Vrijdag 16 augustus
2019
Gisteren zijn we naar Savannah
in de staat Georgia gereisd. Vandaag gaan we terug naar de staat waar onze
rondreis begon: Florida. De reis is echter nog niet ten einde, want we rijden
vandaag naar St. Augustine in het noordoosten van de staat.
Zoals gebruikelijk staan we
rond zeven uur op. We douchen, kleden ons aan en pakken alvast zo veel mogelijk
in. Vandaag is het ontbijt nog een keer inbegrepen, dus gaan we naar de
receptie. Het is een compact buffetje, maar wel met veel keuze en zelfs een
pannenkoekmachine.
Na een heerlijk ontbijt – waar
we ook nog gezelschap bij krijgen van het schattige hondje Frank van één van de
medewerkers – gaan we terug naar de kamer om de laatste spullen in te pakken.
Dan checken we uit, waarbij we de dure parkeerkaart bewaren voor het plakboek,
en rijden we de stad uit.
We komen op de I95 snelweg,
die we een tijd volgen. Uiteindelijk komen we bij Jekyll Island, een klein
eilandje dat acht dollar toegang vraagt. Voor die acht dollar mag je wel de
hele dag op het eiland zijn en overal parkeren.
Welkom op Jekyll Island!
Op Jekyll Island bevindt zich
het Georgia Sea Turtle Center, een opvang- en educatiecentrum over
schildpadden. Via een giftshop, waar we onze toegangskaartjes kunnen kopen,
komen we binnen. Bij het toegangskaartje krijg je een eigen ‘reis’-paspoort. In
de ruimte naast de giftshop, waar alle informatie over het leven van de
schildpadden wordt verteld, zijn namelijk vijf interactieve punten met
stempels. Je kunt de stempel pas zien als je gestempeld hebt en zo ontstaat je
eigen reis als schildpad: waar je wordt geboren, of je een mannetje of vrouwtje
bent, waar je naartoe zwemt, welke dieren er met je mee reizen en hoe oud je
wordt. Bij de stempelpunten wordt uiteraard een heleboel informatie gegeven,
zodat je precies weet wat jouw reis inhoudt.
In het informatiedeel is ook
Boomerang te zien: een schildpadje dat niet zelf uit het nest heeft kunnen
komen. De medewerkers van het Sea Turtle Center vonden hem en hebben hem
meegenomen naar het centrum, waar hij een jaar verblijft voor hij wordt vrij
gelaten.
Boomerang (lastig te fotograferen door het licht en de bewegingen van dier en water)
Na het informatiedeel kunnen
we naar buiten lopen, waar een schildpad is gemaakt van afval dat op het strand
gevonden is om mensen bewust te maken van hoeveel afval er buiten de prullenbak
belandt. In dit geval gaat het vooral om strandafval, want de meeste spullen
zijn dingen die je op het strand gebruikt (schepjes, vormpjes).
De schildpad van afval
We lopen door, passeren een
buitenverblijf van een schildpad en staan dan in het schildpaddenziekenhuis.
Hier worden allerlei gewonde schildpadden opgevangen. Ze kunnen in het
ziekenhuis aansterken en worden uiteindelijk weer terug in de natuur gebracht.
Het schildpaddenziekenhuis
Een medewerkster vertelt iets
over de verschillende patiënten in het ziekenhuis: wat voor soort schildpad het
is, wat ermee gebeurd is en hoe het verder gaat. Elke gewonde schildpad heeft
ook een eigen ‘patiëntenbordje’ met informatie over het dier.
Patiëntenbordje van schildpad Tsunami
Sommige schildpadden hebben
iets extra’s in hun zwembadje: een stukje Pvc-buis of touwen om mee te spelen,
zodat hun omgeving iets natuurlijkers krijgt. Tijdens het voeren wordt ook
geprobeerd de dieren uit te dagen: ze krijgen hun voedsel bijvoorbeeld in een
ijsblok. Er wordt ook goed op gelet dat de schildpadden de mensen niet zien
tijdens het voeren, zodat ze niet afhankelijk van mensen worden van hun eten
als ze straks weer in de vrije natuur zijn.
Eten in een ijsblok
In het ziekenhuis zijn ook een
aantal babyschildpadjes aanwezig. Dit zijn baby’s van wie de moeder overleden
is. Op het moment dat de moeder overleed (meestal door een auto-ongeluk),
konden haar eieren nog uit haar gehaald worden en kunstmatig uitgebroed worden.
Door de temperatuur te veranderen, konden de medewerkers het geslacht van de
schildpadjes bepalen: het zijn allemaal meisjes om de overleden moeders als het
ware te vervangen.
De babyschildpadjes
We kijken nog even rond in het
ziekenhuis en gaan dan terug naar het eerste deel van het centrum met de
giftshop. Het geld dat er met de souvenirs verdiend wordt, gaat naar het
centrum, want ze hebben het geld hard nodig voor de opvang van alle dieren. Het
is ook mogelijk om symbolisch een schildpad te adopteren en dit doen wij later
via de website van het centrum.
Als we nog een souvenirtje
gekocht hebben, verlaten we het centrum en gaan we op zoek naar het strand. Het
is niet moeilijk te vinden, maar helaas is het niet echt strandweer: de lucht
ziet er dreigend uit en het waait ook. Pootje baden durven we nog wel aan, maar
daar blijft het ook bij.
Het strand van Jekyll Island
We zoeken nog even naar een
waterpark met glijbanen met als idee de rest van de middag zo door te brengen.
Helaas begint het flink te regenen en blijkt het park ook nog gesloten te zijn,
dus beginnen we aan de rit naar St. Augustine. Het is geen spannende rit –
alleen wat file bij de stad Jacksonville – en we zijn dan ook al vroeg bij ons
hotel. Omdat de temperatuur niet tegenvalt, besluiten we een duik te nemen in
het zwembad van het hotel. We hebben het hele bad voor onszelf door onze vroege
aankomst en dat betekent flink wat ruimte, want het is een groot, rond zwembad.
Tegen vijf uur kleden we ons
weer om en kijken we bij de receptie voor wat folders over St. Augustine. Aan
de overkant van de weg blijkt een Visitor Center te zitten (een soort VVV kantoor),
waar we voor een paar dollar een boekje over St. Augustine kunnen kopen. De
medewerker vertelt ons hoe we het beste kunnen lopen naar het centrum, waardoor
we een kleine tien minuten later bij de oude stadspoort staan.
De oude stadspoort
St. Augustine blijkt een oude
Spaanse stad te zijn met veel overblijfselen uit die tijd. Als we rondlopen,
zien we veel oude gebouwen, waaronder het huis van de gouverneur van vroeger.
Stiekem doet het ons een beetje denken aan Pirates of the Caribbean.
Het huis van de gouverneur
Bij een klein Italiaans
restaurantje, Romeo’s, eten we een prima maaltijd voor we nog naar het Ponce de
Léon hotel lopen. De ontdekkingsreiziger Ponce de Léon schijnt vroeger hier op
zoek te zijn geweest naar de Fountain of Youth (de fontein van de eeuwige
jeugd) en het stadje buit dit toeristisch gezien erg uit: er is bijvoorbeeld
een park waar de fontein nagemaakt is (en waar een hoge toegangsprijs voor
wordt gevraagd) en op een stadspleintje staat het hele verhaal over de fontein
ook nog eens uitgelegd.
Het Ponce de Léon hotel
Via het oude fort, waar de zon
nu achter ondergaat, lopen we terug naar ons hotel. Daar stippelen we alvast de
route uit voor morgen: we reizen helaas alweer terug naar Orlando. Voor we daar
aankomen, zullen we eerst nog het Kennedy Space Center bezoeken: het centrum
over de ruimtevaart, iets waar we allebei erg naar uitkijken.
Zonsondergang bij het fort
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten