vrijdag 20 februari 2015

Reisverslag Belfast 2014: dag 2

5 augustus 2014

Voor vandaag heb ik een bezoek aan het Titanic Belfast museum op de planning staan. Nadat ik ontbeten heb, ga ik met de bus naar het Titanic Quarter. Er zijn verschillende mogelijkheden om er te komen: zowel de bussen 600 als 26 rijden richting Titanic Belfast. Belangrijk is om even op te letten bij bus 26, omdat er een A-, B- en C-lijn is en niet alle bussen bij de halte van het museum stoppen. Mocht je de verkeerde bus hebben, dan is er nog niets aan de hand, aangezien alle haltes op loopafstand van het museum liggen.

Vanaf mijn bushalte loop ik langs de Nomadic richting Titanic Belfast. De Nomadic is het enige schip van de White Star Line dat nog bestaat op dit moment. Het is een klein scheepje dat in 1912 in Cherbourg eerste en tweede klas passagiers van de haven naar de Titanic bracht. De Titanic was namelijk te groot om in de haven aan te leggen.
De Nomadic ligt tegenwoordig vlakbij het Titanic Belfast museum en is te bezoeken. Dit zal ik een andere dag doen.

Ik maak eerst foto’s van de omgeving: het Titanic Belfast museum, het kantoor van Harland & Wolff (de scheepsbouwmaatschappij die de Titanic gebouwd heeft) en natuurlijk de grote gele kranen, die zo kenmerkend zijn voor het stadsbeeld van Belfast. Ze heten Samson & Goliath en zijn 106 meter (Samson) en 96 meter (Goliath) hoog.
  
Samson (links) en Goliath

Voor het Titanic Belfast museum staat het Titanic teken, gemaakt van hetzelfde staal als de Titanic. Het museum zelf zit ook vol met herinneringen aan het schip: het is gebouwd in de vorm van een ster (van White Star Line, de scheepvaartmaatschappij die opdracht gaf de Titanic te bouwen), de vier delen van het museum geven de hoogte van de boeg van de Titanic aan, er ligt water rondom (water – schip) en als (ja, als!) het goed weer is, reflecteert dat water op de aluminiumplaten van het gebouw en lijkt het op een ijsberg (dit hoef ik niet uit te leggen, neem ik aan…).

Het Titanic Belfast museum

Ik ga het museum in en kijk op mijn gemak nog even rond, aangezien het nog geen tijd is om naar binnen te gaan. Als je je kaartje reserveert, geef je namelijk een tijd aan waarop je naar binnen wilt. Vanaf dat moment heb je dertig minuten om daadwerkelijk aan je museumbezoek te beginnen.
Ik kijk even rond in de souvenirwinkel, drink wat in The Galley (één van de twee restaurants) en bekijk de oude foto’s en gereedschappen aan de muur van The Galley.

Oude foto's aan de muur

 Uiteindelijk mag ik dan toch aan het museumbezoek beginnen. Om meer te weten te komen over dit museum, kun je het beste mijn artikel op Infonu.nl lezen. Daar leg ik precies uit wat er in het museum te zien is, welke galerijen er zijn en wat er rondom het museum te zien is.

Nadat ik ruim twee uur in het museum door heb gebracht, blijkt dat Belfast zich van zijn beste kant probeert te laten zien: de regen komt met bakken uit de hemel. In de hoop dat het straks opklaart, blijf ik nog even binnen om een broodje te eten en wat souvenirs te kopen. Aangezien het daarna nog steeds regent en ik mijn tijd niet wil verspillen aan wachten, pak ik mijn paraplu en begin ik richting het Thompson Dock & Pumphouse te lopen. Dit ligt op ongeveer een kilometer lopen van het museum, maar in de regen lijkt het uiteraard veel langer.

Als ik uiteindelijk aankom, blijf ik daarom iets langer in het pomphuis. Dit is waar vroeger het water uit het droogdok gepompt werd. In het droogdok werd de Titanic afgemaakt nadat ze te water was gelaten. Het droogdok zelf is ook te bezoeken, wat ik doe, ondanks de regen. Als je rondom het droogdok loopt, besef je al hoe groot de Titanic echt was, maar pas als je zelf in het dok staat, dringt het echt tot je door: de Titanic was gigantisch! Ik voel me even heel klein…

In het droogdok

Omdat ik inmiddels, zelfs met paraplu, wel erg nat geregend ben, keer ik terug naar het hotel om iets droogs aan te trekken. Als ik weer buiten kom, blijkt het zowaar droog te zijn, wat me doet besluiten rond te gaan lopen door de stad. Ik loop onder andere langs de Albert Memorial Clock, een klokkentoren op dezelfde manier gebouwd als de Big Ben in Londen ter herinnering aan Prins Albert. Door de ongelijke grond leunt de toren 1,25 meter naar links en lijkt het op een soort Toren van Pisa. 

De scheve Albert Memorial Clock

Ik bekijk ook het Custom House met Custom Square, waar vroeger mensen openbare speeches mochten houden. Verder bekijk ik de Big Fish, een standbeeld van tien meter lang van een vis. Het is bekleed met keramische tegels waarop teksten en afbeeldingen te zien zijn die met Belfast te maken hebben. Zo is onder andere de scheepswerf van Harland & Wolff te zien, maar ook een tekening van ‘onze’ koning Willem III: hij heeft in 1690 nog in Belfast gevochten… en gewonnen.

Het Big Fish standbeeld

Nadat ik nog even over de brug over de rivier de Lagan ben gelopen, ga ik toch terug naar het hotel. Morgen moet ik namelijk vroeg op, omdat ik al om acht uur met de bus naar Dublin vertrek…

Tot morgen!

Lees verder: Dag 3


Geen opmerkingen:

Een reactie posten