Uit in Nederland: de Efteling

Donderdag 18 april 2024
 
Als grote Disneyfan kom ik natuurlijk heel graag in Disneyland Parijs. Dichterbij huis kan ik de attractieparken echter ook waarderen en daarom gaan we vandaag een dagje naar de Efteling.
 
We vertrekken vroeg om de files voor te zijn, wat prima lukt: iets over half tien parkeren we op het parkeerterrein bij de ingang. Vanaf daar lopen we via een geasfalteerd weggetje tussen de bouwhekken door naar de ingang. We laten onze tickets scannen en mogen doorlopen het park in.
 
Langs de winkel Efteldingen, waar allerlei souvenirs verkocht worden, lopen we door richting de attracties. Vlakbij de winkel staat een klein overdekt podiumpje waar twee Efteling-bewoners staan voor foto’s: Roodkapje en Assepoester (al dacht mama dat het Rapunzel was…). Ons zoontje kent het verhaal van Roodkapje, dus hij vindt het prima om even op de foto met hen te gaan.

Even kletsen met Roodkapje en Assepoester

 
Vervolgens lopen we door langs het grote meer waar de fonteinenshow op een bepaald tijdstip gedaan wordt. We kunnen nog niet rechtsaf richting het Max & Moritzplein, dat gaat pas om tien uur open, maar wel naar links over de Pardoes Promenade. Aan de linkerkant ligt het Sprookjesbos, maar wij gaan eerst even naar restaurant Fabula voor een korte stop. Hier blijkt binnen nog een ontdek-/speeltuin te zijn met een dierenthema, wat onze kleine dierenfan meteen leuk vindt.
 

Binnen in Fabula

Na een verfrismoment lopen we het park weer in. We houden links aan, omdat zoonlief eerst naar de ‘elfjes’ wil, oftewel de Droomvlucht. We zijn snel aan de beurt en genieten van een rondvlucht langs alle elfjes en trollen.

'Vliegen' langs de elfjes in de Droomvlucht

Van de Droomvlucht lopen we door naar Reizenrijk, waar de favoriete attractie van ons kleine mannetje is: Jokie en Jet, oftewel het Carnaval Festival. Als we aan het einde van de attractie zijn, begint hij zelfs te huilen, omdat het al voorbij is en hij denkt dat we al naar huis gaan. Gelukkig kunnen we hem geruststellen dat we nog lang niet naar huis gaan!

Jet en Jokie in het Carnaval Festival

 
Als we buiten komen, is er een show met Jokie en Jet bezig. We laten onze Jokie en Jet-fan even met oma daar kijken, zodat mijn man en ik de Vogel Rok kunnen doen. Het is een leuke achtbaan in het donker, maar ook zo voorbij: na een paar minuten staan we alweer buiten.
 
Inmiddels heeft ons kleine clowntje de attractie van Sinbad gezien, Sirocco. Aangezien hij in Disneyland Parijs de ronddraaiende theekopjes ook helemaal geweldig vond, ga ik met hem hierin. Het verschil met de theekopjes is dat je deze bootjes niet zelf kan laten ronddraaien… en dat de bootjes het tweede deel van de rit heel hard draaien! Ik moet me zelf vasthouden, anders glij ik bij onze kleine zeevaarder op schoot!

Sirocco, de ronddraaiende bootjes

 
Met een grote lach op zijn gezicht komt ons kleine piraatje weer naar buiten. Hij vindt het wel prima om even in de kinderwagen te zitten, want hij heeft al een heleboel gelopen. Papa en mama natuurlijk ook, maar we kunnen hem nog makkelijk het oplopende pad richting de Pagode op duwen.
 
Na even genoten te hebben van het uitzicht vanuit de Pagode doen we rustig aan door met de bootjes van Gondoletta mee te varen. Voor onze kleine kapitein duurt de tocht wel iets te lang: halverwege is hij het wel zat en heeft hij weinig interesse meer in de vele eenden en ganzen die op het meer zwemmen.

Uitzicht vanuit de Pagode

Even uitrusten in Gondoletta

 
Wanneer we weer aangemeerd zijn, lopen we richting Ruigrijk, het deel van het park waar alle achtbanen zijn. Vlakbij de Halve Maen, het schommelschip, eten we onze meegebrachte boterhammen op. Vervolgens wil papa graag in de Python, dus wachten wij rustig af tot hij terug is. Onze kleine klauterkabouter ontdekt speeltuin Nest ernaast, waar hij even lekker kan glijden en spelen.

Papa gaat wel in de Python!

 
Als papa terug is, gaan we naar een andere favoriet van onze kleine: de Oude Tufferbaan, de autootjes over een baan. We komen in een brandweerauto en onze brandweerman vindt het geweldig (net als papa trouwens) om op de bel ervan te mogen drukken.

De 'kippen' langs de Oude Tufferbaan

 
Vervolgens gaan papa en mama samen in de Vliegende Hollander, de achtbaan die eindigt in het water. We hebben de pech net in een bootje te komen met een groep kinderen op schoolreis die het leuk vindt om expres vaak hard te gillen, dus we zijn blij als we er weer zijn.

Op bezoek bij het spookschip de Vliegende Hollander

 
Vanaf de Vliegende Hollander lopen we naar Symbolica, een attractie waarin je in een karretje door een bijzonder huis rijdt. Er zijn drie verschillende routes, waarbij grotendeels allemaal hetzelfde ziet, maar waar je op bepaalde punten net een andere kamer in gaat.

Ook Pardoes en Pardijntje zie je in Symbolica

 
Nu is het wel echt tijd geworden voor één van de bekendste delen van de Efteling: het Sprookjesbos! Onze kleine sprookjeslezer herkent Roodkapje meteen, maar ook Pinokkio, waar hij het geweldig vindt om Pinokkio in de vis te zien. Zijn favoriet is en blijft echter de Trollenkoning. Zelfs op de trillende plaat staan ervoor vindt hij prima!

Op bezoek bij de Trollenkoning

 
Langs de Draak, die de schat bewaakt, komen we bij de wolf en de zeven geitjes, een verhaal dat hij ook kent. Hans en Grietje is afgesloten, omdat daar een nieuw huisje gebouwd gaat worden.

De Draak is maar een heel klein beetje spannend...

 
Na nog wat bekende en onbekende sprookjes, zoals de Zes Zwanen, komen we bij de Indische Waterlelies, bewaakt door wat ons zoontje ‘papa’s vrienden’ noemt. We bekijken de dansende elfjes in de grote waterlelies en vervolgen dan onze wandeling door het Sprookjesbos. We komen nog langs Klein Duimpje, Repelsteeltjes en natuurlijk de Vliegende Fakir op zijn tapijt bij de tulpen!

Papa met zijn 'vrienden'

 
Van de Fakir (de Chinese Nachtegaal slaan we over, omdat deze volgens manlief nogal eng kan zijn voor onze peuter) gaan we weer terug naar Reizenrijk, zodat we nog een keer het Carnaval Festival kunnen doen. Daarna lopen we achter het meer langs naar het Kinderspoor: de traptreintjes. Onze treinfanaat komt net wat lengte tekort bij zijn benen, zodat papa al het trapwerk moet doen. Niet een groot succes dus!

In de traptreintjes

 
Omdat de Oude Tufferbaan wel een groot succes was, gaan we daar ook nog een keer heen. Deze keer krijgen we een gele auto met een heerlijk ouderwetse toeter. Waarschijnlijk zijn we zelfs op de parkeerplaats te horen!
 
Papa en mama mogen zich daarna nog uitleven met een laatste achtbaan: Max & Moritz. Helaas is ons zoontje nog net een paar centimeter te klein hiervoor. De Fata Morgana mag hij wel in. Papa praat lekker tegen hem aan, zodat hij niet doorheeft dat sommige dingen best spannend zijn.
 
Inmiddels is het al kwart voor vijf. Bij Bäckerei Krümel halen we nog iets kleins te eten, want het is alweer tijd om naar huis te gaan en we verwachten wel wat files… Gelukkig valt het mee en zijn we uiteindelijk rond tien voor half zeven weer thuis.
 
Alle drie hebben we ontzettend genoten van onze dag. Rondlopen in de Efteling zorgt ervoor dat je even alles buiten het park vergeet en dat je gewoon een heerlijke dag kunt hebben. Er is genoeg variatie in attracties, zowel voor jong als iets ouder en waaghalzeriger… Aan de kleintjes is natuurlijk volop gedacht met het Sprookjesbos, maar ook met speeltuinen (Nest in Ruigrijk en Kleuterhof in Reizenrijk voor de allerkleinsten). En, wat ons opviel, de prijzen zijn niet om helemaal van te schrikken. Natuurlijk betaal je hier meer voor dingen dan in een gewone supermarkt, maar vergeleken met een park als Disneyland Parijs is de Efteling wel echt goedkoper op het gebied van eten en drinken.
Kortom: wil je een dagje genieten in eigen land met veel te doen voor alle leeftijden? Dan raden we de Efteling zeker aan! Moet je het, als Disneyfan, vergelijken met Disneyland Parijs? Nee, het zijn gewoon echt twee verschillende parken. En in beide parken kom je natuurlijk dingen tegen die minder zijn, maar in beide parken kun je vooral heerlijk alles om je heen vergeten!

Reisverslag Center Parcs Het Meerdal 2024 - dag 3

Zondag 7 januari 2024
 
Vandaag is helaas alweer onze laatste dag bij Het Meerdal. We willen er nog zo veel mogelijk van genieten, dus staan we ’s ochtends vroeg op en als we allemaal ontbeten hebben en aangekleed zijn, wandelen we naar de Beleefboerderij om nog een keer de dieren te voeren. Het gaat op dezelfde manier als gisteren: eerst de vogels, dan de varkens en als laatste de geiten en schapen. Onze kleine held vindt het nog steeds te spannend om de geiten uit zijn hand te laten eten en als er een schaap dichtbij komt, deinst hij toch wat achteruit. Daarna durft hij het dier gelukkig wel te aaien, terwijl ondertussen een grote geit probeert om nog de laatste korrels uit het emmertje van de verzorgster te pakken.

Nog een keer de geitjes voeren

 
Als we onze handen gewassen hebben, lopen we naar de Market Dome om op te warmen. Na een rondje voor wat foto’s, gaan we naar het zwembad. Ook daar doen we eerst een fotorondje voor we naar de waterspeeltuin gaan (die emmer toch…) en nog een paar keer van de wildwaterbaan gaan. Ook gaan we nog even naar buiten (en heel snel weer naar binnen!), glijden we twee keer van de lange glijbaan af, spetteren we in de golven en in het peuterbad.

De emmer...

Rond kwart voor twaalf verlaten we het zwembad. Ik haal mijn spullen uit mijn kluisje, maar het kluisje van mijn man wil niet open. Even twijfelen we nog of hij misschien een ander kluisje had (de kluisjes werken immers op de armbandjes en je moet je nummer onthouden, het staat nergens op), maar ook geen enkel ander kluisje in de buurt wil open. Uiteindelijk loop ik maar terug naar de badmeesterpost om hulp te halen. Een vriendelijke badjuffrouw loopt mee, probeert het zelf nog met het armbandje van mijn man, maar ook haar lukt het niet. Gelukkig heeft ze een algemene sleutel en kan ik dankzij mijn ID-kaart in mijn portemonnee bewijzen dat het kluisje echt van ons is.
 
We kleden ons snel om, halen nog iets kleins bij de supermarkt als ‘afscheidslunch’ en gaan dan terug naar het huisje. Daar pakken we de laatste spullen in en controleren we of we niks vergeten zijn. Dan is het de auto inladen en helaas terug naar huis…

Nog een laatste blik op de Market Dome met de minigolf en de binnenspeeltuin...

 De rit terug verloopt zonder problemen. We vertrekken iets voor half twee en zijn keurig om drie uur thuis van een heerlijk weekend waar we alle drie van genoten hebben. Het Meerdal is ons echt positief bevallen, zeker nadat we de eerste keer zo weinig van het park gezien hadden. Er is heel veel te beleven, zowel in het zwembad als daarbuiten. De binnenspeeltuin is een echte aanwinst en ook de minigolf is een enorme aanrader. Over Evergreenz zijn we als vegetariër iets minder positief, maar desondanks hebben we daar ook prima gegeten. Het Meerdal staat dus zeker in onze top drie van Center Parcs parken, al is het niet op één (dat blijft De Huttenheugte, gevolgd door Port Zélande). Of het park daar zal blijven staan, is de vraag, want voor de zomer staat er nog een park op de planning!

Reisverslag Center Parcs Het Meerdal 2024 - dag 2

Zaterdag 6 januari 2024
 
Vandaag is mijn man jarig en dat vieren we met onze tweede dag bij Het Meerdal! We hebben allemaal goed geslapen, al is onze kleine slaapkop al wel om half zes wakker… Hij weet in z’n bed te blijven tot zeven uur, speelt dan even en mag dan bij ons op het grote bed om papa zijn cadeautje te geven.

De 'grote' slaapkamer van het huisje

 
Vervolgens gaat de jarige Job een klein stukje hardlopen, terwijl ik mezelf en ons zoontje klaarmaak voor een ontbijt buiten de deur. We hebben bij onze reservering één ontbijtbuffet geboekt en daar gaan we vanochtend van genieten! Het is bij restaurant Evergreenz, dat we al kennen. We hebben echter maar één keer eerder daar ontbeten. Hier gaat het ontbijtbuffet pas om half negen van start, dus het is even rekken, maar het lukt en dan kunnen we genieten van heerlijke broodjes, eieren, wafels en pancakes.

Heerlijk ontbijten bij Evergreenz!

 
Na een uitgebreid ontbijt neem ik onze kleine smulpaap mee naar de Beleefboerderij, waar op dat moment de diertjes gevoerd worden. We lopen mee naar de varkenswei en krijgen een handje voer dat we in het hok mogen gooien. Vervolgens gaan we naar de geiten-/schapenwei. De dieren zijn nog binnen: ze worden pas losgelaten als iedereen voer heeft. Je mag het voer in je hand houden of op de grond gooien. Onze kleine held gooit het natuurlijk op de grond, maar mama durft het wel aan om iets in de hand te houden. De dieren worden losgelaten en rennen meteen op iedereen af. Pas als ze door hebben dat er weinig meer in de handen zit, kijken ze naar het voer op de grond en durft onze dappere dierenvriend een geitje te aaien.

De Beleefboerderij met rechts de wei voor de schapen en geiten

Op de boerderij worden ook groente, fruit en kruiden verbouwd

Ja, ja, ik durf een geitje te aaien!

 
Omdat het al tien uur is geweest, lopen we terug naar de Market Dome voor onze gereserveerde peutergym. Het is weer net als het peuterzwemmen bij Village Nature Paris: er liggen materialen en daar kunnen de kinderen zelf mee spelen. Onze kleine klauterkabouter vindt het prima, zeker als hij ook nog een ballon krijgt, en het is leuk dat Center Parcs zoiets organiseert voor de kleintjes natuurlijk. Wel zouden ze de activiteitenomschrijving van mij iets aan mogen passen, want zoals het er staat, lijkt het net alsof het meer een les is.

Spelen bij de peutergym

Op het terras naast het veld waar de peutergym was, en waar nu een klimparcours hoog in de lucht voorbereid wordt, drinken we even iets voor we met z’n allen naar de minigolf gaan. Het is er drukker dan gisteren, maar de baan is even leuk. Ik weet niet of ik mijn score van gisteren verbeterd heb, want de laatste baan is met hindernis (een peuter die mee wil helpen), dus hou ik het maar op gelijkspel!

Baan met extra hindernis!

 
Aangezien onze kleine atleet uitgeteld is, gaan we terug naar het huisje voor een kleine lunch en een middagslaapje. Rond half drie kijken we of ons kleine aapje weer wakker is, zodat we nog kunnen zwemmen voordat we (ja, alweer!) uit eten gaan.
 
In het zwembad is het, net als gisteren, druk, maar we vinden wel een lege stoel voor onze tas. We gaan als eerste van de wildwaterbaan. Op zich is deze baan prima te doen met ons kleine waterratje, alleen zijn er vaak grote hordes mensen tegelijk, waarvan een groot deel geen rekening houdt met anderen (snel voordringen, even opzij duwen om erlangs te gaan…). Ook op de trap merken we dit. Ons peutertje kan trap lopen, maar niet heel vlot, dus we blijven al aan de kant, vlak naast de leuning. Maar precies aan die kant wil er toch nog iemand langs, die op het laatste punt dan maar gewoon over ons kleine mannetje heen klimt…
 
Ondanks de drukte vermaken we ons prima in het zwembad. We gaan van meerdere glijbanen, waaronder de trechterglijbaan bij de waterspeeltuin, zwemmen in de golven, gaan door de stroomversnelling en laten ons zwemfanaatje spetteren in het peuterbad. Om half vijf gaan we eruit, zodat we op tijd bij het restaurant zijn.

De stroomversnelling met de waterval erbij (foto op een ander moment gemaakt)

 
Er is meteen een kleedhokje met aankleedkussen vrij, zodat we uiteindelijk zelfs te vroeg bij het restaurant zijn. Op het podium erbij begint net de Orry & Friends show. Orry is de mascotte van Center Parcs. Ons kleine mannetje kijkt zijn ogen uit en blijft ook de rest van de avond vragen stellen over waar Orry is, waar hij slaapt en wat hij eet.

Kijken bij Orry

 
In het restaurant, Evergreenz, eten wij ondertussen van het buffet. Wat me opvalt, is dat er weinig warme vegetarische keuzes zijn, alleen worteltjes (zonder saus of iets), broccoli (ook zonder saus of iets) en wat aardappeltjes / patatjes. Als we het restaurant verlaten, besluit ik als tip tegen de mevrouw bij de kassa te zeggen dat het misschien fijn is dat er ook wat warme vegetarische opties zijn. De mevrouw neemt me heel serieus en haalt meteen de kok erbij. Die ziet het echter als kritiek en gaat fel tegen me in: ik had er eerder mee moeten komen, want nu kan hij er niks meer mee; het is geen dieet; er is een hele saladebar… Oftewel: ik mag niet klagen, zo komt het op mij over. Jammer, want het was helemaal niet als kritiek bedoeld, maar gewoon als tip en zijn reactie komt heel onvriendelijk over. Niet echt passend bij een Center Parcs waar service altijd belangrijk gevonden wordt!
 
We proberen de reactie naast ons neer te leggen en gaan nog even naar de speeltuin achter de Market Dome. Na wat klimmen en klauteren lopen we langzaam langs het ‘strand’ terug naar het huisje. Hier valt ons ook op hoeveel regen er de laatste tijd gevallen is: de rieten parasols van het strand staan met hun palen helemaal in het water en van het strandje is niks te zien. Wat dan wel weer opvallend is: de sloot achter ons huisje staat zo goed als droog!

Nog even spelen voor het bedtijd is!

 
Terug in het huisje brengen we ons kleine slaapkoppie naar bed. Hij slaapt vrijwel meteen, want het is natuurlijk een vermoeiende dag voor hem geweest. Bovendien heeft hij zijn energie voor morgen nodig: dan zijn we nog een laatste dag op het park!

Nog een verhaaltje van Dikkie Dik en dan slapen!

 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3

Reisverslag Center Parcs Het Meerdal 2024 - dag 1

Vrijdag 5 januari 2024
 
Tijdens Coronatijd zijn we al eens in Center Parcs Het Meerdal geweest met ons zoontje van toen nog net geen jaar. Omdat toen, behalve het zwembad, eigenlijk alles nog gesloten was, weten we er niet heel veel meer van, behalve dat het huisje heel erg koud was en dat er buiten witte herten liepen. We hadden toen gezegd dat we eigenlijk niet meer terug wilden, maar door een leuke korting gaan we nu toch weer om papa’s verjaardagsweekend te vieren.
 
We vertrekken iets over negenen thuis en kunnen over het algemeen vlot doorrijden. Rond kwart voor elf komen we aan bij het park. We zijn al ingecheckt, dus we krijgen alleen onze armbandjes (die ze hier nu ook hebben, in tegenstelling tot de vorige keer) en kunnen dan de auto al parkeren. Vanaf de parkeerplaats is het een klein stukje in de regen lopen naar de Market Dome.

Langs het meer lopen we vanaf de parkeerplaats naar de Market Dome

 
Van tevoren hadden we gelezen dat de Market Dome erg groot is en dat je er gemakkelijk kunt verdwalen, maar als we aan de achterkant van het complex binnenkomen, hebben we vrijwel meteen links het zwembad gevonden. We kleden ons snel om en gaan dan het zwembad zelf in. Het is even zoeken naar een plaatsje voor onze spullen, want het is erg druk in het bad. Waarschijnlijk een combinatie van vertrekkende gasten die nog even willen zwemmen, nieuwe gasten en door het slechte weer misschien ook enkele daggasten. Uiteindelijk vinden we langs een stenen muurtje een droog stukje grond, waar we onze tas en handdoeken neerleggen.

Welkom in het zwembad! (foto op een ander moment gemaakt)

Vervolgens gaan we het zwembad verder verkennen. Er is een groot golfslagbad, waar op dat moment net golven zijn, dus daar duiken we in. Vervolgens kijken we bij het peuterbadje, dat enkele sproeiertjes heeft (en twee die niet werken) en een glijbaantje. Een nadeel, vind ik, is dat het bad vol zit met ouders en oudere kinderen, waardoor de kleintjes eigenlijk weinig ruimte hebben om te spelen.

Het peuterbadje (foto op een ander moment gemaakt)

Schuin links achter het golfslagbad is de stroomversnelling met een waterval. Weer verder naar achteren is een brede glijbaan en de in- en uitgang van de wildwaterbaan. Mijn man en ik proberen hem om de beurt. Ik vind hem niet heel spectaculair: een paar heuveltjes en steile afdalingen en dat is het wel.

Links de uitgang van de wildwaterbaan, rechts de brede glijbaan (foto op een ander moment gemaakt)

 
Naast de uitgang van de wildwaterbaan zit een grote waterspeeltuin. Wat me opvalt, is dat de vloer van rode baksteen is. Natuurlijk heeft een zwembad ook gewoon tegels op de grond, maar ik vind het wel een bijzondere ondergrond voor een plek waar veel jonge kinderen spelen. De waterspeeltuin zelf is vergelijkbaar met die van de Huttenheugte: wat stuurtjes om aan te draaien, verschillende sproeiers, twee glijbaantjes naast elkaar en natuurlijk de vallende emmer. Onze kleine waterrat vindt het eerst ontzettend spannend, maar later durft hij er toch met mama onder.

De waterspeeltuin (foto op een ander moment gemaakt)

Wat opvalt bij deze waterspeeltuin, is een halve trechterglijbaan. Hij is ontzettend populair, maar ook bij de kleinere kinderen. Ook onze kleine glijbaanfan gaat er maar al te graag af.

De populaire halve trechterglijbaan (foto op een ander moment gemaakt)

 
Verder heeft het zwembad nog een dieper bad met een uitgang naar buiten. Het water is echter niet heel warm, waardoor we het buiten snel voor gezien houden.
 
Na een korte douche wachten we tot er een kleedhokje met aankleedkussen vrij is. We kleden ons om en eten daarna in de Market Dome onze meegebrachte boterhammetjes op. Vervolgens gaan we terug naar de auto en rijden we naar ons huisje, nummer 272. Het is even zoeken, want zone 2 heeft een niet heel opvallende afslag naar links en ons huisje ligt ook nog eens aan het einde van het rondje. Als we het eindelijk gevonden hebben, parkeren we de auto (natuurlijk precies naast een modderige plas…) en laden we alles uit.

Ons huisje, nummer 272

 
Binnen ontdekken we vrij snel dat er geen beddengoed is. Dit zijn we helemaal vergeten: meestal hadden we een ander soort huisje, waar het al bij inbegrepen zit. Als we een beetje uitgepakt hebben, wandelen we daarom naar de receptie om alsnog beddengoed te kopen (want dit is uiteraard niet gratis!). Ook vragen we of er stopcontactbeveiligingen zijn, want alle stopcontacten in het huisje – inclusief die op de slaapkamer van ons peutertje – zijn open. Er wordt een notitie van gemaakt en er zal iemand langs komen (wat helaas niet gebeurt).
 
Nadat we nog een reservering met onze activiteitenvoucher hebben gemaakt voor de peutergym van morgen, verkennen we het indoor speeldeel. Het is heerlijk klimmen en klauteren voor ons kleine mannetje, al vindt hij het toch ook wel fijn als papa en mama hem even helpen.

Even lekker klimmen, kruipen en klauteren!

 
Daarna gaan we nog naar Gametown, waar natuurlijk gebasketbald moet worden en onze kleine coureur even in de auto en op de motor wil zitten. Het spel met de uit de lucht vallende ballen is helaas kapot.

Vroem, vroem!

 
We kijken heel kort in een winkeltje en gaan dan terug naar het huisje voor een fruithapje. Omdat het buiten nog steeds regent, besluit ik onze kleine meneer mee te nemen naar het minigolfen binnen. Ik reserveer alleen voor mezelf, want onze kleine atleet begrijpt nog niet helemaal hoe het spelletje werkt.
 
Bij de receptie halen we een stick en balletje, daarna lopen we naar de baan. Hij heeft een piraten-/Caribisch thema met onder andere steeldrums, rum, een zandkasteel, een oud fort compleet met kanon en een vissersboot. Elke baan is weer anders en ook best uitdagend. Onze kleine golfer vermaakt zich de eerste banen uitstekend, daarna begint hij moe te worden en kan mama verder spelen. Met 45 punten na 13 (ze zeggen 14, maar baan 13 bestaat niet) banen vind ik het een redelijke score.

Baan 3: de sigarenplantage

Baan 8: het fort met het kanon

 
We lopen nog een rondje door de Market Dome en gaan dan terug naar het huisje om te eten. Na het zelfgemaakte eten gaan we nog één keer terug naar de Market Dome, want het is Happy Hour. We nemen alle drie een alcoholvrije cocktail om het vakantieweekend goed te openen.
 
Voor onze kleine meneer is de koek daarna wel echt op, ook al is het nog geen bedtijd. We proberen een beetje te rekken door nog twee winkels door te lopen, maar de luikjes lijken al bijna dicht te vallen. Daarom gaan we maar gauw terug naar het huisje, waar ons kleine slaapkoppie inderdaad vrij snel naar dromenland vertrokken is.
 
De eerste dag zit er dan alweer zo goed als op. Tot nu toe zijn we positief over het park, vooral over de minigolf en de binnenspeeltuin. En ook de kou in het huisje valt mee, het is er eigenlijk zelfs bloedheet…
 
Morgen hebben we weer de hele dag om van het park te genieten en… is papa jarig!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2

Overige reisverslagen: Disneyland Parijs kerst 2023

Wie deze blog al vaker bezocht heeft, weet waarschijnlijk dat we sinds de geboorte van ons zoontje graag weekendjes weg gaan. Center Parcs is favoriet, maar ook Disneyland Parijs durven we aan met onze peuter. Dit kleine verwende aapje mag nu zelfs al voor de derde keer in zijn leven naar dit park, terwijl hij nog drie jaar moet worden!
Omdat er al eerder verslagen van Disneyland Parijs op deze blog staan (2015, 2017, 2022 en 2023) bevat dit verslag alleen de specifieke nieuwe dingen die nog niet eerder beschreven zijn.

 
Donderdag 30 november 2023
Na een vrijwel probleemloze rit, waarbij alleen het navigatiesysteem ons het laatste stuk via de toeristische route stuurde, komen we aan het einde van de ochtend aan bij hotel Santa Fe. Na een controle van de kofferbak mogen we doorrijden naar de receptie van Santa Fe. Dit hotel is een aantal jaar geleden aangepast van ‘gewoon’ Route 66 naar de Disneyfilm Cars. Dit is bijvoorbeeld te zien aan het grote bord met Lightning McQueen en Sally boven de ingang.

Hotel Santa Fe heeft nu het thema van de film Cars

Ook binnen bij de receptie is alles Cars: er hangen posters van de verschillende auto’s uit Cars en op de vloer is de bliksemschicht van Lightning McQueen nagemaakt. Ook staat Goofy er te poseren voor foto’s in een outfit passend bij het racecircuit.

Goofy als medewerker bij het racecircuit

 
Naast Cars is nu ook alles versierd voor het kerstseizoen: er staat een kerstboom en overal hangen versieringen met en zonder lampjes. Dit geldt ook voor Disney Village, waar we doorheen lopen als we naar het park gaan. Hier staan diverse kleine ‘huisjes’, waar ’s avonds lekkernijen verkocht worden.
 
In het park is de kerstsfeer vooral op Main Street USA te zien: er staat een grote kerstboom, er zijn allerlei grote decoraties van Disneyfiguren met kerstcadeaus en boven de straat hangen groene Mickeyoren met kerstballen en lampjes. Om de zoveel tijd ‘sneeuwt’ het ook.

De grote kerstboom met de Disneybeelden erbij

De versieringen boven Main Street USA

Het 'sneeuwt'!

Deze eerste dag hebben we ook nog iets speciaals: omdat het tien jaar geleden is dat de film Frozen uitkwam, is er een speciale mini-parade.

Frozen is alweer 10 jaar!

 
We doen diverse attracties, wat makkelijk kan omdat het nog niet heel erg druk is in het park (de populairste attracties Peter Pan en Big Thunder Mountain hebben bijvoorbeeld maar dertig minuten wachttijd). Daarna kijken we naar de kerstparade, die dit seizoen twee keer per dag door Fantasyland en over Main Street USA gaat. Mickey gaat voorop met zijn kersttrein, gevolgd door verschillende andere wagens, waaronder een wagen met de neefjes van Donald.
 

Mickey in zijn kerstoutfit op de parade

De neefjes van Donald Duck doen ook mee!

Na de parade gaan we terug naar Santa Fe. De kamers zijn inmiddels klaar (we zouden op onze telefoon een berichtje krijgen, maar dit is waarschijnlijk mis gegaan doordat er geen +31 voor is gezet) en we hebben een parkeerplaats vlakbij ons gebouw, nummer 44. Ook hier is alles Cars: de deur lijkt op een snelweg, op de kamerdeur zitten bordjes met Lightning McQueen en de lampen zijn in de vorm van wegpionnen. Op de bedden ligt een smalle sprei van Cars en het behang is bovenaan versierd met een rand met allerlei auto’s uit Cars. Zelfs het doosje met tissues in de badkamer heeft een plaatje van Cars!

Het hotel bestaat uit verschillende gebouwen, die verdeeld zijn in groepen met een personage uit Cars als thema. Wij hebben een gebouw in de groep Lightning McQueen, nummer 44.

De kamer met alle Cars-details

Zelfs het tissuedoosje is van Cars!

 
In het restaurant van Santa Fe, La Cantina, is geprobeerd te blijven bij het Route 66/Mexicaanse thema. Dit is terug te zien in het eten: er zijn bijvoorbeeld wraps die je zelf kunt beleggen en er is Mexicaanse chili. Wat ons een plezier doet, is dat er ook veel vegetarische opties zijn met zelfs vleesvervangers. We verlaten het restaurant dan ook zeer tevreden en kunnen het absoluut aanraden!

Restaurant La Cantina is een echte aanrader!

 
Vrijdag 1 december 2023
 
’s Ochtends maken we gebruik van de Extra Magic Time: gasten van Disneyhotels mogen een uur eerder het park in om een aantal al geopende attracties te kunnen doen. Vroeger waren dit de Extra Magic Hours en ging het park zelfs twee uur eerder open. Dit is teruggebracht naar één uur, maar de Walt Disney Studios zijn nu ook open en in het Disneyland Park is favoriet Big Thunder Mountain ook al geopend.
 
Nadat we bijna alle attracties in Fantasyland gedaan hebben, gaan we naar de Walt Disney Studios. Afgelopen zomer is de Avengers Campus geopend en er wordt druk gebouwd aan een Frozen-deel. Hierdoor begint dit park ook steeds meer te leven, wat terug te zien is aan de drukte. Wel blijven we het hier en daar wat ongeorganiseerd vinden: de attractie Cars staat bijvoorbeeld tegenover Crush’s Coaster en de Cars tramtour is weer achter Ratatouille. Het zou leuker zijn als de thema’s wat meer bij elkaar waren, maar helaas is dit natuurlijk niet meer te realiseren door de eerdere bouw van attracties.
 
Voor de lunch gaan we terug naar het Disneyland Park, waar we eten bij de Cowboy Cookout in Frontierland. Zij hebben een Click & Collect systeem, wat ergens heel fijn is omdat je de wachtrij over kunt slaan, maar ook zeer afhankelijk is van internet. En die verbinding is binnen niet best! Ook moet je maar net weten dat als je besteld hebt, je eerst je email moet openen, moet bevestigen dat je er bent en dat je bestelling dan pas klaargemaakt wordt. ’s Avonds proberen we dit systeem opnieuw bij Casa de Coco, het pas geleden opgeknapte restaurant tegenover Big Thunder Mountain dat nu geheel in het thema van de film Coco is. Het is er druk: iedereen wil binnen zitten met deze kou. De castmember bij de ingang van de zaal wil dat we eerst ons eten gaan halen en dan pas een plekje gaan zoeken. Dit vinden we niet logisch, aangezien het eten dan koud is tegen de tijd dat we kunnen zitten! Uiteindelijk gaan we maar buiten zitten, dik aangekleed met mutsen en sjaals.

Het restaurant Casa de Coco, passend bij de film Coco

 
Na het eten kijken we nog de kerstparade in het donker. Hij moet om tien voor half zeven beginnen, wat ook keurig aangekondigd wordt, maar pas om vijf over half zeven verschijnt de eerste wagen. Intussen hebben diverse mensen het aan de stok gekregen met een knorrige castmember, die heel onvriendelijk tekeer gaat als je de straat oversteekt (terwijl de parade nog niet begonnen is). Gelukkig is een andere castmember vriendelijker en laat hij mijn man wel oversteken als hij met warme drankjes naar ons toekomt in de kou.

's Avonds is de parade (deels) verlicht

 
Zaterdag 2 december 2023
Vandaag is het weekend en dus drukker in het park. We vermaken ons echter prima met wat attracties die eigenlijk altijd rustig zijn (het doolhof in Fantasyland en Phantom Manor in Frontierland) en gaan op afspraak langs bij Mickey Mouse, die een fotolocatie heeft in Fantasyland.

Op visite bij Mickey!

 ’s Avonds eten we in hotel Cheyenne, waarbij we mijn jarige vader verrassen met een taart die gebracht wordt door castmembers met trommels. Na het eten brengen we ons zoontje naar bed en laten we hem achter bij opa en oma, zodat manlief en ik nog samen terug kunnen naar het park. Daar hebben we pech: precies als wij in het volgende treintje mogen van de Big Thunder Mountain, is er storing. Wel krijgen we een ‘standby pass’ als vergoeding: hiermee kunnen we morgen via de Premium Access ingang de attractie alsnog doen.

 
Zondag 3 december 2023
In verband met de verwachte sneeuw gaan we alleen ’s ochtends nog heel even naar het park. Helaas heeft de Big Thunder Mountain nog steeds / opnieuw storing, zodat we onze standby pass niet meer kunnen gebruiken. We gaan daarom terug naar het hotel, knuffelen daar nog even met Pluto en beginnen dan aan de rit terug naar huis. Ook die verloopt gelukkig met weinig problemen, alleen in Noord-Frankrijk zijn er wat sneeuwbuien.

Als afsluiting knuffelen met Pluto!

 
Het is voor ons weer een echt magisch verblijf geweest, waar we absoluut met volle teugen van genoten hebben. Disneyland Parijs blijft iets bijzonders hebben en in de kersttijd lijkt het zelfs nog iets leuker en mooier te zijn. Hotel Santa Fe is ons ook heel goed bevallen: het Cars thema heeft het hotel echt iets extra’s gegeven en de afstand tot het park valt reuze mee. Er rijdt regelmatig een bus, maar het is ook goed aan te lopen.
Ondanks dat we zo positief zijn, zijn er natuurlijk ook nadelen. De kou was minder fijn (al kan Disneyland daar weinig aan doen), maar het zijn vooral de prijs (€20 voor een klein knuffeltje bijvoorbeeld…) en de toch nog flinke rijafstand vanuit Nederland die ons ervan weerhouden vaker te gaan. Bovendien zijn het ook vermoeiende dagen voor ons peutertje: hij heeft in de vier dagen dat we er waren maar één middagslaapje gedaan en hij was elke ochtend vroeg wakker. Gaan we daarom nooit meer? Nee, absoluut niet, we blijven genieten van het park met alles erop en eraan. Wel willen we toch echt wachten tot onze kleine Cars-fan wat groter is, maar goed… Ook dat hebben we eerder gezegd, dus je weet maar nooit!