Reisverslag zomer 2025: Legoland - dag 1

Maandag 4 augustus 2025
 
Nadat we de afgelopen week op camping Hu Altomincio in Italië zijn geweest, rijden we vandaag terug naar Duitsland, waar we nog tot en met vrijdag bij Legoland zullen zijn. Omdat we de files voor willen zijn (op de heenweg hadden we immers bijna het hele laatste deel van de rit non-stop file), staan we vroeg op. We pakken alle laatste spullen in en brengen ze dan naar het hek aan de zijkant van de camping, dat gelukkig open staat. Hierdoor hoeven we niet elke keer de vierhonderd meter naar de parkeerplaats te lopen en weer terug.

Dag, stacaravan!

 
Iets voor half acht zijn we uitgecheckt en kan de rit beginnen. We komen redelijk makkelijk op de snelweg en ook daar kunnen we vlot doorrijden. Rond tien uur steken we de grens met Oostenrijk over. Ook hier kunnen we vlot doorrijden. Zelfs bij de grens met Duitsland, waar we strenge controles hadden verwacht, hoeven we niet te stoppen. Inmiddels zijn we door de Alpen gereden en vervolgen we onze route via de laatste bergen. Langzaam gaan de bergen over in heuvels met meer grasland. We stoppen een aantal keer en zijn uiteindelijk iets over drieën bij de afslag voor Legoland. In tegenstelling tot Disneyland Parijs of de Efteling staat Legoland pas heel laat aangegeven, maar gelukkig hebben we navigatie.

Door de bergen...

... waar zelfs soms nog sneeuw ligt! ...

... door naar Legoland!

 
We volgen de borden naar het Feriendorf, waar we de komende nachten zullen verblijven. Dit dorp bestaat uit verschillende slaapplekken: een groot hotel dat lijkt op een kasteel, appartementjes met een Egyptisch thema, een soort motel gebaseerd op Lego Ninjago, appartementen met een Wild West / Adventure thema, een ridderthema of een race-thema, een motel met een bosthema en een piratenhotel, waar wij verblijven.

Met de klok mee: de appartementen met het race-thema, Wild West / Adventure, Egypte en ridders. Elk thema heeft een bijpassend speeltuintje.

Het ridderhotel

De ingang van ons hotel

Er is één receptie voor alle verschillende verblijven. Van tevoren zijn we online ingecheckt, dus het is alleen een kwestie van de sleutel ophalen. We krijgen kamer 623 toegewezen, wat in het midden van het hotel ligt. De auto kunnen we aan de achterkant parkeren. Daar zien we al wat Lego-versieringen aan de buitenkant, maar aan de voorkant is het pas echt Lego. Alles is gethematiseerd als piratenlego: de buitenkant van het hotel, er ligt een grote piratenboot om op te spelen, er staan allerlei poppetjes, de palmbomen van Lego zijn nagemaakt… Het is echt ontzettend leuk om te zien!

Het rechterdeel van het hotel, met rechts in beeld het piratenschip waar je op kunt klimmen en spelen.

 
Binnen gaat het verder met fotoachtige afbeeldingen van piratenlego op alle muren en een grote mast van een piratenboot in het midden. Het hotel heeft een begane grond en dan nog twee verdiepingen – wij slapen op de eerste verdieping. Er is een lift, maar via één simpele trap kom je ook boven, waar opnieuw echt alles piratenlego is: van de muren tot de kleden op de vloer en de lampen in de vorm van fakkels.

De gang met Lego-behang en gethematiseerde vloerkleden

Ons bed met de schatkaart erboven en volop Lego-versieringen om ons heen

 
Van de kamer zijn we al net zo onder de indruk. Het bed van ons eigen kleine piraatje is in de vorm van een roeiboot, wij hebben een schatkaart boven ons bed. Opnieuw zijn alle muren versierd met piratenlego, maar ook de deur naar de badkamer en de gordijnen. Bij het roeibotenstapelbed is Lego om mee te spelen en alle haakjes en deurklinken zijn in de vorm van een scheepsroer. Een ontzettend leuke kamer dus!

Het roeibotenstapelbed voor ons kleine matroosje

 
Als we een beetje uitgepakt zijn, gaan we het Feriendorf verkennen. We lopen eerst de route naar het Legolandpark, wat goed aan te wandelen is, en daarna mag onze klimkabouter de speeltuintjes in het vakantiedorp ontdekken. En dat zijn er veel, want bij bijna ieder stukje met appartementen is wel een speeltuin. Er is ook nog een heel grote speeltuin, compleet met verkeerspark, en natuurlijk de grote piratenboot voor ons hotel.

Een van de vele speeltuintjes in het vakantiedorp

 
Voor het avondeten wandelen we naar de Waldabenteuer Lodge, wat een nieuw stukje lijkt te zijn. We hebben niet gereserveerd, maar er is nog plaats genoeg in het restaurant. Hier zie je overal het bos / National Parks thema terug met bomen en bosdieren. Zelfs op de toiletten is dit terug te zien! Voor de kinderen is er een ruimte met grote bakken met Duplo om mee te spelen. Tijd om te spelen is er echter nauwelijks, want het eten wordt al heel snel gebracht.

Het restaurant van de Waldabenteuer Lodge

Zelfs de toiletten zijn in het thema!

Na het eten kijken we nog even in de winkel op het terrein, maar we zijn sterk en kopen niks! Langzaam lopen we terug naar ons piratenhotel, waar onze kleine zeerover zijn bedje in gaat. Morgen gaan we echt naar het park, waar we heel benieuwd naar zijn!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2

Reisverslag zomer 2025: Italië - dag 9 en 10

Dit is de 300ste post op deze blog - iedereen bedankt voor het lezen van mijn reisverhalen tot nu toe! Op naar nog vele mooie reizen en uitstapjes, waarmee ik hopelijk jullie kan inspireren voor leuke vakanties en dagjes weg!

Zaterdag 2 augustus 2025
 
Rond drie uur ’s nachts hebben we nog onweer gehoord, verder is het vooral regen die voor een onrustige nacht heeft gezorgd. Vanochtend is het echter bijna droog, dus ontbijten we buiten. Daarna begint het weer te plenzen, dus blijven we een tijdje binnen.
 
Omdat we ons uiteindelijk beginnen te vervelen in de stacaravan, stappen we in de auto en gaan we op zoek naar het kasteel van Monzambano, wat we eerder deze week vanuit de verte hebben gezien. Via smalle weggetjes door een bijna verlaten Italiaans dorpje komen we op een kleine parkeerplaats. Vanaf daar lopen we het kleine stuk naar de grote kerk. We zijn alle drie in korte broek, dus we gaan niet naar binnen, maar maken alleen een foto.
 

De kerk van Monzambano

Daarna gaan we op zoek naar het kasteel. Opnieuw gaan we door smalle straatjes, langs de huizen van mensen, voor we bij de poort van het kasteel zijn. Het blijkt alleen een poort te zijn en de verdedigingsmuren die nog staan, verder is er niks te zien of doen.

Dit is het...

Na een foto als bewijs dat we er zijn geweest, gaan we terug naar de camping. Net als we allemaal weer in de stacaravan zijn, begint het opnieuw te regenen. We lunchen daarom binnen en rusten even wat uit na de onrustige nacht.
 
Rond half twee klaart het eindelijk op en gaat het zwembad ook weer open. Nog geen uur later is het net alsof er nooit iets gebeurd is: de zon brandt, het zwembad ligt weer vol en overal zijn mensen buiten. Alleen enkele plassen hier en daar herinneren nog aan het slechte weer van de ochtend.

Zoek de verschillen: links een foto van 's ochtends, rechts half acht 's avonds...

 
Ook wij wagen ons naar het zwembad. Eerst naar het bad met de glijbanen, waar het nog wel iets rustiger is, en daarna naar het Olympische bad. Als we weer een beetje opgedroogd zijn, gaan we terug naar de stacaravan voor het avondeten. Daarna maken we nog een kleine wandeling over de camping voor het alweer bedtijd is voor onze kleine uk. Wij hebben natuurlijk weer de minidisco, vanavond gevolgd door live muziek. Het is niet heel slecht, maar of het de Top 2000 gaat halen… Het fijne is wel dat ze al om tien over half elf klaar zijn, dus het is vanavond vroeg slapen!
 
Tot morgen!
 
Zondag 3 augustus 2025
 
Vandaag is alweer onze laatste dag in Italië. We ontbijten lekker buiten en gaan vervolgens vroeg zwemmen. Na nog een ontmoeting met campingmascotte Huppi gaan we terug naar de stacaravan voor een vroege lunch. Dan is eindelijk het moment daar waar onze kleine bestuurder al de hele vakantie naar uit kijkt: hij mag op de skelter! De huur ervan gaat per uur, wat hij helemaal niet erg zegt te vinden. Hij beseft alleen niet dat de hele camping heuvelachtig is… Na vijftien minuten wil hij dan ook ‘even rusten’.

Nog even poseren met Huppi ("Joepie")!

Even uitrusten onderweg...

 
We doorkruisen de camping een stuk, met regelmatige rustpauzes. Daarna brengen we de skelter terug naar de fietsverhuur en lopen we terug naar de stacaravan. Voor we nog een laatste keer gaan zwemmen, pakken we alvast zoveel mogelijk in, dat scheelt morgen weer.
 
Als we niks meer in kunnen pakken, gaan we voor het laatst naar het zwembad. We glijden nog een aantal keer en nemen nog een duik in het Olympische bad, maar dan is het toch wel echt tijd om op te gaan drogen. Wel wacht er nog een laatste verrassing voor ons kleine mannetje: we halen nog een laatste Italiaans ijsje!

Nog een laatste keer glijden...

 
Terug in de stacaravan beginnen we vrij snel aan het avondeten. Nadat de afwas gedaan is, gaan we nog een laatste keer naar de rivier om steentjes te gooien. We rijden met het treintje terug, waarna het toch echt bedtijd is voor ons zoontje. Hij heeft wat moeite om in slaap te komen door de komende rit, maar uiteindelijk wordt het toch stil. In zijn kamer, althans, want wij hebben natuurlijk nog de minidisco. Gelukkig volgt daarna een show met wat minder muziek, zodat we op tijd kunnen gaan slapen met oog op de rit van morgen. Dan gaan we naar Legoland in Duitsland, waar we heel veel zin in hebben!

Even wachten tot het treintje komt!

 
De afgelopen negen dagen in Italië zijn voor ons gevoel echt voorbij gevlogen. We hebben misschien niet heel veel van de omgeving gezien, alleen het waterpark en één fietstocht naar het Gardameer (Sea Life tellen we niet echt mee bij 'de omgeving verkennen'), maar dat komt ook doordat we ons zoontje van vier hebben. Dagtrips naar bijvoorbeeld Venetië of Padua zijn echt te ver rijden met hem en om een hele dag in de warmte in zo’n stad rond te lopen, doen we hem ook niet aan. In de omgeving heb je nog wel pretparken als Gardaland en Movieworld, maar aangezien we al naar Legoland gaan, hebben we die overgeslagen.

Het Gardameer

 
De camping zelf vonden we oké. De zwembaden zijn erg leuk, al moet je niet midden op de dag naar het glijbanenbad gaan vanwege de extreme drukte, en heerlijk verkoelend. Er is op de camping heel veel te doen: fietsverhuur, skelteren, minigolf, het animatieteam, tafeltennis en er zijn heel veel speeltuintjes! Het is echter ook een drukke camping hierdoor, er zijn weinig rustmomenten. Het amusement gaat door tot elf uur ’s avonds en ’s ochtends om zeven uur beginnen de geluiden alweer, met muziek die vanaf kwart over zeven aangaat en de bladblazer die elke ochtend stipt om acht uur komt blazen.

Elke avond is er entertainment, inclusief muziek die erg hard staat

 
Met onze plek hadden we deels geluk, deels ook niet. Geluk, omdat we vlakbij het centrale deel van de camping zaten, maar dat was meteen ook het nadeel. Toch hadden we ook niet ergens anders willen zitten, want met zo’n grote camping zit je al snel ver weg van de zwembaden (waar je toch de meeste tijd doorbrengt) en ook andere faciliteiten zijn dan vaak langer lopen. Bovendien hadden wij nog redelijk veel privacy met alleen buren naast ons en een boom voor ons terras, in plaats van stacaravans die vlakbij elkaar gebouwd staan. We waren ook niet afhankelijk van het treintje, zoals mensen die op het aparte stuk van de camping verblijven. Maar we hadden dus wel elke avond tot elf uur entertainment voor de deur.

Wij zaten bij de pijl. De roze stacaravans rechts bovenin lagen ver buiten het centrum. Je moest dan of met het treintje naar het zwembad of een flink stuk lopen (een minuut of 10 zeker).

 
We zouden de camping op zich dus wel aanraden, maar meer voor mensen die houden van veel entertainment ’s avonds en van lekker liggen bij het zwembad. Voor natuurliefhebbers en ondernemende mensen, waar wij onszelf meer toerekenen, is deze plaats misschien wat minder geschikt.
 
Wij hebben er in ieder geval best een fijne tijd gehad, met als hoogtepunt toch wel de twee dagen bij Parco Cavour en natuurlijk het zonnige weer tot ’s avonds laat. Nu is het echter tijd voor iets totaal anders: op naar Legoland!
 
Tot morgen!

Lees verder: Legoland - dag 1

Reisverslag zomer 2025: Italië - dag 8

Vrijdag 1 augustus 2025
 
Zoals gewoonlijk zijn we rond zeven uur wakker, het tijdstip dat ook de muziek weer aangaat bij het café links van onze stacaravan, gevolgd door de dagelijkse bladblazer om acht uur. Tot onze verbazing staan er voor half negen al mensen in de rij voor het zwembad, dat om negen uur opengaat. Tegen die tijd maakt de rij zelfs al een bocht… Wij komen om half tien aan en vinden nog genoeg lege stoelen. Het is ook nog heerlijk rustig bij de glijbanen, dus daar profiteren we even lekker van.

Al vroeg in de rij voor het zwembad...

 
Als we ook nog een duik genomen hebben in het Olympische zwembad, kleden we ons aan en dan mag onze dappere kleine held iets leuks gaan doen: een mini-klimparcours! Hij krijgt een echt harnasje aan en een kabel waar hij aan vast zit. Via eerst een draad, dan een wiebelbrug en dan nog een andere plankenconstructie komt hij bij het punt waar hij een stukje kan ziplinen. Hij vindt het eerst heel spannend, maar als de begeleidende meneer vraagt of hij nog eens wil, wil hij maar al te graag!

Eerst over de draad...

... dan via de wiebelbrug naar deze uitdaging!

 
Na drie keer is het echt klaar en mag het harnasje uit. De eerste vraag die we te horen krijgen: mag ik nog een keer? Het was dus duidelijk een succes!

Drie keer ziplinen, maar dan is het toch echt klaar helaas...

 
In de stacaravan lunchen we vervolgens, waarna we naar de supermarkt rijden voor nog een ronde boodschappen. Het is er druk met toeristen en we vinden helaas niet alles wat we zochten, maar we kunnen weer even vooruit!
 
Terug op de camping ontspannen we even in de stacaravan voor we opnieuw het zwembad opzoeken. Ik ga vandaag voor iets sportiefs: ik doe mee met een lesje hydrobikes, oftewel fietsen in het water. Het blijkt niet alleen om het fietsen te gaan, maar ook om allerlei andere oefeningen. Het is vooral nogal wiebelig, omdat het water om je heen ook constant in beweging is, maar je bent toch ook even bezig.

Een lesje hydrobikes (foto van een andere les)!

 
Na de les, die een klein halfuurtje duurt, drogen we een beetje op voor we pizza halen. Er zijn twee mogelijkheden: een afhaaltent of de take away. Na de menukaart bekeken te hebben, gaan we voor de take away, die meer keuze heeft. Aan de onderkant zijn ze hier en daar zeer goed doorbakken, maar de smaak is goed, ze zijn niet duur en ze vullen erg goed. Geen slechte keuze dus!

De pizza's zijn prima!

Als de ‘afwas’ gedaan is (oftewel de lege pizzadozen zijn weggegooid), halen we nog wat laatste boodschappen bij de supermarkt hier op de camping en daarna is het alweer bedtijd voor onze kleine stoere klimmer. Wij zitten nog buiten, ons voorbereidend op de minidisco, maar rond een uur of kwart over negen zien we in de verte wat flitsen. Dit neemt snel toe en na een tijdje begint het ook te rommelen. Wat ons verbaast, is dat alles gewoon door blijft gaan: de show op het plein, er gaan nog nieuwe kinderen het klimparcours tussen de bomen in… Pas als het begint te regenen, stopt het. Het onweer neemt gelukkig na nog een harde knal wat af, de regen tikt onverstoorbaar door op het dak, alsof het een slaapliedje voor ons is…

Het onweer komt dichterbij... maar pas als het regent, stopt alles...

Tot morgen!

Lees verder: Dag 9 en 10

Reisverslag zomer 2025: Italië - dag 7

Donderdag 31 juli 2025
 
We starten weer met een ontbijt buiten. Als we allemaal aangekleed zijn, gaan we naar de fietsverhuur van de camping, want we willen kijken of we naar het Gardameer kunnen fietsen vandaag!
 
Van de man en vrouw bij de winkel krijgen we een lange uitleg, aangezien ze waarschijnlijk niet weten dat we in Nederland meer op de fiets zitten dan in de auto. Daarna mogen we wegfietsen. Het is even wennen, aangezien het meer een soort mountainbike is en de versnelling achterstevoren zit in vergelijking met onze eigen fietsen thuis. De ondersteuning (ja, we hebben e-bikes) moet je ook flink opkrikken: pas vanaf stand 3 gaat hij echt ondersteunen.

Lekker Hollands op de fiets!

 
We fietsen naar de receptie en gaan daar het fietspad op. Het stuk langs de camping is keurig geasfalteerd, daarna wordt het een hobbelige kruising tussen stukken asfalt en grind en daarna alleen een harde grindweg. We rijden langs de rivier tot we bij een autoweg komen. Om bij het meer te komen, moeten we die weg volgen… Gelukkig mag het autoverkeer maximaal vijftig kilometer per uur en is er een zebrapad, zodat we veilig de overkant kunnen bereiken. Nu komen we echt bij het dorp van het Gardameer: Peschiera del Garda. We volgen een straat langs een verlaten militaire kazerne en komen dan in de toeristische drukte van het dorpje. Na een paar keer oversteken, komen we bij een parkeerplaatsje met een helling die afloopt naar het water. We zijn bij het Gardameer!

Het fietspad langs de rivier

We zijn bij het Gardameer!

 
Met het meer op de achtergrond maken we wat foto’s. Ook testen we even hoe koud het water is, wat nog meevalt. Daarna fietsen we terug en gaan we door een oude stenen poort het dorpje in. Naast een hek parkeren we de fietsen, zodat we door de toeristische straatjes kunnen lopen. Er zijn echt alleen maar restaurantjes, souvenirwinkeltjes en ijswinkels. Bij een klein cafeetje stoppen we even voor een drankje en een toiletstop. Ook hier is weer een ouderwetse ‘gat in de grond’ wc, wat we niet verwacht hadden in zo’n toeristische plaats.

Even de watertemperatuur testen...

Een stop in één van de vele cafeetjes

 
Nadat we afgerekend hebben, lopen we nog even langs het meer voor wat foto’s. Het warmt echter inmiddels flink op, dus beginnen we aan de terugtocht naar de camping. Omdat we nu niet over hoeven te steken, zitten we vrij snel weer op het fietspad.

Nog een laatste blik op het Gardameer...

 
We rijden terug naar de camping en fietsen dan nog iets verder de andere kant op. Verder die kant op hebben we een mooi uitzicht op het Castello Monzambano. We fietsen helemaal door tot een monument voor soldaten die in 1848 hebben gevochten voor de vrijheid, waar we ook langs gereden zijn met de auto toen we naar Parco Cavour gingen, en keren dan weer om.

Castello Monzambano (later ontdekten we dat dit de kerk van het dorpje is en niet het kasteel)

 
Op de camping lunchen we, waarna we de rest van de middag zwemmend en luierend doorbrengen. Na het avondeten leveren we de gehuurde fietsen weer in en nemen we nog een laatste duik voor het bedtijd is voor onze kleine slaapkop. Natuurlijk mogen wij weer genieten van de minidisco, vanavond gevolgd door live muziek op het podium en links naast ons de pool party in het zwembad, die tot elf uur doorgaat met muziek en dan abrupt stopt. De dag zit er immers weer op, op naar de volgende!

Elke avond is er Minidisco, met campingmascotte Huppi ("Joepie")

 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 8

Reisverslag zomer 2025: Italië - dag 6

Woensdag 30 juli 2025
 
Nadat we tot elf uur wakker zijn gehouden door de Braziliaanse trommels, is het vanochtend toch weer erg vroeg dag… We staan echter wel meteen op, want vandaag hebben we nog een dag toegang tot waterpark Cavour!
 
Rond tien over half tien rijden we weg, waardoor we iets voor tienen aankomen bij het park. De parkeerwacht stuurt ons naar de rechterkant van de parkeerplaats, waar meer Nederlandse en andere niet-Italiaanse auto’s staan. Alle Italiaanse auto’s worden naar links gestuurd. Zegt dat iets over onze parkeerkwaliteiten of had de parkeerwacht gewoon zin om iets leuks te doen?
 
We omzeilen een enorme groep kinderen (een BSO of zomerkamp?) en gaan het park in. Eerst doen we even een rondje voor foto’s, nu het nog rustig is, daarna gaan we naar bijna dezelfde plek als waar we gisteren lagen. Manlief begint met de jungleglijbaan en de ijsberg, wij duiken even de koude waterspeeltuin in. Daarna vermaken we ons in de kinderspeeltuin met zand op de grond en bij de grote baai. Ook doen we de glijbanen in het piratenschip nog een keer.

Het rechthoekige bad, met een afbeelding van parkmascotte Camillo op de grond

Spelen bij Paradise Island

De glijbanen in het piratenschip (foto genomen toen de banen nog uitstonden)

De waterspeeltuin

 
Rond twaalf uur lunchen we, waarna we nog wat laatste glijbanen doen. We merken echter dat ons waterratje moe begint te worden, dus glijden we voor het laatst en drogen dan op. De lucht betrekt ook steeds meer, dus tijd om te vertrekken! Jammer, want we vonden het een erg leuk park, maar we hebben er twee dagen van mogen genieten.

Parco Cavour vonden we alle drie erg leuk, een echte aanrader!

 
We rijden terug naar de camping, waar we weer wat nieuwe smaken bij de Gelateria testen. Ananas valt goed in de smaak, maar ook de pistache is opvallend lekker.
 
Nadat we even in de caravan geweest zijn, neem ik ons kleutertje mee naar de Miniclub, die om half vier een sportactiviteit heeft. Als we er aankomen, is er echter nog niemand. Pas een paar minuten voor half vier komt er een jonge vrouw die Italiaans, Spaans en enigszins Engels spreekt. Ze is erg chaotisch en moet alles nog klaar zetten. Als ik vraag of zoonlief mee mag doen, moet ik een heel formulier invullen. Naam, leeftijd, accommodatienummer en mijn telefoonnummer begrijp ik, maar ik moet ook allerlei vakjes aanvinken: ja, ik verklaar dat mijn kind geen ziektes heeft die de activiteit kunnen beïnvloeden... Ja, ik verklaar dat ik weet dat er ongelukjes kunnen gebeuren... Ja, ik vind het goed dat mijn kind meegaat naar een ruimte buiten het terrein van de Miniclub... Er lijkt geen eind aan te komen!

Het terrein van de Miniclub (foto op een andere dag genomen)

 
Uiteindelijk begint er dan toch een soort van spel. De jongedame is omringd door alleen Nederlandse jongens, in de leeftijd van vier tot duidelijk wat ouder. Ze tracht een lummelspel te doen, maar niemand lijkt helemaal de bedoeling te begrijpen. Dan maar voetballen… Onze zoon heeft echter niets met voetbal en lijkt er meer als doelpaal bij te staan. Als de begeleidster naar hem toe gaat en in het Engels iets zegt, kruipt hij helemaal in zijn schulp en zie ik een trillend lipje komen. Ik neem hem maar gauw mee, want dit is duidelijk geen succes!
 
