Uit in Nederland: Apenheul

Zondag 10 november 2024
 
In ons gezin zijn we alle drie echte dierenliefhebbers. We weten dat dierentuinen altijd een discussiepunt zijn, maar toch vinden we het leuk om ze te bezoeken en alle bijzondere dieren te zien. Vandaag richten we ons op één soort: de apen. We bezoeken namelijk de Apenheul in Apeldoorn.
 
Dankzij ons abonnement op Dierenpark Amersfoort hebben we nog korting op de toegangstickets. De code is precies tot vandaag geldig, omdat vandaag ook de laatste dag is dat het park open is. Dit zal te maken hebben met het weer, denken we: als het kouder wordt, zijn de apen minder vaak buiten.
 
We rijden met de auto naar Apeldoorn en parkeren op de aangegeven parkeerplaats. Vanaf daar is het nog een stuk lopen door een mooi park met onderweg informatieve borden naar de ingang. Daar worden onze tickets gecontroleerd en kunnen we een aapvrije tas pakken, aangezien er meerdere gebieden in het park zijn waar de apen los rondlopen.
 
Voorbij de ingang komen we al in het eerste gebied, waar de doodshoofdaapjes en de baardsaki’s wonen. De doodshoofdaapjes zien we meteen: die klimmen, klauteren en springen in het rond. Met een beetje speuren ontdekken we ook nog een baardsaki en een wolaap.

"Welkom bij de Apenheul!"

 
In het volgende gebied wonen de rode titi’s en nog een aantal apensoorten die we niet kunnen vinden. Achter glas zien we nog wel wat aapjes, die het te koud vinden om naar buiten te gaan.

Een gouden leeuwaapje blijft lekker binnen

 
Als we doorlopen, komen we bij het gebied van de bonobo’s, de apen die het meest op de mens lijken. Er zijn er een paar buiten, maar er is ook nog een groep binnen, verdeeld over twee delen van hun binnenverblijf. Ons zoontje vindt het vlooien wat ze bij elkaar doen erg schattig, al kijkt hij ook geïnteresseerd naar de ballen met voedsel erin, waar de apen mee spelen.

De bonobo's in hun binnenverblijf

 
Het volgende gebied is het Madagaskargebied. De naam zegt het al: hier wonen de apen die oorspronkelijk op Madagaskar leven, zoals de ringstaartmaki’s en de rode vari’s. Toevallig is er een voederpresentatie als wij er zijn, zodat we heel veel ringstaartmaki’s van dichtbij kunnen bekijken. Er komt ook nog één zwartwitte vari even langs, waarna ook de rode vari komt. Hij reageert nogal chagrijnig op de zwartwitte vari door hem te krabben, waarop de zwartwitte vari maar verhuist…

Etenstijd!

"Hé, wegwezen, jij!"

 
Terwijl de verzorgster nog wat verder praat over de ringstaartmaki’s, besluiten wij om door te lopen. We komen bij een restaurant uit met daarnaast een speeltuin, ‘Het huis van Naaap’. Naaap is getekende aap die kinderen uitdaagt om hem na te apen, want dat vindt hij het allerleukst. Als je zeven opdracht na-aapt, mag je vakjes open krassen op de speurkaart en vind je een woord. Als je dat woord invult op de website van de Apenheul, kun je nog een prijs winnen.

Een van de speeltuinen in het park

 
Nadat we op het terras van het restaurant onze meegebrachte boterhammen op hebben gegeten aangezien het hier veilig is (in de gebieden waar apen los lopen mag je uiteraard niet eten), gaan we verder. We komen in het gebied van de orang-oetans, maar die vinden het te koud om buiten te zijn. Binnen zijn ze wel te bewonderen. Een van hen kan echter niet zo goed lezen: overal hangen bordjes ‘Niet op de ramen kloppen’, maar hij klopt toch echt op het raam van het verblijf naast hem!

Eh, orang-oetan? Op het bordje staat dat je niet op de ramen mag kloppen...

 
Onderweg naar het binnenverblijf kwamen we ook nog een spelletje tegen van de Naaap-opdrachten. Je moet proberen om met een ijzeren staafje een balletje van boven naar beneden in het gaatje te krijgen. Orang-oetans krijgen dit soort puzzels ook, vermeldt het informatiebord, en kunnen het binnen een minuut oplossen.

