10 augustus 2014
Na alle zon en warmte van
gisteren verbaast het me niets dat het vandaag weer gewoon regent. Het past wel
bij mijn eerste bestemming van vandaag: het Belfast City Cemetery, oftewel de
begraafplaats. Voor vanmiddag staat de High Tea bij Titanic Belfast op het
programma.
Ik neem eerst de bus richting
het Belfast City Cemetery, één van de twee grote begraafplaatsen in de stad (de
andere is Milltown). De begraafplaats werd in 1869 geopend, in 1916 werden er
delen gereserveerd voor Joden en overleden soldaten en mariniers. Een
ondergrondse muur geeft nog steeds een verdeling aan tussen katholieke en
protestante graven.
Vandaag de dag zijn er nog
veel oude graven te zien, velen met indrukwekkende grafstenen. Uiteraard zijn
er ook vervallen graven bij en grafstenen waarvan de namen bijna niet meer te
lezen zijn.
Enkele oude graven op het Belfast City Cemetery
Ik ga op zoek naar het graf
van Samuel Scott, dat dankzij de plattegrond van de begraafplaats niet moeilijk
te vinden is. Zoals ik in mijn verslag van dag 4 al aangaf, is Samuel Scott het
eerste slachtoffer van de Titanic: toen hij vijftien was, viel hij tijdens het
helpen bij de bouw van een steiger en overleed. Hij werd begraven op het
Belfast City Cemetery, waar hij pas in juli 2011 een grafsteen kreeg (hij
overleed op 20 april 1910). Het plaatsen van de steen gebeurde in het bijzijn
van een nichtje van hem en haar familie en de auteur van het boek Spirit of the
Titanic (Nicola Pierce), een jeugdboek dat helemaal over Samuel Scott gaat.
Het graf van Samuel Scott, het eerste slachtoffer van de Titanic
Nadat ik het graf van Samuel
bezocht heb, bekijk ik nog enkele andere graven, waaronder het graf van William
James Pirrie (de baas van Harland & Wolff tijdens de bouw van de Titanic)
en de graftombe van Edward Harland (één van de oprichters van Harland &
Wolff). Daarna verlaat ik de begraafplaats om terug te keren naar het
stadscentrum. De halte bij de begraafplaats heeft geen lijstje met tijden en
aangezien ik geen Internetverbinding heb, kan ik de app van Translink (de
openbaar vervoer maatschappij in Belfast) niet gebruiken. Ik wacht een tijdje,
wacht nog wat langer… en wacht. Uiteindelijk loop ik richting de volgende
halte, hopend dat daar tijden vermeld staan. Pas twee haltes verder vind ik een
lijstje, waarop staat dat de volgende bus nog een tijdje op zich laat wachten.
Ik had namelijk precies de pech dat er rond dit tijdstip maar één bus per uur
rijdt.
Niet ontmoedigd keer ik terug
naar het centrum, waar op dat moment een politiestaking aan de gang is. Wagens
en agenten blokkeren de straten en doorgangen, maar met een beetje moeite mag
ik er langs en kan ik op de bus stappen naar het Titanic Quarter. Aangekomen
bij Titanic Belfast zie ik dat er weer een cruiseschip in de haven ligt, de
Celebrity Infinity dit keer.
De Celebrity Infinity in de haven van Belfast
Ik wacht in het Atrium (begane
grond) van het museum tot ik met de lift naar boven mag voor de High Tea. De
High Tea vindt plaats in de Titanic Suite op de vijfde verdieping van het
museum, waar ‘gewone’ bezoekers niet mogen komen. Ik voel me nu al speciaal!
Samen met anderen die de High
Tea gereserveerd hebben, wacht ik in de Olympic Suite. Uiteindelijk worden we
één voor één naar onze tafel in de Titanic Suite gebracht. Ik bof, want mijn
tafel is vooraan in de zaal en ik zit dus vlakbij de Grand Staircase. Dit is de
grote eerste klas trap van het schip die hier exact nagebouwd is. Detail: de
klok bovenaan de trap geeft 2.20u aan, het tijdstip dat de Titanic geheel onder
water verdween in de nacht van 14 op 15 april…
Het uitzicht vanaf mijn tafel op de Grand Staircase
Tijdens de High Tea vergeet ik
het zinken even en voel ik me als een eerste klas passagier. De tafel is keurig
gedekt met serviesgoed met het White Star logo, er speelt een klein orkestje
rustige muziek en ik heb een mooie kaart voor mijn neus om mijn thee uit te
kiezen. De hapjes staan vast, maar er wordt wel gevraagd of ik een speciaal
dieet of iets dergelijks heb. Als ik doorgeef dat ik vegetariër ben, worden de
sandwiches met vlees netjes weggelaten. In plaats daarvan krijg ik heerlijke
sandwiches met komkommer, roomkaas en waterkers en daarnaast de ‘gewone’
hapjes: gebakjes, mousse, puddinkjes, scones met frambozenjam en slagroom, Red
Velvet Cake… Het is allemaal even lekker!
Mijn favoriet tijdens de High Tea: de Red Velvet Cake! Geserveerd op een bord met het White Star Logo en RMS Titanic.
Dankzij de heerlijke hapjes en
de sfeer zit ik bijna het maximum van twee uur aan tafel. Ik vind het jammer
dat ik de Titanic Suite moet verlaten, want het heeft echt iets bijzonders.
Zelfs de toiletten erbij zijn chique!
Ik keer uiteindelijk toch
terug richting het centrum en stap nog even uit bij de St. George’s Market. Het
kraampje dat crêpes verkoopt, is gesloten, maar na de uitgebreide High Tea vind
ik dat niet zo heel erg…
Geen crêpes vandaag!
Na nog wat rondgelopen te
hebben door de stad, ga ik terug naar het hotel. Ik besluit voor de verandering
in het restaurant van het hotel te eten, hoewel ik nog niet echt honger heb.
Tijdens het eten heb ik uitzicht op enkele muurschilderingen van Sandy Row, de
straat waar mijn hotel aan ligt. Het zijn redelijk onschuldige
muurschilderingen over Noord-Ierland en het voetbal.
Muurschilderingen van Sandy Row
Na het eten ga ik terug naar
mijn kamer. Morgen heb ik nog één volle dag in Belfast, overmorgen ga ik helaas
alweer naar huis… Zo ver is het gelukkig nog niet, morgen heb ik nog genoeg om
te doen!
Jaloers op je High tea.
BeantwoordenVerwijderen