Zaterdag 28 juli 2018: Idaho Falls --> West Yellowstone
Net als gisteren belooft
vandaag weer een lange dag te worden, al hebben we maar één ding op het
programma staan: het bezoek aan Yellowstone National Park.
We staan vroeg op, douchen,
kleden ons aan en gaan dan naar het restaurant van het hotel voor het ontbijt.
We verblijven namelijk weer in een Shilo Inns en daar is het ontbijt standaard
inbegrepen. Het is echter verre van het beste ontbijt: er is water, nog een
piepklein beetje sinaasappelsap (pas als we weggaan, wordt het aangevuld),
roerei (zeer droog), er zijn scones (ook erg droog), worstjes en er is een bak
met een soort pap. Daarnaast staat nog een bak met yoghurt, maar deze wordt
niet koel bewaard. Koffie zou aan tafel gebracht moeten worden, maar als er na
een kwartier nog niets gebeurd is, pakt mijn vriend het zelf maar.
Als we iets naar binnen hebben
weten te krijgen, gaan we terug naar de kamer waar we nog even kijken hoe Tom
Dumoulin start aan zijn tijdrit van de Tour de France voor we vertrekken. De
rit naar het plaatsje West Yellowstone, waar we overnachten, valt mee: het is
slechts een kleine twee uur rijden. Wel tanken we eerst nog even, want
aangezien er weinig tankstations bij Yellowstone in de buurt zijn, is de
benzine daar een stuk duurder dan hier. In het plaatsje Island Park stoppen we
nog even om de benen te strekken voor we echt naar West Yellowstone gaan.
Bij het binnenrijden van het
plaatsje zien we ons hotel al liggen. Omdat het nog erg vroeg is, nemen we niet
de moeite al in te checken, maar rijden we meteen door naar de ingang van het
park. Yellowstone is het oudste nationale park van de Verenigde Staten. Het is
ook één van de grootste parken met een oppervlakte van bijna 9000 vierkante
kilometer. De weg die door het park loopt, heeft bij elkaar opgeteld een lengte
van maar liefst 142 mijl (227 kilometer). Het park is in vijf stukken te
verdelen: Geyser Country (het gedeelte met de geisers), Mammoth Country (het
gedeelte met de vulkanische terrassen), Roosevelt Country (het gedeelte met
meer bos en vallei), Canyon Country (het gedeelte met de canyon – het ravijn –
en de gele stenen waar het park naar vernoemd is) en Lake Country (het gedeelte
met het grote Yellowstone Lake).
We gaan het park in via de
west-ingang. Vanaf deze ingang brengt een weg door het bos ons naar het
kruispunt bij het plaatsje Madison. Hier is een informatiecentrum, maar wij
rijden door richting het zuiden. Ineens komen we terecht in een filetje. Omdat
er een camper voor ons staat, zien we pas laat waardoor de file ontstaan is: er
loopt een bizon op de weg! Hij loopt vlak langs onze auto en trekt zich niets
aan van alle fotograferende toeristen.
De bizon op de weg
Vlakbij de auto
Dankzij de bizon is de dag nu
alweer bijzonder. Ik heb echter nog geen idee van hoe bijzonder de dag
werkelijk gaat worden… We rijden door naar Lower Geyser Basin, een punt met
geiserbassins. De parkeerplaats erbij is helemaal vol, maar de wachtende auto’s
staan netjes in de rij en pas als er een plaatsje vrij komt, rijdt de eerste
auto uit de rij het terrein op. Iedereen wacht netjes en je hoort nergens
getoeter.
Nadat we de auto geparkeerd
hebben, lopen we over het steigerpad naar de Fountain Paint Pot. De vulkanische
activiteit in de grond is goed te zien in de luchtbelletjes in de modder.
Verderop zien we de Great Fountain Geyser, een geiser die warm water en vooral
veel rook spuit. We denken slim te zijn door aan de rechterkant te blijven,
maar natuurlijk draait de wind net en staan we alsnog midden in de rook… met de
bijbehorende zwavelgeur!
Fountain Paint Pot
Great Fountain Geyser
We maken het wandelrondje af
en gaan dan terug naar de auto, waar we vlakbij nog een werkelijk enorme kraai
zien. We vervolgen onze route door het park naar het Midway Geyser Basin. Ook
hier is het heel druk bij de parkeerplaats, waardoor we de auto maar langs de
kant van de weg parkeren. Voor we naar het geiserbassin lopen, lunchen we eerst
nog door de overgebleven pizza van gisteren op te eten. Kwam de doos toch van
pas!
Vanaf onze parkeerplek lopen
we richting de Grand Prismatic Spring, een enorm geiserbassin dat, vooral als
de zon erop valt, schitterende kleuren heeft. Aan de andere kant bevindt zich
de Excelsior Geiser, de grootste geiser ter wereld.
Grand Prismatic Spring
Deel van de Excelsior Geiser
Omdat we langs de kant van de
weg geparkeerd staan en niet op de parkeerplaats, blijven we niet heel lang.
Langs een riviertje lopen we terug naar de auto. We rijden verder naar het
zuiden naar de grootste attractie van Yellowstone park: de Old Faithful. Dit is
een geiser die trouw om de ongeveer anderhalf uur spuit.
Als we aankomen bij het Old
Faithful dorpje is het al heel druk. Er is weliswaar een grote parkeerplaats,
maar toch kost het ons moeite een parkeerplaatsje te vinden. Gelukkig lukt het
uiteindelijk en kunnen we naar de geiser. Vrij snel nadat we aan zijn komen
lopen, begint de geiser te spuiten. We maken foto’s, maar eigenlijk zijn ze
niet heel mooi door alle mensen die erop staan.
We lopen daarom een stukje
opzij in afwachting van de volgende keer dat de geiser uitbarst. Hier is het
wat rustiger. Dit is ook de plaats waar ik compleet verrast word: mijn vriend
vraagt hier op een heel bijzondere manier of ik met hem wil trouwen. Natuurlijk
is mijn antwoord ‘ja’!
Het aanzoeksplekje bij de Old Faithful
Een tijdje kunnen we alleen
maar heel gelukkig blijven staan. Dan besluiten we toch om een stukje door te
lopen naar Geyser Hill, een heuvel met allemaal kleine geiserbassins. Net als
we in de buurt van het eerste bassin zijn, zien we in de verte een flits. De
lucht was de hele tijd al dreigend, maar nu lijkt het toch echt los te gaan
barsten. We gaan snel terug naar beneden, maar niet voordat we de schattige
marmotten langs de kant van het pad nog op de foto hebben gezet!
Drie van de vele marmotten
Om veilig te zijn voor het
onweer gaan we naar het Visitor Center. We kijken even in het winkeltje, waar
we gepraat horen over een mogelijke brand in het water. Dit vermoedden we al:
we konden namelijk in de verte een rookpluim zien. Gelukkig lijkt het te gaan
regenen, zodat de brand hopelijk weer snel kan doven.
Bij de General Store – een
soort kleine supermarkt – kopen we een ijsje, dat we op een schommelstoel op de
veranda opeten. Intussen is de lucht weer opgeklaard en als we ons ijsje op
hebben, gaan we terug naar Geyser Hill. Ook zien we de Old Faithful nog een
keer uitbarsten. Deze keer kunnen we er foto’s van maken zonder heel veel
mensen erop, want de andere kant van de geiser biedt een veel rustigere
kijkplek. Wat ons opvalt, is dat – als de geiser uitgespoten is – mensen
beginnen te klappen. Dit begrijpen we niet helemaal: het is een
natuurverschijnsel, geen voorstelling die uit en aan gezet wordt door mensen…
Old Faithful
Nadat we het rondje over
Geyser Hill gelopen hebben en de bassins gezien hebben, keren we terug naar de
auto. Na een blik op de kaart besluiten we ons rondje af te maken langs de
Lower Loop. De weg door Yellowstone is als het ware een soort 8 en de Lower
Loop is dus de onderste lus van de 8.
Geyser Hill
Onderweg komen we langs West
Thumb, waar ook weer geisers zijn, en we rijden langs het grote Yellowstone
Lake. Dan komen we bij de Hayden Valley, waar we heel veel auto’s langs de kant
van de weg zien stilstaan. We gaan iets rustiger rijden en zien in de verte een
kudde elk en verderop een kudde bizons. Hoe verder we door de vallei rijden,
hoe meer bizons we zien. Aan beide kanten van de weg zijn ze aan het grazen.
Aan mijn kant is er eentje water aan het drinken en een ander komt zo dichtbij
dat hij (zij?) me recht aankijkt. Het is een heel bijzondere ervaring!
Een bizon vlakbij
We rijden de vallei uit en
komen bij Canyon Village. Hier bevinden zich twee watervallen in een ravijn, de
Yellowstone Canyon. De rotsen zijn geelachtig van kleur en hebben het park de
naam Yellowstone (Gele Steen) gegeven.
Yellowstone Canyon
Als we een klein stukje
gelopen hebben om alles te zien van de Canyon, weten we dat het tijd is om het
park te verlaten. We moeten namelijk nog een stuk rijden naar het hotel, want
hoewel het hotel net buiten het park is, zijn de afstanden in Yellowstone erg
groot. We moeten nog over het middelste stuk van de 8 en dan aan de linkerkant
het park uit. Alles bij elkaar is het nog zo’n 65 kilometer rijden.
Het middelste gedeelte van de
8 is rustig: we kunnen goed doorrijden. Aan het einde slaan we af naar links,
richting Madison. Vlak voor Madison gaan we rechtsaf richting de West Entrance
van het park. Vrijwel meteen nadat we rechtsaf geslagen zijn, staan we in een
file. Een dier op de weg? We wachten en wachten… en wachten en wachten. Langs
de kant van de weg waarschuwt een bord wel voor overstekende bizons, maar er is
geen beest te zien. Af en toe kunnen we een stukje rijden, maar dan staan we
weer helemaal stil. Pas na drie kwartier komt er een beetje beweging in en
kunnen we naar de uitgang rijden, zonder een dier te zien.
Vanaf de uitgang van het park
is het nog een kleine tien kilometer naar het hotel. Daar komen we rond half
acht aan. We checken in, brengen de spullen naar kamer 315 en gaan dan snel op
zoek naar een restaurant voor het avondeten. Het wordt een restaurantje in het
dorpje, waar ze een saladebar hebben en een kaart. Je kunt kiezen voor
onbeperkt gebruik van de saladebar of je kunt één keer toevoegen aan je
maaltijd. Dit laatste doen we en het zorgt voor een heerlijke maaltijd.
Na het eten kijken we nog even
in de winkeltjes van het dorpje. Bij een souvenirwinkeltje kopen we een knuffel
van een bizon, want na het dier vandaag zo vaak gezien te hebben, mag de
knuffel niet in onze verzameling ontbreken!
Onze nieuwste aanwinst
Inmiddels is het bijna negen
uur en besluiten we terug te gaan naar het hotel. Op de kamer kijken we nog
even naar de kaart van Yellowstone, want we willen morgen nog een keer het park
in voor we doorrijden naar Missoula. Yellowstone is gewoon te mooi en te
bijzonder, zeker na vandaag, om zo snel alweer gedag te zeggen.
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten