Reisverslag Lanzarote 2022: dag 2

Maandag 2 mei
 
Na alle hectiek en stress van gisteren hebben we alle drie op zich goed geslapen. Ons mannetje is ondanks de vermoeiende dag van gisteren vroeg wakker: om half zeven laat hij weten dat hij wel zin heeft om uit bed te komen. Buiten is het dan nog niet heel licht, de zon begint pas net een beetje op te komen.
 
Als hij even op ons bed gespeeld heeft (voorzichtig, want ons bed bestaat uit twee tegen elkaar aangeschoven eenpersoonsbedden), kleden we hem aan. Met behulp van een wandeltuigje zetten we hem op een stoel, zodat hij kan ontbijten. Dit werkt prima, we kunnen alle drie lekker ontbijten. Alle vier moet ik eigenlijk zeggen, want er loopt een mier op tafel…
 
Na het ontbijt laten we even wat uitgebreider aan het thuisfront weten hoe de reis en aankomst waren. Ook ruimen we wat op, aangezien we gisteravond de koffers zo in de woonkamer neergezet hebben en dit best wel wat ruimte in beslag neemt. Omdat we in een voordeelappartement verblijven, is het niet extreem groot: de woonkamer met het keukenblok en een zitgedeelte, een slaapkamer en een badkamer met douchecabine. Wel hebben we een balkon.
Ons mannetje speelt intussen lekker met zijn speeltjes tot hij moe wordt. We leggen hem op bed, waar hij prompt in tranen uitbarst. Na een tijdje valt hij dan toch in slaap.

De woonkamer met het zitgedeelte en rechts (niet zichtbaar) het keukenblok

 
Ik loop snel naar de receptie om te vragen hoe het zit met onze van tevoren geregelde autohuur. Dit is geen probleem, we moeten gewoon om tien uur bij de receptie zijn. Ik ga snel terug, want voor we weer terug moeten zijn, moet ons mannetje nog zijn fruithapje. Hij krijgt een banaan van de boodschappen die ik gisteravond nog snel heb gehaald en smikkelt het met smaak op (en smeert ook nog even twee plakjes over de vloer uit…).
 
Iets voor tienen pakken we onze spullen en gaan we naar de receptie. Een paar minuten later komt de dame van het verhuurbedrijf. We regelen de papieren en ze vertelt ons waar de auto staat. Als alles helemaal rond is, gaan we de auto zoeken. We weten alleen dat hij verderop in de straat staat en dat het een zwarte Seat Ibiza is. Met dank aan de autosleutel kunnen we hem vinden. We proberen eerst het autostoeltje te installeren, wat nog best een klus is. Pas na een flinke tijd proberen zit het vast en kunnen we vertrekken.
 

Onze auto voor de komende vier dagen

Met behulp van Google Maps, aangezien het navigatiesysteem van de auto nog even lastig is, rijden we naar de Lidl om uitgebreider boodschappen te doen. Ons kleine mannetje zit prinsheerlijk in het winkelwagentje en weet de caissière alweer voor zich te winnen met zijn schattigste lachje, net als de Spaanse oudere meneer in de parkeergarage. Het is en blijft een kleine charmeur!
 
Met de boodschappen gaan we terug naar het appartement, waar we lunchen. Vervolgens is het tijd voor een middagdutje. Zodra hij in bed gelegd wordt, begint meneer weer te brullen. Na een tijdje lijkt hij dan toch te accepteren dat hij in een ander bedje ligt en moet gaan slapen, want het wordt langzaam stil.
 
Een ruim uur later wordt hij weer wakker voor zijn fruithapje. Na het hapje besluiten we naar de boulevard van Puerto del Carmen te wandelen. Het is niet heel ver lopen vanaf het appartement, alleen loopt de weg wel schuin af. Nu is dat nog prima, maar we weten dat we straks ook weer terug omhoog mogen!

De straat naar het hotel toe

Bij de boulevard aangekomen, lopen we eerst het strand op, waar we ons kleine mannetje kennis laten maken met de oceaan. Hij vindt het maar niks!
 

"Wat is dat? Ik wil dit niet!"

We zoeken weer droge grond op door bij de vele souvenirwinkeltjes te kijken. Vervolgens gaan we snel terug naar het appartement, aangezien ons mannetje niet goed tegen de hitte lijkt te kunnen. We geven hem snel zijn beker water en hij knapt gelukkig weer op.

De boulevard van Puerto del Carmen met souvenirwinkeltjes en restaurants

 
Als hij genoeg bijgekomen is, trekken we onze zwemkleding aan en gaan we naar de waterspeeltuin. Thuis is ons mannetje een echte waterrat (hij zit op babyzwemles), maar bij de kleinste spettertjes begint hij te huilen. Langzaam begint hij toch een beetje te wennen en uiteindelijk durft hij zelfs iets dichter bij de waterstralen te komen.

Voorzichtig op onderzoek uit...

Na een tijdje gezeten en gespetterd te hebben, lopen we naar de supermarkt van het hotel voor een ijsje. Met het ijsje gaan we terug naar ons appartement, waar we op het balkon genieten van de zon (en het ijsje!). Als mijn man vervolgens aan het eten wil beginnen, ontdekken we dat we geen olie hebben om te bakken, dus gaat hij nog snel naar de supermarkt. Vervolgens kan het koken beginnen! Het is even wennen aan de twee kleine pitten en de beperkte keuze in pannen, maar uiteindelijk staat er een maaltijd op tafel die nog best smaakt ook.
 
Als alles op is, gaan we nog even naar buiten voor een avondwandeling. Bij de supermarkt om de hoek halen we nog wat schoonmaakdoekjes en -spullen, aangezien de mierenplaag in het appartement steeds groter lijkt te worden. We melden het bij de receptie, maar omdat ze moeten sprayen tegen ongedierte, kan dat beter op een ander moment. Na even overlegd te hebben, besluiten we het niet te doen: we weten niet hoe lang de spray blijft hangen en hoe ons kleine mannetje er op reageert.
 
Terug in het appartement is het bedtijd voor ons mannetje. We volgen hetzelfde ritueel als thuis, maar toch is het weer brullen. Na een tijdje overwint de vermoeidheid echter en valt hij in slaap. Wij ruimen intussen het appartement op en vegen even goed, zodat de mieren hopelijk begrijpen dat er hier niets meer te halen valt. Of het gaat helpen? We zullen het zien!

Nog even heerlijk buiten zitten op het balkon met dit uitzicht tot het bedtijd is!

 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3