Even een echt apenspelletje spelen

 
We lopen verder en komen uit bij het gebied waar de berberapen wonen. Dit stukje van het park is slechts een paar uur per dag open. De berberapen zijn goed te zien: er zit een groepje buiten en eentje heeft zich afgezonderd met een tak.

Deze berberaap zoekt even de rust op

 
Tegenover de ingang van het berberapengebied wonen de leeuwenstaartmaki’s. Zij hebben meer dan genoeg ruimte om te klimmen en kijken vanuit de bomen op ons neer.

We worden in de gaten gehouden...

 
Als we verder gaan, komen we bij het eiland van de gorilla’s. Met moeite zien we het mannetje zitten, bijna verstopt achter een struik.

Als je goed kijkt, zie je een zwarte vlek... Dat is dus het gorillamannetje...

 
In het volgende losloopgebied kunnen we rode brulapen en keizertamarins tegenkomen. De rode brulapen zien we al snel: ze zitten gezellig samen in één van de huisjes.

De rode brulapen in hun huisje

 
Door het gebied loopt een avonturenroute, die niet met een kinderwagen toegankelijk is vanwege trappen. We parkeren onze kinderwagen dus en beginnen aan de route. Al vrij snel zien we een klein aapje, net iets groter dan een eekhoorn, met een lange snor: de keizertamarin. We zijn meteen verliefd: wat een schattig aapje!

Onze nieuwe liefde: de keizertamarin!

 
Via verschillende klimroutes komen we bij de top van het klimpad. Dit is ook waar het verblijf van de nachtdieren is: de doeroecoeli’s en de luiaards. Het doet ons denken aan De Nacht in Dierenpark Amersfoort, alleen is dit verblijf kleiner, omdat het maar uit één deel bestaat.

De luiaards en doeroecoeli's wonen in het nachtverblijf

 
We gaan weer terug naar beneden en vervolgen onze route langs de slingerapen, die hun verblijf delen met de capibara’s. Verderop is nog het verblijf van de geelborstkapucijnapen, waarvan we vermoeden dat het meer afgesloten is in verband met een klein babyaapje.

De capibara's

In het midden is het babyaapje te zien

 
Na dit verblijf zijn we weer bij De Apegaap, het restaurant waar onze route begon. We willen eigenlijk iets te drinken halen, maar het tempo ligt zo laag dat we weer uit de rij gaan. Gelukkig is het bij een ander restaurant rustiger, zodat we daar even kunnen zitten.
 
Als we alles op hebben, vervolgen we het tweede rondje, waarbij we de binnenverblijven en zij-routes overslaan. Wel kijken we nog even bij de keizertamarins, die we echt enorm schattig blijven vinden.

Ze blijven schattig!

 
Het laatste deel van het park wordt bewoond door vier apensoorten, waarvan wij er eentje zien: de talapoins. Naast hen wonen nog wat schildpadden in een binnenverblijf. Hoewel het park om de apen draait, is dit niet de eerste plek waar we schildpadden gezien hebben. Toch staan ze niet vermeld op de plattegrond of de speurkaart.

De talapoins

 
We komen uit bij de uitgang en, natuurlijk, een souvenirwinkeltje. Na daar nog even gekeken te hebben (je mag raden van welke apensoort we het niet konden laten een knuffel aan te schaffen!), zit het bezoek erop en beginnen we aan de wandeling terug naar de parkeerplaats.
 
De Apenheul is geen dierentuin zoals andere parken, wat vooral komt door de vele losloopgebieden. Dit maakt het park heel uniek en, in onze ogen, ook erg leuk. Apen kent iedereen wel, maar alleen hier zie je zoveel verschillende soorten. Bijna alle dieren lijken ook grote verblijven te hebben, waar ze voldoende ruimte hebben om te klimmen en klauteren. Voor kinderen zijn er verschillende speeltuintjes en speelplekken, zodat het niet alleen een kijkpark is. We vermoeden wel dat het weer meespeelt bij een bezoek: bij goed weer heb je, denken wij, meer kans om alle apen te zien. Nu zijn er toch wel wat soorten die wij niet gespot hebben.
Een ander nadeel vinden we de parkeerkosten. Voor een dagkaart betaal je €10,50, wat toch flink aan de prijs is bovenop je toegangskaartje. De wandeling vanaf de parkeerplaats naar de ingang is dan wel weer mooi, maar toch blijft het een hoog bedrag voor een dagje parkeren.
Ondanks dat kunnen we het park zeker aanraden en sluiten we ook niet uit dat we nog eens teruggaan, maar dan met hogere temperaturen en zonniger weer.

Wie weet tot ooit, keizertamarin!

Uit in Nederland: Avonturenboerderij Molenwaard

Zondag 3 november 2024
 
Afgelopen zomer zijn we voor het eerst bij Avonturenboerderij Molenwaard geweest, het park rondom Fien en Teun. We vonden het toen zo leuk dat we meteen besloten nog eens te gaan. En die dag is vandaag!

We komen er weer aan, Fien en Teun!

 
Avonturenboerderij Molenwaard is zeer landelijk gelegen. Het is echter goed bereikbaar met de auto en er is voldoende parkeergelegenheid (wel voor de prijs van €8,50 per dag…). De parkeerterreinen liggen ook naast de ingang, zodat je niet nog eens een heel stuk hoeft te lopen.
 
Bij binnenkomst krijgen alle kinderen een boekje met verschillende opdrachten. Als ze die goed maken, krijgen ze aan het einde een echt boerderijdiploma. Geen zorgen: de opdrachten zijn zo makkelijk dat ieder kind zo’n diploma verdient (met of zonder hulp van papa/mama)!

Als je de opdrachten in het boekje doet, krijg je aan het einde een echt boerderijdiploma!

 
Als we binnenkomen en ons opdrachtenboekje hebben, lopen we langs het terras van Eeterij Molenzicht en Klimtuin De Boomhut (een speeltuin) het park zelf in. Eeterij Molenzicht en de Klimtuin zijn eigenlijk het 'voorplein': hier kun je al voor openingstijd naar binnen. Pas na de openingsshow gaat de rest van het park open. Omdat wij al iets later op de dag zijn, kunnen we al doorlopen. Meteen rechts is de kade van het Bootje varen, maar hoewel het zonnetje lekker schijnt, vinden we het toch iets te fris om te gaan varen.

Klimtuin De Boomhut

We lopen daarom door naar Korenmolen De Jonge Sophia, die je van binnen kunt bezichtigen. We klimmen helemaal door naar boven, zodat ons zoontje kan zien hoe een molen werkt. Terug naar beneden is een beetje spannend door de trap (je moet achteruit de trappen weer af), maar hij doet het heel goed en komt veilig weer beneden.

In de molen kun je zien hoe molens werken

Buiten kun je nog de ‘Polderspelen’ doen, maar aangezien dit veel met water is en duidelijk voor iets oudere kinderen is, slaan we die even over. In plaats daarvan gaan we door naar de wereld van Mike & Molly, de twee schapen. Je kunt hier op een wit geschilderde loopfiets ‘schaapje’ rijden, spelen in de gethematiseerde speeltuin en twee echte schapen voeren (voor €0,50 per handje brokjes). Ook is er een theater waar op bepaalde tijden een voorstellinkje wordt gegeven en er is een kiosk met wafels in de vorm van Fien en Teun.

'Schaapje' rijden bij Mike & Molly

 
Na de wereld van Mike & Molly komen we bij het Wilgendoolhof, waar ook een opdracht is uit het boekje. Het is een grappig doolhof: niet te makkelijk, maar ook niet te moeilijk en door het gebruik van de wilgentakken lijkt het ook minder spannend dan een doolhof waar je de andere paadjes echt niet kunt zien.

Speuren in het Wilgendoolhof

 
Achter het Wilgendoolhof zijn nog de fruitbomen en de Fruitbaan: een trapkar in de vorm van een fruitkistje. Afgelopen zomer hebben we die wel gedaan, maar het karretje was zo smal dat we geen zin hebben om dat vandaag weer te doen. We gaan daarom verder naar Stip's wereld, waar alles draait om Stip de pony. Op een soort ligfiets met een paard ervoor kun je Stip’s ponyrace doen en langs twee echte pony’s rijden. Erg leuk, maar onze kleine paardenvriend heeft het alleen maar over de kapotte kar die langs de kant staat met een lekke band!

'Racen' met Stip de pony!

 
We lopen verder en komen langs het Stip de pony theater, waar ook op bepaalde tijden voorstellingen zijn. De Vogelkijkhut slaan we even over, omdat we weten dat het alleen een uitkijkpunt over het water is. Wel lopen we het Insectenpad: een wandelroute langs enorm grote insecten. Dit klinkt misschien eng, maar het valt erg mee, zeker omdat Fien en Teun er via een geluidsbox nog iets over vertellen.

Langs de insecten van het insectenpad

 
Naast het Insectenpad is de Fien & Teun trekkerbaan, één van de nieuwste aanwinsten van het park. Het is er echter zo druk dat we nog even doorlopen en eerst naar de Mini trekkertjes gaan. Ook daar is het druk, maar de rij schuift wel elke keer iets op.

De Mini trekkertjes

 
Omdat het bij het ponyrijden ook nog druk is, vervolgen we eerst de route. Via het Knuppelpad (een ongelijk pad dat over het water gaat) komen we bij de Zwammenkwekerij, waar je kunt zien hoe paddenstoelen groeien, en de Moestuin. In de kas is er een activiteit bezig, waar kinderen zelf tuinkers kunnen zaaien in een potje. Het potje mogen ze vervolgens mee naar huis nemen.

Je eigen potje met tuinkers maken

 
Als onze kleine tuinman ook een potje gevuld heeft, kijken we nog even rond in de moestuin. Sinds kort hebben we zelf ook een kleine moestuin in onze achtertuin, dus we kijken vooral om nog wat inspiratie op te doen.

Een deel van de moestuin... met vogelverschrikker!

 
Tegenover de moestuin woont ‘Sebastiaan’ het varken, samen met zijn vriendje Jacques. Ernaast is een schuur, waar je zelf koeien kunt ‘melken’ en iets kunt leren over kaas maken.

Zelf koeien 'melken' (uit de uiers komt water)

 
We zijn nu eigenlijk rond, want we komen weer bij de kippenweide uit, die achter de speeltuin De Boomhut ligt. We keren daarom om en kijken nog een keer bij het ponyrijden. Het is inmiddels ietsje rustiger, maar er staat nog wel een rij. Gelukkig weet onze kleine ruiter zijn geduld een beetje te bewaren en mag hij, met een helmpje op, een rondje rijden op een pony.

Opstappen en rijden maar!

 
Ook bij de Trekkerbaan is de wachttijd korter geworden: vijftien minuten in plaats van een halfuur. Het gaat gelukkig redelijk vlot en voor we het weten, zitten we in een roze tractor en rijden we langs allerlei delen van de boerderij van Fien en Teun. Via geluidsboxen horen we ook een verhaaltje, zodat we weten waar we naar moeten kijken.

Onderweg komen we o.a. langs de stal van Stip de pony

 
Na de Trekkerbaan halen we iets bij Bakkerij De Boerderij, zodat we even kunnen zitten en bij kunnen komen van het vele lopen en staan. Alle opdrachten in het boekje zijn inmiddels ook gedaan, dus op naar de uitgang en het diploma!

Even iets lekkers na al dat 'werken' op de boerderij! Je kunt kiezen tussen roze spikkels (Fien), blauwe spikkels (Teun) of allebei. Ook kun je kiezen voor een roze hoorntje of een blauw (al vond onze Teun het meer groen...).

 
Via de wereld van Mike & Molly lopen we terug naar de ingang, waar we nog even in het winkeltje kijken en een parkeerkaart kopen. Bij de uitgang krijgt ons kleine boertje zijn echte boerderijdiploma en zit de dag er weer op.
 
Opnieuw hebben we erg genoten van het park. Het is superleuk aangekleed en alle dierenpersonages zijn natuurlijk ontzettend schattig. En wat ook leuk is: het is een echt educatief uitje, maar dan zonder dat kinderen het altijd door hebben. Dankzij de opdrachten leren ze toch meer over het leven op de boerderij en alles wat daarbij hoort.
Een groot nadeel vinden we echter de prijs. Vanaf twee jaar betaal je €19,50 entreekosten en daar komt ook nog eens €8,50 parkeerkosten bij. Gelukkig heeft de ANWB nog tot eind december een mooie aanbieding, zodat het nog iets betaalbaarder wordt. Maar we vinden het wel erg jammer, want het park is ontzettend leuk voor (jonge) kinderen en je zou het eigenlijk ieder gezin met kinderen gunnen om erheen te gaan. Door de prijs is dat echter niet te doen. Gelukkig is het merk Fien en Teun inmiddels zo groot dat er boekjes, films en zelfs binnenkort een musical van zijn, dus kinderen kunnen hen echt wel leren kennen. Toch hopen we dat Molenwaard de prijzen iets omlaag doet, want dit leuke park vinden we een echte aanrader voor iedereen met (jonge) kinderen!

Dag, Fien en Teun, we hebben weer een superleuke dag gehad op de boerderij!