9 augustus 2014
Terwijl ik dit schrijf, komt
de regen in Nederland met bakken naar beneden, maar in Belfast is het vandaag
zowaar droog! Als ik de gordijnen van mijn hotelkamer open, schijnt zelfs de
zon. Zou dat vandaag zo blijven?
Met het mooie zonnetje vind ik
het bijna jammer dat ik naar binnen moet, maar vandaag breng ik een bezoek aan
de St. George’s Market. Dit is een overdekte markt met een lange geschiedenis
die alleen op vrijdag, zaterdag en zondag open is. Vanuit het stadscentrum
rijdt een gratis busje naar deze markthal, maar lopend is het ook goed te doen.
Als ik aankom bij de St.
George’s Market, is het nog vroeg en zijn er nog weinig bezoekers. Ik loop op
mijn gemak wat rond en bekijk de vele kraampjes met kunst, groente en fruit,
sieraden en brood en vis. Langs de kant valt een kunstwerk van twee koeien mij
op. Een beetje Nederland in Belfast?
De koeien van de St. George's Market
Naast de koeien bevindt zich
de klok van de St. George’s Market. Het is een oude klok, maar hij werkt nog
steeds!
Terwijl ik luister naar
kerstliedjes die gedraaid worden (waarom dit nu gedraaid wordt, is me een
raadsel – het is augustus!), loop ik verder over de markt. Bij één van de vele
etenskraampjes koop ik een Franse crêpe, die ik op een terrasje opeet.
Verspreid over de markt staan meerdere terrasjes waar mensen even kunnen zitten
om iets te eten en drinken.
Even wat eten op een terrasje
Ik verlaat de St. George’s
Market en ga op zoek naar de bus die me naar Belfast Castle kan brengen. Bij
welke halte ik uit moet stappen, weet ik dankzij de Translink app (app van het
openbaar vervoer in Belfast), maar dan moet ik toch even kijken waar ik heen
moet. Gelukkig wijst de buschauffeur me de juiste weg.
Ik begin aan de wandeling, die
veel langer blijkt te zijn dan ik van tevoren had gedacht. Vanaf de halte moet
ik een klein stukje rechtdoor lopen en dan een zijstraat inslaan. Deze
zijstraat, die flink omhoog loopt, moet ik helemaal uitlopen om bij de ingang
van het park te komen. Dan ben ik er nog niet: via een weg over een heuvel (ja,
uiteraard een hoge heuvel!) kom ik uiteindelijk bij Belfast Castle. Wat een
geluk dat het vandaag zulk mooi weer is!
Belfast Castle. Let ook op de blauwe lucht!
Als ik eindelijk boven ben,
ben ik toch blij dat ik zo ver gelopen heb, want het uitzicht is werkelijk
prachtig! Ik kan kilometers ver over de stad kijken en zie zelfs Titanic
Belfast en de kranen Samson & Goliath.
Het kasteel zelf vind ik
minder de moeite waard. Ik kijk binnen, maar kan niet alles zien, omdat er een
bruiloft plaats vindt. De tuinen zijn wel te bekijken. In het midden bevindt
zich een fontein, eromheen wat struiken, bloemen en katten gemaakt van mozaïek.
Om eerlijk te zijn vind ik de tuin mooier dan het kasteel!
De fontein in de tuin met in de verte Titanic Belfast en één van de gele kranen
Vanaf Belfast Castle is het
mogelijk om nog verder te wandelen. Omdat het nog steeds zonnig en warm is,
besluit ik dit te doen. Er loopt geen echt pad heuvelop, dus je loopt echt
tussen de planten… en brandnetels. Het uitzicht valt tegen aangezien er overal
bomen staan, wat me doet besluiten terug te gaan. Ik loop terug naar de
bushalte (heuvelaf gaat toch een stuk sneller!) en neem de bus terug naar het
stadscentrum, waar ik iets eet. Dan pak ik de volgende bus met als
eindbestemming Stormont Estate, het parlementsgebouw van Belfast. De
wielrenliefhebbers zullen dit gebouw herkennen van de Giro d’Italia, die eerder
in mei 2014 in Belfast begon. Een aantal wielrenners had moeite de heuvel te
beklimmen, maar ik kan zeggen dat lopen ook geen makkie is…
Daar helemaal bovenop die heuvel ligt Stormont Estate...
Uiteindelijk ben ik boven. Ik
kan, als ik wil, nog iets verder doorlopen om dichter bij het gebouw te komen,
maar ik vind dat ik vandaag al genoeg gelopen en geklommen heb. Ik ga even
lekker in het zonnetje zitten en kijk rustig rond. Vanaf de plek waar ik zit,
kan ik het ziekenhuis van Belfast zien en Campbell College, waar de
Narnia-schrijver C.S. Lewis gestudeerd heeft.
Als ik weer een beetje
uitgerust ben, loop ik rustig terug naar beneden. Opnieuw gaat heuvelaf
makkelijker dan heuvelop!
Ik neem de bus terug naar het
stadscentrum, kijk nog even in wat winkeltjes, koop mijn avondeten en ga dan
terug naar mijn hotelkamer. Ik verwacht dat het een rustige avond wordt, maar
er komt ineens een drumband voorbij. Deze had ik vanochtend ook al even gezien
en aangezien ik nieuwsgierig ben, haast ik me met de lift naar beneden om de
band van dichterbij te bekijken. Het blijkt een parade te zijn van de
Apprentice Boys of Derry, een protestante vereniging die elk jaar op de tweede
zaterdag van augustus het einde van de belegering van Derry herdenkt. De
belegering begon in december 1688 en duurde tot eind juli 1689. Waarschijnlijk
zijn er 4000 mensen overleden tijdens de belegering…
De Apprentice Boys of Derry
Als de band voorbij is, neem
ik de lift naar de bovenste verdieping van het hotel om terug te gaan naar mijn
kamer. Ik word nog één keer gestoord als iemand op mijn deur klopt die per
ongeluk bij de verkeerde kamer is, maar dan is het echt rustig. Ik ga slapen
met mijn gedachten alvast bij morgen: dan heb ik een High Tea bij het Titanic
Belfast museum!
Je zult je voetjes wel gevoeld hebben.
BeantwoordenVerwijderen