Om hem op te vrolijken, stappen we in het gratis campingtreintje. Ik verwacht dat we rechtstreeks naar de receptie gaan, maar we maken nog een omweg via het andere gedeelte van de camping. We zijn blij dat we daar niet staan, want je zit echt een eind weg van het centrale deel van het park, er zijn alleen maar stacaravans in de brandende zon (op ons deel staan heel veel bomen) en wat kleine speeltuintjes. Het lijkt ook echt niet bij de camping te horen. Het zijn wel allemaal caravans van touroperators, dus mocht je hier niet willen verblijven: boek rechtstreeks via de camping!

Een ritje met het treintje is altijd leuk, maar gelukkig zijn we er niet van afhankelijk!

 
We rijden weer mee terug naar ons deel van de camping en doen verslag bij papa. Omdat we eigenlijk nog willen zwemmen, eten we vroeg met het idee daarna nog naar het zwembad te gaan. We zijn echter alle drie moe, dus houden we het bij de generale repetitie van Mamma Mia kijken en nog even een speeltuintje meepakken.
 
Onze kleine slaapkop gaat daarna vrij snel zijn bed in, maar voor het eerst slaapt hij niet meteen: hij is nog teveel onder de indruk van dat de bestuurder van het treintje zelf het toegangshek moest open duwen… Uiteindelijk wordt het dan toch stil en bereiden wij ons voor op de zoveelste minidisco met dezelfde playlist. Of zou er vanavond eens variatie in zitten? Ja, ja, we worden verrast met een aantal andere meeswingers! Daarna is de voorstelling van Mamma Mia, gespeeld door het animatieteam. De microfoons doen het echter niet, waardoor iedereen op het plein gewoon verder kletst op het terras en geniet van zijn/haar drankje en hapje. De techniek is in paniek, er moet zelfs een andere speler het podium op om de microfoon te pakken. Dat doet hij dan wel weer leuk: hij danst vrolijk mee en doet nog een extra huppeltje voor hij weer achter de schermen verdwijnt. Er komt meteen applaus, wat misschien ook al genoeg zegt over de voorstelling.
 
Na het derde nummer geef ik het op. Het verhaal is niet te volgen (al ken ik het) en na elke scène komt hetzelfde tussenstuk muziek, waardoor je eigenlijk niet lekker in de voorstelling komt. De show vorig jaar in Luxemburg vond ik echt tien keer beter!

Mamma Mia... Ze deden hun best, maar het was niet best!

 
In bed horen we de rest van de show, die doorgaat tot tien voor elf en dan nog één of ander bonk-bonk liedje als afsluiting heeft. Wat het met ABBA te maken heeft, weten we niet, maar het kondig wel het einde van de dag aan.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 7

Reisverslag zomer 2025: Italië - dag 5

Dinsdag 29 juli 2025
 
Vandaag beginnen we de dag voor het eerst eens rustig. We kunnen zelfs buiten ontbijten, want ondanks de wind is de temperatuur goed.
 
Na het ontbijt maken we ons klaar om naar een waterpark te gaan: Parco Cavour, op een kwartiertje rijden vanaf onze camping. De weg ernaartoe brengt ons langs vervallen huizen, uitzichten op de bergen rondom het Gardameer, maar vooral veel smalle landweggetjes waar je volgens Google Maps 90 kilometer per uur mag rijden…

Hier zou je 90 km/u mogen rijden...

 
Uiteindelijk vinden we zonder problemen de ingang van het park. We moeten €3 contant betalen voor een parkeerplaats in wat vroeger het druivenveld geweest lijkt te zijn. Dan lopen we door naar de ingang, waar we meteen naar de controle kunnen, aangezien we van tevoren kaartjes besteld hebben.

De ingang van het park

 
Parco Cavour is eigenlijk een groot openluchtzwembad met verschillende glijbanen en speelparkjes. Het bestaat grotendeels uit groene, goed onderhouden ligweides, zowel met als zonder parasol. De parasols zijn gratis, voor een ligbed moet je betalen. Er zijn ook kluisjes op het park aanwezig: deze zijn €4 plus nog €4 borg, die je terug krijgt als je de sleutelarmband voor sluitingstijd inlevert.

Het grootste deel van het park bestaat uit dit soort ligweides

 
Naast de kluisjes zijn de toiletten. Deze bestaan grotendeels uit hokjes met een gat in de grond, net zoals de oude Franse toiletten. Achteraan de rij zijn gelukkig ook gewone toiletpotten.
 
We zoeken een plekje bij een parasol op één van de ligweides en gaan dan het park verkennen. Als eerste komen we bij de pas geopende Jungle River: een glijbaan met vier banen in gele en groene kleuren en versieringen van apen en tropische vogels. Je moet er wel minimaal 1.20m voor zijn, hoewel de glijbaan weinig spannend is.

De nieuwe Jungle River glijbaan

 
Naast de Jungle River is een speelpark met vallende emmertjes en emmers en glijbanen voor de jongere bezoekers. Er is alleen één nadeel: het water is ijskoud… Onze dappere waterrat probeert wel alle vier de glijbanen uit, maar dan wil hij heel graag opwarmen!

Het speelpark voor de jongere bezoekers

 
Weer een stukje verder opzij is de Iceberg: een zes banen brede glijbaan in een lichtblauwe kleur. Deze mag onze kleine uk wel doen, terwijl deze veel heftiger is dan de Jungle River: hij eindigt zelfs achterstevoren… Ook veel andere glijders zien we zijwaarts of achteruit terecht komen. Onze dappere held maakt het echter niks uit: hij vindt het geweldig!

De Iceberg glijbaan

 
We komen nu bij Paradise Island: een andere waterspeeltuin. Vreemd genoeg staat er op de borden dat kinderen van 0 tot 6 jaar er niet in mogen, terwijl het duidelijk bedoeld is voor de jongere bezoekers. Als ik het voor de zekerheid aan een badmeester vraag, kijkt hij heel verbaasd: natuurlijk mag onze vierjarige van deze glijbanen af! Heel vreemd dus…

De glijbanen van Paradise Island, die volgens de borden niet voor kinderen van 0 tot 6 zijn...

 
Het park heeft verder nog een piratenschip met daarin drie glijbanen, een groot rechthoekig bad van 1.50m diep en een heel groot rond bad met een eilandje met palmbomen in het midden. De bodem is hier van zand, zodat kinderen ook nog aan de kant kunnen spelen, net als bij Paradise Island.

Het grote ronde bad met het eilandje in het midden (foto op een andere dag gemaakt)

 
We proberen zoveel mogelijk glijbanen uit en zwemmen overal wel even voor we iets over tweeën terug gaan naar de camping. We hebben echter een tweedaags ticket, dus morgen komen we nog een dagje terug!
 
Op de camping halen we eerst een ijsje bij de Gelateria, daarna brengen we de natte spullen naar de stacaravan. Ik neem zoonlief nog mee naar het glijbanenbad, want blijkbaar heeft meneer nog niet genoeg gezwommen! Papa komt wat later met onze nieuwe opblaasband, zodat we die nog uit kunnen testen. Helaas is hij net iets te groot voor de kleine billetjes van onze kleuter: hij zakt er eigenlijk gewoon doorheen…

Nee, ik ben niet moe van al het zwemmen!

 
Na het zwemmen eten we in de stacaravan voor we nog even kijken bij de repetitie voor de musical Mamma Mia, die het animatieteam morgen op gaat voeren. Onze verwachtingen zijn hoog, want vorig jaar hebben we die ook gezien in Luxemburg. Van wat we tot nu toe zien, was die in Luxemburg beter…

Even swingen op de liedjes van ABBA!

 
Inmiddels is het bedtijd voor onze kleine slaapkop, die logischerwijs erg moe is van al het zwemmen. Binnen een paar minuten slaapt hij dan ook. Wij maken ons weer op voor de minidisco om negen uur, die vanavond gevolgd wordt door een Braziliaanse dansshow. We zijn benieuwd…
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 6