Zaterdag 15 juli 2017: Trincomalee
Voor vandaag staat er geen
reisdag op het programma, maar een heerlijke vrije dag. Wel hebben we de
mogelijkheid om optionele excursies te doen, zoals een lagune boottocht of een
tuktuk tour. Wij kiezen ervoor om te gaan snorkelen bij Pigeon Island, een
klein eilandje net buiten de kust bij ons hotel.
Pigeon Island, het eiland net buiten de kust
Omdat we geen reisdag hebben
vandaag, kunnen we even heerlijk uitslapen. Rond half negen gaan we richting
het ontbijt, waarbij we keus hebben uit allerlei broodjes, fruit en warme gerechten.
Voor de zekerheid nemen we wat broodjes mee als lunch, aangezien er op Pigeon
Island geen restaurants zijn.
Na het ontbijt gaan we terug
naar de kamer, waar we rustig alle spullen verzamelen voor onze uren op Pigeon
Island. De reisleider heeft ons verteld dat we om elf uur bij de boot moeten
staan die op het strand ligt achter het hotel, dus we hebben tijd genoeg.
Rond kwart voor elf verlaten
we de kamer en lopen we in een rustig tempo naar de boot toe. Die is nog
verlaten, dus we blijven even wachten. Om vijf voor elf is er echter nog steeds
niemand te zien. We beginnen een beetje te twijfelen, staan we wel op de goede
plaats? Voor de zekerheid lopen we naar de duikschool van wie de boot op het
strand is. Daar leggen we uit dat we een snorkelexcursie hebben geboekt naar
Pigeon Island via onze reisleider, wiens naam we noemen. De man van de
duikschool heeft echter nog nooit van onze reisleider gehoord en als er al een
excursie geboekt is, is het niet via hem.
Verbaasd verlaten we de
duikschool. Hebben we misschien iets verkeerd begrepen? Ineens zien we verderop
op het strand boten varen. Misschien hebben we inderdaad iets verkeerd begrepen
en moesten we ons verderop melden bij de boten. We besluiten ernaartoe te
lopen, dat over het strand verder blijkt te zijn dan we dachten. Als we
uiteindelijk de vertrekplaats van de boten bereikt hebben, worden we
aangesproken door een man. We vertellen hetzelfde verhaal als bij de
duikschool, maar ook hier is de reactie hetzelfde: van de reisleider hebben ze
nog nooit gehoord en er is geen excursie geboekt.
Balend kijken we elkaar aan.
Wat nu? De man die ons aansprak, gebaart ons naar een overdekt hutje te gaan
terwijl hij verder navraag doet. We lopen naar het hutje toe, dat niet meer is
dan vier muren gemaakt van stevige takken met een dak erop. Op een bankje
wachten we af tot de man terug komt. Als hij terug is, herhaalt hij dat er geen
excursie geboekt is en dat we, als we nog naar Pigeon Island willen, het zelf
moeten betalen. Omdat we echt willen snorkelen, besluiten we dit maar te doen. Wel willen we graag het bonnetje, zodat we dat aan de reisleider kunnen laten zien, mocht hij vragen gaan stellen.
Nadat alle financiën zijn
geregeld, worden we naar een boot gebracht, de A12. Onze tassen mogen we in de
boot zetten en we krijgen zwemvesten aan. Dan vertrekken we richting Pigeon
Island. Het is maar een kort tochtje: binnen tien minuten zitten we al bij het
eiland. Het blijkt dat Pigeon Island uit twee eilanden bestaat, maar dat
slechts één eiland toegankelijk is. Onze kapitein vertelt ons in gebrekkig
Engels dat er aan de voorkant meer koraal te zien is, terwijl er aan de andere
kant meer vissen zwemmen. Vervolgens vraagt hij hoe laat hij ons op moet halen.
We spreken een tijd af en dan zijn we vrij om het water rondom het eiland te
verkennen.
Pigeon Island bestaat uit twee eilanden, het linker is toegankelijk
We zoeken eerst een plekje
voor onze spullen, wat nog niet zo makkelijk blijkt te zijn: het is erg druk op
het kleine eiland. Naast een struik vinden we nog een stukje waar we onze
tassen neer kunnen leggen. We pakken onze snorkelspullen, trekken onze
waterschoenen aan aangezien een groot deel van het strand uit afgebroken koraal
bestaat en gaan dan het water in.
Het strand van Pigeon Island
Nog voor we onder water zijn,
zien we al vissen zwemmen. We duiken snel onder, want we zijn erg benieuwd nu
naar de onderwaterwereld. Diverse vissen zwemmen ons voorbij, allerlei benen
van mensen ondertussen ontwijkend. Omdat het zo druk is, gaan we wat verder van
het strand af, waar het rustiger is en waar het water dieper is. Hier komen we
wat grotere vissen tegen, waaronder een grote blauwe vis die volgens mijn
vriend constant achter mij aan zwemt, maar die ik zelf niet zie.
Enkele vissen onder water
Na een tijdje gesnorkeld te
hebben, gaan we terug naar het strand voor een slokje water en even iets te
eten. Dan pakken we de onderwatercamera die we bij ons hebben en gaan weer het
water in. Opnieuw zien we veel verschillende vissen, zoals maskerwimpelvissen
(vooral bekend van Finding Nemo), koraalvlinders en lipvissen. Ook ontdekken we
een stuk dichtbij de rotsen met heel veel koraal en scholen vis.
Maskerwimpelvis
Als we weer een tijd
gesnorkeld hebben, besluiten we het water aan de voorkant van het eiland te
bekijken. Er is maar een gedeelte open waar je mag zwemmen, de rest is afgezet
ter bescherming van het koraal of om als aanlegplaats voor boten te dienen. We
blijven niet lang: het koraal valt eigenlijk tegen en als we kwalletjes zien,
besluiten we dat het water aan de achterkant prima is.
De voorkant van het eiland met de aanlegplaats voor de boten en afgezette stukken
Omdat we pas om half drie
opgehaald worden, hebben we ruim de tijd om het water aan de achterkant verder
te verkennen. Tijdens één van onze pauzes op het strandje zien we ineens mensen
van onze groep, inclusief onze buschauffeur en bijrijder. Na wat verhalen
begrijpen we wat er gebeurd is: de andere excursies van die dag zijn
uitgelopen, waardoor het snorkelen van elf uur verplaatst is naar half één. Dit
is echter niet naar ons gecommuniceerd en we nemen ons nogmaals voor ons bonnetje
terug te vragen voor het geval onze reisleider vragen gaat stellen.
Tot bijna twee uur blijven we
vooral in het water. Dan proberen we een beetje op te drogen, pakken we onze
spullen in en maken nog een rondje voor foto’s. Aan de voorkant wachten we op
onze boot, die ons keurig om half drie ophaalt. Om ons bonnetje terug te
krijgen, moeten we naar de balie waar het afgegeven is toen we aankwamen op het
eiland. Het is even zoeken, maar dan weet de man achter de balie toch ons
bonnetje uit de enorme stapel papieren te halen die er voor hem ligt. Hij geeft
het netjes aan ons, zodat we het aan onze reisleider kunnen laten zien indien
nodig.
Pigeon Island is officieel een nationaal park, vandaar dat de bonnetjes ingenomen worden bij aankomst: dat is het bewijs dat je op het eiland mag komen
Met het bonnetje stappen we
aan boord van de A12, die ons terug brengt naar het strand. Over het zand lopen
we terug naar ons hotel, waar we eerst even naar de kamer gaan om onze spullen
weg te brengen. Dan duiken we het zwembad in om al het zout van ons af te
spoelen… en om af te koelen, aangezien ik op mijn rug en benen flink verbrand
blijk te zijn.
Terwijl ik af koel in het
water, gaat mijn vriend twee flesjes frisdrank bij de bar halen. Hiervoor moet
hij ineens een veel hoger bedrag betalen dan gisteren bij het eten. Als hij er
iets van zegt, wordt de prijs aangepast naar het oude bedrag. Hij heeft echter
geen gepast geld bij zich, dus hij moet wisselgeld krijgen. De man achter de
bar belooft dat hij het wisselgeld wel naar onze kamer brengt. Dit accepteert
mijn vriend niet, hij wil het geld graag nu ontvangen. De barman loopt een
tijdje heen en weer, maar geeft het wisselgeld niet. Pas als mijn vriend achter
hem aan gaat lopen, krijgt hij het alsnog en kan hij de drankjes naar het
zwembad brengen, waar hij mij het hele verhaal vertelt. Ik ben lichtelijk
verbaasd, maar niet heel erg: we hadden al gemerkt dat het in Sri Lanka vaak
lang duurt voor je wisselgeld terug krijgt.
We blijven tot ongeveer kwart
over vier in het water. Langer willen we niet blijven, aangezien we even willen
douchen en dan nog wat foto’s maken. Het strand zorgt voor nog een paar leuke
plaatjes, net als de ‘achtertuin’ van het hotel.
Vlak voor zonsondergang op het strand
De 'achtertuin' van ons hotel
Als we aangekomen zijn bij het
schommelbankje dat aan een boom hangt, zien we andere mensen van de groep
terugkomen van de tuktuk-excursie. Ook onze reisleider is erbij. Hij spreekt
ons aan over het snorkelen, maar lijkt totaal niet verbaasd dat we de excursie
zelf geboekt hebben. Ook heeft hij het niet over kosten die we eventueel nog
aan hem moeten betalen. Hij knikt alleen even en loopt dan door.
Ietwat verbaasd gaan we terug
naar onze kamer. We vinden zijn reactie allebei erg vreemd, maar we zijn ook
blij dat hij er geen discussie van maakt. We hebben een leuke dag gehad op het
eiland en dat is het belangrijkste!
Om zeven uur gaan we naar de
receptie om de Wifi te proberen, die vanavond als vanouds weer niet geweldig
werkt. Om half acht gaan we naar het buffet, dat iets anders is dan
gisteravond, maar nog steeds wel smakelijk. We blijven niet lang hangen,
aangezien we morgen vroeg op moeten (we vertrekken al om acht uur). Wel
proberen we voor het eerst even de televisie uit op onze kamer. Dit is geen
succes: zelfs met het volume op 1 is het geluid zo hard dat we zeker weten dat
het twee kamers verderop te horen is. Daarom zetten we de tv snel weer uit en
besluiten we te gaan slapen. Morgen is namelijk een bijzondere dag: dan
bezoeken we Sigiriya, de beroemde hoge leeuwenrots van Sri Lanka.
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten