Woensdag
4 mei
Onze kleine wekker besluit vanochtend dat zes
uur wel een mooie tijd is om op te gaan staan. We proberen hem nog even te
‘snoozen’, maar om zeven uur is het toch wel echt klaar. Nadat hij aangekleed
is en we ontbeten hebben, neem ik hem even mee in de draagzak voor een
wandeling. We lopen naar de zee, die hij wel leuk vindt om van een afstand te
bekijken.
Als we terug zijn in het appartement leggen we
hem op bed voor zijn ochtendslaapje. Ondertussen ruimen wij op en ontdekken we
een mierenplaag in één van de koffers. Er zat namelijk nog een zakje in van de
vliegreis, waar hoestdrank op gemorst was. Dat vonden de mieren wel
interessant! We trakteren ze op een enkele reis naar buiten en maken dan de
koffer zo goed mogelijk schoon.
Na het fruithapje van ons zoontje maken we brood klaar om mee te nemen, pakken we onze spullen en wandelen we
naar de auto. Vervolgens rijden we naar Playa Blanca, de plaats waar we tijdens
onze vorige vakantie op Lanzarote verbleven. De weg ernaartoe is grotendeels
een snelweg (snelweg voor Lanzarotse begrippen) en onderweg komen we langs de
bekende ‘kamelenrotonde’. Vlak voor de rotonde zien we ook echt dromedarissen lopen bij Lanzarote Safari, waar je volgens de borden 'kameel' kunt rijden (al heeft volgens ons een kameel twee bulten en hebben deze dieren er maar eentje...).
Op 'kamelen'-safari
Tijdens de verdere rit naar Playa Blanca zien we prachtige vulkaanbergen onderweg. We komen ook langs de toegangsweg voor Timanfaya National Park, waar we de vorige keer geweest zijn. Dit keer hebben we besloten het park niet te bezoeken, aangezien dat zonder georganiseerde excursie niet te doen is. En met een kleine van veertien maanden een excursie van een halve dag doen is echt geen optie!
Het landschap onderweg
In Playa Blanca herkennen we al snel het hotel waar we vorige keer verbleven. Er recht tegenover bevindt zich Aqualava, het waterpark. We parkeren de auto langs de weg (er is geen parkeerterrein) en eten eerst onze meegebrachte boterhammen op. We hebben namelijk van tevoren gelezen dat je geen eten en drinken mee naar binnen mag nemen, alleen een flesje water. Stiekem hebben we wel een knijpfruitje voor onze dreumes in onze tas zitten, want we hebben geen idee of ze ook fruit verkopen in het park.
De ingang van Aqualava
Als we uitgegeten zijn, lopen we door naar de ingang. We hadden van tevoren gereserveerd en laten daarom de voucher zien. Onze namen worden opgezocht en dan mogen we doorlopen. Er is geen tassencontrole, er wordt niet eens iets gezegd over eten en drinken (er hangt wel een papier). Misschien hoeven we ons dan toch niet zo'n zorgen te maken over het meegesmokkelde knijpfruitje!
Vlak voorbij de ingang bevinden zich de toiletten en de omkleedruimte voor baby's. We kleden ons om, waarbij we onze kleine uk op een heel wiebelig aankleedrek moeten leggen. Vervolgens zoeken we een plekje om onze spullen neer te leggen. Er zijn volop stoelen (geen ligstoelen, maar wel stoelen waarbij je iets achterover kunt zitten) en parasols. De parasol hebben we helaas vandaag niet echt nodig, want het is erg bewolkt.
Onze plaatsen hebben uitzicht op het kinderspeelbad. Ik voel even: het water is ijskoud. Er is ook een speeltoestel met een emmer die kan omvallen en dan een enorme plons veroorzaakt. Zodra ons zoontje dit ziet, zet hij het op een brullen. Ik neem hem mee voor een rondje lopen om het bad heen, zodat hij alles kan zien. Bij ons op een stoel zitten is echter het enige wat hij tot nu toe prima vindt.
Dat is even schrikken!
Naast het kinderbad is er nog een deel met een aantal grote glijbanen, een 'lazy river' (een langzame stroomversnelling waar je met banden doorheen kan) en een golfslagbad, Aqualava Beach. Ik had van tevoren al gelezen dat het golfslagbad maar een keer per uur gaat. Uit nieuwsgierigheid voel ik het water: dit blijkt een prima temperatuur te hebben. We nemen onze zoon mee en hij komt tot het punt waar hij het wel goed vindt om naast het water te zitten. Als het bad begint met de golven, wordt het weer iets spannender, maar uiteindelijk accepteert hij dat er niets gebeurt.
De Lazy River
Aqualava Beach
"Mag ik er alsjeblieft weer uit? Ik wil hier weg!!!"
Omdat we het te koud vinden voor een ijsje kijken we even bij het restaurant, dat uienringen verkoopt. Mijn man is hier dol op, dus bestellen we een portie. Onze dreumes heeft ook meteen interesse en omdat we denken dat hij het toch niet lust, geven we hem een klein stukje. We bleken het dus mooi verkeerd gedacht te hebben, want hij trekt de rest van de uienringen nog net niet uit onze handen!
Na de uienringen besluiten we te kijken bij de Lazy River. Ik dobber een rondje op een band en neem dan ons zoontje mee met zijn zwembandjes om. We verwachten dat hij het spannend vindt, maar we worden opnieuw verrast: hij zit lekker bij me en vindt zelfs de waterstralen prima! Een fotograaf van het park zet ons nog op de foto, zo leuk vindt hij het om te zien.
Heerlijk dobberen op de Lazy River
We besluiten echter wel om het park te gaan verlaten. Het weer valt gewoon wat tegen en voor ons is er niet heel veel te doen. We kleden ons om, kijken nog even naar de gemaakte foto en gaan dan naar de auto. We gaan echter nog niet terug naar Puerto del Carmen, maar rijden naar de voet van de vulkaanberg Montaña Roja. De vorige keer zijn we naar boven gelopen en dit willen we nu weer doen. Met een buggy is dat echter wel een uitdaging...
Het begin gaat nog...
Onze kleine druif vindt het gehobbel en getrek allemaal prima en klapt vrolijk in zijn handen als we boven zijn. Door de wind blijven we niet heel lang, maar maken we alleen wat foto's en gaan we weer terug over het hobbelige pad naar beneden. Onderweg krijgen we van diverse mensen complimenten.
Het uitzicht op de top
En weer terug naar beneden...
Terug beneden geven we ons zoontje zijn knijpfruitje en stellen we de navigatie in om terug naar ons hotel te gaan. Als we terug zijn in Puerto del Carmen zit natuurlijk alles achterin de auto onder het knijpfruitje, want dat was ook wel heel leuk om mee te spelen! We maken het zo goed mogelijk schoon en besluiten onze kleine smeerpoets vanavond maar even goed onder de douche te zetten.
De verdere middag en avond verlopen zonder bijzonderheden. We eten, douchen (waarbij iemand duidelijk aangeeft dat hij het niet fijn vindt...) en brengen ons kleintje vroeg naar bed, zodat we via Internet de Dodenherdenking kunnen kijken. Daarna ruimen we het appartement weer zo goed mogelijk op om maar zo min mogelijk last te hebben van de altijd weer terugkomende mieren. Ook genieten we van weer een prachtige zonsondergang.
Morgen is het in Nederland Bevrijdingsdag. Wij willen de dag echter niet gebruiken om feest te vieren, maar om het zuidwestelijke deel van het eiland nog goed te bekijken.
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten