Reisverslag zomer 2024: Oostende - dag 3 en dag 4

Woensdag 31 juli 2024

Vandaag is alweer onze laatste dag in Oostende en daarmee ook onze laatste vakantiedag. We willen er in ieder geval nog zoveel mogelijk van genieten!
 
Net als gisteren beginnen we de dag met het ontbijtbuffet. Het is grotendeels hetzelfde als gisteren, alleen zijn er nu pannenkoeken en American pancakes in plaats van omeletten en de geroerbakte omeletten van gisteren zijn vandaag gewoon roerei.
 
Na het ontbijt neem ik ons zoontje even mee naar het strand om lekker te klimmen, omdat de speeltoestellen nu niet zo warm zijn. Dat geldt ook voor het water…

Even lekker op het strand spelen, met op de achtergrond het hotel. Onze kamer was in het halfronde deel met uitzicht op de flat ernaast.

Dat water is koud!

Als we terug zijn kijken we, nadat de korte maar stevige regenbui voorbij is, even of alles nog goed is met de auto. Dit is gelukkig zo. Via de duinen lopen we terug richting het hotel, waarbij we onderweg nog langs een kerkje komen. Er is net een uitvaartdienst bezig, dus lopen we ook snel verder. In de verte zien we nog wel een vliegtuig opstijgen vanaf Oostende Airport.

Kerkje van Oostende

Opstijgend vliegtuig vanaf Oostende Airport

Terug in het appartement eten we even fruit en maken we een lunch klaar, daarna gaan we naar de tramhalte. We willen eigenlijk naar het centrum van Oostende gaan, maar die tram zit zo vol dat we besluiten de andere kant op te gaan, richting De Panne.
 
Onderweg komen we langs de Atlantikwall, waar overblijfselen te zien zijn van de Tweede Wereldoorlog, en langs een aantal andere badplaatsen. In het dorpje Koksijde stappen we uiteindelijk uit.

Overblijfselen van de Tweede Wereldoorlog bij de Atlantikwall

Vanaf de tramhalte lopen we richting het strand, waar we onze meegebrachte boterhammen opeten. Dat is nog een hele uitdaging met het voorbij waaiende zand! Waarschijnlijk door de harde wind staat hier de vlag van de Lifeguards ook op geel, wat betekent dat je wel mag zwemmen, maar geen bootjes of andere drijfmiddelen op het water mag gebruiken.

Het strand van Koksijde met de gele vlag

 
Als we de zee even gevoeld hebben, lopen we nog een stukje langs de boulevard. Die heeft grotendeels dezelfde winkeltjes, restaurants en fietsverhuurders, dus lopen we ook vrij snel weer terug naar de tramhalte.

De boulevard van Koksijde, gezien vanaf het strand

 
De reis terug is druk en we zijn dan ook blij als we weer in het appartement zijn. Inmiddels is het wel mooi opgeklaard, dus smeren we ons in en gaan we naar het strand. Ik duik toch even het water in (het valt nog mee met de kou), daarna ga ik met ons zoontje kanalen graven. Mijn man gaat ook even het water in, maar komt precies in de buurt van een kwal, met als resultaat een rode plek op zijn been. Voor de zekerheid loopt hij naar de post van de Eerste Hulp, maar gelukkig valt het allemaal mee.

Terug met het trammetje

 
In de tussentijd hebben we op het strand een ‘eilandje’ gemaakt met graven – hoe kun je een kind blijer maken dan met zand en water en vies mogen worden?

Een eigen eilandje op het strand!

 
Omdat het al later wordt, gaan we terug naar het appartement om het zand van ons af te boenen en daarna te koken, waarbij we 'poulettekes' gebruiken in plaats van de Nederlandse 'kipstuckjes' van de Vegetarische Slager. Als afsluiting nemen we beneden in de Lounge nog een ijsje.

Wat een geweldige naam! ;)

Voor de laatste keer lopen we vervolgens naar het strand. Het is een mooie vakantie geweest, maar we zijn toch ook blij dat we weer naar huis mogen. Vooral ons eigen bedje en schone kleren (met de hand wassen op een camping is toch anders…) hebben we gemist.
 
Morgen hebben we nog wel een laatste keer ontbijt om van te genieten, daarna is het op naar Nederland!

Nog een laatste zonsondergang bij het strand...

 
Donderdag 1 augustus 2024
 
Rond kwart over drie worden we wakker gemaakt door een onweersbui. Ook als we ’s ochtends opstaan, regent het nog steeds. Tijd om naar huis te gaan dus!

Een somber begin van de dag...

 
We ontbijten voor de laatste keer in het buffetrestaurant beneden, waarna we alles inpakken. Dan begint het ‘leukste’ stukje van het weggaan: het appartement schoonmaken. De eindschoonmaak is inbegrepen, maar er wordt wel verwacht dat de vloer schoon is en dat het sanitair gepoetst is… Dat je een vloer moet vegen, prima, geen probleem! Maar een wc poetsen, dat hebben we nog nooit eerder hoeven doen bij een inbegrepen eindschoonmaak!

Nog één keer ontbijten...

 
Als alles schoon is, sjouwen we in drie keer alle spullen naar beneden. Mijn man haalt de auto, die hij op de Kiss & Ride neerzet, zodat we alles kunnen inladen. Om precies tien uur rijden we weg bij het hotel.
 
Onderweg regent het nog wat en is er toch best wat verkeer, waardoor het niet altijd even fijn rijdt. Bij Antwerpen hebben we natuurlijk file en als we de Nederlandse grens passeren, komt de regen met bakken naar beneden. Pas als we verder rijden, wordt het droger en uiteindelijk komen we met een zonnetje achter de wolken iets over tweeën thuis aan.

Welkom terug in Nederland... ☔

Van de drie bestemmingen vonden we deze de minste. Het strand is leuk, maar verder vinden we de omschrijving ‘kindvriendelijk’ niet echt kloppen. Ja, er is speelgelegenheid in het hotel, maar als een kind niet eens in het water mag springen in het zwembad, denk ik toch dat ze de omschrijving nog eens moeten controleren… Daarnaast vonden we de temperatuur in het appartement echt verschrikkelijk, het was gewoon niet koel te krijgen. Het bed was net een houten plank en het was ook ontzettend gehorig. Verder vind ik de schoonmaak die je zelf moet doen te ver gaan als er een eindschoonmaak is en wordt de belofte ‘opgemaakte bedden bij aankomst’ niet waar gemaakt: als wij geen eigen dekbedden en kussens mee hadden genomen, hadden we alleen een dun laken gehad om onder te slapen, niet eens een kussen. En dan noem ik nog niet eens de parkeergelegenheid... Kortom, geen aanrader dit hotel, en al helemaal niet voor mensen die slecht ter been zijn of voor mensen met een kinderwagen/buggy: de liften zijn werkelijk een ramp. Het duurt ontzettend lang voor ze op jouw verdieping komen en als ze dan komen, zitten ze vaak vol met mensen. Het is meerdere keren voorgekomen dat we maar met de buggy de trap af zijn gaan sjouwen, omdat het zo ontzettend lang duurde.
 
Park Eifel en vooral Luxemburg vonden we leuker en die kunnen we zeker aanraden, wel alle twee met kanttekeningen (zie de laatste dag per bestemming daarvoor). Alles bij elkaar hebben we zeker wel genoten van de vakantie, maar we hopen dat we thuis ook nog een paar mooie zonnige dagen krijgen.
 
Tot de volgende vakantie!

Reisverslag zomer 2024: Oostende - dag 2

Dinsdag 30 juli 2024
 
We worden ’s ochtends wakker met rugpijn door het slechte bed én met uitzicht op de zee met een zonnetje erboven. Daar zijn we natuurlijk erg blij mee, al hadden we liever een iets minder uitzicht gehad, maar wel een iets beter bed…

Met knuffels erop lijkt het nog leuk, maar het is echt een verschrikkelijk bed...

 
Als we allemaal wakker zijn, kleden we ons snel aan en gaan we naar beneden om te ontbijten. Het is een buffet met wat verschillende broodjes, eieren, worstjes en spek voor de carnivoren, yoghurt, kaas en vleeswaren, zoet beleg en drinken. Een prima buffet dus, waarbij zelfs lactosevrije kaas en glutenvrije broodjes te krijgen zijn.

Een klein deel van het buffet

Na het ontbijt lopen we naar de auto toe. Gelukkig is er niets mee gebeurd. We rijden rond tot we uiteindelijk een parkeerplaats langs de weg en duinen vinden, op een paar honderd meter van het hotel. Hier kan de auto tot ons vertrek blijven staan.
 
Vanaf het hotel gaan we op zoek naar een supermarkt. We vinden een Carrefour… in een grote tent. Waarschijnlijk wordt de winkel zelf verbouwd, maar we vinden het wel bijzonder.

In deze tent was de supermarkt...

 
Met de boodschappen lopen we in de brandende zon terug naar het hotel. Dan is het eindelijk tijd om naar het strand te gaan! We vinden een mooi plekje en brengen dan bijna tweeënhalf uur door met zand, zee en zon. Er wordt gegraven, er wordt over golven gesprongen, er wordt gespeeld op het (bloedhete) klimtoestel… We vermaken ons allemaal prima! Ondertussen komen er ook grote vliegtuigen voorbij, die landen op Oostende Airport. Als vliegtuigfan geniet papa hier natuurlijk helemaal van!

Heerlijk genieten op het strand!

 
Rond twee uur gaan we toch terug, omdat het echt heel heet is en we bijna geen drinken meer hebben. In het appartement van ons hotel douchen we het zand van ons af en na een fruithapje gaan we naar het zwembad van het hotel. Dat bestaat uit een peuterbadje met een klein glijbaantje, twee bubbelbaden en een groot bad met een stevige stroomversnelling. De watertemperatuur van het peuterbad is prima, die van het grote bad iets minder. Ook hangt er een heel negatieve sfeer door alle regels van wat vooral niet mag en wat moet (welke zwemkleding moet je dragen, lang haar moet je vast hebben, eten en drinken mag niet, speeltjes en ballen mogen niet…). Daarnaast lijken er twee groepen te zijn: de kinderen, die lekker willen spetteren en springen, en de ouderen, die rustig een baantje willen zwemmen. Dit botst natuurlijk en een paar kinderen worden aangesproken op springen in het zwembad.

Het peuterbad met daarachter op de muur alle zwembadregels

Na een halfuur hebben we het wel gezien. We kleden ons in het appartement om, waarna we lopend naar een ijswinkel gaan op zo’n zevenhonderd meter van ons hotel. Het is een prima winkel, alleen accepteren ze geen bankpasjes. Aangezien contant geld bij ons een uitstervend iets is, gaat manlief op zoek naar een pinautomaat. Dit is een flinke wandeling, maar uiteindelijk lukt het om geld te pinnen en de ijsjes alsnog te betalen.
 
We lopen terug naar het hotel, waar mijn man aan het avondeten van soep begint. Het koken gaat prima en vrij snel zitten we aan een prima maaltijd. Na het eten gaan we nog even naar de binnenspeeltuin beneden, waar kinderen zich uitstekend kunnen vermaken, zo groot is het toestel. Voor ons peutertje is het nog wel iets te groot, vooral de erg steile glijbaan…

Hier kun je wel lekker spelen...

... al is de glijbaan wel erg steil!

Terug in het appartement is het bedtijd voor ons slaapkoppie. Morgen hopen we nog even lekker van het strand te kunnen genieten, al is er ook regen voorspeld…
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 3 en 4

Reisverslag zomer 2024: Oostende - dag 1

Maandag 29 juli 2024
 
Vorige week maandag zijn we, na een verblijf van drie dagen in Center Parcs Park Eifel in Duitsland, aangekomen bij camping Hu Birkelt in Larochette, Luxemburg. Vandaag reizen we naar de laatste bestemming van onze zomervakantie: Oostende in België.
 
Omdat we gisteren al veel ingepakt hebben, kan ’s ochtends de auto al vrij snel ingeladen worden. We gooien het laatste afval weg, vegen de vloer schoon en nemen afscheid van de buren en overburen. Bij de receptie check ik uit en dan zijn we rond vijf voor half tien op weg naar België!

Dag, stacaravan, het was leuk!

 
Het eerste deel van de rit gaat via heuvelachtige wegen door Luxemburg met af en toe flinke afdalingen en klimmetjes, maar ook heerlijke bochten. Er is zelfs één bocht die de weg letterlijk om een huis met tuin doet gaan!
 
Uiteindelijk steken we de grens naar België over. Het klinkt cliché, maar het is meteen te merken aan de wegen. We stoppen ergens even om de benen te strekken, rijden weer verder en houden een tweede stop voor de lunch. Daarna beginnen er wel echt files te komen. Google Maps weet een snellere route… alleen rijden we ineens dwars door het centrum van Brussel!

Welkom in België... Het verschil in wegen is al te zien!

En dan rij je ineens midden in Brussel...

Met behulp van onze Internet vriend weten we Brussel weer veilig uit te komen en gaat het hortend en stotend verder over de snelweg. Elke keer is er weer even vijftig kilometer per uur rijden, dan kunnen we weer honderdtien. We stoppen nog één keer, dan beginnen we eindelijk aan het laatste stuk van de rit. Het is bijna half vier als we ten slotte Oostende binnen rijden. We vinden het hotel, maar dit ligt aan een drukke straat en er is nergens ruimte om te parkeren. Uiteindelijk stap ik uit, terwijl manlief rondjes blijft rijden.

Het hotel ligt direct aan het strand, maar ook aan een drukke weg zonder parkeermogelijkheden...

 
Nadat ik een kwartier in de rij heb gestaan voor de receptie, kan ik inchecken. We krijgen een plastic plakarmbandje voor het zwembad en ons kamernummer. Naar informatie voor het ontbijt en het parkeren moet ik zelf vragen. Er wordt meteen gezegd dat de parkeergarage van het hotel vol zit, maar in de straat achter het hotel kun je ook parkeren. Die is echter ook helemaal vol, net als alle parkeerplekken in de omgeving. Uiteindelijk vinden we een plekje, ergens op bijna een kilometer lopen van het hotel. En we kunnen er ook nog niet eens blijven staan: je mag er maar acht uur staan (de nacht niet meegerekend).
 
Omdat we geen andere optie hebben, laten we de auto daar achter en sjouwen we met behulp van de bolderkar (en manlief die drie keer heen en weer loopt) alle spullen naar het appartement. Dat is op zich prima: een open keuken, een apart toilet, een badkamer met douche, een slaapkamer zonder raam met uitzicht voor ons zoontje en een uitklapbaar bed voor ons.

Het appartement met rechts de slaapkamer voor onze peuter en ons opklapbed achter de bank...

 
Inmiddels is het tijd voor het avondeten. We hebben geen zin meer om boodschappen te doen, dus vragen we of we nog in het hotel kunnen eten. Dit kan en een paar minuten later schuiven we aan het buffet aan. Er is een saladebar, er zijn wortels en witlof, aardappelpuree, aardappelkroketjes en rijst en kip of vlees. Vegetarisch is er niet. Als ik het aan de jongen die serveert vraag, antwoordt hij dat hij het niet weet... Wel kun je onbeperkt drinken pakken en is er nog een toetjesbuffet met wat kleine glaasjes pudding, taartjes en ijs.

Ondanks dat er weinig vegetarisch is, kunnen we goed eten! (Ook zoonlief, hoor, al kijkt hij wat bedenkelijk...)

Na het eten lopen we nog het strand op, dat aan de overkant is. Ons zoontje gaat heerlijk graven en spelen met het zand, precies zoals we nog even gehoopt hadden. Als we terug gaan en we het zand van ons afgespoeld hebben, hoeft hij maar heel even te wennen aan zijn nieuwe bedje, daarna slaapt hij al (ondanks de temperatuur van 26 graden in zijn kamertje...). Wij zitten nog even in de gehorige woonkamer en hopen morgen op een rustigere dag. Gezien de weersvoorspelling zou dat prima moeten lukken!

Nog even heerlijk op het strand!

 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 2

Reisverslag zomer 2024: Luxemburg - dag 7

Zondag 28 juli 2024

Rond drie uur ’s nachts word ik wakker. Deze keer niet van de regen, maar juist omdat het eindelijk droog is. Door de bomen naast onze stacaravan druppelt het nog een klein beetje op het dak, maar verder is het dan eindelijk klaar.
 
Bij het ontbijt is de lucht strakblauw en kan het grote droogproces beginnen. Alles is natuurlijk nog nat, van de houten planken op het terras tot aan het grasveldje ervoor toe. Voor de mensen die vandaag vertrekken met hun tent, zoals we zien als ik met ons zoontje op pad ga, is het geen fijn moment, want het zal nog wel even duren voor alles droog is.
 
Bij de supermarkt haal ik wat broodjes voor de lunch, daarna wil de kleine klauterkabouter graag nog in de binnenspeeltuin spelen. Wel bijzonder: overal in de speeltuin liggen frietjes op de grond, ook in het speeltoestel zelf. Een andere moeder meldt het al bij de receptie en daar wordt gezegd dat er iemand komt om schoon te maken.

"Overal frietjes en ik mag ze niet eens eten..."

 
Als zoonlief uitgespeeld is, gaan we terug naar de stacaravan voor een fruithapje. Daarna pakken we de bolderkar en beginnen we aan een wandeling richting het dorp. Eerst komen we langs het watervalletje waar we eerder ook geweest zijn, daarna lopen we door naar beneden. Onderweg komen we nog een houten prieel tegen, die een soort hangplek voor jongeren lijkt te zijn.

Deze staat midden in het bos

 
Iets verderop komen we uit achter de ‘boscrèche’, het kinderdagverblijf van Larochette. Daarnaast staat een klein kerkje met er vlakbij een groot beeld van Jezus aan het kruis en twee mensen erbij. Ook staan er op allerlei stenen scènes uit het paasverhaal uitgebeeld.

Het kerkje bij het kinderdagverblijf

 
Vanaf het kerkje lopen we naar het centrum van Larochette, waar de plaatselijke kerkdienst toevallig net begint. Ook is het vandaag markt én is de kermis al open. Na wat kraampjes bekeken te hebben, mag onze motormuis daarom nog in de draaimolen, waarbij hij heerlijk in de Ferrari gaat zitten.

Genieten in de draaimolen!

 
Na het ritje gaan we via een steil pad en een lange trap terug naar de camping. De route is korter dan weer helemaal terug lopen, maar het is wel een pittige klim.

Klimmen maar!

 
Als we weer terug zijn bij de stacaravan, is het lunchtijd. Vervolgens pakken we alvast het één en ander in, want morgen gaan we immers verder naar onze laatste bestemming aan de Belgische kust. Wel ronden we hier nog even goed af door te gaan zwemmen: nu de zon volop schijnt, is het in het water (van het binnenbad) heerlijk!

Nog even genieten aan het zwembad!

 
Nadat we een tijdje opgedroogd hebben, halen we nog een ijsje. Toevallig gaat het animatieteam net de generale repetitie doen voor de musicalshow Mamma Mia, die ze ’s avonds op gaan voeren. Zo kan onze kleine ABBA-fan ook nog even meegenieten. Eerst vindt hij de muziek nog wat hard, daarna staat hij vrolijk mee te dansen en swingen.

De nieuwste musicaldeelnemer!

 
Tijdens ‘The winner takes it all’ besluiten we om terug te gaan, aangezien er iemand uitgeswingd is. We kleden ons om, lezen nog wat boekjes en dan ga ik de avondmaaltijd halen: pizza en een vegetarische burger. De pizza’s zijn oké, met name de vierkazenpizza. De vegetarische pizza heeft grote stukken artisjok, die wat minder lekker smaken door de grootte. De burger is ook oké, niet heel spectaculair: broodje, blaadje sla, plakje tomaat, burger, plakje kaas, plakje tomaat en broodje en dat is het. Prima, maar Gordon Ramsay zal dat natuurlijk niet met ons eens zijn! 😉
 
Na het eten wandelen we nog voor het laatst een rondje over de camping. We hebben het de meeste dagen erg leuk gehad hier, de regendagen waren helaas gewoon wat minder. We sluiten ook niet uit dat we hier nog eens terug komen, want het is echt een leuke camping en in de omgeving is, vooral in de natuur, veel te zien. Het weer is echter wel een belangrijke factor: bij regen is er gewoon minder te doen. Dat vinden we dan een voordeel bij Center Parcs: bij slecht weer zijn daar ook genoeg binnenactiviteiten.
Wat betreft de activiteiten hier: het animatieteam biedt genoeg aan, alleen is ons peutertje daar gewoon nog net iets te klein voor. Hij vond het wel leuk om even mee te knutselen, maar alle drukte en geluiden passen niet echt bij hem. Voor kinderen die daar beter tegen kunnen, is deze camping een enorme aanrader. Ook het avondprogramma is elke avond gevuld: vanavond wordt bijvoorbeeld de show Mamma Mia gespeeld (die gisteren in verband met het weer niet door kon gaan). Het acteren is niet altijd een Oscar waard, maar er wordt met enthousiasme gedanst en geplaybackt, waardoor het een leuke avond voor iedereen wordt.

Mamma Mia... inclusief alle glitter!

De show is voor mij tevens de afsluiting van ons verblijf hier: morgen gaan we naar Oostende.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 1 (Oostende)

Reisverslag zomer 2024: Luxemburg - dag 6

Zaterdag 27 juli 2024
 
De hele nacht heeft de regen onophoudelijk op het dak getikt en ook ’s ochtends blijft het doorgaan. Volgens het weerbericht ziet het er niet naar uit dat het vandaag nog droog wordt, maar aangezien ze dat gisteren ook zeiden, houden we hoop!
 
Na het hele ochtendritueel pakken we onze spullen en rijden we naar de stad Vianden. Het is een mooie rit door de heuvels, die er extra mooi uitzien door de laag hangende wolken. Uiteindelijk bereiken we de stad, die we meteen herkennen vanwege het kasteel.

Het kasteel van Vianden

 
Via hobbelige straatjes rijden we verder naar de stuwdam, bekend uit Bassie & Adriaan. Twee jaar geleden zijn we hier ook geweest, maar sindsdien is de dam duidelijk opgeknapt, te zien aan de gezichten erop. Die zijn gemaakt door mos op bepaalde plekken weg te spuiten, vertelt een informatiebord ons. Naarmate er tijd zal verstrijken, zullen de gezichten ook weer verdwijnen.

De 'versierde' dam

 
Vanaf de dam rijden we de heuvels in naar het uitkijkpunt bij het stuwmeer. Door alle regen en laaghangende wolken is er helaas niet veel van te zien.

Het stuwmeer in de mist

 
Als we weer beneden zijn, rijden we terug naar het centrum van de stad, waar manlief nog even zijn rijvaardigheid mag testen door op glibberige kinderkopjes helling te trekken bij een wegversmalling door werkzaamheden… Gelukkig slaagt hij en bereiken we veilig de fotostop van het kasteel. Onze buren op de camping waren toevallig gisteren bij het kasteel geweest met hun kinderen en zij gaven aan dat het niet heel leuk was voor de kleintjes, dus we houden het bij alleen wat foto’s.

In zo'n soort straatje moest er helling getrokken worden...

 
Dan rijden we, nog steeds in de regen, terug naar de camping. We lunchen en kleden ons om voor het zwembad. Het buitenbad is uiteraard dicht, maar binnen valt het mee met de drukte… tot iets voor tweeën het animatieteam komt met muziek en opblaasbanden. Ons peutertje houdt zijn handjes voor zijn oortjes, want de muziek dreunt het hele zwembad door. Duidelijk tijd om te vertrekken!

Nog even plonzen voor de herrie begint!

 
In de stacaravan douchen we om op te warmen, daarna halen we een warm drankje en iets lekkers bij het cafeetje van de camping. Een aanrader is de warme chocolademelk overigens niet: het is opgeklopte melk met in de verte een vleugje chocoladesmaak. De muffin is gelukkig beter!
 
We lopen terug naar de stacaravan, waar we binnen wat puzzelen en spelen tot het tijd is voor het avondeten. Na de afwas is het zowaar vijf minuten droog… dan begint de regen weer. Gewapend met paraplu’s lopen we toch even een klein rondje over de camping om het ritme erin te houden.
 
Terwijl de regen verder tikt op het dak, brengen we ons slaapkoppie naar bed. We hopen echt dat het weer morgen beter is, want van nog zo’n dag wordt niemand vrolijk!

Niet nog zo'n dag...

 
Tot morgen!
 

Lees verder: Dag 7

Reisverslag zomer 2024: Luxemburg - dag 5

Vrijdag 26 juli 2024
 
Zoals voorspeld, begint het ’s ochtends rond vijf uur te regenen. Natuurlijk tikt dit lekker hard op het dak en worden we er allemaal wakker van, maar wonder boven wonder valt ons slaapkoppie ook weer in slaap. Wel is hij daarna pas laat wakker. Dit geeft op zich niets, want het brood is op en ik moet eerst broodjes halen bij de campingwinkel voor we kunnen ontbijten.
 
Door de regen is het op de camping nog erg rustig. Ook in de winkel ben ik meteen aan de beurt. Dat was vorig jaar bij Sandaya wel anders: daar stond ’s ochtends een enorme rij buiten de winkel!
 
Vanwege de regen ontbijten we binnen. Daarna neem ik ons peutertje even mee naar de receptie, want gisteravond tijdens het vegen brak ineens de steel van de bezem en we kwamen nog een extreem vieze pan tegen in een kastje. De bezemsteel wordt snel vervangen, voor de pan zal een vervanging komen, wordt er gezegd (update achteraf: de pan is nooit meer vervangen...).
 
We lopen vanaf de receptie door naar de binnenspeeltuin, waar nog helemaal niemand is. Onze kleine klauterkabouter kan zich lekker uitleven en vermaakt zich uitstekend met alle klimroutes.

's Ochtends is er nog verder niemand!

 Als het tijd wordt voor zijn fruit, lopen we terug naar de stacaravan en daarna naar de Miniclub. Vanwege het circusthema willen we vandaag kijken of hij het leuk vindt. Hij wordt officieel op de aanmeldingslijst gezet, maar papa en mama blijven wel lekker bij hem.
 
Binnen wordt er eerst ‘opgewarmd’ om te knutselen met het liedje van Baby shark. Dan mogen de kinderen raden wat we gaan knutselen. Een meisje raadt keurig ‘maskers’, want dat stond op het circusprogramma, maar het worden mutsen: een strook om het hoofd en dan verder zelf versieren. We helpen onze kleine knutselaar een beetje, zodat hij uiteindelijk een mooie circusmuts heeft.

Knutselen in een overvolle Miniclub

 
Na een halfuurtje is het wel klaar. Helaas eindigen hier voor vandaag ook de circusactiviteiten: vanwege de regen gaan de parade, de goochelshow en de acrobatenshow niet door. Jammer, maar wel begrijpelijk.
 

Oké, dit was het dan wat het circus betreft...

Terug bij de stacaravan wacht ons een schrik: het brandalarm gaat af. Gelukkig blijkt er geen brand te zijn en als we de ramen open zetten, stopt het. Toch meld ik het meteen bij de receptie, die beloven dat ze wel iemand zullen sturen. Als het alarm even later (met de ramen nog steeds open) weer afgaat, stuur ik nog een berichtje naar de technische dienst, want we beginnen ons toch wel zorgen te maken. Eindelijk komt er dan toch iemand, die meldt dat de batterij opgeladen moet worden. Hij neemt het ding mee en komt even later terug met een nieuwe, omdat deze volgend jaar verloopt. ‘Dan net zo goed meteen een nieuwe’, is zijn mening.
 
Gerustgesteld vertrekken we naar Echternach, waar ons peutertje lekker in de speeltuin tegenover de Romeinse villa mag spelen. Hij geniet volop van het klimmen en klauteren, maar vooral van het spelen in een houten vliegtuig.

De grote favoriet: het houten vliegtuig

 
Na een zeer ruim halfuur gaan we terug naar de auto en halen we nog wat boodschappen bij de Aldi. Omdat die een vrij klein assortiment blijkt te hebben, rijden we nog door naar de Proxy supermarkt in ons eigen dorp. Daarna gaan we terug naar de camping. Het is inmiddels droog en goed van temperatuur, dus neem ik onze waterrat mee naar het zwembad. Hij speelt lekker met zijn gietertje en molentje bij het ondiepe… tot het ineens begint te regenen (wat niet voorspeld was…). We vluchten samen met iedereen naar binnen, waardoor het daar natuurlijk erg druk wordt. Ik kan nog net voorkomen dat ons kleintje een harde bal op zijn hoofd krijgt, maar krijg hem later zelf op mijn hoofd. Heerlijk, die harde ballen in een druk zwembad…
 
We krijgen het nu toch wel koud, dus gaan we terug naar de stacaravan. Precies nu begint het weer (niet voorspeld) te plenzen en komen we drijfnat aan. Handig, zo’n weerbericht!

Dit was niet voorspeld!

 
In de stacaravan kleden we ons snel om en dan is het al tijd voor het avondeten. Na het eten lopen we nog even naar de ruïne van het kasteel vlakbij de camping, dan is het alweer bedtijd voor ons zoontje.

Uitzicht over Larochette vanaf de ruïne. Via de trap wandel je naar beneden, naar het centrum

Morgen zijn de weerberichten weer niet heel best, maar na vandaag wachten we het wel af. We zijn in ieder geval van plan om naar de stad Vianden te gaan.
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 6

Reisverslag zomer 2024: Luxemburg - dag 4

Donderdag 25 juli 2024
 
Omdat het vandaag een warmere dag belooft te worden, hebben we vandaag maar twee dingen op het programma staan: de waterval van Schiessentümpel en de Kallektuffquell, een kleiner watervalletje.
 
We vertrekken vroeg om de drukte voor te zijn. Als we bij de parkeerplaats van de Schiessentümpel aankomen, blijkt dat we prima op tijd zijn, want er staan slechts een paar auto’s. We steken de straat over en volgen een avontuurlijk pad langs de rotsen en het riviertje naar de waterval. Onderweg zien we allerlei rotspartijen en natuurlijk bomen en veel groen.

Onderweg komen we langs enorme rotsen

 
Vlakbij de waterval kun je dichtbij de rivier komen, zodat ons peutertje even kan voelen hoe koud het water is. Daarna lopen we door naar de echte waterval. Ook hier is het nog rustig, zodat we uitgebreid foto’s kunnen maken.

Het riviertje vlakbij de waterval

De Schiessentümpel

Ongeveer honderd foto’s later (😉) gaan we terug naar de parkeerplaats. Deze keer volgen we niet de avontuurlijke route, maar het voetpad langs de weg, vooral omdat ons zoontje dan lekker in de buggy kan zitten. Op de parkeerplaats doen we even een fruithapje, daarna rijden we door naar de Kallektuffquell.
 
De vorige keer toen we hier waren, was er een mooi parkeerplaatsje tegenover het watervalletje. Helaas is deze afgezet met stenen. Zo’n zeshonderd meter verderop is een weg waar je eigenlijk niet in mag. Mijn man laat ons hier uitstappen, zodat wij vast kunnen gaan lopen, zelf rijdt hij nog ruim vijfhonderd meter verder, waar wel een parkeerplaats is.
 
Via een houten looppad wandelen we tussen het groen, de rotsen en langs de rivier. Sommige stukken natuur lijken zo uit de Droomvlucht in de Efteling te komen met de lange bladerentakken. Een echt sprookjeslandschap dus!

Het lijkt net de Droomvlucht

 
Uiteindelijk komen we bij de Kallektuffquell. Vorige keer was hier helemaal niemand, nu is het veel drukker. Gelukkig lukt het ons nog wel om wat foto’s te maken van dit bijzondere watervalletje.

De Kallektuffquell

 
Na de foto’s wandelen we terug: zoonlief en ik naar het einde van het houten looppad, manlief nog eens een halve kilometer verder. Vervolgens rijden we terug naar de camping, waar ons kleine mannetje even mag bijkomen van alle natuur en lekker even in de speeltuin mag spelen.
 
Bij de stacaravan lunchen we, waarna we ons goed insmeren, aangezien het flink aan het opwarmen is. Een halfuurtje later rijden we naar het centrum van Larochette, waar een kermis is. Omdat die pas om twee uur begint en het pas kwart over één is, gaan we eerst naar de plaatselijke supermarkt met daarnaast een tankstation. De prijs scheelt enorm met Nederland: voor één liter betalen we hier slechts 1,559…

Het VVV van Larochette

 
Omdat het nog steeds te vroeg is, lopen we wat door het dorpje. Bij de plaatselijke basisschool speelt ons peutertje nog even op het speelplein, daarna kunnen we naar de kermis. Onze kleine Cars fan wil natuurlijk in de Mater takelwagen, maar helaas gaat die niet de lucht in, zoals de andere karretjes. Hier is hij heel teleurgesteld over, maar als hij de andere karretjes ziet die wel omhoog gaan, ziet hij er toch vanaf, aangezien het erg wild gaat…

'Mater' bleef veilig aan de grond

 
De draaimolen is helaas nog gesloten, dus rijden we terug naar de camping, waar we de ijssalon uitproberen. Resultaat: absoluut goedgekeurd!
 
Vervolgens duiken we het zwembad in. Buiten is het water nog steeds enorm koud, binnen galmen de geluiden door elkaar heen. Alles bij elkaar blijven we daarom maar een halfuurtje in het water, daarna drogen we lekker op in het zonnetje.
 
Terug bij de stacaravan gaan vader en zoon aan de slag met de barbecue (zoonlief uiteraard op veilige afstand). Binnen een mum van tijd brandt alles en kunnen we aan tafel voor een heerlijke maaltijd.

Warm weer = de barbecue aan op de camping!

 
Na het eten, en het opruimen, gaan we nog even naar het speeltuintje met het bijtje, daarna is het alweer bedtijd voor ons kleine slaapkoppie. Morgen willen we lekker ’s ochtends op de camping blijven, want er is namelijk een circusthemadag. We zijn benieuwd!
 
Tot morgen!

Lees verder: Dag 5