Donderdag 14 juli 2016: Phoenix (Scottsdale) --> Flagstaff
Na de rustdag van gisteren
hebben we vandaag weer gewoon een reisdag: we moeten zo’n 160 mijl rijden naar
Flagstaff en zullen onderweg Montezuma Castle en Montezuma Well bezoeken.
Het later naar bed gaan
gisteren heeft ons goed gedaan: pas om vijf uur worden we wakker. We vallen ook
weer gewoon in slaap en worden pas wakker als de wekker af gaat. Na het gewone
ochtendritueel van douchen, aankleden en zo veel mogelijk inpakken, ontbijten
we in het hotel. Natuurlijk maken we weer gebruik van de pannenkoekenmachine!
Na het ontbijt pakken we de
laatste spullen in, laden we de auto in en checken we uit. Tijd om op weg te
gaan! We verlaten de stad via de 101 Loop, waar helaas file staat. Gelukkig is
het geen file als in Nederland: het verkeer rijdt aardig door en alles bij
elkaar hebben we maar een paar minuten vertraging.
We vervolgen onze weg naar de
I17 snelweg en zien veel cactussen. Verder zien we wat heuveltjes met wat
groene begroeiing en een bordje ‘Oppassen voor overstekende ezels’… Hoe verder
we van Phoenix vandaan gaan, hoe meer het landschap verandert: van veel
cactussen en rotsen naar struikjes en uiteindelijk dor gras en alleen maar
rotsen. Af en toe zien we ook zwarte stukken alsof er een brand is geweest.
Via Prescott National Forest
komen we bij de bergen. Langs de weg zijn speciale banen gemaakt voor trucks
die niet meer kunnen remmen. Dat is ook wel nodig, want we krijgen een zeer
flinke afdaling die erg steil is. Zonder problemen weten we echter het dal te
bereiken en dan is het niet ver meer naar Montezuma Castle.
Montezuma Castle
Montezuma Castle is een
rotswoning die vroeger door de Indianen uitgehakt is. In plaats van dat zij in
tenten woonden, woonden zij in de rotsen. Om van verdieping naar verdieping te
komen, gebruikten ze ladders. Montezuma Castle is één van de weinige
rotswoningen die bewaard gebleven is, al is het ‘kasteel’ wel geplunderd
vroeger. Wat mensen nu weten over de Indianen die er vroeger woonden, is
gevonden in andere rotswoningen die minder goed bewaard zijn gebleven.
Archeologen hebben ook ontdekt dat er een brand is geweest in het rotsdorp,
waardoor een deel van de huizen van de klif afgevallen is.
Overblijfsel van een ander huis. De muren geven aan hoe groot de kamers in het huis waren.
Tegenwoordig is Montezuma
Castle een ‘National Park’, oftewel beschermd gebied. Er is een Visitor Center
voor informatie en er loopt een pad van het Visitor Center naar het kasteel en
weer terug. Onderweg staan informatieborden geplaatst. De wandeling is niet
lang: alles bij elkaar loop je zo’n 500 meter.
Hier woonden vroeger dus echt mensen!
Nadat we het rondje gelopen
hebben, spreken we bij het Visitor Center nog even met een park ranger (een ‘boswachter’).
Hij vertelt dat er met zonsopkomst en zonsondergang ratelslangen te zien kunnen
zijn, maar dat ze het overdag te warm vinden, iets wat we helemaal niet
vervelend vinden!
Vanaf Montezuma Castle rijden
we met behulp van een kaart van het Visitor Center naar Montezuma Well. Dit is
een meer dat midden in de woestijn ligt en waar vroeger ook Indianen van de
Sinagua stam woonden. De naam Sinagua komt uit het Spaans. In het Nederlands
zou je het vertalen als ‘zonder water’, een naam die niet helemaal passend
lijkt bij dit meer!
Montezuma Well
Het is mogelijk om een
wandeling langs het meer te maken, maar omdat het een nogal steile afdaling is,
bekijken we het alleen van boven. Zo zien we ook nog rotswoningen waar vroeger
Sinagua Indianen woonden.
Rotswoningen bij het meer
Als we weer terug bij de
parkeerplaats van Montezuma Well zijn, spreken we twee rangers die in de
schaduw zitten om de weinige toeristen die bij het meer komen van informatie te
voorzien. Ze zijn dan ook maar wat blij om ons te zien en komen met een
stortvloed aan tips voor onze reis. Om ons te helpen, krijgen we een kaart van
de staat Arizona die iets gedetailleerder is dan de kaart die we zelf al
hadden. Ook krijgen we een speciale button cadeau, omdat de nationale parken
dit jaar 100 jaar bestaan.
We bedanken de rangers voor
alle informatie en gaan dan weer op weg. In een dorpje dat we tegenkomen op
onze terugweg naar de snelweg tanken we even, want het gaat erg hard met de
benzine. Ook lunchen we bij een gezellig restaurantje voor we doorrijden
richting Flagstaff. Dit betekent een rit door de bergen met veel groene
boompjes als landschap.
Rond twee uur bereiken we de
stadsgrens van Flagstaff. Ons hotel is gemakkelijk te vinden: het ligt aan de
bekende Route 66 en kijkt uit op een drukke spoorlijn. Aan de andere kant
liggen de bergen, waar we morgen ook weer een stuk doorheen zullen gaan.
Bergen achter het hotel
Zodra we een beetje uitgepakt
hebben en bijgekomen zijn, zoeken we het zwembad van het hotel op. Het is niet
erg groot, maar het koelt lekker af. We blijven niet heel lang: het wordt
steeds drukker, waardoor je weinig ruimte hebt om te zwemmen.
Na onze duik frissen we ons
even op alvorens we op zoek gaan naar een restaurant. Er is weinig keus, want
er zijn weinig restaurants in de buurt van het hotel. Het wordt uiteindelijk
een echte countrybar, waar we verrassend lekker eten terwijl er op de dansvloer
line dancing wordt gedaan.
Op de terugweg van het restaurant zien we de trein weer rijden. Er rijdt ongeveer elk kwartier een lange goederentrein over het spoor.
We lopen rustig terug naar ons
hotel na het eten en spreken nog even wat dingen voor morgen door. Morgen zal
namelijk een bijzondere dag worden: we gaan de Grand Canyon bezoeken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten