Donderdag 28 december 2017
Na de reisdag van gisteren en
de drukke periode die eraan vooraf is gegaan, willen we vandaag een
ontspandagje houden: gewoon lekker even wennen aan Senegal en vooral aan het
heerlijke weer!
We worden rond acht uur wakker
na een redelijk rustige nacht. We kleden ons snel aan en gaan naar het
restaurant voor het ontbijt. Wel trekken we een vestje aan, want ’s ochtends
blijkt het nog fris te zijn.
In het restaurant is een
ontbijtbuffetje. Er zijn wat broodjes, waaronder kleine croissants en
koffiebroodjes, er is boter en smeerkaas, je kunt thee, koffie en warme
chocolademelk maken, er is yoghurt met cornflakes en er zijn twee soorten sap.
Ook is er een mogelijkheid om een omelet en een crêpe te laten bakken.
We ontbijten op ons gemak,
waarna we even langs het strand lopen. Natuurlijk proberen we het oceaanwater
uit met onze voeten, maar dat blijkt nog vrij koud te zijn. Via de receptie –
om de code voor de wifi te vragen – gaan we terug naar de kamer, waar we even
douchen en onze zwemkleding aantrekken. Vervolgens installeren we ons bij het
zwembad voor onze relaxdag.
Een deel van het strand bij ons hotel - aan de linkerkant zijn geen rotsen, zodat je het water in kan
Als we het na een tijdje toch
warm krijgen, besluiten we het zwembad uit te proberen. Het water is echter zo
koud dat we het houden bij op het randje zitten met onze voeten in het water.
Vanaf ons plekje hebben we uitzicht op het strand, waar wat verkopers rond
lopen met handdoeken, rieten mandjes en kokosnoten. Ze mogen niet te dichtbij
bij het strand van het hotel komen: als ze dat doen, komt de bewaker van het hotel
om ze weg te sturen. Dit houdt ze echter niet tegen om van een afstand naar
toeristen te roepen in de hoop dat iemand iets bij hen koopt.
Het grote zwembad van ons hotel
Nadat we een tijdje in het
water gezeten hebben, zoeken we even onze ligbedjes op voor we de oceaan
uitproberen. Ook dit water is koud, maar uiteindelijk went het iets. We blijven
niet al te lang in het water, aangezien we op willen drogen voor de lunch. Die
is in hetzelfde restaurant als het ontbijt. Ook nu is er een buffetje,
bestaande uit drie gangen: voorgerechten, hoofdgerechten en nagerechten. Bij de
voorgerechten (waarvoor je 3000F, oftewel €4,50 betaalt) kun je kiezen uit
salades en brood, de hoofdgerechten (5000F, oftewel €7,50) bestaan uit een
warme maaltijd met vlees of vis en de nagerechten (2500F - €3,75) uit cakejes
met een zeer chemisch uitziende kleur. We nemen niet het hele menu, maar kiezen
voor één onderdeel om onze maag te vullen.
Na de lunch wisselen we liggen
op de bedjes en zwemmen in de oceaan met elkaar af. Om kwart voor vier gaan we
naar het restaurant, waar de reisleidster op dat moment is om ons informatie te
geven over ons verblijf. Ze vertelt ons wat algemene dingen over het land, de
veiligheid en de taxi’s. Ook licht ze de excursies toe. Omdat wij nogal
specifieke vragen hebben over de excursies, noteert ze ons telefoonnummer en
belooft ze ons te appen.
Uitzicht over het strand vanaf het ligbedje (foto gemaakt met telefoon)
We bedanken haar en gaan dan
terug naar onze kamer om te douchen en ons om te kleden. Vervolgens lopen we
het ‘centrum’ in, oftewel: we volgen de weg voor onze hotel naar het gedeelte
waar de winkels en restaurants zijn. Al snel worden we aangesproken door
verkopers, maar we negeren ze en lopen door over de stoep, die bestaat uit stof
en rood zand.
Straatbeeld van Somone (foto gemaakt met telefoon)
Het centrum van Somone, waar
we zijn, bestaat uit armoedige gebouwen. De restaurants en winkels hebben geen
ramen of deuren, maar alleen openingen waar frisse lucht door naar binnen komt
of waar je door naar binnen kunt gaan. Sommige kraampjes zijn letterlijk
opgebouwd uit golfplaten en alle kraampjes lijken dezelfde spullen te verkopen.
Het verkeer rijdt ondertussen maar gewoon wat aan: auto’s rijden over de weg
met daar tussen paard en wagens en overstekende geiten.
Het verkeer met paard en wagen ertussen (foto gemaakt met telefoon)
Bij een ‘supermarkt’ (een wat
grotere ruimte met muren, maar geen ramen en deuren) kopen we wat flessen water
en drinken. Vervolgens gaan we op zoek naar een restaurant om iets te eten. Bij
Yolo Pizza zien we wat toeristen zitten, dus besluiten we om pizza te proberen.
Het blijkt een goede keus: de pizza’s zijn prima (niet heel bijzonder, maar
goed te eten) en goedkoop – omgerekend zijn we, inclusief de drankjes en fooi,
met twee personen zo’n zeventien euro kwijt.
Met volle maag gaan we terug
naar het hotel, waar we onze boodschappen opruimen. Vervolgens ontspannen we
nog even op de ligbedjes van het strand. Wel trekken we een vestje en een lange
broek aan – natuurlijk in verband met mogelijke muggen, maar ook omdat het iets
frisser is. Waarschijnlijk is het zeewater daarom ook niet heel warm: overdag
is het wel ruim dertig graden, maar ’s nachts koelt het heel erg af.
Terwijl we uitkijken over de
oceaan speelt een ‘artiest’ op een keyboard liedjes bij het restaurant. In
Gambia hadden we ook zo’n zanger die niet zo goed was, maar dit is echt heel
erg. De zang gaat op zich nog, maar het ‘pling-plong’ geluid van het keyboard
is niet om aan te horen. Af en toe onderbreekt de manager van het hotel hem
even met een verzoeknummer, maar ook dat klinkt niet veel beter.
Als we het echt niet meer aan
kunnen horen, gaan we terug naar onze hotelkamer voor de tweede nacht onder de
klamboe. Gelukkig is de artiest met zijn keyboard niet meer te horen en kunnen
we rustig in slaap vallen bij het geluid van voorbij rijdende gammele auto’s en
ouderwetse paard en wagens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten