vrijdag 12 januari 2024

Reisverslag Center Parcs Het Meerdal 2024 - dag 3

Zondag 7 januari 2024
 
Vandaag is helaas alweer onze laatste dag bij Het Meerdal. We willen er nog zo veel mogelijk van genieten, dus staan we ’s ochtends vroeg op en als we allemaal ontbeten hebben en aangekleed zijn, wandelen we naar de Beleefboerderij om nog een keer de dieren te voeren. Het gaat op dezelfde manier als gisteren: eerst de vogels, dan de varkens en als laatste de geiten en schapen. Onze kleine held vindt het nog steeds te spannend om de geiten uit zijn hand te laten eten en als er een schaap dichtbij komt, deinst hij toch wat achteruit. Daarna durft hij het dier gelukkig wel te aaien, terwijl ondertussen een grote geit probeert om nog de laatste korrels uit het emmertje van de verzorgster te pakken.

Nog een keer de geitjes voeren
 
Als we onze handen gewassen hebben, lopen we naar de Market Dome om op te warmen. Na een rondje voor wat foto’s, gaan we naar het zwembad. Ook daar doen we eerst een fotorondje voor we naar de waterspeeltuin gaan (die emmer toch…) en nog een paar keer van de wildwaterbaan gaan. Ook gaan we nog even naar buiten (en heel snel weer naar binnen!), glijden we twee keer van de lange glijbaan af, spetteren we in de golven en in het peuterbad.

De emmer...

Rond kwart voor twaalf verlaten we het zwembad. Ik haal mijn spullen uit mijn kluisje, maar het kluisje van mijn man wil niet open. Even twijfelen we nog of hij misschien een ander kluisje had (de kluisjes werken immers op de armbandjes en je moet je nummer onthouden, het staat nergens op), maar ook geen enkel ander kluisje in de buurt wil open. Uiteindelijk loop ik maar terug naar de badmeesterpost om hulp te halen. Een vriendelijke badjuffrouw loopt mee, probeert het zelf nog met het armbandje van mijn man, maar ook haar lukt het niet. Gelukkig heeft ze een algemene sleutel en kan ik dankzij mijn ID-kaart in mijn portemonnee bewijzen dat het kluisje echt van ons is.
 
We kleden ons snel om, halen nog iets kleins bij de supermarkt als ‘afscheidslunch’ en gaan dan terug naar het huisje. Daar pakken we de laatste spullen in en controleren we of we niks vergeten zijn. Dan is het de auto inladen en helaas terug naar huis…

Nog een laatste blik op de Market Dome met de minigolf en de binnenspeeltuin...

 
De rit terug verloopt zonder problemen. We vertrekken iets voor half twee en zijn keurig om drie uur thuis van een heerlijk weekend waar we alle drie van genoten hebben. Het Meerdal is ons echt positief bevallen, zeker nadat we de eerste keer zo weinig van het park gezien hadden. Er is heel veel te beleven, zowel in het zwembad als daarbuiten. De binnenspeeltuin is een echte aanwinst en ook de minigolf is een enorme aanrader. Over Evergreenz zijn we als vegetariër iets minder positief, maar desondanks hebben we daar ook prima gegeten. Het Meerdal staat dus zeker in onze top drie van Center Parcs parken, al is het niet op één (dat blijft De Huttenheugte, gevolgd door Port Zélande). Of het park daar zal blijven staan, is de vraag, want voor de zomer staat er nog een park op de planning!



woensdag 10 januari 2024

Reisverslag Center Parcs Het Meerdal 2024 - dag 2

Zaterdag 6 januari 2024
 
Vandaag is mijn man jarig en dat vieren we met onze tweede dag bij Het Meerdal! We hebben allemaal goed geslapen, al is onze kleine slaapkop al wel om half zes wakker… Hij weet in z’n bed te blijven tot zeven uur, speelt dan even en mag dan bij ons op het grote bed om papa zijn cadeautje te geven.

De 'grote' slaapkamer van het huisje
 
Vervolgens gaat de jarige Job een klein stukje hardlopen, terwijl ik mezelf en ons zoontje klaarmaak voor een ontbijt buiten de deur. We hebben bij onze reservering één ontbijtbuffet geboekt en daar gaan we vanochtend van genieten! Het is bij restaurant Evergreenz, dat we al kennen. We hebben echter maar één keer eerder daar ontbeten. Hier gaat het ontbijtbuffet pas om half negen van start, dus het is even rekken, maar het lukt en dan kunnen we genieten van heerlijke broodjes, eieren, wafels en pancakes.

Heerlijk ontbijten bij Evergreenz!
 
Na een uitgebreid ontbijt neem ik onze kleine smulpaap mee naar de Beleefboerderij, waar op dat moment de diertjes gevoerd worden. We lopen mee naar de varkenswei en krijgen een handje voer dat we in het hok mogen gooien. Vervolgens gaan we naar de geiten-/schapenwei. De dieren zijn nog binnen: ze worden pas losgelaten als iedereen voer heeft. Je mag het voer in je hand houden of op de grond gooien. Onze kleine held gooit het natuurlijk op de grond, maar mama durft het wel aan om iets in de hand te houden. De dieren worden losgelaten en rennen meteen op iedereen af. Pas als ze door hebben dat er weinig meer in de handen zit, kijken ze naar het voer op de grond en durft onze dappere dierenvriend een geitje te aaien.

De Beleefboerderij met rechts de wei voor de schapen en geiten

Op de boerderij worden ook groente, fruit en kruiden verbouwd

Ja, ja, ik durf een geitje te aaien!
 
Omdat het al tien uur is geweest, lopen we terug naar de Market Dome voor onze gereserveerde peutergym. Het is weer net als het peuterzwemmen bij Village Nature Paris: er liggen materialen en daar kunnen de kinderen zelf mee spelen. Onze kleine klauterkabouter vindt het prima, zeker als hij ook nog een ballon krijgt, en het is leuk dat Center Parcs zoiets organiseert voor de kleintjes natuurlijk. Wel zouden ze de activiteitenomschrijving van mij iets aan mogen passen, want zoals het er staat, lijkt het net alsof het meer een les is.

Spelen bij de peutergym

Op het terras naast het veld waar de peutergym was, en waar nu een klimparcours hoog in de lucht voorbereid wordt, drinken we even iets voor we met z’n allen naar de minigolf gaan. Het is er drukker dan gisteren, maar de baan is even leuk. Ik weet niet of ik mijn score van gisteren verbeterd heb, want de laatste baan is met hindernis (een peuter die mee wil helpen), dus hou ik het maar op gelijkspel!

Baan met extra hindernis!
 
Aangezien onze kleine atleet uitgeteld is, gaan we terug naar het huisje voor een kleine lunch en een middagslaapje. Rond half drie kijken we of ons kleine aapje weer wakker is, zodat we nog kunnen zwemmen voordat we (ja, alweer!) uit eten gaan.
 
In het zwembad is het, net als gisteren, druk, maar we vinden wel een lege stoel voor onze tas. We gaan als eerste van de wildwaterbaan. Op zich is deze baan prima te doen met ons kleine waterratje, alleen zijn er vaak grote hordes mensen tegelijk, waarvan een groot deel geen rekening houdt met anderen (snel voordringen, even opzij duwen om erlangs te gaan…). Ook op de trap merken we dit. Ons peutertje kan trap lopen, maar niet heel vlot, dus we blijven al aan de kant, vlak naast de leuning. Maar precies aan die kant wil er toch nog iemand langs, die op het laatste punt dan maar gewoon over ons kleine mannetje heen klimt…
 
Ondanks de drukte vermaken we ons prima in het zwembad. We gaan van meerdere glijbanen, waaronder de trechterglijbaan bij de waterspeeltuin, zwemmen in de golven, gaan door de stroomversnelling en laten ons zwemfanaatje spetteren in het peuterbad. Om half vijf gaan we eruit, zodat we op tijd bij het restaurant zijn.

De stroomversnelling met de waterval erbij (foto op een ander moment gemaakt)
 
Er is meteen een kleedhokje met aankleedkussen vrij, zodat we uiteindelijk zelfs te vroeg bij het restaurant zijn. Op het podium erbij begint net de Orry & Friends show. Orry is de mascotte van Center Parcs. Ons kleine mannetje kijkt zijn ogen uit en blijft ook de rest van de avond vragen stellen over waar Orry is, waar hij slaapt en wat hij eet.

Kijken bij Orry
 
In het restaurant, Evergreenz, eten wij ondertussen van het buffet. Wat me opvalt, is dat er weinig warme vegetarische keuzes zijn, alleen worteltjes (zonder saus of iets), broccoli (ook zonder saus of iets) en wat aardappeltjes / patatjes. Als we het restaurant verlaten, besluit ik als tip tegen de mevrouw bij de kassa te zeggen dat het misschien fijn is dat er ook wat warme vegetarische opties zijn. De mevrouw neemt me heel serieus en haalt meteen de kok erbij. Die ziet het echter als kritiek en gaat fel tegen me in: ik had er eerder mee moeten komen, want nu kan hij er niks meer mee; het is geen dieet; er is een hele saladebar… Oftewel: ik mag niet klagen, zo komt het op mij over. Jammer, want het was helemaal niet als kritiek bedoeld, maar gewoon als tip en zijn reactie komt heel onvriendelijk over. Niet echt passend bij een Center Parcs waar service altijd belangrijk gevonden wordt!
 
We proberen de reactie naast ons neer te leggen en gaan nog even naar de speeltuin achter de Market Dome. Na wat klimmen en klauteren lopen we langzaam langs het ‘strand’ terug naar het huisje. Hier valt ons ook op hoeveel regen er de laatste tijd gevallen is: de rieten parasols van het strand staan met hun palen helemaal in het water en van het strandje is niks te zien. Wat dan wel weer opvallend is: de sloot achter ons huisje staat zo goed als droog!

Nog even spelen voor het bedtijd is!
 
Terug in het huisje brengen we ons kleine slaapkoppie naar bed. Hij slaapt vrijwel meteen, want het is natuurlijk een vermoeiende dag voor hem geweest. Bovendien heeft hij zijn energie voor morgen nodig: dan zijn we nog een laatste dag op het park!

Nog een verhaaltje van Dikkie Dik en dan slapen!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3


maandag 8 januari 2024

Reisverslag Center Parcs Het Meerdal 2024 - dag 1

Vrijdag 5 januari 2024
 
Tijdens Coronatijd zijn we al eens in Center Parcs Het Meerdal geweest met ons zoontje van toen nog net geen jaar. Omdat toen, behalve het zwembad, eigenlijk alles nog gesloten was, weten we er niet heel veel meer van, behalve dat het huisje heel erg koud was en dat er buiten witte herten liepen. We hadden toen gezegd dat we eigenlijk niet meer terug wilden, maar door een leuke korting gaan we nu toch weer om papa’s verjaardagsweekend te vieren.
 
We vertrekken iets over negenen thuis en kunnen over het algemeen vlot doorrijden. Rond kwart voor elf komen we aan bij het park. We zijn al ingecheckt, dus we krijgen alleen onze armbandjes (die ze hier nu ook hebben, in tegenstelling tot de vorige keer) en kunnen dan de auto al parkeren. Vanaf de parkeerplaats is het een klein stukje in de regen lopen naar de Market Dome.

Langs het meer lopen we vanaf de parkeerplaats naar de Market Dome
 
Van tevoren hadden we gelezen dat de Market Dome erg groot is en dat je er gemakkelijk kunt verdwalen, maar als we aan de achterkant van het complex binnenkomen, hebben we vrijwel meteen links het zwembad gevonden. We kleden ons snel om en gaan dan het zwembad zelf in. Het is even zoeken naar een plaatsje voor onze spullen, want het is erg druk in het bad. Waarschijnlijk een combinatie van vertrekkende gasten die nog even willen zwemmen, nieuwe gasten en door het slechte weer misschien ook enkele daggasten. Uiteindelijk vinden we langs een stenen muurtje een droog stukje grond, waar we onze tas en handdoeken neerleggen.

Welkom in het zwembad! (foto op een ander moment gemaakt)

Vervolgens gaan we het zwembad verder verkennen. Er is een groot golfslagbad, waar op dat moment net golven zijn, dus daar duiken we in. Vervolgens kijken we bij het peuterbadje, dat enkele sproeiertjes heeft (en twee die niet werken) en een glijbaantje. Een nadeel, vind ik, is dat het bad vol zit met ouders en oudere kinderen, waardoor de kleintjes eigenlijk weinig ruimte hebben om te spelen.

Het peuterbadje (foto op een ander moment gemaakt)

Schuin links achter het golfslagbad is de stroomversnelling met een waterval. Weer verder naar achteren is een brede glijbaan en de in- en uitgang van de wildwaterbaan. Mijn man en ik proberen hem om de beurt. Ik vind hem niet heel spectaculair: een paar heuveltjes en steile afdalingen en dat is het wel.

Links de uitgang van de wildwaterbaan, rechts de brede glijbaan (foto op een ander moment gemaakt)
 
Naast de uitgang van de wildwaterbaan zit een grote waterspeeltuin. Wat me opvalt, is dat de vloer van rode baksteen is. Natuurlijk heeft een zwembad ook gewoon tegels op de grond, maar ik vind het wel een bijzondere ondergrond voor een plek waar veel jonge kinderen spelen. De waterspeeltuin zelf is vergelijkbaar met die van de Huttenheugte: wat stuurtjes om aan te draaien, verschillende sproeiers, twee glijbaantjes naast elkaar en natuurlijk de vallende emmer. Onze kleine waterrat vindt het eerst ontzettend spannend, maar later durft hij er toch met mama onder.

De waterspeeltuin (foto op een ander moment gemaakt)

Wat opvalt bij deze waterspeeltuin, is een halve trechterglijbaan. Hij is ontzettend populair, maar ook bij de kleinere kinderen. Ook onze kleine glijbaanfan gaat er maar al te graag af.

De populaire halve trechterglijbaan (foto op een ander moment gemaakt)
 
Verder heeft het zwembad nog een dieper bad met een uitgang naar buiten. Het water is echter niet heel warm, waardoor we het buiten snel voor gezien houden.
 
Na een korte douche wachten we tot er een kleedhokje met aankleedkussen vrij is. We kleden ons om en eten daarna in de Market Dome onze meegebrachte boterhammetjes op. Vervolgens gaan we terug naar de auto en rijden we naar ons huisje, nummer 272. Het is even zoeken, want zone 2 heeft een niet heel opvallende afslag naar links en ons huisje ligt ook nog eens aan het einde van het rondje. Als we het eindelijk gevonden hebben, parkeren we de auto (natuurlijk precies naast een modderige plas…) en laden we alles uit.

Ons huisje, nummer 272
 
Binnen ontdekken we vrij snel dat er geen beddengoed is. Dit zijn we helemaal vergeten: meestal hadden we een ander soort huisje, waar het al bij inbegrepen zit. Als we een beetje uitgepakt hebben, wandelen we daarom naar de receptie om alsnog beddengoed te kopen (want dit is uiteraard niet gratis!). Ook vragen we of er stopcontactbeveiligingen zijn, want alle stopcontacten in het huisje – inclusief die op de slaapkamer van ons peutertje – zijn open. Er wordt een notitie van gemaakt en er zal iemand langs komen (wat helaas niet gebeurt).
 
Nadat we nog een reservering met onze activiteitenvoucher hebben gemaakt voor de peutergym van morgen, verkennen we het indoor speeldeel. Het is heerlijk klimmen en klauteren voor ons kleine mannetje, al vindt hij het toch ook wel fijn als papa en mama hem even helpen.

Even lekker klimmen, kruipen en klauteren!
 
Daarna gaan we nog naar Gametown, waar natuurlijk gebasketbald moet worden en onze kleine coureur even in de auto en op de motor wil zitten. Het spel met de uit de lucht vallende ballen is helaas kapot.

Vroem, vroem!
 
We kijken heel kort in een winkeltje en gaan dan terug naar het huisje voor een fruithapje. Omdat het buiten nog steeds regent, besluit ik onze kleine meneer mee te nemen naar het minigolfen binnen. Ik reserveer alleen voor mezelf, want onze kleine atleet begrijpt nog niet helemaal hoe het spelletje werkt.
 
Bij de receptie halen we een stick en balletje, daarna lopen we naar de baan. Hij heeft een piraten-/Caribisch thema met onder andere steeldrums, rum, een zandkasteel, een oud fort compleet met kanon en een vissersboot. Elke baan is weer anders en ook best uitdagend. Onze kleine golfer vermaakt zich de eerste banen uitstekend, daarna begint hij moe te worden en kan mama verder spelen. Met 45 punten na 13 (ze zeggen 14, maar baan 13 bestaat niet) banen vind ik het een redelijke score.

Baan 3: de sigarenplantage

Baan 8: het fort met het kanon
 
We lopen nog een rondje door de Market Dome en gaan dan terug naar het huisje om te eten. Na het zelfgemaakte eten gaan we nog één keer terug naar de Market Dome, want het is Happy Hour. We nemen alle drie een alcoholvrije cocktail om het vakantieweekend goed te openen.
 
Voor onze kleine meneer is de koek daarna wel echt op, ook al is het nog geen bedtijd. We proberen een beetje te rekken door nog twee winkels door te lopen, maar de luikjes lijken al bijna dicht te vallen. Daarom gaan we maar gauw terug naar het huisje, waar ons kleine slaapkoppie inderdaad vrij snel naar dromenland vertrokken is.
 
De eerste dag zit er dan alweer zo goed als op. Tot nu toe zijn we positief over het park, vooral over de minigolf en de binnenspeeltuin. En ook de kou in het huisje valt mee, het is er eigenlijk zelfs bloedheet…
 
Morgen hebben we weer de hele dag om van het park te genieten en… is papa jarig!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2


dinsdag 5 december 2023

Overige reisverslagen: Disneyland Parijs kerst 2023

Wie deze blog al vaker bezocht heeft, weet waarschijnlijk dat we sinds de geboorte van ons zoontje graag weekendjes weg gaan. Center Parcs is favoriet, maar ook Disneyland Parijs durven we aan met onze peuter. Dit kleine verwende aapje mag nu zelfs al voor de derde keer in zijn leven naar dit park, terwijl hij nog drie jaar moet worden!
Omdat er al eerder verslagen van Disneyland Parijs op deze blog staan (2015, 2017, 2022 en 2023) bevat dit verslag alleen de specifieke nieuwe dingen die nog niet eerder beschreven zijn.

 
Donderdag 30 november 2023
Na een vrijwel probleemloze rit, waarbij alleen het navigatiesysteem ons het laatste stuk via de toeristische route stuurde, komen we aan het einde van de ochtend aan bij hotel Santa Fe. Na een controle van de kofferbak mogen we doorrijden naar de receptie van Santa Fe. Dit hotel is een aantal jaar geleden aangepast van ‘gewoon’ Route 66 naar de Disneyfilm Cars. Dit is bijvoorbeeld te zien aan het grote bord met Lightning McQueen en Sally boven de ingang.

Hotel Santa Fe heeft nu het thema van de film Cars

Ook binnen bij de receptie is alles Cars: er hangen posters van de verschillende auto’s uit Cars en op de vloer is de bliksemschicht van Lightning McQueen nagemaakt. Ook staat Goofy er te poseren voor foto’s in een outfit passend bij het racecircuit.

Goofy als medewerker bij het racecircuit
 
Naast Cars is nu ook alles versierd voor het kerstseizoen: er staat een kerstboom en overal hangen versieringen met en zonder lampjes. Dit geldt ook voor Disney Village, waar we doorheen lopen als we naar het park gaan. Hier staan diverse kleine ‘huisjes’, waar ’s avonds lekkernijen verkocht worden.
 
In het park is de kerstsfeer vooral op Main Street USA te zien: er staat een grote kerstboom, er zijn allerlei grote decoraties van Disneyfiguren met kerstcadeaus en boven de straat hangen groene Mickeyoren met kerstballen en lampjes. Om de zoveel tijd ‘sneeuwt’ het ook.

De grote kerstboom met de Disneybeelden erbij

De versieringen boven Main Street USA

Het 'sneeuwt'!

Deze eerste dag hebben we ook nog iets speciaals: omdat het tien jaar geleden is dat de film Frozen uitkwam, is er een speciale mini-parade.

Frozen is alweer 10 jaar!
 
We doen diverse attracties, wat makkelijk kan omdat het nog niet heel erg druk is in het park (de populairste attracties Peter Pan en Big Thunder Mountain hebben bijvoorbeeld maar dertig minuten wachttijd). Daarna kijken we naar de kerstparade, die dit seizoen twee keer per dag door Fantasyland en over Main Street USA gaat. Mickey gaat voorop met zijn kersttrein, gevolgd door verschillende andere wagens, waaronder een wagen met de neefjes van Donald.
 
Mickey in zijn kerstoutfit op de parade

De neefjes van Donald Duck doen ook mee!

Na de parade gaan we terug naar Santa Fe. De kamers zijn inmiddels klaar (we zouden op onze telefoon een berichtje krijgen, maar dit is waarschijnlijk mis gegaan doordat er geen +31 voor is gezet) en we hebben een parkeerplaats vlakbij ons gebouw, nummer 44. Ook hier is alles Cars: de deur lijkt op een snelweg, op de kamerdeur zitten bordjes met Lightning McQueen en de lampen zijn in de vorm van wegpionnen. Op de bedden ligt een smalle sprei van Cars en het behang is bovenaan versierd met een rand met allerlei auto’s uit Cars. Zelfs het doosje met tissues in de badkamer heeft een plaatje van Cars!

Het hotel bestaat uit verschillende gebouwen, die verdeeld zijn in groepen met een personage uit Cars als thema. Wij hebben een gebouw in de groep Lightning McQueen, nummer 44.

De kamer met alle Cars-details

Zelfs het tissuedoosje is van Cars!
 
In het restaurant van Santa Fe, La Cantina, is geprobeerd te blijven bij het Route 66/Mexicaanse thema. Dit is terug te zien in het eten: er zijn bijvoorbeeld wraps die je zelf kunt beleggen en er is Mexicaanse chili. Wat ons een plezier doet, is dat er ook veel vegetarische opties zijn met zelfs vleesvervangers. We verlaten het restaurant dan ook zeer tevreden en kunnen het absoluut aanraden!

Restaurant La Cantina is een echte aanrader!
 
Vrijdag 1 december 2023
 
’s Ochtends maken we gebruik van de Extra Magic Time: gasten van Disneyhotels mogen een uur eerder het park in om een aantal al geopende attracties te kunnen doen. Vroeger waren dit de Extra Magic Hours en ging het park zelfs twee uur eerder open. Dit is teruggebracht naar één uur, maar de Walt Disney Studios zijn nu ook open en in het Disneyland Park is favoriet Big Thunder Mountain ook al geopend.
 
Nadat we bijna alle attracties in Fantasyland gedaan hebben, gaan we naar de Walt Disney Studios. Afgelopen zomer is de Avengers Campus geopend en er wordt druk gebouwd aan een Frozen-deel. Hierdoor begint dit park ook steeds meer te leven, wat terug te zien is aan de drukte. Wel blijven we het hier en daar wat ongeorganiseerd vinden: de attractie Cars staat bijvoorbeeld tegenover Crush’s Coaster en de Cars tramtour is weer achter Ratatouille. Het zou leuker zijn als de thema’s wat meer bij elkaar waren, maar helaas is dit natuurlijk niet meer te realiseren door de eerdere bouw van attracties.
 
Voor de lunch gaan we terug naar het Disneyland Park, waar we eten bij de Cowboy Cookout in Frontierland. Zij hebben een Click & Collect systeem, wat ergens heel fijn is omdat je de wachtrij over kunt slaan, maar ook zeer afhankelijk is van internet. En die verbinding is binnen niet best! Ook moet je maar net weten dat als je besteld hebt, je eerst je email moet openen, moet bevestigen dat je er bent en dat je bestelling dan pas klaargemaakt wordt. ’s Avonds proberen we dit systeem opnieuw bij Casa de Coco, het pas geleden opgeknapte restaurant tegenover Big Thunder Mountain dat nu geheel in het thema van de film Coco is. Het is er druk: iedereen wil binnen zitten met deze kou. De castmember bij de ingang van de zaal wil dat we eerst ons eten gaan halen en dan pas een plekje gaan zoeken. Dit vinden we niet logisch, aangezien het eten dan koud is tegen de tijd dat we kunnen zitten! Uiteindelijk gaan we maar buiten zitten, dik aangekleed met mutsen en sjaals.

Het restaurant Casa de Coco, passend bij de film Coco
 
Na het eten kijken we nog de kerstparade in het donker. Hij moet om tien voor half zeven beginnen, wat ook keurig aangekondigd wordt, maar pas om vijf over half zeven verschijnt de eerste wagen. Intussen hebben diverse mensen het aan de stok gekregen met een knorrige castmember, die heel onvriendelijk tekeer gaat als je de straat oversteekt (terwijl de parade nog niet begonnen is). Gelukkig is een andere castmember vriendelijker en laat hij mijn man wel oversteken als hij met warme drankjes naar ons toekomt in de kou.

's Avonds is de parade (deels) verlicht
 
Zaterdag 2 december 2023
Vandaag is het weekend en dus drukker in het park. We vermaken ons echter prima met wat attracties die eigenlijk altijd rustig zijn (het doolhof in Fantasyland en Phantom Manor in Frontierland) en gaan op afspraak langs bij Mickey Mouse, die een fotolocatie heeft in Fantasyland.

Op visite bij Mickey!

 
’s Avonds eten we in hotel Cheyenne, waarbij we mijn jarige vader verrassen met een taart die gebracht wordt door castmembers met trommels. Na het eten brengen we ons zoontje naar bed en laten we hem achter bij opa en oma, zodat manlief en ik nog samen terug kunnen naar het park. Daar hebben we pech: precies als wij in het volgende treintje mogen van de Big Thunder Mountain, is er storing. Wel krijgen we een ‘standby pass’ als vergoeding: hiermee kunnen we morgen via de Premium Access ingang de attractie alsnog doen.


 
Zondag 3 december 2023
In verband met de verwachte sneeuw gaan we alleen ’s ochtends nog heel even naar het park. Helaas heeft de Big Thunder Mountain nog steeds / opnieuw storing, zodat we onze standby pass niet meer kunnen gebruiken. We gaan daarom terug naar het hotel, knuffelen daar nog even met Pluto en beginnen dan aan de rit terug naar huis. Ook die verloopt gelukkig met weinig problemen, alleen in Noord-Frankrijk zijn er wat sneeuwbuien.

Als afsluiting knuffelen met Pluto!
 
Het is voor ons weer een echt magisch verblijf geweest, waar we absoluut met volle teugen van genoten hebben. Disneyland Parijs blijft iets bijzonders hebben en in de kersttijd lijkt het zelfs nog iets leuker en mooier te zijn. Hotel Santa Fe is ons ook heel goed bevallen: het Cars thema heeft het hotel echt iets extra’s gegeven en de afstand tot het park valt reuze mee. Er rijdt regelmatig een bus, maar het is ook goed aan te lopen.
Ondanks dat we zo positief zijn, zijn er natuurlijk ook nadelen. De kou was minder fijn (al kan Disneyland daar weinig aan doen), maar het zijn vooral de prijs (€20 voor een klein knuffeltje bijvoorbeeld…) en de toch nog flinke rijafstand vanuit Nederland die ons ervan weerhouden vaker te gaan. Bovendien zijn het ook vermoeiende dagen voor ons peutertje: hij heeft in de vier dagen dat we er waren maar één middagslaapje gedaan en hij was elke ochtend vroeg wakker. Gaan we daarom nooit meer? Nee, absoluut niet, we blijven genieten van het park met alles erop en eraan. Wel willen we toch echt wachten tot onze kleine Cars-fan wat groter is, maar goed… Ook dat hebben we eerder gezegd, dus je weet maar nooit!



vrijdag 3 november 2023

Uit in Nederland: Kinderboekenmuseum

Donderdag 2 november 2023

Sinds enkele weken hebben we een Museumkaart. We zijn al bij het Nationaal Militair Museum geweest (dat vlakbij ons huis is) en bij het Spoorwegmuseum (ook lekker dichtbij), maar vandaag gaan we een 'verre' reis maken: we gaan naar het Kinderboekenmuseum in Den Haag!

Ondanks storm Ciarán die over Nederland raast, pakken we de bus naar station Amersfoort. Daar stappen we over op de trein die ons rechtstreeks naar Den Haag Centraal brengt. Het is van Amersfoort tot Utrecht druk in de trein, waardoor we zelfs in een stiltecoupé belanden. Met een peuter van tweeënhalf geen ideale plek, maar hij blijft wonderbaarlijk stil het hele stuk! Zodra de halve trein in Utrecht leeggelopen is, zoeken we toch wel een ander plaatsje...

Het avontuur begint al in de trein!

Op Den Haag Centraal stappen we uit. Buiten het station zien we een bordje staan voor de Koninklijke Bibliotheek, waar het Kinderboekenmuseum in gevestigd is. Het is maar een piepklein stukje lopen, dan staan we al bij de ingang. Het nadeel van de ingang: er is een draaideur die je zelf moet duwen. Niet ideaal met een buggy of kinderwagen dus!

Als we binnen zijn, nemen we de lift naar de eerste verdieping, waar de ingang van het museum is. Omdat we nog te vroeg zijn (het museum gaat pas om half elf open), zoeken we een toilet op. Dit is te vinden, maar geen enkel toilet heeft een verschoonmogelijkheid voor kleintjes en voor het invalidentoilet, waar er misschien eentje zou kunnen zijn, moeten we ergens een sleutel ophalen. Dan maar improviseren op het damestoilet!

Wanneer we weer uit het toilet komen, is het museum open. We beginnen in een winkeltje, waar al meteen 'Dik Dik' gespot wordt. Onze kleine meneer is groot fan van de dikke oranje kater, dus dat moet wel goed gaan komen! We laten snel onze tickets zien bij de kassa (van tevoren reserveren is verplicht, ook met een Museumkaart) en krijgen het advies naar de bovenste verdieping te gaan.

In de lift wordt duidelijk waarom: de bovenste verdieping is gericht op 0 - 6 jaar. Helemaal beneden is nog de 7 - 13 verdieping en waar we binnen komen, is 18+. We gaan dus naar boven, waar we bij het uitstappen eigenlijk meteen in het groen van Kikker staan.

Vanaf de lift is er een paadje naar een ruimte om de buggy te parkeren. Ook moeten de schoenen uit (volwassenen hebben de mogelijkheid een blauw schoenhoesje over hun schoenen te doen), zodat de verdieping schoon blijft om te spelen.

Als we alles geregeld hebben, zien we Poes Muis van Dikkie Dik al. Erachter is een korenveld nagemaakt, waar je op zoek kunt gaan naar Dikkie Dik, Poes Muis, Beer en nog een poezenvriendje. Op de muur zit een knopje om op te drukken, zodat je geluid hoort. Je moet dan zo snel mogelijk naar het dier op zoek en bij het dier op het knopje drukken.

Waar is Dikkie Dik nou?

Onze Dikkie Dik fan vindt het leuk, maar wil ook weer verder. Daarom gaan we naar de wereld van Kikker. Er is een tentje waar je in kunt, er is een schaatsbaan (op je sokken), een bootje met visjes eromheen, een speelhuisje, een bed van Varken, het huisje van Varken met een keukentje en een mogelijkheid om het dak te repareren, twee interactieve schermen om te verven of een bank te zagen en timmeren en er is natuurlijk een trampoline om net zo hoog als Kikker te springen.

De wereld van Kikker

Ons kleine Kikkertje vermaakt zich al opperbest. Hij vliegt de hele ruimte door, zaagt, timmert, springt en bakt pannenkoeken. Dan wil hij toch ook weer verder, want hij had een brandweerauto gezien. Die is van de boeken van Spuit Elf. Je kunt een jasje van de brandweer aantrekken, een helm opzetten (die veel te groot is voor kinderen) en in de auto zitten. Als je op één van de knopjes drukt, gaat het zwaailicht aan.

Spuit Elf

Met moeite krijg ik onze brandweerman na bijna tien minuten weer mee. Naast de brandweerauto is een ruimte met tunnels van Vos en Haas, maar aangezien meneer deze boeken niet echt kent, gaan we verder. We komen bij een lange tafel waar allemaal boekenfiguren een stoel hebben. Voor zich hebben ze de letters van hun naam (Dikkie Dik heeft een bord met dd, Poes Muis met pm). De bedoeling is dat je 'pannenkoeken' met de juiste letters vindt en bij het goede bord legt. Dit is voor ons peutertje nog te moeilijk, maar hij wil wel even op het stoeltje van Dikkie Dik zitten.

Aan tafel met alle vriendjes!

Van het 'restaurant' gaan we naar Rupsje Nooitgenoeg. Het leuke hier is dat je door het verhaal kunt kruipen: eerst door één appel, dan door twee peren, enzovoorts. Je eindigt met kruipen door de cocon en komt dan bij de muur, waar je in de vlinder kunt staan.

Rupsje Nooitgenoeg

Naast Rupsje Nooitgenoeg is nog een ruimte waar je met een speciale stift op een bord kunt tekenen met Nijntje. Dit vindt onze kunstenaar niet zo leuk: hij gaat alweer door naar Kleine IJsbeer. Via schotsen kun je de overkant bereiken en bij Kleine IJsbeer komen.

Kleine IJsbeer

De volgende ruimte is alweer het korenveld van Dikkie Dik, wat betekent dat we alles gezien hebben. We blijven nog een klein halfuurtje boven, zodat ons kleine boekenwurmpje uitgebreid bij Kikker kan spelen en natuurlijk nog een keer in de brandweerauto kan.

Omdat mama leescoördinator op school is, moet er natuurlijk ook nog even beneden gekeken worden bij de 7 - 13 afdeling. Hier zijn allerlei witte, ronde scheidingsmuren die verschillende thema's moeten uitbeelden. Helemaal duidelijk wordt het me echter niet. Ook heb je voor veel dingen een activatiebandje nodig, wat je bij de kassa kreeg als er iets oudere kinderen bij waren. Dit hebben wij dus niet, waardoor we geen enkele activiteit kunnen doen. Gelukkig heeft onze autofan alweer een busje ontdekt om in te zitten in de wereld van Annie MG Schmidt. Ook de lift van Abeltje en het autootje van Pluk van de Petteflet vindt hij wel interessant.

De lift van Abeltje

Beneden zijn ook nog toiletten en deze keer is er zelfs een kinderwc en een rolstoeltoilet met verschoonplank én Dikkie Dik op de muur. Een schone luier doen is een feestje dus deze keer voor onze kleine katerfan.

Een verschoning later worstel ik me weer terug met buggy en al door de deur het museum in om bij de lift naar boven te komen. Vervolgens kijken we nog even in het winkeltje, maar we zien eigenlijk niets leuks. Daarom gaan we weer met de andere lift naar beneden, krijgen we gelukkig hulp bij de draaideur en staan we weer buiten. We waren even vergeten hoe hard het waaide, waardoor we een beetje verrast worden door de harde windvlagen.

Zonder problemen echter komen we bij het treinstation. Daar zijn gelukkig geen vertragingen. We stappen in de trein en rijden via Gouda naar Utrecht. Daar blijft de trein wat langer staan, want er is nog geen machinist... Als die er eindelijk is, kunnen we door naar Amersfoort en daar weer met de bus naar huis.

We hebben een leuke ochtend gehad, maar om eerlijk te zijn twijfel ik of ik het de lange reis en het geld waard vond (voor ons zoontje moest ik €10 betalen). De bovenste verdieping was leuk en onze kleine klauterkabouter heeft zich absoluut vermaakt, maar voor mijn gevoel had er meer kunnen zijn. Ik miste bijvoorbeeld bekende boekenseries als Bobbi of Boer Boris en natuurlijk Dribbel. Dat ze niet veel met Nijntje gedaan hebben, snap ik nog wel omdat er natuurlijk ook een Nijntje museum is, maar toch had ik het idee dat er wat meer gedaan had kunnen worden. Is het Kinderboekenmuseum daardoor geen aanrader? Nee, dat ook weer niet, maar ik zou wel het advies geven om goed na te denken of het voor jou de reis en het geld waard is.