Woensdag
20 juli 2022
Onze laatste dag in Luxemburg is alweer aangebroken. Dit keer ben ik als eerste wakker. Buiten is
het wel iets minder warm, maar je voelt dat er iets in de lucht hangt.
Inderdaad, niet veel later klinkt er al gerommel.
Er hangt wat in de lucht...
Omdat het bij gerommel blijft, beginnen we
toch het ontbijt buiten. We behalen een record: al na twee happen verschijnt er
een wesp. Dan maar naar binnen…
Na het ontbijt ga ik snel hardlopen. Het
rommelt nog steeds, maar de zon schijnt ook en er is nog geen flits te
bekennen. Ik blijf wel op en heel dichtbij de camping voor het geval het erger
wordt. Het gerommel klinkt steeds luider, maar het ergste is de benauwdheid.
Het lukt me om twee kilometer te lopen, daarna ben ik echt kapot.
Niet lang nadat ik terug ben, begint het te
regenen. We zien één flits, daar blijft het bij. Een kwartiertje regent het
door, daarna is het weer even warm en benauwd als daarvoor. Mijn man besluit nu
een poging te gaan doen om te hardlopen. Als hij weg is, loop ik met ons
zoontje naar de campingsupermarkt voor een broodje voor de lunch. We maken een
omweg op de terugweg langs het zwembad, waar een man in een imkerpak ons gebaart
dat we moeten omlopen. Als hij ziet dat ik met een buggy loop, mag ik toch de
helling oplopen in plaats van dat ik de trap op moet.
Het regent, het regent, de pannetjes worden nat...
Bij het zwembad zet ik onze dreumes op de
foto, al heeft hij niet heel veel zin om uitgebreid te lachen. Ik loop met hem
terug naar de stacaravan voor een fruithapje. Op tafel ziet hij een waterflesje
staan, waar hij graag uit wil drinken. Hoewel ik weet dat het niet verstandig
is, geef ik hem het flesje en ja, hoor: drie tellen later heeft de camping een
nieuw zwembad erbij.
Terwijl meneer rustig speelt (en opdroogt), ruim ik op en
doe ik de laatste was in de hoop dat het nog droogt. Ik probeer ook ons
mannetje nog op bed te leggen, maar natuurlijk heeft hij geen zin om te slapen.
We spelen wat in de stacaravan en zien dan aan
de overkant dezelfde man in het imkerpak. Achter de stacaravan van onze
overburen blijkt een wespennest te zitten. Dat verklaart een heleboel! We hopen
dat dit werkt, maar lunchen voor de zekerheid toch binnen als er nog een wesp
voorbij komt.
Nu begrijpen we de vele wespen!
Na de lunch leggen we ons meneertje weer op
bed en nu valt hij wel in slaap. Wij pakken intussen alvast zo veel mogelijk
in. Als ons zoontje weer wakker is, maken we alvast een fruithapje klaar en
rijden we richting Mersch om wat laatste boodschappen te halen. Eerst bezoeken
we echter een andere winkel: er zit namelijk een Hema hier! (En nee, de Hema
klantenkaart kennen ze hier niet, mocht je punten willen sparen! 😉)
Ook hier kennen ze de Hema!
Vervolgens gaan we naar twee supermarkten,
want de ene heeft helaas niet alles wat we zoeken. Uiteindelijk hebben we zo’n
beetje alles en rijden we terug naar de camping. Daar laden we de boodschappen
uit voor we nog een rondje over de camping lopen. Dan is het koken, eten, een
avondwandeling en naar bed voor ons zoontje!
Nog één keer klimmen en klauteren in de speeltuin!
Als hij op bed ligt, pakken we alles in wat we
alvast in kunnen pakken. We nemen ook even de ochtendplanning door, want we
willen op tijd weg om zo vroeg mogelijk in Disneyland Parijs te kunnen zijn. We
vinden het ook wel jammer om hier weer weg te gaan, want Luxemburg is ons prima
bevallen. Er is mooie natuur, de camping was gezellig en het weer was een groot
pluspunt. We willen Luxemburg dan ook zeker aanraden, maar wel voor mensen met
iets oudere kinderen. Je kunt dan net wat meer genieten van alle natuur en ook
een bezoek aan Luxemburg-stad is dan makkelijker te realiseren. De camping is
op zich prima voor de allerkleinsten (neem alleen een eigen matrasje mee voor
het campingbedje!), maar ook hier geldt dat iets oudere kinderen (vanaf vier
jaar) net wat meer te doen hebben.
Wij hebben in ieder geval een ruime week
genoten en zijn klaar voor ons volgende avontuur!
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten