woensdag 2 augustus 2017

Reisverslag Sri Lanka 2017: dag 1 en 2

Maandag 10 juli 2017 & dinsdag 11 juli 2017: Amsterdam → Marawila

Vandaag beginnen mijn vriend en ik aan een heel bijzondere vakantiereis, namelijk een groepsrondreis door Sri Lanka. Voor ons beiden is dit de eerste keer dat we een land in Azië bezoeken. Van tevoren hebben we ons uiteraard ingelezen over dit overwegend boeddhistische eiland, we hebben de benodigde vaccinaties gehaald en de koffers zijn gepakt. Tijd om te vertrekken!

De dag begint als elke andere vertrekdag: vroeg opstaan, de laatste spullen inpakken, het konijn naar haar logeeradres brengen, nog even snel de laatste dingetjes opruimen en dan de auto in die ons naar het station brengt. De NS werkt mee vandaag, aangezien de trein keurig op tijd is en we daardoor ook ruim op tijd op Schiphol zijn.

Op Schiphol begint het wachten. Omdat we vliegen met Qatar Airways, wat geregeld is via een groepsboeking, konden we thuis niet inchecken en werd ons geadviseerd om vroeg op de luchthaven zijn. Dan zouden we gemakkelijk kunnen regelen dat we naast elkaar in het vliegtuig kunnen zitten. Helaas blijkt op Schiphol dat heel veel mensen al wel ingecheckt zijn (ons was verteld dat niemand kon inchecken van tevoren). De spanning neemt toe en als we inchecken, blijkt het helaas waar te zijn: tijdens de eerste vlucht van Amsterdam naar Doha (Qatar), waar we onze overstap hebben, zitten we niet naast elkaar.

Balend gaan we door de controle heen. We lopen even rond en gaan uiteindelijk naar de gate. Daar loop ik naar de balie om nog een laatste poging te doen om onze plaatsen te wisselen. Voor me staat een man die hetzelfde probeert te doen: ook hij en zijn vriendin zitten niet bij elkaar. Gelukkig lukt het ons beiden om te wisselen en zitten zowel hij en zijn vriendin als mijn vriend en ik toch naast elkaar.

Opgelucht wachten we nu tot we aan boord mogen. Omdat we plaats 49E en 49F hebben, mogen we als één van de eersten aan boord: we zitten namelijk bijna helemaal achterin. Onze buurman van 49D vraagt ons gelijk of wij één plaatsje op willen schuiven, aangezien hij een plaats apart van zijn kinderen heeft gekregen. Dit vinden we geen probleem en op plaats 49D en 49E beginnen we met iets vertraging aan de vlucht van Amsterdam naar Doha.

Samen met alle andere passagiers kijken we eerst het veiligheidsfilmpje. Qatar Airways is sponsor van voetbalclub FC Barcelona, waardoor de spelers in het filmpje te zien zijn. Op een erg leuke manier worden alle veiligheidsmaatregelen van het vliegtuig uitgelegd. Vervolgens kunnen we zelf kiezen wat we willen kijken, want Qatar Airways heeft een uitgebreid aanbod films, waaronder enkele nieuwere films als Beauty and the Beast and Rogue One.

Boven Duitsland hebben we erg veel last van turbulentie, maar verder verloopt de vlucht redelijk rustig. We krijgen twee keer iets te eten en drinken, al mag je tussendoor gewoon om drinken vragen als je dat wilt. Rond middernacht plaatselijke tijd (een uur later dan in Amsterdam) landen we uiteindelijk op de internationale luchthaven van Doha. In het vliegtuig krijgen we nog een introductiefilmpje van de luchthaven te zien, dan mogen we het zelf ontdekken.

De luchthaven van Doha

Het blijkt een zeer luxe vliegveld te zijn: alles glanst en glimt en er zijn veel reclameborden met ledverlichting. We lopen even een rondje, kopen nog een flesje drinken en zoeken vervolgens een plaatsje in de buurt van de gate. De bedoeling is dat we rond kwart over één gaan boarden, aangezien we om kwart over twee weer zullen vertrekken. Dit loopt echter uit: pas als het al twee uur geweest is, mogen we aan boord. Het is inmiddels echt midden in de nacht, dus aan boord proberen we meteen te slapen. Tussen korte hazenslaapjes door merk ik nog dat het lang duurt voor we vertrekken, dat we lang aan het taxiën zijn en dat we pas tegen drie uur de lucht in gaan.

Na een turbulente en onrustige vlucht landen we om kwart over tien ’s ochtends op de internationale luchthaven van Colombo, de hoofdstad van Sri Lanka. Het is hier drieënhalf uur later dan in Nederland, maar dat verandert niets aan het feit dat we bijna een uur later geland zijn dan de bedoeling was. Gelukkig hebben we vandaag nog geen druk programma.

We gaan door de veiligheidscontrole, die snel gaat, en wachten op de koffers. Die van mijn vriend verschijnt vrij snel op de band, de mijne laat langer op zich wachten. Als die er eindelijk ook is, gaan we de aankomsthal in. We melden ons bij de reisleider, die met een klembord van de reisorganisatie klaar staat. Aan hem vragen we advies over het pinnen van geld en het kopen van water. De Sri Lankaanse roepie is namelijk niet in Nederland verkrijgbaar, dus nemen we hier eerst geld op. Vervolgens kopen we een paar flessen water, omdat je in Sri Lanka niet uit de kraan kunt drinken.

Met onze spullen wachten we tot de groep compleet is. Dit duurt even: bijna een uur na aankomst verlaten we de luchthaven pas. Zodra we naar buiten stappen, overvalt de warmte en vochtigheid ons. Sri Lanka heeft een tropisch klimaat met bijna elke dag temperaturen tussen de 28 en 32 graden, al kan het in de bergen in het binnenland wat koeler zijn. Daar merken we nu niets van: na een paar stappen staat het zweet al op ons voorhoofd.

We lopen met de groep naar de bus die we deze rondreis zullen gebruiken. Om het makkelijk te maken, is de bus van buiten opvallend roze. Binnen is luxe bekleding met zelfs een soort kroonluchters als lampen. En, ook heel belangrijk, de bus heeft airconditioning!

Het interieur van de bus

In de bus stelt de reisleider zichzelf voor. Het is een Sri Lankaanse man die acht jaar in Nederland gewoond heeft en daardoor ook Nederlands spreekt, zij het met een accent. Hij legt ons uit dat we vandaag naar ons hotel rijden net buiten Negombo, zo’n tien kilometer van de luchthaven, maar dat we onderweg nog wel een keertje zullen stoppen om een plaatselijke vismarkt te bezoeken. Vis is namelijk een grote inkomstenbron hier, omdat er veel stadjes aan het water liggen.


De vismarkt van Negombo

Eerst zien we echter Negombo, dat ook wel klein Rome wordt genoemd. Dit heeft te maken met de vele katholieke kerken en beelden die we onderweg zien. Sri Lanka kent in totaal vier godsdiensten: boeddhisme, hindoeïsme, de islam en het christendom. De meeste mensen zijn boeddhist, maar er zijn ook veel hindoeïstische tempels op het eiland. Onze reisleider waarschuwt meteen dat je binnenin de hindoeïstische tempels geen foto’s mag maken.

Katholiek beeld in Negombo

We rijden langs een paar aangelegde kanalen, iets dat ons aan Nederland doet denken. Dit kan kloppen: vroeger was Sri Lanka een kolonie van Nederland. Er zijn zelfs hier en daar op het eiland nog oude VOC forten. Wij zullen er in ieder geval eentje bezoeken: aan het einde van de rondreis staat een bezoek aan het oude Nederlandse fort Galle op het programma.

Nu is het echter nog niet zo ver: we bezoeken eerst de vismarkt. Een groot deel van het strand is gereserveerd voor het drogen van vis: op grote netten wordt de vis neergelegd om te drogen. Dit zou helpen de vis langer te bewaren. Vrouwen verspreiden de gevangen vissen over de netten door er gewoon op hun blote voeten tussen te staan.

Vrouwen staan gewoon met blote voeten tussen de dode vissen

We lopen een rondje over het strand en de vismarkt die ernaast ligt. Na een lange vlucht is het niet echt het eerste dat je graag wilt zien, zeker niet voor mij als vegetariër, maar het is wel interessant om te ontdekken hoe mensen hier leven en werken.

Het (ver)kopen van vis op de markt

Na het bezoeken van het fruitgedeelte van de markt, waar de vliegen een feestje houden op het fruit dat er ligt, gaan we de bus weer in. In de bus laat onze reisleider typisch Sri Lankaans fruit uitdelen dat gelukkig niet door vliegen bezocht is. Het ene, jack fruit, is een soort combinatie van mango en ananas, het andere, mangosteen, lijkt een beetje op een lychee.

Typisch Sri Lankaans fruit... met vliegen!

We rijden door en passeren een school die net uit is, aangezien de schooltijden hier van half acht ’s ochtends tot half twee ’s middags zijn. Alle kinderen zijn netjes in een wit uniform gekleed, alle meisjes hebben netjes twee vlechten met een lint eromheen.

Via een hobbelige zandweg komen we uiteindelijk bij ons hotel in Marawila. Het is aan het strand gelegen, maar de zee is te ruw om te zwemmen. Als we het zwembad van het hotel zien, hebben we ook geen zin meer om de zee in te gaan: het zwembad is prachtig groot!

Het zwembad van het hotel

Bij de receptie wachten we op de sleutel van onze kamer. Ondertussen krijgen we een drankje aangeboden van het hotel. De reisleider vertelt dat hij ieder stel of gezin van onze groep een nummer geeft, zodat hij makkelijk kan controleren wie welke sleutel heeft en of alle koffers er zijn. Wij worden nummer vier.

Met een stickertje ‘4’ op onze koffers lopen we vervolgens naar onze kamer, die achter het zwembad ligt. Het is een nette kamer met een groot bed en eigen badkamer. We kleden ons meteen om, smeren ons goed in en duiken dan in het heerlijke koele zwembad. Het is echt een heel groot bad, compleet met een volleybalnet voor watervolleybal, doeltjes voor waterpolo en een fontein.

Tot een uur of vijf vermaken we ons in het water. Dan drogen we een beetje op voor we teruggaan naar de kamer om ons fototoestel te halen. Het blijkt dat we kamergenoten hebben gekregen: er zit twee kleine gekko’s in de kamer. Als we ze buiten proberen te zetten, vluchten ze weg.

Met onze fototoestellen lopen we een rondje over het hotelterrein. Behalve het zwembad is er ook nog een meer en tegenover het hotel is de oceaan. Een aantal zwerfhonden ligt lui op het strand te genieten van de zonsondergang, samen met een groepje kauwen. Verderop wordt nog actief cricket gespeeld, een overblijfsel uit de Engelse koloniale periode.

Een zwerfhond maakt een wandeling over het strand

Na wat foto’s gemaakt te hebben, gaan we terug naar de kamer om te douchen. Het is niet de beste douche, er is maar een heel zielig straaltje, maar we zijn weer opgefrist en schoon. Rond zeven uur lopen we richting het restaurant om eerst even van de wifi gebruik te maken. Om half acht gaan we aan tafel, aangezien dat etenstijd in Sri Lanka is. Met onze hele groep zitten we aan twee grote tafels. Terwijl we genieten van het buffet, een combinatie van koude en warme gerechten en typisch Sri Lankaanse curry’s, praten we met wat andere mensen van de groep. Tijdens de rest van de reis zullen we ze ongetwijfeld beter leren kennen.

Als we uitgegeten zijn, gaan we vrij snel terug naar de kamer. Het zijn twee lange dagen geweest met weinig slaap en aangezien morgen onze eerste echte reisdag is, willen we goed uitgerust zijn.


Tot morgen!

Lees verder: Dag 3 (Marawila → Anuradhapura)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten