woensdag 28 augustus 2024

Reisverslag zomer 2024: Oostende - dag 3 en dag 4

Woensdag 31 juli 2024

Vandaag is alweer onze laatste dag in Oostende en daarmee ook onze laatste vakantiedag. We willen er in ieder geval nog zoveel mogelijk van genieten!
 
Net als gisteren beginnen we de dag met het ontbijtbuffet. Het is grotendeels hetzelfde als gisteren, alleen zijn er nu pannenkoeken en American pancakes in plaats van omeletten en de geroerbakte omeletten van gisteren zijn vandaag gewoon roerei.
 
Na het ontbijt neem ik ons zoontje even mee naar het strand om lekker te klimmen, omdat de speeltoestellen nu niet zo warm zijn. Dat geldt ook voor het water…

Even lekker op het strand spelen, met op de achtergrond het hotel. Onze kamer was in het halfronde deel met uitzicht op de flat ernaast.

Dat water is koud!

Als we terug zijn kijken we, nadat de korte maar stevige regenbui voorbij is, even of alles nog goed is met de auto. Dit is gelukkig zo. Via de duinen lopen we terug richting het hotel, waarbij we onderweg nog langs een kerkje komen. Er is net een uitvaartdienst bezig, dus lopen we ook snel verder. In de verte zien we nog wel een vliegtuig opstijgen vanaf Oostende Airport.

Kerkje van Oostende

Opstijgend vliegtuig vanaf Oostende Airport

Terug in het appartement eten we even fruit en maken we een lunch klaar, daarna gaan we naar de tramhalte. We willen eigenlijk naar het centrum van Oostende gaan, maar die tram zit zo vol dat we besluiten de andere kant op te gaan, richting De Panne.
 
Onderweg komen we langs de Atlantikwall, waar overblijfselen te zien zijn van de Tweede Wereldoorlog, en langs een aantal andere badplaatsen. In het dorpje Koksijde stappen we uiteindelijk uit.

Overblijfselen van de Tweede Wereldoorlog bij de Atlantikwall

Vanaf de tramhalte lopen we richting het strand, waar we onze meegebrachte boterhammen opeten. Dat is nog een hele uitdaging met het voorbij waaiende zand! Waarschijnlijk door de harde wind staat hier de vlag van de Lifeguards ook op geel, wat betekent dat je wel mag zwemmen, maar geen bootjes of andere drijfmiddelen op het water mag gebruiken.

Het strand van Koksijde met de gele vlag
 
Als we de zee even gevoeld hebben, lopen we nog een stukje langs de boulevard. Die heeft grotendeels dezelfde winkeltjes, restaurants en fietsverhuurders, dus lopen we ook vrij snel weer terug naar de tramhalte.

De boulevard van Koksijde, gezien vanaf het strand
 
De reis terug is druk en we zijn dan ook blij als we weer in het appartement zijn. Inmiddels is het wel mooi opgeklaard, dus smeren we ons in en gaan we naar het strand. Ik duik toch even het water in (het valt nog mee met de kou), daarna ga ik met ons zoontje kanalen graven. Mijn man gaat ook even het water in, maar komt precies in de buurt van een kwal, met als resultaat een rode plek op zijn been. Voor de zekerheid loopt hij naar de post van de Eerste Hulp, maar gelukkig valt het allemaal mee.

Terug met het trammetje
 
In de tussentijd hebben we op het strand een ‘eilandje’ gemaakt met graven – hoe kun je een kind blijer maken dan met zand en water en vies mogen worden?

Een eigen eilandje op het strand!
 
Omdat het al later wordt, gaan we terug naar het appartement om het zand van ons af te boenen en daarna te koken, waarbij we 'poulettekes' gebruiken in plaats van de Nederlandse 'kipstuckjes' van de Vegetarische Slager. Als afsluiting nemen we beneden in de Lounge nog een ijsje.

Wat een geweldige naam! ;)

Voor de laatste keer lopen we vervolgens naar het strand. Het is een mooie vakantie geweest, maar we zijn toch ook blij dat we weer naar huis mogen. Vooral ons eigen bedje en schone kleren (met de hand wassen op een camping is toch anders…) hebben we gemist.
 
Morgen hebben we nog wel een laatste keer ontbijt om van te genieten, daarna is het op naar Nederland!

Nog een laatste zonsondergang bij het strand...
 
Donderdag 1 augustus 2024
 
Rond kwart over drie worden we wakker gemaakt door een onweersbui. Ook als we ’s ochtends opstaan, regent het nog steeds. Tijd om naar huis te gaan dus!

Een somber begin van de dag...
 
We ontbijten voor de laatste keer in het buffetrestaurant beneden, waarna we alles inpakken. Dan begint het ‘leukste’ stukje van het weggaan: het appartement schoonmaken. De eindschoonmaak is inbegrepen, maar er wordt wel verwacht dat de vloer schoon is en dat het sanitair gepoetst is… Dat je een vloer moet vegen, prima, geen probleem! Maar een wc poetsen, dat hebben we nog nooit eerder hoeven doen bij een inbegrepen eindschoonmaak!

Nog één keer ontbijten...
 
Als alles schoon is, sjouwen we in drie keer alle spullen naar beneden. Mijn man haalt de auto, die hij op de Kiss & Ride neerzet, zodat we alles kunnen inladen. Om precies tien uur rijden we weg bij het hotel.
 
Onderweg regent het nog wat en is er toch best wat verkeer, waardoor het niet altijd even fijn rijdt. Bij Antwerpen hebben we natuurlijk file en als we de Nederlandse grens passeren, komt de regen met bakken naar beneden. Pas als we verder rijden, wordt het droger en uiteindelijk komen we met een zonnetje achter de wolken iets over tweeën thuis aan.

Welkom terug in Nederland... ☔

Van de drie bestemmingen vonden we deze de minste. Het strand is leuk, maar verder vinden we de omschrijving ‘kindvriendelijk’ niet echt kloppen. Ja, er is speelgelegenheid in het hotel, maar als een kind niet eens in het water mag springen in het zwembad, denk ik toch dat ze de omschrijving nog eens moeten controleren… Daarnaast vonden we de temperatuur in het appartement echt verschrikkelijk, het was gewoon niet koel te krijgen. Het bed was net een houten plank en het was ook ontzettend gehorig. Verder vind ik de schoonmaak die je zelf moet doen te ver gaan als er een eindschoonmaak is en wordt de belofte ‘opgemaakte bedden bij aankomst’ niet waar gemaakt: als wij geen eigen dekbedden en kussens mee hadden genomen, hadden we alleen een dun laken gehad om onder te slapen, niet eens een kussen. En dan noem ik nog niet eens de parkeergelegenheid... Kortom, geen aanrader dit hotel, en al helemaal niet voor mensen die slecht ter been zijn of voor mensen met een kinderwagen/buggy: de liften zijn werkelijk een ramp. Het duurt ontzettend lang voor ze op jouw verdieping komen en als ze dan komen, zitten ze vaak vol met mensen. Het is meerdere keren voorgekomen dat we maar met de buggy de trap af zijn gaan sjouwen, omdat het zo ontzettend lang duurde.
 
Park Eifel en vooral Luxemburg vonden we leuker en die kunnen we zeker aanraden, wel alle twee met kanttekeningen (zie de laatste dag per bestemming daarvoor). Alles bij elkaar hebben we zeker wel genoten van de vakantie, maar we hopen dat we thuis ook nog een paar mooie zonnige dagen krijgen.
 
Tot de volgende vakantie!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten