Uit in Nederland: Luchtvaart Museum Aviodrome

29 januari 2023

Mijn man en ik zijn een aantal jaar geleden al eens in Luchtvaart Museum Aviodrome geweest. Omdat ons zoontje van bijna twee een grote fan van vliegtuigen is, besluiten we er nog een keer heen te gaan, samen met hem.

Het Aviodrome ligt naast Lelystad Airport. Het is voor ons een ruim halfuur rijden. Wat ons opvalt, is dat er onderweg nergens bordjes staan die het Aviodrome aangeven. Pas als we de afslag hebben naar de ingang, zien we pas het eerste bord.

De auto kunnen we parkeren op het parkeerterrein tegenover het Aviodrome. De eerste dertig minuten parkeer je gratis, daarna is het €7,50 voor een dagkaart. Deze kun je ook al aan het begin afrekenen, zodat je na je museumbezoek meteen uit kunt rijden.

Vanaf het parkeerterrein hoef je alleen maar het zebrapad over te steken en dan sta je op de 'landingsbaan' die naar de ingang van het museum leidt. Ons zoontje vindt de knipperende blauwe lampjes langs de baan al helemaal geweldig, naar de twee vliegtuigen die er staan, kijkt hij nauwelijks.

Binnen in het museum lopen we langs de balie om de kaartjes te laten controleren en moeten we door een ouderwetse scanner om echt binnen te komen in de hal (de scanner staat wel uit). De hal is het centrale deel van het museum: vanuit de hal kom je bij het museumgedeelte, de expositie over de ruimtevaart, het filmtheater, het speelgedeelte voor de kinderen, het restaurant en de toiletten. Wij lopen eerst even naar het restaurant, omdat het tijd is voor het fruithapje van ons kleine pilootje.

Na het fruithapje ontdekt hij de speelruimte. Hij wil graag van de glijbaan, maar vindt het toch ook weer spannend en gaat daarom de kinderhoek in, waar tekenfilmpjes van vliegtuigen op een scherm gedraaid worden en waar plastic vliegtuigen op de grond staan om mee te spelen. Hij vermaakt zich al prima en we krijgen hem met moeite mee naar het museum zelf.

Leuk, hoor, zo'n museum...

Het museum laat de geschiedenis van het vliegen zien. In de eerste ruimte kun je zelf papieren vliegtuigjes vouwen, daarna gaat het over het verhaal van Icarus, die zelf vloog. Vervolgens komen de eerste vliegtuigen in beeld en wordt er verteld over de allereerste vluchten van een paar seconden en een paar honderd meter. Met een apparaat kun je zelf testen dat dingen gaan zweven als er lucht onderkomt. Ook ontdekken we in deze ruimte de man naar wie onze straat vernoemd is: Marinus van Meel, een vliegtuigbouwer van vroeger.

Zelf testen hoe dat werkt met zweven

We lopen verder door het museum en volgen de ontwikkeling van de vliegtuigen. Er staan verschillende oude modellen en informatieborden vertellen wat voor vliegtuig het is. Het museum gaat van de tijd voor de oorlog naar 1914-1918 (de Eerste Wereldoorlog), de tijd dat de KLM en Schiphol ontstonden (1919-1940), de Tweede Wereldoorlog (1940-1945) en de moderne tijd (1960 - heden). Hier en daar staan vliegtuigen waar je zelf in kunt, waaronder een vliegtuig op een bewegend platform, waardoor je ervaart hoe wiebelig de vroegere vluchten waren.

Een van de vele oude vliegtuigen die je kunt zien in het museum

Bij het gedeelte over de Tweede Wereldoorlog is een grote kaart van Nederland op de grond aangebracht. Een glazen brug gaat hierover heen. Ons kleine heldje denkt echter dat hij niet op het glas kan staan en probeert van balk naar balk te lopen. Als hij er weer af is, heeft hij het alleen maar over 'brug spannend'.

Via nog meer vliegtuigen en wat informatie over verschillende Nederlandse luchtvaartmaatschappijen komen we bij de Ruimtevaartexpositie. Gelukkig is er een lift naartoe, want deze begint zich op de eerste verdieping. Het is geen grote expositie, maar laat meer zien over de ontwikkeling van de ruimtevaart.

Vanaf de Ruimtevaartexpositie kijk je uit over het museum

Vanaf de Ruimtevaartexpositie lopen we over een loopbrug naar een 'gate', die naar een echte Boeing 747 leidt. We parkeren de kinderwagen en lopen dan door het grote vliegtuig, waarbij we natuurlijk ook even boven kijken. Ons zoontje vindt die grote stoelen wel prima zitten!

Waar zullen we eens gaan zitten?


Ja, dit zit wel prima!

We verlaten het vliegtuig via de trap en staan nu op het buitenterrein. We besluiten eerst even onze meegebrachte boterhammen binnen op te eten, waar het inmiddels al flink druk is. Met moeite vinden we een plaatsje waar we even rustig kunnen zitten.

Na de lunch gaan we terug naar buiten. We kijken even bij het nagebouwde Schiphol uit 1928 en zien op foto's de puinhoop die Schiphol was na de Tweede Wereldoorlog.

Schiphol na de Tweede Wereldoorlog

We lopen om de beurt nog de drie steile trappen op naar de verkeerstoren, waar je uitkijkt over het hele Aviodrome en ook Lelystad Airport kunt zien.

Uitzicht over het Aviodrome en erachter Lelystad Airport

Terug beneden lopen we nog even naar de T2 hangar, waar andere oude vliegtuigen opgeslagen staan. We blijven er niet lang, want het ruikt er enorm naar kerosine.

Buiten wil onze kleine vliegtuigfan graag spelen. Hij wil op de baan met trapvliegtuigjes, maar in tegenstelling tot een ander klein kind dat er eerder wel in ging, mag hij absoluut niet het vliegtuig in met papa die naast hem loopt. We vinden het jammer voor hem en proberen hem af te leiden met een soort 'botsfiets'. Die vindt hij gelukkig ook leuk.

Op de 'botsfiets'

Hij speelt nog even in de speeltuin op een houten tractor en een houten vliegtuig en dan kijkt hij nog even met ons mee naar een vliegtuig op Lelystad Airport dat een doorstart oefent (een doorstart is dat een vliegtuig landt, maar gelijk weer opstijgt). Niet voor niets zit op Lelystad Airport ook de vliegschool.

Via nog een laatste keer de houten tractor lopen we terug naar binnen en kijken we nog even in het winkeltje. Dan gaan we weer naar buiten, betalen de parkeerkaart en rijden terug naar huis.

Wat is het leukste in het Luchtvaart Museum? De tractor...

We vonden het leuk om weer even terug te zijn geweest in het Aviodrome. Er is veel te zien en te leren over vliegtuigen en een aantal oude vliegtuigen zijn erg bijzonder om te zien. Wel misten we toch ook dingen: de expositie vertelt vooral over Anthony Fokker en de Fokker-toestellen, terwijl er ook andere toestellen zijn gemaakt. Het Schiphol uit 1928 is grappig om te zien, maar in mijn ogen zeker niet het hoogtepunt van het bezoek. De Boeing 747 is dit meer, want het is natuurlijk fantastisch om zo'n groot vliegtuig van binnen te zien.

Het Aviodrome is op zich redelijk geschikt voor jongere kinderen, maar dan zou ik wel zeggen: jongere kinderen die van vliegtuigen houden. Het speelgedeelte buiten is oké, maar binnen is het veel kijken en weinig doen en weinig aan mogen raken. Als je kleintje dat leuk vindt, is het prima, maar anders zou ik zeggen: wacht tot je kleine iets ouder (en groter voor de speeltuin...) is en ga dan. Tip: kijk of er via de ANWB of ING rentepunten kaartjes met korting zijn, omdat het anders toch vrij prijzig wordt, zeker met de kosten voor het parkeren.

Reisverslag Londen 2023: Dag 4

Woensdag 4 januari 2023
 
Helaas is het vandaag alweer onze laatste dag in Londen. Aan het einde van de ochtend reizen we met de Eurostar trein terug naar Nederland.
 
Na een rustige nacht (geen mededelingen over gevonden knuffels om tien over vier!) zijn we vroeg wakker. We douchen, kleden ons zoontje aan en gaan nog één keer van het ontbijt genieten. Na het ontbijt proppen we de laatste spullen in de koffer en checken we uit.
 
Vanaf het hotel lopen we voor het laatst de route naar Paddington Station. Dan zijn we nog niet uitgelopen, want de metro die we moeten hebben, is helemaal aan de andere kant van het station. Opnieuw merken we dat er stakingen zijn: het duurt bijna een kwartier voor de metro komt en er staat geen volgende op het bord.

Even aan de wandel voor we de trein in gaan...

Met wat passen en meten zit alles en iedereen in de metro en rijden we naar King’s Cross St. Pancras. Daar stappen we uit. We lopen eerst nog even naar het King’s Cross gedeelte, wat bekend is van Harry Potter. Hier kun je op de foto bij perron 9 3/4 (waar een enorme wachtrij staat) en er is een winkeltje.

In het Harry Potter winkeltje

Het station dat je in de tweede film ziet, is echter St. Pancras, wat ernaast ligt. We steken de weg over, want wij vertrekken vanaf St. Pancras. Daar kunnen we meteen doorlopen, aangezien de incheck voor de trein naar Nederland al geopend is.

De zijkant van station St. Pancras - de voorkant is te zien in Harry Potter film 2.

Eerst is er de bagagecontrole, waarbij alle tassen, jassen en losse spullen door de scan gaan. Ons zoontje mag deze keer blijven zitten in de kinderwagen, al wordt de kinderwagen wel even getest.
 
Vervolgens is het aansluiten in de rij voor de Engelse grenscontrole en dan nog een keer de Europese. Daarna is het klaar en kunnen we plaatsnemen in de wachtruimte. Het is flink druk, maar we vinden gelukkig een zitplaats.
 
Een klein halfuur voor de trein vertrekt, komt het perronnummer op het scherm en kunnen we naar boven. Helaas is er één roltrap buiten gebruik, zodat er een flinke file is bij de lift en de nog wel werkende roltrap.
 
Bovenaan de roltrap is het nog een stukje lopen, want we zitten in rijtuig 12 en de roltrap komt boven bij rijtuig 4… Gelukkig is er tijd genoeg en kunnen we ons op ons gemak installeren.

Dag, Londen!

De trein vertrekt twee minuten te vroeg richting Nederland. Eerst is het vol gas richting de Kanaaltunnel, dan twintig minuten in de tunnel en vervolgens naar Lille, Frankrijk. Vanaf daar is het op volle snelheid naar Brussel-Zuid in België, waar hij bijna twintig minuten stil blijft staan. Daarna is het op slakkentempo naar de Nederlands-Belgische grens, vanaf waar hij weer ‘gewoon’ driehonderd kilometer per uur kan rijden.

Op onderzoek in de trein

Keurig op tijd zijn we terug op Rotterdam Centraal. Toevallig staat de trein naar Amersfoort aan de andere kant van het perron al klaar. We moeten even een poortje zoeken om in te checken, maar precies als de conducteur fluit, zitten we met alles en iedereen in de trein.
 
Omdat de gangpaden van de intercity erg smal zijn, blijven we in het gangetje met onze koffers en kinderwagen. Het is tijdens het in- en uitstappen bij de verschillende tussenstops even onhandig, maar uiteindelijk zijn we dan toch terug op Amersfoort en zit de vakantie erop.
 
We hebben zeker alle drie genoten van de stedentrip, al was het ook wel vermoeiend: maandag ruim 19.000 stappen en dinsdag bijna 12.000. We hebben alles gezien en gedaan wat we wilden en leuke souvenirs gekocht. Londen is ook zeker een stad die we aanraden voor een stedentrip en daarbij raden we de trein aan als vervoermiddel.
 
Een stedentrip met een dreumes is een uitdaging, maar onze kanjer heeft het geweldig goed gedaan. Hij houdt van bussen, treinen en auto’s, dus hij heeft zijn ogen uitgekeken. Ook de speelgoedwinkel Hamleys vond hij erg leuk. Raden we stedentrips met een dreumes aan? Het is hoe je er zelf in staat. Het was goed te doen, maar hou er rekening mee dat de meeste metrostations niet ingesteld zijn op kinderwagens en dat je dus flink moet sjouwen. Onze voorkeur zou ook eigenlijk één of twee dagen langer blijven geweest zijn, zodat je iets rustiger aan kan doen, meer tijd hebt om je kleintje te laten spelen en eventueel tussendoor even ergens kan laten slapen. De trein blijft nog wel steeds ons voorkeursvervoermiddel, omdat je ruimte hebt om je kleintje tussendoor lekker te laten lopen en zelfs in de gangetjes te laten spelen.

Kortom: Londen met een dreumes kan zeker, maar we zouden adviseren pas te gaan als je kleine geen middagdutjes meer doet en zelf meer kan lopen. Wij hebben in ieder geval genoten en we hopen zeker nog eens terug te komen als onze kleine iets minder klein is.

Moe, maar we hebben genoten!

Reisverslag Londen 2023: Dag 3

Dinsdag 3 januari 2023

Het is onze laatste volledige dag in Londen, morgen gaan we weer terug naar huis. We hebben voor vandaag daarom nog een aantal dingen op ons lijstje staan die we graag nog willen zien.

Omdat de nacht wat ‘interessant’ verlopen is (iemand vond het nodig om om tien over vier ‘s nachts te roepen: “Mama, Dik Dik gevonden!” omdat hij zijn favoriete knuffeltje in zijn hand had…), zijn we wat later wakker dan anders. We douchen snel en gaan dan naar het ontbijt, wat weer even goed is als gisteren en ook vandaag is er weer een kinderstoel voor ons kleine nachtbrakertje.

Na het ontbijt verzamelen we de spullen en gaan we op pad. Er zijn vandaag stakingen bij het vervoerspersoneel, overwegend bij de spoorwegen. Bij de metro merken we het echter ook, want we moeten bijna een kwartier wachten (voor Londense begrippen is dat erg lang).

Wachten op de metro

Met de metro reizen we naar Tower Hill, waar de Tower is en de Tower Bridge. Natuurlijk zijn er weer een aantal trappen (helaas zijn lang niet alle metrostations rolstoel- en kinderwagenvriendelijk), maar dan staan we bij de Tower, de oude gevangenis en de plek waar nu de kroonjuwelen te zien zijn. We lopen echter door naar de Tower Bridge, de bekende brug.

De Tower Bridge

In de regen op de brug

We maken wat foto’s in de regen en pakken dan de bus naar St. Paul’s Cathedral, de grote kathedraal. De kerstboom staat er nog, wat een sfeervolle foto oplevert.

St. Paul's Cathedral

Tegenover de kathedraal is de Millenium Bridge, de brug die in de zesde Harry Potter film door dementors verwoest wordt. Nu zijn ze gelukkig in geen velden of wegen te zien, dus kunnen we veilig de brug over.

De Millenium Bridge

Vanaf de brug lopen we naar de metro voor Oxford Circus. Hier stappen we uit voor Hamleys, de grote speelgoedwinkel. Ons zoontje kijkt al meteen zijn ogen uit en vindt alles leuk.

"Mag deze mee in de koffer naar huis, papa en mama?"

We nemen hem met de lift mee naar de derde verdieping, waar Build-a-bear Workshop zit: het deel waar je je eigen knuffel kunt maken. Onze kleine knuffelvriend mag er van ons zijn eigen beer uitzoeken en na wat wikken en wegen kiest hij een pluizig bruin exemplaar.

"Of deze anders?"

Hij mag helpen de beer te vullen en besluit dan dat zijn beer een meisje is, dus qua kleding komt er een roze shirtje en een spijkerrokje. Maar er moet wel een stoere pet bij, vindt meneertje. Vol trots knuffelt hij zijn nieuwe, nog naamloze beer.

Met zijn nieuwe beer

We rekenen af en gaan dan naar de vijfde verdieping van de winkel, waar een café is. Hier bestellen we wat tosti’s als lunch. Het gaat helaas niet helemaal goed, want we krijgen een verkeerde tosti, maar die wordt vervangen en dan kunnen we allemaal lekker eten.

Na nog een schone luier gaan we terug naar beneden en verlaten we de winkel. We lopen een stukje terug en gaan rechtsaf richting Carnaby Street, een straat met wat andere winkeltjes. Zo is er een NBA-winkel (Amerikaans basketbal) en een Rolling Stones winkel. Aangezien mijn man fan is, moet hij natuurlijk naar binnen!

De Rolling Stones winkel

Van de Rolling Stones winkel lopen we door naar Piccadilly Circus, het plein met de bekende neonreclames. We maken wat foto’s en lopen dan verder naar de Legowinkel, die tegen Leicester Square aanzit. Het is er druk en we moeten wachten voor we naar binnen kunnen, maar dat gaat vrij vlot.

Piccadilly Circus

Ons zoontje vindt de James Bond auto van Lego helemaal geweldig. Ook in de rest van de winkel kijkt hij zijn ogen uit, net als papa en mama. Helaas is de lift kapot, maar we tillen hem even naar boven en laten de lege kinderwagen beneden staan. Gelukkig staat hij er nog als we terug zijn.

Met papa in de James Bond Lego-auto

Harry Potter Lego-bouwwerk

Aan de overkant van de Legowinkel zit de M&M’s winkel. Ook hier is het druk, maar gelukkig werkt de lift hier wel. We kijken even rond, verschonen ons kleine mannetje nog even en lopen dan weer terug richting Piccadilly Circus. Onderweg komen we nog langs een klein winkeltje met allerlei Harry Potter spullen, waar we nog even kijken.

In het Harry Potter winkeltje

Dan gaan we de metro weer in en nemen we de Bakerloo lijn naar Baker Street, bekend vanwege de fictieve detective Sherlock Holmes. We wandelen naar zijn ‘huis’, waar een flinke rij voor de deur staat. Mijn man besluit even buiten te wachten met ons kleine vriendje, want binnen is het weer erg druk en vol.

221b Baker Street

Ik kijk even rond, koop nog een souvenir en ga dan weer naar buiten, waar we nog even op de foto gaan met de bobby die bij de ingang van het museum staat.

We lopen vervolgens weer terug naar de metro, waar we bij de Starbucks nog iets te drinken willen halen. Deze heeft echter een beperkte menukaart, dus houden we het bij een flesje appelsap voor ons zoontje. Om één of andere reden is het flesje niet te scannen en duurt het even voor we eindelijk kunnen betalen.

Met het flesje gaan we de metro in, terug naar Paddington Station. Daar kijken we nog even in het winkeltje gewijd aan beertje Paddington en kopen we nog een flesje drinken.

"Gaat dit echt wel goed, papa?"

We lopen terug naar het hotel, zodat ons zoontje even bij kan komen. Ook besluiten we het onszelf makkelijk te maken: als avondeten bestellen we pizza bij de Domino’s, die we laten bezorgen. Dit gaat prima en binnen een halfuur zitten we allemaal lekker te eten.

Na het eten ruimen we de koffers alvast zoveel mogelijk in. Onze kleine uk speelt lekker nog even tot het bedtijd is. We checken even of hij zijn knuffel heeft, zodat hij die niet weer midden in de nacht hoeft te gaan zoeken en dan uit moet roepen dat hij die gevonden heeft…

Morgen hebben we nog heel even in Londen voor we teruggaan met de Eurostar naar Nederland. We vinden het jammer dat het alweer zo snel voorbij is, maar het is ook fijn - vooral voor ons zoontje - om thuis weer in het ritme te komen en in je eigen bed te kunnen slapen.

Tot morgen!

Lees verder: Dag 4

Reisverslag Londen 2023: Dag 2

Maandag 2 januari 2023
 
Gisteren zijn we met de Eurostar trein aangekomen in Londen. Vandaag hebben we een hele dag om de stad te verkennen.

De dag begint natuurlijk als gebruikelijk. De douche blijkt erg fijn en het ontbijt is ook erg goed met verschillende broodjes, beleg, fruit en drinken. Aangezien er volgens de omschrijving vooraf alleen brood met jam zou zijn, is dit een honderd procent meevaller! Ook is er een kinderstoel aanwezig voor ons kleine eetmonstertje.
 
We gaan nog even terug naar de kamer en maken ons klaar voor de dag. Uiteindelijk lopen we via een kortere weg dan gisteravond naar Paddington Station, het dichtstbijzijnde metrostation. Het is tevens ook een groot station, dus we moeten even zoeken naar de juiste plek voor onze metro. Gelukkig zijn er liften voor de kinderwagen van ons zoontje.
 
Met de metro gaan we naar halte Westminster, waar het Houses of Parliament is en de klokkentoren Big Ben. Ook zien we hier het reuzenrad Londen Eye.
 

Houses of Parliament met links de Big Ben klokkentoren (foto later gemaakt)

Uitzicht over de rivier de Theems met het London Eye reuzenrad

Vanaf de Big Ben lopen we achter de bekende Westminster Abbey langs richting het gebouw van MI5, de geheime dienst. Mijn man is een James Bond fan, maar het MI5 gebouw blijkt een ander gebouw dan wat er in de films gebruikt wordt. Dankzij Google ontdekken we dat het filmgebouw verderop staat en kan mijn man het toch fotograferen.

Het gebouw uit de James Bond films

 
We lopen door naar metrostation Pimlico, waar we de metro nemen naar Victoria. Hier staan we bijna meteen bij het Apollo Victoria theater, waar de musical Wicked speelt. Helaas kan ik er niet naartoe, maar een foto kan gelukkig wel.

Het theater waar de musical Wicked speelt

 
Vervolgens lopen we door naar Buckingham Palace, waar de wisseling van de wacht al is begonnen. Van corona is niets meer te zien: de mensen staan rijen dik op elkaar gepakt bij de hekken te kijken. Ons zoontje mag even op papa’s nek, zodat hij ook de ‘bontmutsen’ kan zien.

De wisseling van de wacht

 
Zigzaggend met de kinderwagen weten we The Mall te bereiken, de straat voor Buckingham Palace. We maken wat foto’s en terwijl we The Mall aflopen, komen er nog wat guards aan. Ook komen we onderweg nog Horseguards tegen, de wachters ter paard.

Buckingham Palace

Horseguards onderweg

 
Aan het einde van The Mall is Trafalgar Square. Mijn man heeft het hier al tijden over, dus er moeten uitgebreid foto’s gemaakt worden!

Trafalgar Square

We lopen verder naar de Sherlock Holmes Pub, die zich in een zijstraat bevindt. Deze pub heeft de beroemde fictieve detective als thema, wat terug te zien is aan de decoratie in de pub. We zoeken een plaatsje voor de lunch op de benedenverdieping. Bij de bar bestellen we eten en drinken. Het is een bar, dus aan niet-alcoholische drankjes kennen ze alleen bruisend water en cola… Gelukkig is er wel vegetarisch eten en na lang wachten (heel lang wachten!) krijgen we een heerlijke tosti en hamburger.

De Sherlock Holmes pub

Na het eten lopen we naar de Horseguards, waar twee wachters te paard staan. We kijken even rond en gaan dan verder, waarbij we ook nog langs Downing Street komen, dat helemaal is afgezet, zodat nummer 10 - het huis van de minister-president - nauwelijks te zien is.

De Horseguards

Het afgezette Downing Street

 
Vlakbij het metrostation staan nog wat bekende telefooncellen, dus moeten we daar natuurlijk even foto’s maken. Dan gaan we de metro in naar Bond Street, waar de Disney Store is. Ze hebben heel veel Disneydingen, maar ik mis iets van Londen zelf, bijvoorbeeld een Mickey in een wachterspak. Ook is het heel druk in de winkel, waardoor we er niet lang blijven.

Wel even met Elsa op de foto in de Disney Store!

 
We gaan weer terug naar de metro en reizen naar Knightsbridge voor het bekende luxe warenhuis Harrods. Ook hier is het enorm druk. We zoeken nog naar het monument voor Princess Diana en haar toenmalige vriend, maar dit blijkt weg te zijn.

Het luxe warenhuis Harrods

 
Na nog een kort rondje door de gift shop gaan we weer naar buiten met als plan om bij de Starbucks even wat te drinken. De rij begint buiten echter al, dus daar zien we vanaf. We gaan weer naar de metro en via een omweg, zodat we maar één keer over hoeven te stappen, komen we bij Marble Arch.
 
Er is in het metrostation al eenrichtingsverkeer geregeld vanwege de verwachte drukte. Vlakbij is namelijk Winter Wonderland, een soort wintercircus / -kermis. Een aantal jaar geleden was ik er ook geweest en toen vond ik het erg leuk, maar nu is het gigantisch druk met overal knipperende lichtjes, muziek en enorm veel mensen. We kijken heel even rond, maar omdat ons zoontje het duidelijk ook niks vindt, gaan we ook snel weer weg.

Drukte, chaos, herrie, oftewel: Winter Wonderland...

Vlakbij de uitgang komen we nog langs het monument voor dieren die hebben moeten werken en gestorven zijn in de oorlog - Animals in War.

Het monument voor gestorven oorlogsdieren

 
We nemen de metro terug naar Paddington Station, waar we op het station kijken voor iets te eten. Bij een supermarktje halen we wat broodjes en yoghurt, wat we op de kamer opeten. Daarna is het vrij snel bedtijd voor onze kleine wereldreiziger, want hoewel hij goed geslapen heeft in de kinderwagen, is hij hartstikke moe.
 
Binnen een paar tellen slaapt hij al en zitten wij weer in het donker. Gelukkig hebben we morgenavond nog maar één keer deze situatie, al is het natuurlijk ook jammer dat we alweer bijna weggaan. Morgen hebben we echter eerst nog een hele dag om te genieten van de stad.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3

Reisverslag Londen 2023: Dag 1

Zondag 1 januari 2023

Gelukkig nieuwjaar! Wij beginnen dit jaar met iets dat we nog niet eerder gedaan hebben, namelijk een stedentrip met een dreumes!

Onze bestemming is de Britse hoofdstad Londen. Om er te komen, reizen we met de trein, die tegenwoordig ook vanuit Nederland vertrekt. Wij hebben Rotterdam als opstapstation. Helaas heeft de Eurostar geen deal met de NS, dus de treinreis naar Rotterdam is voor eigen kosten.

Onze trein naar Londen vertrekt iets over half drie vanaf Rotterdam. Er wordt aangeraden minimaal een uur van tevoren aanwezig te zijn. Omdat het natuurlijk nieuwjaarsdag is én zondag kijken we goed naar welke trein we het beste kunnen nemen. We willen niet het risico nemen om een trein later te pakken en dan vertraging te hebben, dus zijn we al om één uur op Rotterdam Centraal.

Op onderzoek in de trein naar Rotterdam

Op ons gemak lopen we naar perron 2. Er gaat een lift naar boven en we mogen meteen rechtsaf slaan voor de bagage- en paspoortcontrole. De bagagecontrole is streng: zelfs de doorzichtige regenhoes van de kinderwagen moet door de scanner. Ons zoontje van nu tweeëntwintig maanden moet zelf door de controlepoort lopen zonder papa en mama. Hij vindt het gek, maar doet het wel.

Vervolgens krijgen we twee keer paspoortcontrole: eerst de Nederlandse en dan de Engelse. Daarna mogen we op bankjes plaatsnemen in de ‘priority’ wachtruimte, omdat we een kinderwagen hebben. Boven is ook een wachtruimte met wat automaten voor drankjes en eten en de toiletten.

We wachten rustig tot de trein eraan komt. Ik geef ons zoontje nog even een schone luier, maar als ik terug naar beneden wil gaan, blijkt dat alles geblokkeerd is omdat de trein bijna komt. Gelukkig is mijn man nog beneden en regelt hij dat de lift weer in werking gezet kan worden, zodat we bij onze spullen kunnen komen.

Net als we weer beneden zijn, krijgen we toestemming om het perron op te gaan. Bij een afzetlint moeten we wachten. Een deel van het perron is ook afgezet met hekken, zodat echt alleen de mensen die gecontroleerd zijn de trein in mogen.

Wat later wordt het lint weggehaald en mogen we het perron op. De trein komt er ook al aan. We zoeken de juiste letter op het perron voor ons rijtuig, maar de machinist remt iets te laat en we moeten weer een stuk teruglopen. Dan is het koffers en kinderwagen de trein in sjouwen en zoeken waar we alles laten. Het is even puzzelen, maar dan lukt het toch.

Onze trein naar Londen

We hebben zitplaatsen vlakbij de bagagerekken en de stoelen aan de andere kant van het gangpad zijn nog vrij, waardoor we wat extra ruimte hebben. Voor onze kleine uk is er namelijk geen eigen zitplaats, dus die extra ruimte is wel fijn.

De trein vertrekt vanuit Rotterdam en rijdt met een flinke snelheid naar Brussel Zuid, het grootste treinstation van Brussel. Voor Brussel moet hij een stuk langzamer rijden en op het station staat hij best een tijd stil voor we verder gaan richting Lille. Daar stopt hij nog heel even en dan is het vol gas naar Londen.

We komen nu ook bij de Kanaaltunnel. Via schermen in de trein weten we dat de lengte 50,48 kilometer is en dat het diepste punt 75 meter onder het water ligt. Onze kleine avonturier, die zijn middagdutje gemist heeft, geeft nu toe aan zijn vermoeidheid en valt in slaap.

Slapend door de Kanaaltunnel

Na iets meer dan twintig minuten zijn we de Tunnel weer uit en rijden we in vlot tempo naar Londen St Pancras International. We komen redelijk op tijd aan. Na weer even sjouwen met koffers en kinderwagen staan we op het perron en mogen we wandelen naar de uitgang, een ruim eind verderop. We moeten met de lift en omdat we een kinderwagen hebben, krijgen we voorrang.

Vervolgens is het nog even doorlopen naar de hal en dan staan we echt in Londen. We volgen de bordjes Underground voor de metro en na een stukje trappen / liften kunnen we in de metro naar Paddington stappen. Daar moeten we eruit voor ons hotel.

Met papa voor het eerst in de metro

Helaas lijkt het erop dat Paddington verschillende uitgangen heeft, want we komen bij een ziekenhuis buiten en moeten een stuk lopen via hobbelige keienweggetjes voor we bij de drukkere straten en ons hotel komen. Daar kunnen we vlot inchecken en krijgen we kamer 002 (nee, geen 7) toegewezen. Deze is op de kelderverdieping en te bereiken via een piepklein liftje waar de kinderwagen maar net in past.

Ons hotel (foto op een ander moment gemaakt)

Als we de spullen naar de kamer gebracht hebben, zoeken we een plek om te eten. Via Google Maps vinden we een pizzeria, maar helaas lopen we verkeerd en komen we bij een drukke straat met veel Arabische invloeden. Gelukkig is er hier nog een restaurant met een bepaalde gele letter dat altijd open is.

We bestellen er wat te eten en vinden met moeite een plaatsje. Zodra we klaar zijn, komt de volgende familie ook alweer naar onze tafel toe om te zitten, zo druk is het. We gaan snel terug naar het hotel, waar we ons kleine slaapkoppie naar bed brengen. Het is even gek, want hij slaapt op dezelfde kamer als wij en we moeten de lichten uitdoen om hem in slaap te krijgen. Na even wat pruttelen, geeft hij zich toch over aan zijn vermoeidheid en probeert hij te slapen.

Voor ons is er nu ook niet meer zoveel te doen zonder lichten aan en bovendien hebben wij ook een lange dag gehad, dus wij gaan ook vrij snel slapen. Morgen is er een nieuwe dag en hopen we veel van de stad te kunnen zien.

Tot morgen!

Lees verder: Dag 2