vrijdag 31 mei 2024

Reisverslag Center Parcs Erperheide 2024 - dag 3

Zondag 26 mei 2024
 
Helaas is de laatste dag bij de Erperheide alweer aangebroken. We pakken ’s ochtends zo veel mogelijk laatste spullen in voor we nog een keer mogen genieten van het ontbijtbuffet bij Evergreenz. Het is goed te merken dat het zondag is, want het is een stuk drukker dan gisteren.

Nog een keer heerlijk genieten van het ontbijtbuffet!
 
Na een wederom heerlijk ontbijt en nog even spelen bij de houten tractor, gaan we terug naar het huisje. Mijn man haalt de auto, zodat we alle spullen in kunnen laden. Als dat gebeurd is, brengt hij de auto terug naar de parkeerplaats, terwijl ik vast met ons zoontje naar Baluba loop.

De ingang van Baluba (foto van Dag 1 - vrijdag)
 
In Baluba gaan we nog even de favorieten langs: de draaischijf, de ballenbak en natuurlijk de vulkaan. En ja, ja: zelfs mama gaat naar boven!

Nog één keer naar de ballenbak...

... de draaischijf...

... en de vulkaan, waar mama zelfs mee omhoog gaat!
 
Iets voor tienen halen we de zwemspullen op en gaan we voor de laatste keer naar de Aqua Mundo. Ik doe eerst een rondje om foto’s te maken, daarna zoek ik man- en zoonlief op bij de Water Playhouse. Natuurlijk valt precies op dat moment de grote emmer om, zodat ik een plens water over me heen krijg… Heerlijk!

En wie stond er precies onder? Jep!
 
We gaan daarna nog een paar keer van de wildwaterbaan, de dichte familieglijbaan en de brede. Ook dobberen we rond op de Lazy River, gaan we nog naar het Aziatisch Vissersdorp en het gewone buitenbad en mag onze kleine waterrat nog zijn favoriete glijbaan in het kleuterbad doen.

De Lazy River

De brede familieglijbaan (rechts) en de dichte glijbanen (links)
 
Nadat we onze meegebrachte boterhammen opgegeten hebben, zeggen we het zwembad gedag en gaan we naar de douches. Als we aangekleed zijn, gaan we op verzoek van onze kleine fietsfanaat nog één keer naar Gametown. Dan is het toch wel echt tijd om naar de auto te gaan en te beginnen aan de rit terug naar huis. Wegens werkzaamheden moeten we een stuk omrijden en zijn we uiteindelijk rond kwart voor vier thuis na een rit van bijna tweeënhalf uur met slechts één stop onderweg.

Nog een laatste keer op de 'fiets' en dan naar huis!

We vonden Park Erperheide een erg leuk park. Het zwembad was prachtig met veel verschillende baden en ook genoeg te zien en te doen voor alle leeftijden. Ook vonden we deze Evergreenz erg goed, zowel bij het ontbijt als bij het avondeten. Het is één van de weinige restaurants waar we bij het avondeten zo veel vegetarische warme opties hebben gezien.

Het zwembad heeft leuke baden voor alle leeftijden, ook voor de allerkleinsten!
 
Als derde pluspunt vonden we Baluba echt heel leuk. Zeker vrijdag, toen er zoveel regen viel, was dat echt een uitkomst. Bij droger weer heeft de Erperheide echter buiten ook genoeg te doen: er zijn heel veel speeltuintjes, natuurlijk is er de kinderboerderij en de Nature Trail, het natuurpad, was ook een leuke verrassing met de verschillende doe- en ontdekplekken.

Het balanceerdeel van de Nature Trail
 
Een minpunt vonden we het huisje. We wisten van tevoren dat we maar een driepersoonshuisje hadden, maar de ruimte was zo beperkt dat het niet leuk meer was. De ligging was op zich prima – aan het water en vlakbij de Market Dome – maar niet om spullen uit te laden. Als er nog een fatsoenlijk paadje is, is het helemaal niet erg om een stukje te moeten lopen, maar dit was echt heel onhandig. Daarnaast vonden we het park wat onoverzichtelijk, waardoor we niet het gevoel hebben het hele park gezien te hebben.

De ligging aan het water was mooi...
 
... maar de route vanaf de auto onhandig: onder de trap door, door het steegje, om de heg heen en dan langs de trap naar de huisjes. Goed voor het stappendoel!

Op zich zijn we positief over het park en staan we er zeker voor open om nog eens terug te gaan, maar dan wel in een ‘gewoon’ vierpersoonshuisje. Op zich ben je natuurlijk vooral in het huisje om te slapen, maar we merken dat dit kleine huisje wel een behoorlijke stempel heeft gedrukt op hoe we op ons verblijf terugkijken. En het weer speelt daarnaast ook een grote rol, al kan Center Parcs daar natuurlijk niks aan doen. Misschien dus juist een extra reden om nog eens terug te gaan? Wie weet! ;)

Wie weet tot ooit, lieve kip van de kinderboerderij!

woensdag 29 mei 2024

Reisverslag Center Parcs Erperheide 2024 - dag 2

Zaterdag 25 mei 2024

Aangezien de gordijnen net niet helemaal tot de muur aansluiten en er in de woonkamer zelfs een raam is dat helemaal geen gordijn heeft, denkt onze kleine nachtbraker dat het om kwart over vijf al tijd is om op te staan. Slapen doet hij vervolgens niet meer, want volgens hem klopt het niet dat het nog ‘heel vroeg’ is als het al licht buiten is. Tijd om klok te leren kijken?
 
Positief gezien kunnen we nu wel de hele dag genieten van het park. Helaas horen we alweer getik op het dak: het regent opnieuw… Voor het eerste stukje van de ochtend is dat niet erg: we hebben namelijk ontbijtbuffet bij Evergreenz gereserveerd om acht uur. We zijn dan nog bijna de enigen en hebben de tijd om te genieten van broodjes, warme gerechten als gebakken ui en champignons, verschillende soorten eieren, beleg, yoghurt, fruit en tomaatjes / komkommers. Daarnaast zijn er meerdere warme en koude drankjes om uit te kiezen.
 
Volop keuze bij het ontbijtbuffet van Evergreenz!

We ontbijten heerlijk en sluiten af met spelen bij de houten speeltractor. Wel melden we nog even bij de ingang dat we lekkage gezien hebben: naast ons tafeltje was namelijk een natte plek op de grond. De caissière reageert heel rustig, want ze zijn lekkages gewend. Of dat nu meer over het dak of het weer zegt, durf ik niet te zeggen!

De houten speeltractor
 
Als we naar buiten gaan, blijkt dat het droog is. We wandelen even naar de kinderboerderij en de speeltuin er tegenover, waarbij onze klauterkabouter binnen een paar tellen in het speelhuisje naar boven is geklommen. Naar beneden glijden is niet zo’n goed idee, aangezien de glijbaan nog nat van alle regen is natuurlijk. Gelukkig is papa er om brandweerman Sam langs de paal naar beneden te helpen.

"En hoe kom ik nu weer naar beneden?"
 
Van de natte buitenspeeltuin gaan we naar de droge binnenspeeltuin Baluba. Ondanks het vroege tijdstip is het er al best druk, wat natuurlijk ook weer verklaarbaar is door het weer. We vermaken ons met z’n drieën een tijdje bij de kanonnen bij de ballenbak en kijken toe hoe het grote rek een waterval van ballen veroorzaakt.

Heerlijk spelen met alle kanonnen in de ballenbak...

Daar wil je niet onder staan...
 
Ook de klimvulkaan wordt weer bedwongen. Het lukt onze kleine Spiderman gewoon weer om helemaal alleen boven te komen en glijden naar beneden durft hij ook al zelf.
 
Rond tien uur gaan we even naar ons huisje voor een fruithapje. Daarna wandelen we weer naar de kinderboerderij om te ‘knuffelen met dieren’. Dit houdt in dat het huis van de boer geopend wordt en dat er op zachte kleden op tafel konijnen en cavia’s neergezet worden. Het is ontzettend schattig om ze te aaien, vooral het konijn met een wat woeste haardos, maar we vinden het ook wel iets zieligs hebben. Eigenlijk, vinden we, zou er iemand bij moeten zitten die zorgt voor rust voor de dieren en die uitlegt hoe je het beste met de diertjes om kunt gaan. Nu zit er wel iemand van Center Parcs bij, maar die heeft het te druk met zijn telefoon…

Heel schattig! <3

Even rustig aaien...
 
Naast de kinderboerderij is de Pony Ranch. Onze peuter blijkt de klaarstaande paarden en pony’s maar heel spannend te vinden, dus achteraf is het goed dat we het ponyritje niet konden reserveren! We lopen snel een stukje weg en komen bij het Blotevoetenpad. Vanwege de regen houden we de laarzen en schoenen maar aan, wat een goede keuze blijkt: sommige stukken van het pad hebben scherpe kiezelsteentjes.

Op laarzen over het Blotevoetenpad
 
Vervolgens lopen we nog een stukje van de Nature Trail. Dit blijkt een pad door het bos met verschillende plekken waar je iets kunt doen of ontdekken. Zo is er een balanceergebied, maar ook een ontdekplek over zicht, één over gehoor en eentje waar je kunt ruiken en proeven.

Het natuurpad met één van de ontdekplekken
 
Omdat onze kleine nachtbraker nu wel echt moe is, gaan we terug naar het huisje voor de lunch. Daarna leggen we meneer even in bed voor een mogelijk middagslaapje. Ik ga ondertussen een klein stukje hardlopen, wat me behoorlijk tegenvalt door het heuvelachtige pad. Toch loop ik mijn op één na beste tijd tot nu toe! Bij terugkomst wacht me ook nog een verrassing: ons kleine slaapkoppie is zowaar in slaap gevallen!
 
Iets voor drieën horen we weer wat geluiden. We halen hem nu ook uit bed, zodat we nog kunnen zwemmen voordat we naar het avondeten gaan. In het zwembad is deze keer de Water Playhouse wel open en kunnen we daar dus ook nog spelen. We vinden het wel een heleboel herrie. Niet zozeer door het vallende water, want we begrijpen dat dat erbij hoort, maar door de muziek en geluiden via de boxen. De trechterglijbaan maakt gelukkig wel weer wat goed, want die is en blijft leuk!
 
De Water Playhouse met...

... de trechterglijbaan!

We glijden, zwemmen en spetteren een tijdje. De groene glijbaan in het peuterbad blijft favoriet bij onze waterrat, de wildwaterbaan is ook nog steeds leuk en in het Aziatisch Vissersdorp bekijken we nogmaals de visjes en vissen (er zwemt een enorme vis tussen!) onder water.

Het Aziatisch Vissersdorp waar je langs kunt lopen, maar ook gewoon in kunt zwemmen en onder water vissen kunt zien.
 
Rond kwart voor vijf, na nog een rondje Lazy River, kleden we ons om. Het gaat echter zo snel dat we om vijf uur al buiten staan, terwijl we pas om kwart over vijf gereserveerd hebben bij Evergreenz. Gelukkig biedt een föhn nog een paar minuten afleiding!
 
Bij Evergreenz is het ook geen probleem dat we wat vroeger zijn. We mogen zelf een tafeltje kiezen, dus kiezen we er eentje vlakbij het buffet en de speeltractor. Daarna is het heerlijk uitzoeken wat we allemaal gaan eten. We worden aangenaam verrast, want er zijn ook heel veel vegetarische warme gerechten: een spinazie-brie stamppot, vegetarische loempia’s, champignonrisotto, een vegetarische curry, ‘no beef’ teryaki en natuurlijk de zoete aardappelfrietjes en gewone patatjes. Daarnaast is er nog een saladebar, brood en soep. En natuurlijk de verschillende drankjes om uit te kiezen! We sluiten af met het toetjesbuffet, waar we goed moeten kijken dat we niet te veel nemen, want alles ziet er even heerlijk uit.

Er is weer genoeg te kiezen!
 
Nadat we bij de caissière en de er toevallig naast staande duty manager onze complimenten hebben overgebracht over het heerlijke eten, haal ik snel de buggy in het huisje, terwijl de mannen nog naar Gametown gaan. Na een potje airhockey (twee tegen één is echt niet eerlijk…) wandelen we naar de kinderboerderij, waar de babygeitjes zich nu goed laten zien.

Nog even naar de kinderboerderij de babygeitjes bewonderen!
 
Als onze Boer Boris nog op de tractor gezeten heeft, lopen we nog een klein stukje langs de Pony Ranch en de Laser Battle in het bos. Helaas is onze peuter daar nog iets te jong voor, al was hij wel goed in Buzz Lightyear in Disneyland Parijs!

Helaas nog iets te jong voor de Laser Battle...
 
Via een speeltuin gaan we terug naar ons huisje, waar ik de zwemspullen buiten hang met de hoop dat ze daar nog een beetje drogen. Op dit soort momenten mis ik een fatsoenlijk wasrek, maar ach: het is nog maar één nachtje en dan wacht thuis de was weer… Gelukkig hebben we nog wel morgen om te genieten van het park, met hopelijk hetzelfde droge weer als dat we nu eindelijk hebben!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3

maandag 27 mei 2024

Reisverslag Center Parcs Erperheide 2024 - dag 1

Vrijdag 24 mei 2024
 
Nadat we al verschillende parken van Center Parcs in Nederland hebben bezocht, één in Frankrijk en eentje in Duitsland, is het nu de beurt aan onze zuiderburen: we gaan naar de Erperheide in België.

De Erperheide ligt in het noorden van België bij het donkergroene pijltje
 
Rond tien voor half negen rijden we thuis weg. We stoppen onderweg één keer, waardoor we rond half elf bij het park aankomen, in de stromende regen. Het laatste stuk van de route ging over een soort landweg door kleine dorpjes, waardoor we het gevoel hadden verdwaald te zijn. Gelukkig werd uiteindelijk een kilometer voor aankomst de Erperheide aan gegeven.

Welkom bij de Erperheide!

We rijden het terrein op en worden bij een overdekte poort begroet door een mevrouw. Bij haar kunnen we echter niet inchecken, zoals wel het geval is bij bijvoorbeeld De Huttenheugte: we moeten parkeren op P1 en dan lopen naar de receptie. Daar zijn we vrij vlot ingecheckt, al moeten we wel vragen om een plattegrond van het park.
 
Als we onze armbandjes om hebben gedaan, lopen we naar de Market Dome. Daar zien we al snel de ingang van de Aqua Mundo. We kunnen zonder problemen naar binnen en vinden al net zo gemakkelijk een geschikt kleedhokje. Vervolgens is het spullen in de kluisjes stoppen en naar binnen!

De Aqua Mundo ligt al voorin de Market Dome
 
Omdat het nog erg rustig is, kunnen we onze spullen bij een tafeltje met stoelen naast het golfslagbad kwijt (wat voor ons zeldzaam is: we zijn gewend dat alle tafeltjes altijd al bezet zijn). Dan gaan we het zwembad verkennen. Behalve het golfslagbad is er een kleuterbad met twee glijbaantjes en wat zandbakken, een peuterbad met drie kleine glijbaantjes, de Lazy River met soms een stroomversnelling, uiteraard de wildwaterbaan, twee glijbanen, een buitenbad en nog wat bubbelbaden en een klein bad met een soort grot eromheen.

Decoratief stukje zwembad...

We proberen op ons gemak alles uit. Om vijf over het hele uur klinkt het getrompetter van de olifant, wat betekent dat de golven komen. Ze zijn niet zo heftig als bij Nordseeküste, maar gewoon leuk. Dat in tegenstelling tot de watertemperatuur: die is gewoon koud.

Het golfslagbad met vrij koud water...
 
Het peuterbad, maar vooral het kleuterbad valt goed in de smaak bij onze eigen kleine waterrat. Hij vindt vooral de glijbanen leuk: de dichte met een bocht erin gaat hij maar liefst vijf keer achter elkaar af…

Het kleuterbad met op de achtergrond de populaire groene glijbaan
 
De wildwaterbaan is, net als de golven, gewoon leuk. Er zitten geen heftige of spannende afdalingen in en de scherpe bochten vallen mee, waardoor hij voor een peuter ook prima te doen is. Dit geldt ook voor de twee glijbanen. Enige kanttekening: de lange glijbaan heeft nogal flinke ribbels tussen de buisdelen, waardoor het na een tijdje zelfs bijna pijn gaat doen. De ‘korte’ glijbaan van vierendertig meter heeft dit gelukkig niet.

Een deel van de wildwaterbaan
 
Na heerlijk gezwommen te hebben, eten we rond twaalf uur onze meegebrachte boterhammen op. Vervolgens kleden we ons om, wat net op tijd blijkt: er komt namelijk precies nu een grote schoolklas binnen… We verlaten snel de Aqua Mundo en kijken nog even rond in de Market Dome. In plaats van papegaaien wonen hier flamingo’s en twee kleinere groene vogels, die we vinden lijken op de groenwangamazones in Dierenpark Amersfoort. Als iemand weet wat voor vogels dit precies zijn: laat het gerust weten!

Vogelkenners gezocht!
 
We wandelen in de regen terug naar de parkeerplaats en gaan op zoek naar ons huisje. Zone vier, waar ons huisje is, staat goed aangegeven, maar huisje 471 is even zoeken. Uiteindelijk vinden we een paaltje met daarop een groot aantal huisnummers, waar 471 tussen hoort. Ik stap (nog steeds in de regen) uit en na enig speurwerk vind ik ons huisje. Het ligt aan een kunstmatig meertje, maar heeft geen mogelijkheid om voor de deur te stoppen met de auto. Het uitladen helpt dus goed om het stappendoel te halen!

Daar waar onze peuter staat, is de voordeur van het huisje

Huisje 471 is een driepersoonshuisje, wat betekent dat het klein is. Er is een woonkamer met keuken ineen, waarbij de keuken maar twee pitten heeft om te koken. De grote slaapkamer heeft geen deur, de kleine gelukkig wel. De badkamer ligt precies tussen de twee slaapkamers in. Wat me meteen opvalt, is dat de bedden niet opgemaakt zijn, terwijl we wel een premium huisje hebben en dit inbegrepen moet zijn. Dit is normaal gesproken geen ramp natuurlijk, maar we willen graag onze peuter een middagslaapje laten proberen te doen. Hij moet dus in een onopgemaakt bed, want ik kan zo snel ook geen beddengoed vinden.

De woonkamer met links het keukenblokje, meteen rechts de kleine slaapkamer en rechts achter de kapstok de grote slaapkamer
 
Terwijl mijn man de auto naar de parkeerplaats rijdt en langs de receptie gaat, ruim ik alvast wat op. Ik ontdek nu dat er beddengoed in de grote slaapkamer ligt. Omdat ik het vrij stil vind in de kleine slaapkamer, besluit ik het onopgemaakte bed maar even zo te laten. Mijn man komt later met uitleg: het lukt de schoonmaak niet om alles in de eerste ronde te doen, dus komen ze later terug om de bedden alsnog op te maken. Ergens begrijp ik het, maar ergens vind ik het ook bijzonder: je mag om één uur je huisje in, maar in feite is het nog niet klaar. Het wordt inderdaad een uurtje later alsnog geregeld door twee vriendelijke, maar kletsgrage dames, waardoor er weinig meer komt van het toch al mislukte middagslaapje.

De kleine slaapkamer, waar helaas weinig geslapen werd...
 
We besluiten maar naar Baluba te gaan: de indoor speeltuin. We hebben twee eerdere Baluba’s gehad (bij Het Meerdal en een kleine in Nordseeküste), maar dit is meer te vergelijken met een soort Monkey Town. Het is een enorm grote ruimte met meerdere speel- en klimtoestellen. Links van de ingang zit een ballenbak, bedoeld voor de kleinsten, met daarnaast nog een groter klimtoestel met een glijbaan in de vorm van een soort wokkel. Het rechterdeel is het grootst: achter het podium, waar parkmascotte Orry op kan treden, is een deel met grote blokken, een draaischijf, een beklimbare vulkaan, een klimtoestel met een heleboel glijbanen en een met netten afgesloten ruimte waar je met ballen kunt schieten.

Baluba gezien vanaf de vulkaan met helemaal links de grote blokken, rechts daarvan het ballenschieten en op de voorgrond het klimtoestel met de glijbanen

Het ballenschieten is meteen populair bij mijn man, onze kleine avonturier vindt de geluiden van de verschillende ‘stofzuigers’, kanonnen en geweren toch wat spannend. De glijbanen vindt hij leuker en als hij gezien heeft hoe je de vulkaan kan beklimmen, klimt hij tot twee keer toe in zijn eentje helemaal naar boven.

De eerste keer nog met papa, maar daarna alleen naar boven!

Na al het klimmen wil hij graag even met de grote blokken spelen. Er is al een echt huisje gebouwd door andere kinderen, dus besluit hij zijn eigen kleine huisje te maken (oftewel: blokken opstapelen die de muren voor moeten stellen). Hij doet enorm zijn best erop, maar helaas is er een jongetje dat tot twee keer toe zijn toren omver gooit. Als we later terugkomen, zien we dat het eerder gebouwde huisje ook helemaal kapot is gemaakt. We snappen dat de blokken zijn om mee te spelen, maar we vinden het wel zonde.
 
We spelen nog even in het speeltoestel vlakbij de ingang, waar helemaal niemand is. Vervolgens gaan we weer naar buiten, de regen in, en komen we bij de kinderboerderij. Er staan enorme plassen op het veld en ook de tractor is nat, maar natuurlijk moet onze Boer Boris er toch op…

Toch op de tractor, ondanks de regen...
 
Naast de kinderboerderij is het ‘huis van de boer’, wat lijkt op een echt huis, maar dan met kippen binnen. We vinden het wel heel grappig gedaan en willen morgen graag terug komen, als je – volgens het activiteitenrooster – met dieren mag knuffelen.

Het huis van de boer
 
In de regen lopen we terug naar de Market Dome en zo naar ons huisje, waar mijn man aan het eten begint. We hadden expres een makkelijk gerecht gekozen, maar uien snijden met alleen een broodsnijmes blijkt zo’n uitdaging dat mijn man zijn zonnebril er maar bij op zet als bescherming voor zijn ogen!

De nieuwste mode bij het koken!
 
Na het eten, wat nog wonderbaarlijk goed verlopen is aan de hoge tafel, gaan we nog even naar de Market Dome voor het Cocktail Happy Hour dat van half zes tot half zeven is. We nemen alle drie een alcoholvrije cocktail, waarbij ons peutertje natuurlijk een kindercocktail krijgt.

Proost!
 
Via een omweg lopen we, nog steeds in de regen, terug naar ons huisje. Ik doe nog een poging onze activiteitenvouchers te gebruiken om een ponyritje te reserveren voor onze kleine dierenliefhebber, maar helaas is het al vol. Gelukkig lijkt hij niet al te teleurgesteld en gaat hij vrij opgewekt slapen. Wij blijven nog even op, luisterend naar het getik van de regen op het dak. Hopelijk is het morgen iets droger, zodat we ook het park buiten nog kunnen verkennen.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2


zaterdag 11 mei 2024

Reisverslag Center Parcs Park Nordseeküste 2024 - dag 5

Vrijdag 3 mei 2024
 
De laatste dag bij Park Nordseeküste is helaas aangebroken. Zodra we wakker zijn, begint het proces van alles inpakken en controleren en uiteindelijk de auto inladen. Het fijne is dat we de auto bij het terras kunnen zetten, zodat we makkelijk vanuit de ‘achtertuin’ kunnen laden. Ons zoontje speelt intussen heerlijk in de speeltuin naast ons huisje en kijkt ook nog eens zijn ogen uit als de vuilniswagen langs komt.

De 'achtertuin' met links naast de hekje (niet op de foto) de doorgang naar de straat
 
Om tien voor tien zit alles in de auto. We rijden naar de grote parkeerplaats, waar we de auto laten staan terwijl we zwemmen. Vanaf de parkeerplaats lopen we naar het zwembad, dat net open is. Als we omgekleed zijn, loop ik eerst een rondje door het zwembad om foto’s te maken. Net als ik de laatste foto maak, word ik door een badmeester aangesproken dat het niet toegestaan is om foto’s te maken. Dit vind ik wel heel bijzonder, want ik zie genoeg mensen met telefoons. Voor de zekerheid controleer ik het huishoudelijk reglement dat bij de ingang hangt, maar daar staat alleen dat er geen foto’s gemaakt mogen worden in de douches, sauna en kleedruimtes. Dat begrijp ik, maar ik begrijp niet waarom ik aangesproken werd op het maken van een foto van het zwembad.

Een illegale foto?

Ik probeer het naast me neer te leggen en nog even te genieten van de laatste keer glijden, spetteren, plonzen en meedeinen op de golven in het golfslagbad.

Het golfslagbad
 
Rond half twaalf verlaten we het zwembad. Bij Gametown eten we bij een tafeltje nog een boterhammetje en mag onze kleine Max Verstappen nog een laatste keer in 'zijn' auto zitten. Over het laatste potje airhockey zullen we maar niks zeggen…
 
Dan is het echt tijd om te vertrekken. We rijden weg bij het park en volgen een route door allerlei kleine dorpjes tot we eindelijk op de snelweg zitten. Af en toe spettert het iets of regent het zelfs, maar niet heel vervelend. We stoppen twee keer onderweg en kunnen het laatste stukje iets minder vlot doorrijden door de drukte op de weg, zodat we uiteindelijk na een ruime vier uur onderweg te zijn geweest weer thuis zijn.
 
Alle drie vonden we Park Nordseeküste erg leuk. Het zwembad is heel origineel met die glijbanen van verdieping naar verdieping en de Crazy River met de banden is ook leuk (al is hij fijner zonder band…). Ook de dichte glijbaan is heel fijn, omdat je onderweg geen randjes tegenkomt, zodat je rustig door kan glijden. Het personeel vinden we wel heel inconsequent: de één let heel strikt op een band meenemen naar de Crazy River, de ander niet; de ene keer wordt er in het golfslagbad wel gelet op het in het diepe gedeelte zijn met een kind met zwembandjes (donderdag werden mijn zoontje en ik weggestuurd tijdens de golven), de andere keer wordt er niks van gezegd en dan heb ik het nog niet over het wel of niet mogen maken van foto’s.

De ingang van het zwembad... of mag je dit niet op de foto zetten?
 
Het park zelf is erg klein in vergelijking met andere parken. Dit maakt het ook wel leuk. Het klopt dat er geen centrale parkeerplaats is en dat er dus meer auto’s rijden, maar ik heb zelf geen gevaarlijke situaties gezien. De meeste mensen die hier komen, hebben sowieso kinderen en die letten vaak toch al automatisch goed op het verkeer, zeker als je zelf jonge kinderen hebben (dat is althans mijn ervaring, wonend aan een woonerf thuis).

Het speeltuintje naast ons huisje, met daarachter een deel van de parkeerplaatsen bij de huisjes
 
De huisjes zijn prima wat ons betreft. Ja, er mag wat vaker gestoft worden, zeker in de hoekjes en ja, het onderhoud kan beter (we hebben drie keer de technische dienst in moeten schakelen), maar de douche is goed, de badkamer netjes en de bedden zijn prima. Als we een tip zouden moeten geven, is het een gordijntje of iets dergelijks bij het badkamerraam, want nu kunnen de overburen zo bij je naar binnen kijken onder de douche…

Misschien een gordijntje voor het raam?
 
Wat betreft de activiteiten, is er in de buurt van het park zeker het één en ander te doen. Er is minigolf, natuurlijk Gametown, er is de Kids Safari, je kunt bowlen en fietsen huren. Op vierhonderd meter afstand ligt het strand met een heel leuke speeltuin en als je wat verder weg wil, kun je met de auto naar Jaderpark, wat we een echte aanrader vinden.

De minigolfbaan
 
Ook de restaurants vonden we fijn. Ja, de locatie van het avondeten en het ontbijt was even verwarrend, maar het personeel of een informatiebord helpt je snel op weg. De verschillende themabuffetten 's avonds zijn leuk bedacht en wat wij een pluspunt vonden, was dat we van tevoren konden kijken welke gerechten er geserveerd werden. Zo konden we, als vegetariërs, een goede keuze maken voor welk buffet we zouden doen.

Alles bij elkaar hebben we erg genoten van onze midweek weg en sluiten we niet uit dat we hier ooit nog eens terug komen. We kunnen het park ook zeker aanraden, maar wel daarbij gezegd hebbende dat je niet moet rekenen op een vier- of vijfsterrenpark, maar gewoon op een gezellig familiepark dat toevallig onder de naam Center Parcs valt.