Woensdag 12 juli 2017: Marawila → Anuradhapura
Na de twee lange vluchten van
gisteren en eergisteren en te zijn bijgekomen in het zwembad, is het vandaag
onze eerste echte reisdag op Sri Lanka. We rijden van ons hotel in Marawila
naar Anuradhapura, een stad zo’n honderdvijftig kilometer verderop. Voor dat we
daar naar ons hotel gaan, zullen we de boeddhistische tempel van Mihintale
bezoeken.
De dag begint vroeg: om half
zeven gaat de wekker, aangezien we om half negen in de bus moeten zitten. We
nemen een douche, waarbij we gelijk goed wakker zijn: het water heeft namelijk erg
veel tijd nodig om op temperatuur te komen…
Rond half acht lopen we naar
het restaurant voor het ontbijt. Net als gisteravond is het eten goed met ruime
keus in fruit, warme gerechten en brood. Ook is er sap om te drinken in de
smaak aardbei-guave. Dit blijkt hetzelfde sap te zijn als dat we gisteren bij
aankomst kregen. Het is iets anders dan sinaasappelsap, maar ook prima te
drinken.
Na het ontbijt gaan we terug
naar de kamer om de laatste spullen in te pakken. De koffers brengen we zelf
naar de bus, hoewel de reisleider eigenlijk wil dat we deze ’s ochtends buiten
de kamer neerzetten. Wij houden er echter niet van dat anderen met je koffer
gaan lopen, dus sjouwen we ze zelf het kleine stukje naar de bus.
Als iedereen om iets over half
negen in de bus zit, vertrekken we. Via de hobbelige zandweg van gisteren
vervolgen we onze weg richting het centrum van Marawila. Onderweg zien we
verschillende keren mensen langs de weg zitten met kleedjes waarop vis ligt om
te verkopen. Ook hebben ze zelf weegschalen bij zich om de vis af te wegen.
Terwijl we via een weg
dichtbij de westelijke kust richting het noorden rijden, vertelt onze
reisleider ons uitgebreid over Sri Lanka en de gewoontes van het land. Zo is
het verplicht om bij het bezoeken van een boeddhistische tempel je schoenen uit
te doen en moeten je schouders en knieën bedekt zijn. Ook mag je geen foto’s
maken met je rug naar een Boeddhabeeld toe.
Onderweg zien we veel groen
langs de weg, maar ook huizen en kokospalmen. De huizen zijn allemaal op
dezelfde simpele manier gebouwd: geen ingewikkelde bouwwerken, maar gewoon
rechttoe, rechtaan. Winkeltjes die we onderweg tegenkomen, zijn versierd met
grote reclameborden, die in veel gevallen al vervaagd zijn.
Een voorbeeld van hoe winkels in Sri Lanka eruit zien
In het plaatsje Puttalam maken
we onze eerste stop van de ochtend bij een soort klein hotel. Hier drinken we
samen iets… met natuurlijk een koekje erbij! Voor dit ochtendritueel, dat elke
reisdag plaats zal vinden, betalen we allemaal eenmalig een klein bedrag. De lunch
is wel gewoon elke dag voor eigen rekening.
Na nog een stop om ons de kans
te geven geld te pinnen, rijden we door richting Anuradhapura. Tijdens de rit
zien we ons eerst wildlife: langs de weg ligt een groep waterbuffels te
genieten van het zonnetje.
Ons eerste wildlife: waterbuffels
Niet lang daarna maken we onze
tweede stop van de dag bij een restaurant net buiten Anuradhapura, gelegen langs
de weg richting de Mihintale tempel. Hier zullen we lunchen. We krijgen echter
eerst kookles: onze reisleider gaat laten zien hoe een typisch Sri Lankaanse
curry gemaakt wordt. Hiervoor gebruikt hij allerlei bekende en minder bekende
kruiden, ui, knoflook, linzen en kokosmelk. Zo ontstaat een soort
groentestoofschotel, die in Sri Lanka veel gegeten wordt met rijst. De Sri
Lankaanse keuken kent sowieso veel curry’s: behalve met linzen kunnen de
curry’s ook gemaakt worden met andere groenten, vlees en vis.
Ingrediënten voor de curry
Omdat de curry nog even een
kwartiertje moet koken, mogen we alvast van het lunchbuffet proeven. Ook hier
zijn veel curry’s bij, variërend van simpel gekruid tot pittig. Natuurlijk
proeven we ook de curry die de reisleider voor ons gemaakt heeft, die best
lekker blijkt te zijn.
Als we uitgegeten zijn en
betaald hebben, keren we met een dreigende lucht op de achtergrond terug naar
de bus. Het blijft nog even droog, maar als we eenmaal in de bus zitten, begint
het echt te regenen. Gelukkig is het geen echte moessonbui en spettert het na
een tijdje alleen nog maar.
Dreigende lucht bij de lunchstop
Langzaamaan komen we in de
buurt van de Mihintale tempel. Er zijn drie trappen naar de top met in totaal
1840 treden, maar gelukkig brengt de bus ons naar het tweede niveau en wordt
ons zo een heleboel treetjes bespaard. Al vanuit de bus zien we het tweede
wildlife van de dag: er lopen verschillende apen rond.
Bij de tempel lopen veel apen rond
Onze reisleider neemt ons mee
naar de bezienswaardigheden van dit tweede niveau: de stenen tafels met daarin
inscripties over hoe de monniken vroeger samen moesten leven, de restanten van
de eetzaal van de monniken (de Dana Salawa) en twee enorme stenen bakken,
waarin vroeger rijst werd bewaard. Het is interessant om te zien, al wordt onze
aandacht meer getrokken door het prachtige uitzicht dat we hier al hebben.
Het uitzicht is nu al veelbelovend
We zijn er echter nog niet: er
is nog een derde niveau. Hiervoor moeten we wel een trap beklimmen. Op driekwart
van de trap wordt ons verzocht te stoppen en onze schoenen uit te trekken. Een
speciale bewaker zorgt ervoor dat al onze schoenen bij elkaar staan. Van onze
reisleider zal hij later fooi krijgen, want dat is gebruikelijk.
Op blote voeten lopen we het
laatste gedeelte van de trap op naar het echte tempelgedeelte. De tempel wordt
Mihintale genoemd, wat Mahinda’s Heuvel betekent. Lang geleden zou een Sri
Lankaanse koning hier de Indiase prins Mahinda ontmoet hebben, die hem vertelde
over het boeddhisme. Zo werd het boeddhisme door Sri Lanka verspreid.
De plaats van de ontmoeting
tussen de koning en prins Mahinda wordt aangegeven door de Ambasthala-dagoba,
ook wel de Mangoboomstoepa genoemd. Een stoepa of dagoba is een meestal wit
bouwwerk met een halve ronde of ovalen vorm. De vorm is gebaseerd op het blad
van een boom: als het blad dubbel gehouden wordt, heeft het dezelfde vorm. Vaak
wordt er in een stoepa een relikwie bewaard, iets dat bewaard is gebleven van Boeddha.
In de Ambasthala-dagoba wordt geen relikwie bewaard.
De Ambasthala-dagoba
Vanaf de ontmoetingsplaats
lopen we naar een klein overdekt tempelgedeelte. Hier worden veel offers
gebracht door boeddhisten in de vorm van lotusbloemen. Lotusbloemen zijn voor
boeddhisten heilige bloemen, omdat ze symbool staan voor zuiverheid, puurheid,
schoonheid, innerlijke groei en verbinding met de wereld. Ook is er een verhaal
dat Boeddha geboren zou zijn uit een lotusbloem.
Het overdekte tempelgedeelte
Nadat we het rijk versierde
tempelgedeelte gezien hebben, mogen we zelf rondkijken. We beginnen met het
bezoeken van de grote Mahaseya-dagoba, die bovenop een heuvel ligt. Om er te
komen, moeten we een trap beklimmen die maar ruwweg in de rotsen is uitgehakt.
Op blote voeten zijn heeft nu een voordeel, want we glijden minder weg op de
nog natte stenen dan de mensen die hun sokken aangehouden hebben.
De grote Mahaseya-dagoba
Bovenop de rots hebben we een
prachtig uitzicht over de omgeving. Door de eerdere regen is het nog bewolkt,
wat een erg mooie lucht oplevert.
Uitzicht bij de dagoba
We kijken even rond bij de
stoepa, waarin een haar van Boeddha bewaard zou worden. Deze ligt uiteraard
veilig in de stoepa en is niet te bezoeken. Wel kunnen we het grote
Boeddhabeeld zien dat op een andere rots staat.
Het grote Boeddhabeeld van de tempel
Omdat we niet heel veel tijd
hebben gekregen om rond te kijken, gaan we vrij snel terug naar beneden. We
willen namelijk graag nog de rots aan de overkant beklimmen, al zal het geen
gemakkelijke tocht worden.
Deze rots willen we nog beklimmen...
De trap die naar de bovenkant
van de Aradhana Gala leidt, de ‘Rots van de bijeenkomst’, is nog lastiger dan
de trap naar de stoepa. Er zijn nauwelijks traptreden, het is glad en vaak is
er alleen een relinkje om je aan vast te houden. Toch zetten we door en
bereiken we met veel klimmen en klauteren de top van de rots. Hier zou prins
Mahinda zijn eerste preek gehouden hebben. Voor ons komen woorden echter tekort
om het uitzicht te beschrijven. Het is werkelijk adembenemend!
Uitzicht vanaf de rots met de Mahaseya-dagoba
Als onze horloges ons
vertellen dat we toch echt terug moeten, beginnen we aan de klautertocht naar
beneden. Gelukkig komen we zonder problemen terug bij de Ambasthala-dagoba,
waar we nog wat laatste foto’s nemen. Dan gaan we terug naar onze schoenen.
Met onze schoenen nog in de
hand lopen we naar de bus, waar de bijrijder een veger pakt om onze voeten
schoon te vegen. Schoon gaan we de bus weer in om vervolgens naar ons hotel te
rijden. Onderweg vertelt de reisleider dat het zwembad gerestaureerd wordt,
maar dat we gebruik mogen maken van het zwembad van het hotel aan de overkant
van de straat.
Wanneer we bij het hotel
aankomen, staat het personeel al op ons te wachten met een bloem voor iedereen en
een drankje. Na even wachten krijgen we onze kamersleutel en mogen we naar
kamer 304 op de tweede verdieping. Uiteraard is er geen lift, maar ach: we
hadden vandaag toch nog geen beweging gehad…
Nadat we wat kleding gewassen
hebben, trekken we onze zwemspullen aan en gaan we naar het zwembad van het
hotel aan de overkant. Iemand van ons hotel loopt speciaal met ons mee om er
zeker van te zijn dat we het vinden, al is het niet moeilijk. We nemen een
heerlijk verkoelende duik en komen lekker even bij van het inspannende
tempelbezoek. Wel zijn we het beiden eens: het uitzicht was echt prachtig!
Nog even terug denken aan het schitterende uitzicht
Rond half zeven gaan we terug
naar onze kamer om te douchen. Om half acht zitten we in het restaurant voor
onze buffetmaaltijd. Ook vanavond is onze groep verdeeld over een aantal lange
tafels en ook vanavond is er weer live muziek bij het eten. In tegenstelling
tot het duo van gisteren, dat langs alle tafels ging om er een liedje te
spelen, blijft dit groepje op één plaats staan. Als verrassing zingt onze
reisleider een liedje met hen mee.
Na het eten, waarbij we keus
hadden uit salades, soep, rijst, pasta, curry’s, groente en natuurlijk toetjes,
gaan we terug naar onze kamer. Op de ruit langs de trap zien we heel veel
gekko’s zitten, maar onze kamer is diervrij. We ontspannen nog even met de
wifi, die we in dit hotel tot onze verbazing op de kamer hebben, maar gaan dan
toch op tijd slapen. Morgen zal namelijk weer een indrukwekkende dag worden met
meerdere tempelbezoeken op het programma.
Tot morgen!
Het is erg leuk om alles over onze reis te lezen. Ik ben al weer veel vergeten maar door dit blog komt het weer goed boven.
BeantwoordenVerwijderenDieke
Dank je wel voor je reactie, Dieke! Fijn om te weten dat je het leuk vindt om te lezen!
Verwijderen