Maandag
18 juli 2022
We zijn weer vroeg op en kunnen zonder
gestoord te worden door wespen buiten ontbijten. Daarna is het ons
gebruikelijke ochtendritueel met de was doen, afwassen, douchen, aankleden en
spullen pakken.
Rond half tien vertrekken we voor onze eerste
stop van de dag: Noumerleeën, een rotsformatie in het bos. We rijden voor het
eerst linksaf bij de uitgang van de campingweg en na een stukje door het bos
gereden te hebben, komen we weer bij de heuvels die op Noord-Frankrijk lijken.
We volgen Google Maps en komen uiteindelijk
bij een camping uit. Ernaast loopt een onverhard pad richting het bos. We
rijden het een stukje op, maar kunnen niet heel ver het bos in. Ik mag het
eerst op verkenning. Ik loop een breed pad een flink stuk af, maar zie niks en
keer terug. Nu mag mijn man het proberen. Met behulp van Google Maps weet hij
het te vinden.
Midden in het bos zijn deze rotsen te vinden
Als hij terug is, mag ik opnieuw (we willen
ons zoontje liever even laten zitten, aangezien de stop niet echt iets voor hem
is). Deze keer kom ik ook echt in het bos terecht en met behulp van mijn mans
aanwijzingen weet ik de rotskloof te vinden. Het is mooi, maar ik vind het ook
weer niet heel spectaculair.
Een mooie rotskloof, maar na alles wat we al gezien hebben, niet heel spectaculair
Ik loop terug en bij de uitgang van het bos
hoor ik ineens iets ritselen. Het klinkt te groot voor een vogel, dus blijf ik
staan. Een paar tellen later schiet er een hertje uit het bos. Zodra het mij
ziet, sprint het de andere kant het bos weer in. Het ging allemaal te snel om
een foto te kunnen maken, maar eigenlijk vond ik dit nog bijzonderder dan de
rotskloof…
Terug bij de auto help ik mijn man te keren op
het landweggetje en dan gaan we naar de supermarkt. Natuurlijk is er onderweg
weer een weg afgesloten, maar gelukkig is er een omleiding. We rijden door de
bossen, langs een spoorlijn en door een paar dorpjes voor we bij een groot
winkelcentrum komen. Er zit zelfs een Hema!
Bij een supermarkt doen we boodschappen voor
de komende dagen. Dan rijden we via het centrum van Mersch, zoals de plaats
heet, de bossen en heuvels weer door terug naar de camping. Daar kijk ik bij
het winkeltje nog of ze citronella kaarsen hebben, als laatste redmiddel tegen
de wespen. Helaas verkopen ze die niet, waardoor we genoodzaakt zijn halverwege
de lunch weer naar binnen te vluchten.
Na de lunch gaat mijn man aan de slag om een
wespenval te knutselen. Hopelijk helpt dat! Intussen heeft ons zoontje de
grootste moeite om in slaap te komen. Twee vieze luiers later valt hij dan toch
eindelijk in slaap, maar hij wordt een uur later niet lekker wakker en vindt
alles even stom - de zwemluier en z’n wetsuit, z’n beker water en de aardbeien
die hij als fruithapje krijgt. Uiteindelijk ontdekt hij dat het allemaal niet
zo erg is en kunnen we hem lekker meenemen naar het zwembad.
Dat zwemmen is zo stom nog niet!
We beginnen in het grote, diepe bad buiten,
maar dat is toch wat koud. We gaan nog even naar binnen en koelen heerlijk af.
Als de lippen van meneer beginnen te trillen, gaan we er snel uit om op te
warmen. Dan lopen we terug naar de stacaravan, waar ons waterratje nog even
verder mag spetteren in bad.
Inmiddels is het alweer etenstijd. Voor de
zekerheid eten we binnen, ook vanwege de warmte. Binnen is het nog goed uit te
houden, maar buiten begint het wel echt een sauna te worden. Na het eten lopen
we toch nog ons rondje naar de kinderspeeltuin en gaan we nog een keer met de
kabelbaan in de andere speeltuin.
Het is niet koud buiten...
Dan is het echt bedtijd voor onze dreumes. Hij
ligt nog even te duimen, maar valt vrij snel in slaap. Wij zitten eerst nog
even binnen, maar dan ook nog buiten voor een spelletje en het bespreken van de
dag van morgen. Dan willen we namelijk vroeg op stap om de warmte maar zo veel mogelijk
voor te zijn.
Tot morgen!
Lees verder: Dag 8
Geen opmerkingen:
Een reactie posten