Vrijdag 15 juli 2016: Flagstaff --> Page
Volgens het routeboekje valt
de rit van vandaag mee: slechts 127 mijl. Wij weten wel beter: we gaan vandaag naar
de Grand Canyon!
Omdat we ruim de tijd willen
hebben voor dit prachtige nationale park staan we vroeg op. Het ontbijt zit
gelukkig inbegrepen bij het hotel vandaag, zodat we niet op zoek hoeven te gaan
naar een restaurant. Het is ook een prima ontbijt met ruime keus in broodjes,
cornflakes en sap. Er is zelfs vers fruit, maar niet alles daarvan smaakt helaas
even lekker…
Na het ontbijt pakken we de
laatste spullen in en gaan we de auto inladen. Terwijl we inladen, zien we
opnieuw een lange goederentrein voorbij komen, zoals hier ongeveer om het
kwartier het geval is.
Om het kwartier rijdt er een lange goederentrein over het spoor langs het hotel
We checken uit en gaan rond
tien voor half negen rijden. Het eerste gedeelte van de route is een zogeheten
‘scenic route’, oftewel een route met mooi uitzicht. Dit klopt: we rijden door
de bergen met overal naaldbomen en komen tot een hoogte van 8000 voet (een
kleine 2700 meter). Ook komen we langs Nordic Village, een dorpje in de bergen
met allerlei wintersporten.
Door het Coconino National
Forest komen we in de buurt van Red Rock Mountain, een – de naam zegt het al –
rode rotsberg. Delen van de berg zijn zwart door brand en op andere stukken
staan wat kleine boompjes.
Langzaam wordt de grond wat
roder van kleur. We komen in de buurt van de 64 snelweg en zien een dorpje met
western huisjes, compleet met wielen voor oude koetsen en houtsnijwerken. Ook
komen we langs Bedrock City, een dorpje waar de Flintstones wereld is
nagebouwd. Jaren geleden heb ik tijdens een vakantie in het hotel hier
tegenover overnacht, dus dit is een leuke flashback!
Nu komen we echt in de buurt
van de Grand Canyon. Het wordt steeds drukker met auto’s en ook zien we het
vliegveldje waar voornamelijk helikopters vertrekken voor een rondvlucht over
de canyon. Via de South Entrance, de zuidelijke ingang, komen we het park
binnen. Er is echter nog niets te zien, ook niet vanaf de parkeerplaats waar we
de auto weg zetten. We volgen lopend de bordjes en dan… staan we echt bij de
Grand Canyon.
De eerste blik op de Grand Canyon
Het is eigenlijk niet te
beschrijven hoe mooi en indrukwekkend de Grand Canyon is. Je moet je
voorstellen dat je op een plateau staat en naar beneden kijkt en daar zie je
alleen maar rotsen die hun vorm gekregen hebben door de rivier, de wind en ijs
van vroeger. Het is heel bijzonder!
Bijna niet op foto vast te leggen: de indrukwekkendheid van de Grand Canyon
We nemen de tijd bij Mother
Point, het eerste uitkijkpunt, en lopen een stukje langs de canyon. Aan de
overkant zien we flinke rookwolken. Het blijkt dat er aan de noordkant een
brand woedt, al sinds eind juni door blikseminslag. Het vuur is helaas niet
onder controle te krijgen, de verwachting is dat het pas uitgaat bij flinke
regenval. Gelukkig hebben wij geen plannen om de noordkant te bezoeken in verband
met de afstand: hemelsbreed is het van het zuiden naar het noorden niet heel
ver, maar met de auto moet je er helemaal omheen rijden. Dit betekent een rit
van drie tot vier uur…
Rechts op de foto zijn de rookwolken te zien
Vanaf Mother Point nemen we de
gratis shuttlebus. Deze brengt ons langs het bekende uitkijkpunt Yavapai Point
terug naar Grand Canyon Village, waar we over kunnen stappen op een andere bus.
Dat is heel goed geregeld hier: er rijden langs de hele canyon gratis
shuttlebussen. Het gaat ook allemaal erg netjes met rijen en nauwelijks mensen
die voordringen.
Met de blauwe shuttlebus
rijden we langs Grand Canyon Village naar het volgende overstappunt. Onderweg
zien we wat lodges (hotels) en een grote elk, een soort hert/rendier. Ook komen
we langs de trein, die twee keer per dag aankomt bij de Grand Canyon.
Op het overstappunt stappen
we, net als de meeste toeristen, over op de rode shuttlebus. Deze brengt ons de
berg op naar heel mooie uitkijkpunten. We stoppen als eerste bij Maricopa
Point, waar een oude mijn van vroeger te zien is.
De oude mijn
Vanaf Maricopa Point lopen we
verder langs de canyon naar Powell Point. Ondanks de warmte besluiten we nog
één punt verder te gaan naar Hopi Point. Hier hebben we voor het eerst zicht op
de Colorado River, die de diepe kloven in de canyon uitgesleten heeft.
In het midden is de rivier te zien
We vervolgen onze reis met de
bus en stappen uit bij Hermits Rest, het eindpunt van de rode route. Hier
kunnen we even iets eten en uiteraard nog steeds genieten van het uitzicht.
Even pauzeren bij Hermits Rest
Als we iets gegeten en
gedronken hebben in het gezelschap van enkele eekhoorns, gaan we met de bus
terug naar het overstappunt. Onderweg zien we voortdurend de canyon, die er
elke keer net weer anders uit lijkt te zien. De blauwe busroute laat minder van
de canyon zien, maar wel zien we weer verschillende elks (herten).
Ook hier zitten veel eekhoorns
Terug in Grand Canyon Village
lopen we naar de auto en rijden we langzaam richting de uitgang van het park.
We stoppen nog wel bij Desert View, waar een grote uitkijktoren staat.
De uitkijktoren van Desert View
Ook bij Desert View is de
Colorado River goed te zien. Helaas zien we ook de enorme rookwolken van de
brand aan de noordkant.
Uitzicht vanaf Desert View met de rivier en de rookwolken
Na het eten van een heerlijk
koud ijsje is het tijd om de auto weer in te gaan. Onze eindbestemming vandaag
is het dorpje Page. Onderweg zien we nog wat stukjes van het begin van de Grand
Canyon, maar daarna wordt het steeds droger en rotsachtiger. Af en toe zien we
kraampjes langs de weg van Navajo Indianen die sieraden verkopen.
Zo’n 42 mijl voor Page komen
we terecht in de rookwolken van de Grand Canyon brand. Het is op zich niet eng
om te rijden, het is alleen wat slechter zicht en de brand is een beetje te
ruiken.
Uiteindelijk komen we uit bij
het dorpje Page waar we met een klein beetje moeite ons hotel kunnen vinden. Na
een zeer trage incheck en kamerkaartjes die niet werken, zijn we er dan toch
eindelijk. We leggen snel de koffers neer en gaan dan op zoek naar een
restaurant. Vlakbij vinden we een Chinees, waar vanavond lopend buffet is. Het
is er erg druk, maar dat komt omdat het eten prima is. Met volle maag keren we
dan ook terug naar het hotel.
Daar proberen we nog even een
duik te nemen in het zwembad, maar het water is zo koud dat we er snel weer uit
gaan. Het liefst willen we nu nog even wat kleren wassen in de machines van het
hotel, alleen heeft de receptie helemaal geen kwartjes om te wisselen, dus
wordt het toch een handwas doen. Dit levert interessante taferelen op, want hoe
hang je een waslijn op door een hotelkamer? Laat ik het erop houden dat we niet
bang hoeven te zijn voor inbrekers die via de deur binnenkomen, want die hangen
meteen in het wasgoed!
Als we alles opgeruimd hebben,
zitten we lekker nog even op de kamer. We hoeven vanavond namelijk niet op tijd
naar bed: morgen blijven we in Page en zullen we Antelope Canyon bezoeken. Dit
bezoek staat iets voor half twaalf gepland, dus we kunnen lekker uitslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten