Reisverslag zomer 2025: Italië - dag 3

Zondag 27 juli 2025
 
Ondanks de live muziek, die nog tot kwart voor elf doorging, hebben we allemaal een redelijke eerste nacht gehad op de camping in Italië. Wel zijn we, dankzij ons persoonlijke kleine wekkertje, vroeg wakker. Omdat het buiten nog best fris waait, ontbijten we binnen met soepkommen als ontbijtbakjes voor de yoghurt. Heerlijk, dat improviseren op de camping! ;)
 
Na het ontbijt is het tijd om te douchen. Ons zoontje gaat als eerste. Het duurt lang voordat het water warm is, dan wordt het eigenlijk te warm en na twee minuten wordt het weer ijskoud en halen we hem er maar onderuit. Ik ben de tweede die gaat en heb grotendeels ijskoud water met aan het einde nog even gloeiend heet en dan pas aangenaam. En manlief, die als laatste gaat? Die heeft nergens last van… Duidelijk dus wie er morgen als laatste mag douchen!
 
Als iedereen aangekleed is, wandelen we naar de supermarkt van de camping. Die is erg groot (voor een campingwinkel) en de prijzen zijn eigenlijk heel normaal. We halen wat broodjes voor de lunch en eten voor vanavond, zodat we morgen – als er slecht weer voorspeld is – uitgebreid boodschappen kunnen doen bij een grote supermarkt. Ondanks het vrij uitgebreide aanbod, is er niets vegetarisch te krijgen (vleesvervangers of iets dergelijks), dus hopelijk vinden we dat in een ‘echte’ supermarkt.

De supermarkt van de camping

 
In de stacaravan eten we even fruit voor we naar het zwembad gaan. We beginnen bij het sproeipark: een vloer met diverse fonteinen, bogen die water spuiten en een omvallende emmer. Ook is er een glijbaantje. Zoonlief probeert hem uit, maar halverwege moet hij aangeduwd worden, zo slecht glijdt de baan. Ook is het water echt ijskoud.

Het sproeipark

Naast het sproeipark is het ‘Olympische’ zwembad: een rechthoekig bad, waarvan een deel gereserveerd is voor sportactiviteiten. Er blijft echter genoeg bad over en de temperatuur van het water is ook wat aangenamer dan die van het sproeipark.

Het 'Olympisch' zwembad met op de achtergrond het sproeipark (foto op een ander moment gemaakt)

 
Als laatste gaan we naar het bad met de glijbanen. Er zijn er drie: een brede familieglijbaan, twee dezelfde lange, schuin aflopende banen naast elkaar en een glijbaan met verdiepingen: je glijdt een stukje, komt in een badje terecht en gaat dan weer naar de volgende glijbaan. Het zijn allemaal korte stukjes, die vrij steil zijn en het water in het badje is net iets te ondiep voor volwassenen om lekker neer te komen. Met een band is het echter beter te doen.

Het glijbanenbad (foto op een ander moment gemaakt)

Links de twee schuin aflopende banen (die erg hard gaan!) en rechts de 'bakjesglijbaan'

 
De andere glijbanen zijn leuker en glijden goed. Er is ook nog een walvis waar kinderen op kunnen klimmen en vanaf kunnen glijden. Wel is het er druk, dus goed oppassen met jongere kinderen, omdat die gemakkelijk omver gebotst kunnen worden. Langs de kant staan badmeesters, maar als zij fluiten, kijkt meestal iedereen, behalve degene voor wie het fluitje bedoeld is.

De brede glijbaan, ook leuk zonder band

De walvis om op te klimmen, met aan de achterkant twee glijbaantjes

Nog een soort 'waterkussen' om overheen te glijden

 

Na het glijbanenbad ontdekken we nog één klein, ondiep bad, waar we vanuit onze stacaravan op uitkijken. Het is alleen een ondiep bad met een klein stukje bubbelvloer, verder is er niks te doen. Toch vindt onze kleine waterrat dit bad ontzettend leuk.

Het ondiepe bad waar we vanuit de stacaravan op uitkijken

 
Rond lunchtijd gaan we terug naar de stacaravan om wat te eten. Daarna neem ik ons energiebommetje mee naar wat speeltuintjes, maar we rusten ook even in de caravan. Halverwege de middag komt een belangrijk moment: het uittesten van de ijswinkel van de camping! Je moet eerst bij de kassa opgeven welk ijsje je wil (small, medium of large), betalen en dan het bonnetje aan iemand anders geven, die de ijsjes daadwerkelijk voor je opschept. Er zijn genoeg smaken om uit te kiezen, variërend van fruit tot chocola en van karamel tot gekkere smaken als ‘Froggy’ (de campingmascotte) en ‘Trollen’. We kiezen allemaal iets verschillends en keuren het ijs zeker goed!

De ijswinkel van de camping

 
Omdat het echt goed opgewarmd is, trekken we onze zwemkleding weer aan en gaan we voor de tweede keer vandaag naar het zwembad. Nu beginnen we bij de glijbanen, maar die zijn zo druk dat we snel naar het sproeipark en het Olympisch bad gaan. Rond vijf uur zijn we terug in de stacaravan om te koken, maar na het eten nemen we nog een laatste duik. De zon staat vol op het ondiepe bad, dus daar is het heerlijk vertoeven.

Nog even heerlijk genieten voor het bedtijd is!

 
Als het bedtijd is voor onze kleine slaapkop, gaan we terug naar de stacaravan. Opnieuw slaapt hij vrij snel, wat op zich ook wel logisch is na al het zwemmen. Ik loop weer even een rondje over de camping en ontdek waar het fietspad is: we willen namelijk nog kijken of we fietsen kunnen huren en dan naar het Gardameer kunnen gaan.
 
Later die avond is er natuurlijk weer het nodige entertainment met de minidisco en een show van het animatieteam. Om tien voor elf wordt het eindelijk stil en zit de dag er weer op. Op naar de volgende!
 
Tot morgen!

Reisverslag zomer 2025: Italië - dag 2

Zaterdag 26 juli 2025
 
Nadat we gisteren naar Zuid-Duitsland zijn gereden, gaan we vandaag verder naar onze eindbestemming in Italië: camping Hu Altomincio Village in Salionze. Er is slecht weer voorspeld, dus we willen zo vroeg mogelijk vertrekken. Helaas hebben we een onrustige nacht gehad en wordt het hele dorp om zes uur ’s ochtends uit bed gebeierd door de kerkklokken, dus we zijn nog niet heel fris als we om half acht aan het inbegrepen ontbijt schuiven. Het ontbijt is echter echt uitstekend, waardoor we snel opknappen. Vervolgens pakken we alles weer in, sjouwen de bagage de trap af en laden de auto in.

Er is een uitgebreid ontbijtbuffet met verschillende broodjes, eieren, fruit en soorten beleg.

 
Iets voor negenen vertrekken we. Ergens vinden we het jammer, want het was een prima hotel, best een schattig dorpje en het ontbijt was echt heel goed. Het enige aandachtspunt is dat je de toeristenbelasting contant moet betalen. Mocht je hier ooit gaan overnachten, hou dat dus in de gaten.

We rijden het dorp uit, komen op de snelweg en steken al vrij snel – in de stromende regen – de grens naar Oostenrijk over. Via allerlei bergpassen komen we bij de stad Innsbruck. De regen gaat langzaam steeds meer over in miezer en als we uiteindelijk de Brennerpas bereiken, wordt de lucht zelfs wat lichter.

In de stromende regen Oostenrijk in...

... maar langzaam wordt het droger en iets lichter!

 
Het bekende liedje ‘Met de vlam in de pijp scheur ik door de Brennerpas' gaat voor ons niet zo op: op het grootste deel van de route is de snelheid beperkt en regelmatig staan we stil of rijden we niet harder dan dertig kilometer per uur. Pas rond half vijf bereiken we de afslag van de snelweg die we moeten hebben en kunnen we aan het laatste stuk naar de camping beginnen. Daar komen we om vijf uur aan.

We zijn er! (Foto op een later moment gemaakt, te zien is de zij-ingang vlakbij onze stacaravan, niet de hoofdingang)

 
De incheck verloopt vlot en daarna moeten we een plekje voor de auto zoeken, aangezien de camping helemaal autovrij is. De parkeerplaatsen staan niet heel duidelijk aangegeven, net als waar je je op de camping bevindt, dus uiteindelijk parkeren we maar en kijken we bij welke stacaravan we zijn. Dichterbij parkeren kan niet, dus sjouwen we de vierhonderd meter grotendeels heuvelop met de bagage naar onze stacaravan. Die ligt vlak naast het centrum van de camping, wat een voordeel is, maar natuurlijk ook een nadeel.

De linkerstacaravan die zichtbaar is, is degene waar wij verblijven: 286

 
Manlief offert zich op om de rest van de spullen te halen, terwijl ik vast begin met uitpakken en het eten warm maken. Zoonlief verkent ondertussen de stacaravan en loopt heerlijk in de weg. De keuken is namelijk erg smal, net als de ruimtes tussen de muur en het tweepersoonsbed. De caravan zelf is verder prima: een woonkamer met een tafel en vier stoelen eromheen, een klein bankje, schuifdeuren naar de twee slaapkamers en de losse badkamer en natuurlijk een terras met een tafel en vier plastic stoelen, twee ligbedden en nog twee grote stoelen om in te zitten. Er is geen televisie aanwezig, maar gelukkig wel airco!

De woonkamer met keuken met knuffelolifant van zoonlief op tafel (foto op de vertrekdag genomen)

De slaapkamer van ons zoontje

Onze slaapkamer met rechts nog een badkamertje met alleen een toilet en wasbak. De douche is in de losse badkamer.

 
Nadat we iets voor half zeven klaar zijn met eten, lopen we nog naar de rivier die naast de camping is. Om steentjes te gooien, moeten we terug naar de receptie, maar op zich is het best goed aan te lopen. Terug nemen we wel het gratis treintje dat er rijdt, waardoor we eigenlijk met een paar minuten terug in het centrum zijn.

Net als bij camping Sandaya steentjes gooien in de rivier!

 
Inmiddels is het ruimschoots bedtijd voor onze kleine uk. We laten hem nog even kennis maken met zijn slaapplek, daarna moet hij toch echt gaan slapen. Verbazingwekkend genoeg slaapt hij binnen een paar minuten. Ik loop nog een klein rondje door het centrum, zie de verschillende winkeltjes en restaurants en verkrijg een informatiefolder voor fietsverhuur. 

De souvenirwinkel van de camping met rechts de fietsverhuur en het informatiepunt (foto op een andere dag genomen)

Dan loop ik weer terug en zitten we nog een tijdje buiten, terwijl op het podium de minidisco losgaat met muziek op volumestandje ‘Dit moet in Nederland te horen zijn’. Een heerlijk rustige avond dus! ;)
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3

Reisverslag zomer 2025: Italië - dag 1

Vrijdag 25 juli 2025
 
Voor het eerst sinds onze zoon van nu vier geboren is, gaan we deze zomervakantie naar een iets verdere bestemming: camping Hu Altomincio Village, een paar kilometer ten zuiden van het Gardameer in Italië. Om de rit te breken, hebben we onderweg één overnachting in Zuid-Duitsland.

We willen graag de files voor zijn, dus vertrekken we al rond vier uur ‘s nachts. Na een klein uur rijden komen we bij de Duitse grens. We moeten even langzamer rijden en er is maar één baan open, maar er is geen politiecontrole. Daarna is het soms lekker doorrijden, soms wat meer remmen. Regelmatig komen we werkzaamheden tegen waarbij je maar tachtig kilometer per uur mag en ondanks het vroege tijdstip, hebben we toch wat file rondom het Rührgebied.
 
Onderweg stoppen we diverse keren. De stop bij Sesselhausen is er één om over te slaan: je betaalt een euro per persoon voor de wc (ook voor jonge kinderen), er is geen verschoonplek voor baby’s, de koffiebar gaat pas om tien uur open, maar vooral het personeel is enorm onbeleefd. Een vrouw die na ons in de rij komt, vraagt beleefd of ze nu of na het plassen moet betalen, waarop haar toegesnauwd wordt: “Nu, nu!” Een ander persoon vraagt hoe laat de koffiebar open gaat, reageert met “Dan gaan we ergens anders koffie drinken” na het antwoord, waarop de reactie is: “Dat is niet mijn probleem!” Gezellig dus…
 
Ook bij een andere stop hebben we pech: er zou een speeltuintje zijn, zodat ons kleine energiebommetje even kan spelen, maar die is afgesloten wegens ‘technische redenen’ (wat voor technische redenen kunnen er bij een klein speeltuintje met een wipkip en een miniglijbaan zijn?). Gelukkig vinden we een andere stop die wel een speeltuin heeft.

Het is niet veel: een draaiding en een klimrekje met een glijbaan, maar er kan in ieder geval even gespeeld worden!

In de middag komen we nog meer files tegen door werkzaamheden en stuurt ons navigatiesysteem ons een stuk secundair, waar we gigantisch in de file komen door verkeerslichten. Uiteindelijk komen we weer op de snelweg, maar ook daar is nog een stuk file. Hierdoor zijn we pas om kwart over vier in Nesselwang, het dorpje waar we overnachten in Alpenhotel Martin. Het is een echt Alpendorpje met veel gebouwen in dezelfde bouwstijl (wij noemen het Oostenrijks) en met hekjes op de daken om lawines tegen te houden. Ons pension ligt aan een piepklein watertje, vlakbij de kerk.

Dankzij ons navigatiesysteem een stukje extra sightseeing...

Ons hotel in Nesselwang: Alpenhotel Martin

Uitzicht vanaf het balkon over het dorpje met het heerlijke weer dat we hadden...

 
Hoewel het pension een restaurant heeft, kiezen we toch voor een pizzeria, Il Borgo, omdat die meer vegetarische keuzes heeft. Het is een prima restaurant, netjes en de prijzen vallen ontzettend mee. Zeker gezien de grote pizza’s die we krijgen! Een aanrader dus, mocht je ooit in Nesselwang komen (al vermoed ik dat die kans bij veel van jullie klein zal zijn… 😉).

Links de pizzeria waar we gegeten hebben, op de achtergrond de Alpen en meer heerlijk weer...

Na het eten gaan we met een klein omweggetje terug naar het pension om vroeg te gaan slapen, aangezien we er een lange dag op hebben zitten. En we zijn er nog niet: morgen gaat de rit verder.

Nu goed slapen en dan morgen weer verder...

 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2

Uit in Nederland: overnachten in Efteling Bosrijk

Vrijdag 11 t/m zondag 13 juli 2025
 
De afgelopen jaren zijn we verschillende keren een dagje naar de Efteling geweest (18 april 2024 bijvoorbeeld). Nu gaan we voor het eerst langer dan één dag: mijn moeder viert een belangrijke verjaardag en heeft ons uitgenodigd voor een weekendje met een verblijf in Efteling Bosrijk.

Het hoofdgebouw van Efteling Bosrijk

 
Efteling Bosrijk is één van de mogelijkheden om in de buurt van de Efteling te overnachten. Het is een park met verschillende soorten huisjes dat op een kleine wandelafstand van het park ligt. Om er te komen, volg je de borden Efteling Resorts in plaats van naar de parkeerplaats. Je rijdt dan langs de achterkant van het park en komt zo vanzelf bij Bosrijk.
 
Als we aankomen, mogen we zonder controle doorrijden naar de parkeerplaats van Efteling Bosrijk. Deze parkeerplaats heeft wel een slagboom met kentekencontrole, aangezien deze parkeerplaats gratis is (in tegenstelling tot de parkeerplaats van de Efteling). Hij is dus echt bedoeld voor gasten van Efteling Bosrijk.
 
Nadat we op de ruime parkeerplaats geparkeerd hebben, wandelen we naar het park. Volgens de website is het zo’n tien minuten lopen: zelf vinden we dit wel meevallen. Je loopt over een wandelpad langs het bos en komt dan al bij de grote parkeerplaats van het park. Via een apart pad kom je bij de ingang, die weer een aparte zij-ingang heeft voor gasten van de Resorts. Op die manier hoef je niet zo lang in de rij te staan om het park binnen te komen. Bovendien gaat tickets scannen heel makkelijk via de Efteling app: daar staan al je tickets in, je gegevens over je verblijf en zelfs een digitale sleutel om straks de deur van je huisje mee te openen.
 
We brengen de dag in het park door, waarbij we favoriete attracties als Symbolica en de Pagode doen, maar ook voor het eerst Baron 1898 (eens en nooit meer voor mij!). Natuurlijk gaan we met ons zoontje ook in de oude autootjes en in ‘Jokie en Jet’, maar hij durft ook in het schommelschip! Opa slepen we mee in de attractie van Sinbad met de ronddraaiende bootjes, die toch wat heftiger draaien dan opa verwacht had…

Even een high five met Pardoes voor Symbolica

 
Aan het einde van de middag halen we bij het restaurant van Fabula iets te eten. Er is voor volwassenen een burgermenu, waarbij je ook voor een vegetarische burger kunt kiezen, maar dit is niet het geval bij het kindermenu. De vegetarische optie is daar pasta, de burger kunnen ze helaas niet aanpassen, omdat ze dan een halve burger geven en een halve weg moeten gooien. Mocht je kind een wat moeilijkere eter zijn, ga dan voor de pasta en niet voor de burger (die we los besteld hadden), want bij onze alleseter viel hij absoluut niet in de smaak.
 
Na het eten lopen we het kleine stukje terug naar Efteling Bosrijk. We halen de auto en rijden, na weer een slagboomcontrole, naar ons huisje. Langs de kant staan overal bordjes met de accomodatienummers. Ze zijn redelijk duidelijk, al is het ook wel goed opletten wanneer je af moet slaan, aangezien dit soms laat zichtbaar is.

Terug wandelen naar Bosrijk

 
Wij hebben huisje 908: een achtpersoonshuisje met vier slaapkamers en twee badkamers. Naast ons huisje is een speeltuintje met een glijbaan en een klimmogelijkheid. Het huisje zelf is vrijstaand, maar in de buurt staan uiteraard wel andere huisjes.

Huisje 908: een vrijstaan huisje in het bos. Zicht erop van boven...

... en van beneden! Naast het huisje is een speeltuintje.

 
Met onze digitale sleutel openen we de voordeur, die aan de zijkant van het huisje zit. Dan staan we in een halletje met links de trap naar boven, rechts een toilet en voor ons de eerste slaapkamer. Links achter de trap is de deur naar de woonkamer met open keuken. In de keuken is een vaatwasser, een koelkast met een vriesvakje en er is een combimagnetron. Daarnaast staat er een koffiezetapparaat, een waterkoker en is er een kookplaat. Ook zijn borden, bekers, bestek etc. natuurlijk aanwezig. We krijgen ook een welkomst- en schoonmaakpakket met een theedoek, handdoek, afwasborstel, vaatwasblokjes en afwasmiddel. In een kastje onder de gootsteen ontdekken we extra rollen toiletpapier en een keukenrol. Er is dus van alles al aanwezig in het huisje!

De woonkamer met het zitgedeelte

 
Op de benedenverdieping is een tweepersoonsslaapkamer met een badkamer eraan vast. Op de bovenverdieping zijn drie slaapkamers: een tweepersoonskamer, een kamer met een stapelbed en een kamer met twee losse bedden. Ons zoontje wil eigenlijk in het stapelbed, maar omdat het bed aan beide kanten los van de muur is en hij nogal onrustig is in zijn slaap, laten we hem toch in de andere kamer slapen en dopen we de stapelbedkamer om tot speelkamer. Dit past goed, aangezien er in de kamer al een bordspel aanwezig is.

De tweepersoonskamer boven

De 'speelkamer'

 
Op de bovenverdieping is verder een badkamer met douche en bad en een los toilet. Hier ontdekken we helaas dat de vorige bewoners en/of schoonmakers de prullenbak niet geleegd hebben en dat hij nog behoorlijk vol zit met damesafval… Dat is even een minpuntje!
 
De rest van het huisje is prima. Alle bedden zijn keurig opgemaakt en per slaapplaats is er een grote en kleine handdoek. Op de bovenverdieping liggen tapijttegels (behalve in de badkamer en het toilet) waar je goed met blote voeten op kunt lopen, iets wat minder aan te raden is voor de trapmaantjes op de trap: die voelen vrij stug en hard aan.
 
Omdat we al in het park gegeten hebben, hoeven we niet meer te koken en houden we het bij wat uitpakken en ’s avonds niet te laat gaan slapen. Voor ’s ochtends hebben we ontbijt meegenomen, al kun je het ook laten bezorgen (tegen betaling uiteraard) of vanaf acht uur halen bij het kleine winkeltje naast de receptie. Er is ook een restaurant dat een ontbijtbuffet lijkt te hebben, maar daar hebben we verder niet naar gekeken.

De keuken van het huisje

 
Opnieuw brengen we de dag door in het park. Ik ga voor het eerst in de nieuwe attractie Danse Macabre, die ik een leuke aanrader vind. Wij waren al voor tienen in de rij gaan staan (het park is voor gasten van de Resorts een halfuur eerder open), waardoor we eigenlijk maar een kwartiertje gestaan hebben voor we al door mogen lopen. De rij heeft verschillende stops: eerst hoor je een stukje van het verhaal achter wat je straks gaat meemaken, dan moet je wachten tot je gesorteerd wordt voor de catacomben en dan moet je bij de catacombe nog wachten tot je echt naar binnen mag. Ik vond het zelf geen heftige attractie, maar je moet wel tegen gedraai kunnen. Qua spanning vond ik het ook nog meevallen, al zou ik het absoluut niet aanraden voor jongere kinderen.

De wachtrij van Danse Macabre doet ook spookachtig aan dankzij de rookeffecten

 

Aan het einde van de middag gaan we terug naar Efteling Bosrijk, omdat we een reservering hebben voor het diner in het restaurant ’t Eethuys. Je kunt kiezen voor losse gerechten of voor een menu dat deels door de chef wordt samengesteld. Wij kiezen voor een los voorgerecht en hoofdgerecht. Het voorgerecht is uitgebreid (wat ook wel mag voor de prijs die je krijgt…), het hoofdgerecht is voor vegetariërs oké. Je kunt kiezen uit gepofte biet of pasta, waarbij wij voor de pasta zijn gegaan. We krijgen een grote portie pasta met een klein beetje pestosaus. Dit is wel jammer, want juist de pestosaus maakt het gerecht echt lekker. Zonder de saus is de pasta snel wat flauwer.
 
Tijdens het eten komt het personage Klaas Vaak nog langs de tafels. Hij hoort bij Bosrijk en is ook te zien op afbeeldingen en schilderijen in de huisjes. In het midden van het meer van Bosrijk staat zijn huis, waar je ’s ochtends om negen uur een muziekje vandaan hoort komen om aan te geven dat hij wakker is. Om half zeven ’s avonds vertelt hij een verhaal aan kinderen voor het slapen gaan, samen met zijn vriendje de uil. In het huisje is ook een boekje met verhaaltjes van Klaas Vaak aanwezig, inclusief echte slaapmutsen…

Een verhaaltje van Klaas Vaak voor het slapen gaan... met je slaapmuts op natuurlijk!

 
Nadat ons zoontje ingespannen geluisterd heeft naar het verhaal en we het huis van Klaas Vaak gezien hebben, gaan we terug naar ons eigen huisje hier. Als zoonlief slaapt, loop ik samen met mijn man nog terug naar het park voor de fonteinenshow Aquanura. Ook dit is wel een aanrader. Het leuke is dat hij vier keer per avond wordt gedaan, zodat ook gezinnen met jongere kinderen de kans krijgen om hem te zien.

Het huisje van Klaas Vaak in het meer van Bosrijk...

... en de fonteinenshow op het meer van de Efteling!

Als de show voorbij is, gaan we terug naar het huisje om bij te komen en ons op te maken voor de laatste dag. Hierbij staan we weer vroeg op, zodat we de verjaardag van oma kunnen vieren voordat we al voor half tien in het park staan. Precies om half tien gaan er een paar attracties open. Onze kleine waaghals wil twee keer achter elkaar in de kinderachtbaan Max & Moritz, wat zonder problemen kan. Iets voor tienen ga ik nog een keer in de rij voor Danse Macabre, wat opnieuw qua wachttijd een goede zet blijkt te zijn.
 
Na de lunch en nog een paar attracties is het dan toch tijd om te vertrekken. Helaas is er geen tijd meer om het zwembad van Efteling Bosrijk uit te testen, dus dat moet maar een reden zijn om nog eens terug te komen. We kunnen Efteling Bosrijk in ieder geval aanraden: je overnacht vlakbij het park, het zijn mooie huisjes en het park komt heel gezellig over. Ook zijn er genoeg faciliteiten, zoals een winkeltje en diverse speeltuintjes. Klaas Vaak geeft het nog net even een speciaal eigen tintje. Kortom: mocht je meerdere dagen naar de Efteling willen gaan, dan is dit een mooie plek om te overnachten!

Reisverslag Center Parcs De Kempervennen 2025 - dag 3

Zondag 30 maart 2025
 
Vandaag is helaas alweer onze laatste dag bij De Kempervennen. We kunnen er ook nog eens een uur korter van genieten, aangezien afgelopen nacht de zomertijd in is gegaan. Hierdoor starten we allemaal wat later op en is het al half tien als we richting het Cycle Center fietsen om de fietsen in te leveren. Het fietsencentrum gaat pas om tien uur open, maar we mogen de fietsen voor de deur wegzetten en de sleutels in de brievenbus inleveren.
 
We kijken nog even bij de kinderboerderij, waar we opnieuw de geiten, schapen, konijntjes en Konijnen zien. Verderop bij de ottervijver is er eentje buiten, de rest ligt binnen te slapen.

Schapen en de tractor van de kinderboerderij

Een van de Konijnen, met op de achtergrond het speeltuintje op het strand

 
Onze volgende stop is de Market Dome met de Aqua Mundo. We zijn iets na tienen, dus de eerste ochtendfile is al weg. Vlakbij de ingang vinden we een iets groter hokje, waar we ons alle drie om kunnen kleden. Vervolgens gaan we het zwembad zelf in, waar we vrij snel een tafeltje vinden. Dan gaan we één voor één alle verschillende glijbanen en zwembaden weer af. Gelukkig is het een stuk rustiger dan gisteren.

De 'kleine' glijbaan

 
Rond twaalf uur eten we onze meegebrachte boterhammen op, waarna we ons langzaam voorbereiden voor de rondleiding achter de schermen van het Leven in de zee bad. We moeten er schoenen voor aan en hebben als tip gekregen om een handdoek of iets dergelijks mee te nemen, aangezien er ook een stukje buiten is.
 
Om één uur verzamelen we bij het bad. Een badmeester/dierenverzorger neemt ons mee door een deur, waardoor we ineens achter de aquaria staan. We krijgen uitleg over de verschillende dieren en kunnen van bovenaf bij de vissen kijken. Ook wordt er verteld over het filtersysteem en de pompen. Als laatste mogen we nog buiten via de luikjes kijken. Persoonlijk vinden we de vissen zo beter te zien dan onder water, dus we hebben geen spijt van deze activiteit!

Zicht van bovenaf op het eerste aquarium

Een van de twee haaien die er wonen

Zicht van bovenaf op het laatste aquarium. Op de achtergrond zijn de beslagen ramen te zien, waardoor de vissen vanuit het bad slecht te zien zijn

 
Na de rondleiding gaan we nog een laatste keer van de wildwaterbaan, waarna het er toch echt op zit. We douchen, kleden ons om in een megagroot hokje en verlaten dan het zwembad.

Dit was 1 hokje...

 
Eigenlijk willen we als afsluiting een alcoholvrije cocktail drinken, maar die blijken allemaal uitverkocht te zijn? Daarom nemen we nog een ijsje om de vakantie echt af te sluiten.
 
In het huisje ruimen we de laatste spullen op en daarna laden we de auto in. Het is even flink omrijden om het park uit te komen, maar dan is de vakantie toch echt voorbij.

Dag, huisje, we hebben van je genoten!

 
We vonden De Kempervennen een erg leuk park. Het huisje was prima (op de bedden na natuurlijk…), het zwembad was mooi en er is veel te zien en doen op het park. Ons kleutertje zit helaas nog een beetje tussen dingen in qua activiteiten, dus eigenlijk willen we hier een keer terugkomen als hij wat langer is, zodat hij bijvoorbeeld ook de Aqua Racer mee mag doen.
De restaurants waar we gegeten hebben - Evergreenz en Nonna's - waren ook prima, alleen jammer dat de alcoholvrije cocktails uitverkocht waren. Dit hoort voor ons een beetje bij een Center Parcs vakantie: of op de eerste avond of als afsluiting een Orry cocktail. Een extra reden dus om nog eens terug te komen! 😉

Het park kunnen we absoluut aanraden, maar nogmaals: het is geschikter voor net iets oudere/langere kinderen (vanaf 1.10m in ieder geval of een jaar of zes, denken we). Natuurlijk zijn er voor de jongsten ook dingen om te zien en doen, bijvoorbeeld de Safari Jeep of de kinderboerderij met de speeltuin, maar in vergelijking met andere parken vinden we dat aanbod toch iets minder. Een enorm leuk pluspuntje vinden we wel de Ottervijver. Ook de wildwaterbaan in de Aqua Mundo is erg goed bevallen. Het is een leuke baan, maar gaat niet supersnel, zodat hij prima te doen is voor onze hele familie.
Kortom: een aanrader, deze Center Parcs, en zeker een tot ziens!

Tot ziens, Kempervennen, tot ooit!