.

Amtham

Al snel mogen we opstijgen. Iemand van de manege helpt ons met de lengte van de stijgbeugels en dan is het even wachten voor we in de rij mogen aansluiten. Amtham en ik komen als tweede, achter één van de drie leidsters. Wendy en mijn vriend komen achter mij in de rij met daarna nog een redelijke rits andere paarden met beginnende berijders.

De tocht begint met het lopen over een zandpaadje met aan beide kanten gras. Dit is natuurlijk erg interessant voor de paarden en zodra we stoppen, beginnen ze meteen te eten. Van de begeleidster mag het even, omdat er een ander paard met een touw aan het paard van een begeleidster vastgemaakt moet worden. Als we weer verder gaan, is het echter flink trekken aan de teugels om de paarden weer mee te krijgen. Veel zin hebben ze niet: iets verderop willen ze weer gaan eten. Amtham lijkt zo’n honger te hebben dat hij mij bijna over zijn hoofd trekt, wat een landing voor mij in de sloot zou betekenen. Gelukkig kan ik me nog net op tijd vast grijpen.

Als we dan eindelijk weer op orde zijn, gaan we het bos in. Het eerste gedeelte gaat stapvoets, daarna mogen we een stukje draven. De voorste begeleidster heeft er een flink tempo in zitten, waardoor er vrij snel ‘stop’ geroepen wordt. In een rustiger tempo gaat het verder en als we later nog een stukje draven, gaat het kalmer.

De bosrit zelf verloopt zonder problemen. De paarden zijn gewend de rit te lopen en sjokken braaf achter elkaar aan. Het enige voorval is een meisje dat begint te gillen als haar paard van een tak begint te knabbelen, maar dit is snel opgelost.

Het laatste stukje terug naar de manege gaat over hetzelfde zandpaadje als eerst. We zijn inmiddels wijzer geworden en houden de teugels goed strak. De paarden ruiken echter de stal en hebben geen interesse meer in het gras. Ze lopen door naar de manege, waar ze zelf weten waar hun plaatsje is.

We stijgen af, geven de caps terug en maken nog wat foto’s van de paarden. Bij de receptie maken we nog een praatje over hoe paardrijden toch meer voor vrouwen lijkt dan voor mannen. Met andere woorden: mijn vriend vond deze ene keer paardrijden meer dan genoeg!

Paardje Pip wilde graag op de foto

We verlaten de manege en fietsen naar de Koog, waar we lopend naar het strand gaan. Het waait nog steeds flink, wat het erg fris maakt. Als het ook nog begint te regenen, keren we terug richting het centrum.

Wind op de duinen. Dit deed ons denken aan Antelope Canyon.

Wanneer we weer op de hoofdstraat zijn, schijnt het zonnetje. We besluiten een drankje te doen op een terrasje, omdat het nog te vroeg is om te eten. Heerlijk genietend kijken we naar de mensen die voorbij komen tot we toch wel trek krijgen. We kiezen vanavond voor een Argentijns restaurant dat een driegangenmenu aanbiedt voor slechts €17,50. Het is niet zo bijzonder als het eten van gisteravond, maar alsnog prima.

Na het eten fietsen we terug naar Den Burg naar het hostel. We zitten nog een tijdje op onze koude kamer voor we naar beneden gaan voor wat spelletjes. Vooral het sjoelen en poolen vinden we erg leuk.

Rond tien uur gaan we terug naar boven. We hopen vannacht wat beter te slapen, aangezien we morgen vroeg naar Ecomare willen – het zeehondenopvangcentrum van het eiland.


Tot morgen!

Lees verder: Dag 3



Geen opmerkingen:

Een reactie posten