Zaterdag
7 mei
Onze één na laatste dag op Lanzarote begint als gebruikelijk: rond zeven uur opstaan, ontbijten, douchen en aankleden. Mijn man neemt ons kleine mannetje even mee voor een wandeling, waardoor meneer pas later zijn bedje in gaat. Hij is nog helemaal hyper en valt pas vlak voor tien uur in slaap. Hierdoor krijgt hij ook later zijn fruithapje en besluiten we maar om brood mee te nemen, want we willen nog een keer naar het strand.
Terwijl we brood klaar maken en spullen verzamelen, horen we al luide muziek. Het zijn wat disco-klassiekers en ook de YMCA komt voorbij. Als we later richting het strand lopen, ontdekken we dat de muziek van een pleintje komt. Hier wordt door een groepje druk buiten gesport met boksbewegingen en veel springen. Maar of je nu zo lekker fanatiek kunt sporten op de YMCA?
Omdat we later zijn dan gisteren zijn de meeste plekken in de schaduw al bezet. We hebben weer hetzelfde strand gekozen als gisteren, maar we vinden gelukkig nog een stukje schaduw bij de rotsen en leggen hier onze handdoek neer. Aan ons zoontje geven we de speeltjes die we gisteren gekregen hebben. Het duurt heel even voor hij doorheeft wat hij ermee kan, maar dan begint hij heerlijk te spelen. Hij is er zo druk mee dat hij nauwelijks interesse heeft in zijn boterham... al kan dat ook komen doordat alles alweer onder het zand zit.
Ik besluit intussen heldhaftig te doen en het water in te gaan. Eerlijk is eerlijk: als je er eenmaal doorheen bent, is het water best lekker. En je koelt er heerlijk van af! We nemen onze kleine waterheld ook nog even mee en weten te bereiken dat zitten op het natte zand al prima is. Wat druppels op zijn tenen is echt nog een stap te ver.
Het bewijs: in het water geweest!
Uiteindelijk gaan we terug naar onze handdoek en pakken we onze spullen in. We lopen terug naar het hotel, waar we ons zandmonstertje eerst even onder de douche zetten. Opnieuw is het brullen, maar opnieuw heeft hij geen keus: het zand zit tot in zijn oren!
Na de douche leggen we hem op bed, maar meneer heeft meer zin in een feestje. Pas na nog een schone luier geeft hij toe aan zijn vermoeidheid en slaapt hij tot na vier uur.
Als hij weer wakker is, doen we nog even een fruithapje voor we ons omkleden en naar het zwembad gaan. Meneer pruttelt een beetje als ik hem meeneem het grote bad in, maar als ik hem op de kant zet, wiebelt hij zichzelf toch ook weer terug het water in.
"Ik wil wel, maar het is ook spannend, maar dan toch maar erin of toch op de kant of..."
Na nog een ijsje van de supermarkt van het hotel gaan we naar de waterspeeltuin. We geven ons mannetje een bal om mee te spelen en laten hem een beetje rondkruipen. Het water van de speeltoestellen wordt ineens echter wat minder. Na een paar minuten gaat het zelfs helemaal uit. Ons heldje op sokken vindt het prima: hij begint nu echt rond te kruipen. We zien vrij snel iemand van de technische dienst en begrijpen dat het water niet zomaar uit is gegaan. Hij geeft ons echter een seintje als het water weer bijna aan gaat, zodat we niet ineens een enorme straal over ons heen krijgen. We verwachten dat ons mannetje nu weer gaat zitten kijken, maar hij verbaast ons weer eens door lekker rond te blijven kruipen.
Jippie, lekker spelen met zonder water!
Omdat hij zich zo vermaakt, zijn we pas na half zes terug in het appartement. We maken snel iets te eten klaar en eten op het balkon in de heerlijk warme avondzon. We zijn pas om kwart voor zeven klaar met eten, wat normaal gesproken al bedtijd is. We laten ons zoontje nog maar heel even opblijven om zijn eten te laten zakken, hij kan per slot van rekening morgen nog uitslapen! Iets voor half acht ligt hij uiteindelijk in zijn bedje. Ik zoek snel Internetverbinding op mijn iPad, want vanavond is de finale van Heel Holland Bakt in Nederland! Het kost me heel wat van mijn Internetbundel (de Wifi van het appartement kiest er precies nu voor om niet goed te werken), maar ik kan gelukkig zien wie de winnaar wordt.
Na de finale zitten we nog even op het balkon en in de woonkamer, denkend aan morgen. Dan is het alweer onze laatste dag hier: om kwart over zeven vliegen we terug.
Nog één keer 's avonds op het balkon...
We zijn een klein beetje bang voor de terugvlucht na alles wat er rondom de heenvlucht gebeurd is. We weten al dat we niet met een toestel van TUI vliegen, maar met een toestel van Wamos Air. Of wordt het toch weer Euro Atlantic Air (laten we hopen van niet!)? We zullen het morgen zien!
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten