Maandag 18 juli 2016: Chinle --> Moab
Na twee drukke en
indrukwekkende dagen is het vandaag iets rustiger: we zullen eerst Canyon de
Chelly (Canyon de “Tsjee”) bezoeken, waarna we doorrijden naar Moab – een rit
van ongeveer 200 mijl.
Door alle indrukken van de
afgelopen tijd slapen we eindelijk redelijk goed door. Rond zeven uur staan we
op en na het ochtendritueel van douchen, aankleden en inpakken gaan we naar het
restaurant van het hotel om te ontbijten. Het is een prima ontbijt: een omelet
met kaas en champignons en daarbij gebakken aardappelsnippers en toast. Genoeg
dus om de dag weer mee door te komen!
Als iedereen uitgegeten is,
pakken we de laatste spullen in, checken we uit en gaan we weer op weg. Onze
eerste bestemming – Canyon de Chelly – blijkt vlakbij het hotel te zijn: na nog
geen twee minuten rijden staan we al bij het Visitor Center.
Omdat Canyon de Chelly een wat
kleiner park is en omdat er ook nog mensen wonen, is de toegang gratis. Wel krijgen
we natuurlijk een kaart van de canyon, zodat we weten waar alle uitkijkpunten
zijn.
Met de kaart voor onze neus
beginnen we aan ons bezoek van Canyon de Chelly. We hebben besloten de eerste
twee uitkijkpunten voorbij te rijden, maar als we ze zien, besluiten we later
toch even terug te komen. We rijden nu eerst door naar Junction Overlook, waar
we de canyon echt goed kunnen zien.
Uitzicht op de canyon
Canyon de Chelly is weer een
canyon, oftewel een kloof waarin je naar beneden kijkt. In de kloof zijn aparte
rotsen te zien, maar ook huizen van Indianen die daar nog wonen.
Wie goed kijkt, ziet in de vallei Indianenhuizen
Van Junction Overlook gaan we
door naar White House Overlook, een uitkijkpunt waar je het witte huis moet
kunnen zien: een rotswoning, net zoals Montezuma Castle. Deze rotswoning is
echter een stuk kleiner en ligt bovendien erg ver weg.
White House, sterk ingezoomd
We rijden door naar het
laatste uitkijkpunt van de zuidelijke kant van Canyon de Chelly – Spider Rock
Outlook. Hier staat midden in de canyon een aparte rots waar, volgens verhalen
van vroeger, een spinnenvrouw bovenop woont.
Spider Rock Outlook met de aparte rots in het midden
Nadat we even rondgekeken
hebben, rijden we terug richting het Visitor Center. Onderweg stoppen we nog
even bij Tunnel Overlook, één van de eerste uitkijkpunten waar we op de heenweg
voorbij gereden waren.
Tunnel Overlook
Dan is het tijd om echt te
beginnen aan de rit van vandaag. We verlaten het park en gaan terug naar de
snelweg. Via de 191 snelweg komen we bij de 160, waar we even stoppen bij een
tankstation voor een broodje. Vervolgens komen we terug op de 191 en rijden we
door het plaatsje Bluff heen. Behalve mooie, aparte rotsen is hier een
historisch fort nagebouwd met een tipi erbij, lemen huisjes, huifkarren en
wagenwielen. Helaas hebben we geen tijd om te stoppen, want Moab is nog ver!
Aparte rotsen onderweg
We rijden door en steken de
staatsgrens Arizona-Utah over. Hier is het landschap net weer iets anders: iets
meer groen met soms grote velden die voor landbouw gebruikt worden of door
dieren om op te grazen.
Welkom in Utah!
Via het dorpje Blanting, waar
we een mix zien van prachtige huizen en vervallen gebouwen, komen we weer in de
bergen. Af en toe ligt er een dorpje, maar verder zien we alleen rotsen en de
weg.
Zo’n veertig mijl voor Moab
zien we een bordje voor Canyonlands, een enorm groot nationaal park dat bestaat
uit drie delen. Morgen willen één van die delen bezoeken. Nu hebben we alvast
een voorproefje, want in de verte kunnen we het landschap zien dat lijkt op
Canyonlands.
Na de weg nog een tijdje
gevolgd te hebben, komen we in Moab. Zonder problemen vinden we het hotel,
alleen is er geen mogelijkheid om linksaf te slaan. Onder het mom van ‘Wij zijn
toeristen, we weten het allemaal niet’ weten we toch bij het hotel te komen, al
levert het ons een middelvinger op van een geïrriteerde plaatselijke chauffeur…
Het hotel waar we verblijven,
ziet er erg gezellig uit. We krijgen kamers op de eerste verdieping met een
balkon voor de deur, zodat we een mooi uitzicht hebben op de bergen.
Uitzicht vanaf het balkon
We pakken snel een beetje uit
en gaan dan lopend op stap. Vlakbij zit een toeristencentrum, maar hier is
eigenlijk niks te beleven. Daarom lopen we door naar het centrum van de stad.
Hierbij maken we kennis met de manier van oversteken in Moab: wil je als
voetganger de straat oversteken, dan mag dat wanneer het licht knippert… en
moet je een rood vlaggetje meenemen naar de overkant van de straat…
Oversteken in Moab...
Omdat we inmiddels al een
aardig stuk gelopen (geslenterd…) hebben en het bijna etenstijd is, besluiten
we in het centrum te blijven en daar te eten. We kiezen voor Zak’s, een leuk
restaurant met een uitstekende kaart. En wat fijn is voor de mannen in het
gezelschap: er is bier!
Als we gegeten hebben, lopen
we rustig terug naar het hotel om daar nog even een duik te nemen in het
zwembad. Ook wassen we wat kledingstukken, die we buiten kunnen hangen om te
drogen. Dit drogen gaat erg snel: na een klein halfuurtje zijn de meeste dingen
al bijna helemaal droog!
We zitten lekker nog even op
het balkon voor onze hotelkamers. In de verte zien we flitsen van onweer, maar
het blijft gelukkig boven de bergen hangen. Zonder een druppel regen gezien te
hebben, gaan we rond half elf naar bed om morgen weer vroeg op te staan voor
een bezoek aan Canyonlands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten