Maandag 10 juli 2017 & dinsdag 11 juli 2017: Amsterdam → Marawila
Vandaag beginnen mijn vriend
en ik aan een heel bijzondere vakantiereis, namelijk een groepsrondreis door
Sri Lanka. Voor ons beiden is dit de eerste keer dat we een land in Azië
bezoeken. Van tevoren hebben we ons uiteraard ingelezen over dit overwegend
boeddhistische eiland, we hebben de benodigde vaccinaties gehaald en de koffers
zijn gepakt. Tijd om te vertrekken!
De dag begint als elke andere
vertrekdag: vroeg opstaan, de laatste spullen inpakken, het konijn naar haar
logeeradres brengen, nog even snel de laatste dingetjes opruimen en dan de auto
in die ons naar het station brengt. De NS werkt mee vandaag, aangezien de trein
keurig op tijd is en we daardoor ook ruim op tijd op Schiphol zijn.
Op Schiphol begint het
wachten. Omdat we vliegen met Qatar Airways, wat geregeld is via een
groepsboeking, konden we thuis niet inchecken en werd ons geadviseerd om vroeg
op de luchthaven zijn. Dan zouden we gemakkelijk kunnen regelen dat we naast
elkaar in het vliegtuig kunnen zitten. Helaas blijkt op Schiphol dat heel veel
mensen al wel ingecheckt zijn (ons was verteld dat niemand kon inchecken van
tevoren). De spanning neemt toe en als we inchecken, blijkt het helaas waar te
zijn: tijdens de eerste vlucht van Amsterdam naar Doha (Qatar), waar we onze
overstap hebben, zitten we niet naast elkaar.
Balend gaan we door de
controle heen. We lopen even rond en gaan uiteindelijk naar de gate. Daar loop
ik naar de balie om nog een laatste poging te doen om onze plaatsen te
wisselen. Voor me staat een man die hetzelfde probeert te doen: ook hij en zijn
vriendin zitten niet bij elkaar. Gelukkig lukt het ons beiden om te wisselen en
zitten zowel hij en zijn vriendin als mijn vriend en ik toch naast elkaar.
Opgelucht wachten we nu tot we
aan boord mogen. Omdat we plaats 49E en 49F hebben, mogen we als één van de
eersten aan boord: we zitten namelijk bijna helemaal achterin. Onze buurman van
49D vraagt ons gelijk of wij één plaatsje op willen schuiven, aangezien hij een
plaats apart van zijn kinderen heeft gekregen. Dit vinden we geen probleem en
op plaats 49D en 49E beginnen we met iets vertraging aan de vlucht van
Amsterdam naar Doha.
Samen met alle andere
passagiers kijken we eerst het veiligheidsfilmpje. Qatar Airways is sponsor van
voetbalclub FC Barcelona, waardoor de spelers in het filmpje te zien zijn. Op
een erg leuke manier worden alle veiligheidsmaatregelen van het vliegtuig
uitgelegd. Vervolgens kunnen we zelf kiezen wat we willen kijken, want Qatar
Airways heeft een uitgebreid aanbod films, waaronder enkele nieuwere films als
Beauty and the Beast and Rogue One.
Boven Duitsland hebben we erg
veel last van turbulentie, maar verder verloopt de vlucht redelijk rustig. We
krijgen twee keer iets te eten en drinken, al mag je tussendoor gewoon om
drinken vragen als je dat wilt. Rond middernacht plaatselijke tijd (een uur
later dan in Amsterdam) landen we uiteindelijk op de internationale luchthaven
van Doha. In het vliegtuig krijgen we nog een introductiefilmpje van de
luchthaven te zien, dan mogen we het zelf ontdekken.
De luchthaven van Doha
Het blijkt een zeer luxe
vliegveld te zijn: alles glanst en glimt en er zijn veel reclameborden met
ledverlichting. We lopen even een rondje, kopen nog een flesje drinken en
zoeken vervolgens een plaatsje in de buurt van de gate. De bedoeling is dat we
rond kwart over één gaan boarden, aangezien we om kwart over twee weer zullen
vertrekken. Dit loopt echter uit: pas als het al twee uur geweest is, mogen we
aan boord. Het is inmiddels echt midden in de nacht, dus aan boord proberen we
meteen te slapen. Tussen korte hazenslaapjes door merk ik nog dat het lang
duurt voor we vertrekken, dat we lang aan het taxiën zijn en dat we pas tegen
drie uur de lucht in gaan.
Na een turbulente en onrustige
vlucht landen we om kwart over tien ’s ochtends op de internationale luchthaven
van Colombo, de hoofdstad van Sri Lanka. Het is hier drieënhalf uur later dan in
Nederland, maar dat verandert niets aan het feit dat we bijna een uur later
geland zijn dan de bedoeling was. Gelukkig hebben we vandaag nog geen druk
programma.
We gaan door de
veiligheidscontrole, die snel gaat, en wachten op de koffers. Die van mijn vriend
verschijnt vrij snel op de band, de mijne laat langer op zich wachten. Als die
er eindelijk ook is, gaan we de aankomsthal in. We melden ons bij de
reisleider, die met een klembord van de reisorganisatie klaar staat. Aan hem
vragen we advies over het pinnen van geld en het kopen van water. De Sri Lankaanse
roepie is namelijk niet in Nederland verkrijgbaar, dus nemen we hier eerst geld
op. Vervolgens kopen we een paar flessen water, omdat je in Sri Lanka niet uit
de kraan kunt drinken.
Met onze spullen wachten we
tot de groep compleet is. Dit duurt even: bijna een uur na aankomst verlaten we
de luchthaven pas. Zodra we naar buiten stappen, overvalt de warmte en
vochtigheid ons. Sri Lanka heeft een tropisch klimaat met bijna elke dag
temperaturen tussen de 28 en 32 graden, al kan het in de bergen in het
binnenland wat koeler zijn. Daar merken we nu niets van: na een paar stappen
staat het zweet al op ons voorhoofd.
We lopen met de groep naar de
bus die we deze rondreis zullen gebruiken. Om het makkelijk te maken, is de bus
van buiten opvallend roze. Binnen is luxe bekleding met zelfs een soort
kroonluchters als lampen. En, ook heel belangrijk, de bus heeft
airconditioning!
Het interieur van de bus
In de bus stelt de reisleider
zichzelf voor. Het is een Sri Lankaanse man die acht jaar in Nederland gewoond heeft
en daardoor ook Nederlands spreekt, zij het met een accent. Hij legt ons uit
dat we vandaag naar ons hotel rijden net buiten Negombo, zo’n tien kilometer
van de luchthaven, maar dat we onderweg nog wel een keertje zullen stoppen om
een plaatselijke vismarkt te bezoeken. Vis is namelijk een grote inkomstenbron
hier, omdat er veel stadjes aan het water liggen.
De vismarkt van Negombo
Eerst zien we echter Negombo,
dat ook wel klein Rome wordt genoemd. Dit heeft te maken met de vele katholieke
kerken en beelden die we onderweg zien. Sri Lanka kent in totaal vier
godsdiensten: boeddhisme, hindoeïsme, de islam en het christendom. De meeste
mensen zijn boeddhist, maar er zijn ook veel hindoeïstische tempels op het
eiland. Onze reisleider waarschuwt meteen dat je binnenin de hindoeïstische
tempels geen foto’s mag maken.
Katholiek beeld in Negombo
We rijden langs een paar
aangelegde kanalen, iets dat ons aan Nederland doet denken. Dit kan kloppen:
vroeger was Sri Lanka een kolonie van Nederland. Er zijn zelfs hier en daar op
het eiland nog oude VOC forten. Wij zullen er in ieder geval eentje bezoeken:
aan het einde van de rondreis staat een bezoek aan het oude Nederlandse fort
Galle op het programma.
Nu is het echter nog niet zo
ver: we bezoeken eerst de vismarkt. Een groot deel van het strand is
gereserveerd voor het drogen van vis: op grote netten wordt de vis neergelegd
om te drogen. Dit zou helpen de vis langer te bewaren. Vrouwen verspreiden de
gevangen vissen over de netten door er gewoon op hun blote voeten tussen te
staan.
Vrouwen staan gewoon met blote voeten tussen de dode vissen
We lopen een rondje over het
strand en de vismarkt die ernaast ligt. Na een lange vlucht is het niet echt
het eerste dat je graag wilt zien, zeker niet voor mij als vegetariër, maar het
is wel interessant om te ontdekken hoe mensen hier leven en werken.
Het (ver)kopen van vis op de markt
Na het bezoeken van het
fruitgedeelte van de markt, waar de vliegen een feestje houden op het fruit dat
er ligt, gaan we de bus weer in. In de bus laat onze reisleider typisch Sri
Lankaans fruit uitdelen dat gelukkig niet door vliegen bezocht is. Het ene,
jack fruit, is een soort combinatie van mango en ananas, het andere,
mangosteen, lijkt een beetje op een lychee.
Typisch Sri Lankaans fruit... met vliegen!
We rijden door en passeren een
school die net uit is, aangezien de schooltijden hier van half acht ’s ochtends
tot half twee ’s middags zijn. Alle kinderen zijn netjes in een wit uniform
gekleed, alle meisjes hebben netjes twee vlechten met een lint eromheen.
Via een hobbelige zandweg
komen we uiteindelijk bij ons hotel in Marawila. Het is aan het strand gelegen,
maar de zee is te ruw om te zwemmen. Als we het zwembad van het hotel zien,
hebben we ook geen zin meer om de zee in te gaan: het zwembad is prachtig
groot!
Het zwembad van het hotel
Bij de receptie wachten we op
de sleutel van onze kamer. Ondertussen krijgen we een drankje aangeboden van
het hotel. De reisleider vertelt dat hij ieder stel of gezin van onze groep een
nummer geeft, zodat hij makkelijk kan controleren wie welke sleutel heeft en of
alle koffers er zijn. Wij worden nummer vier.
Met een stickertje ‘4’ op onze
koffers lopen we vervolgens naar onze kamer, die achter het zwembad ligt. Het
is een nette kamer met een groot bed en eigen badkamer. We kleden ons meteen
om, smeren ons goed in en duiken dan in het heerlijke koele zwembad. Het is
echt een heel groot bad, compleet met een volleybalnet voor watervolleybal,
doeltjes voor waterpolo en een fontein.
Tot een uur of vijf vermaken
we ons in het water. Dan drogen we een beetje op voor we teruggaan naar de
kamer om ons fototoestel te halen. Het blijkt dat we kamergenoten hebben gekregen:
er zit twee kleine gekko’s in de kamer. Als we ze buiten proberen te zetten,
vluchten ze weg.
Met onze fototoestellen lopen
we een rondje over het hotelterrein. Behalve het zwembad is er ook nog een meer
en tegenover het hotel is de oceaan. Een aantal zwerfhonden ligt lui op het
strand te genieten van de zonsondergang, samen met een groepje kauwen. Verderop
wordt nog actief cricket gespeeld, een overblijfsel uit de Engelse koloniale
periode.
Een zwerfhond maakt een wandeling over het strand
Na wat foto’s gemaakt te
hebben, gaan we terug naar de kamer om te douchen. Het is niet de beste douche,
er is maar een heel zielig straaltje, maar we zijn weer opgefrist en schoon.
Rond zeven uur lopen we richting het restaurant om eerst even van de wifi
gebruik te maken. Om half acht gaan we aan tafel, aangezien dat etenstijd in
Sri Lanka is. Met onze hele groep zitten we aan twee grote tafels. Terwijl we
genieten van het buffet, een combinatie van koude en warme gerechten en typisch
Sri Lankaanse curry’s, praten we met wat andere mensen van de groep. Tijdens de
rest van de reis zullen we ze ongetwijfeld beter leren kennen.
Als we uitgegeten zijn, gaan
we vrij snel terug naar de kamer. Het zijn twee lange dagen geweest met weinig
slaap en aangezien morgen onze eerste echte reisdag is, willen we goed
uitgerust zijn.
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten